‏تراپیسته می گفت: "آدما اونقدر که تو فکر می کنی‌ شکننده نیستن و‌ظرفیتشون به مو بند نیست، نیازی نیست همیشه چتر نجات و منجی باشی. تمرکزتو بذار رو خودت و حال خودت، هیچ کس بدون تو نمرده و‌ هیچ کس بدون تو‌ نمی میره، بذار هرکس درد، تجربه بد، شکست، اون ناکامی مخصوص زندگی خودشو، خودش تجربه کنه و بزرگ شه."
کاش اینا رو یادمون بمونه.

✍دیاکو

✅این توییت یکی از نمونه‌هایی هست که تراپیست را یک فرد خردمندی در نظر میگیره که هم مشکل را تشخیص میده هم راهکار و توصیه حکیمانه صادر میکنه


+من مشکلم اینه که زیادی مهربونم و مراقب اطرافیانم هستم
-ببین آدما اونقدر هم شکننده نیستند که بخوای این همه مراقبشون باشی پس بهتره به جاش از خودت مراقبت کنی(خب شاید هم هستند از کجا میدونی)


➰درمانگر ابتدا باید مشکل را از زبان مراجع بشنوه، روی مشکلات و اهداف توافق و تمرکز کنند و ببینند چه شده که این مشکلات به وجود اومده، ادامه پیدا کرده و این مشکلات قبلا و الان چه کمکی بهش می‌کردند.

💬ممکنه بعد از شناسایی مشکلات و تجربه احساسات ممنوعه و ترسناک خودش ببینه که چطور به شکل افراطی از دیگران مراقبت میکرده و به خودش بی توجهی میکرده، درمانگر هم بهش کمک می‌کنه ارتباط مشکلات الان را به مسایل گذشته ربط بده، وگرنه اینکه به مراجع بگیم داری بیش از حد از دیگران مراقبت میکنی به جاش از خودت مراقبت کن، حرفی هست که احتمالا دوستان و نزدیکانش هم بهش می‌گن


⭕️پس درمانگر حکیم خردمند توصیه‌کننده نیست، بلکه تشخیص دهنده و مواجهه دهنده‌ای هست که دست مراجع را میگیره و در مسیری بهش کمک می‌کنه که موانع دوست داشتن خود را رفع کنه و در آخر متوجه بشه که چرا و چگونه از خودش مراقبت نمی‌کرده و تا زمانی که انگیزه این اعمال بررسی و رفع نشه بعد از یکی دو ماه الگوهای قبلی برمی‌گرده

☑@NeoRavankavi