در کدام کشورها عشق در روابط بلند مدت اهمیت بیشتری دارد؟
طبق بررسی این مطالعه، کمترین میزان اهمیت برای کشورهای غنا، مراکش و ایران بوده است.
تصویر مربوط به میانگین میزان ارزشی است که افراد از کشورهای مختلف (از جمله ایران) به عشق رمانتیک در روابط بلندمدت می‌دهند و مربوط به مطالعه (لینک) زیر است:
برای بررسی اهمیت عشق رمانتیک در روابط بلندمدت، از شرکت‌کنندگان این سوال پرسیده شده است: «فرض کنید در حال حاضر در رابطه (committed relationship) با فردی نیستید. فردی را ملاقات می‌کنید که همه ویژگی‌هایی که می‌خواستید را دارد، ولی عاشق او نیستید. چقدر احتمال دارد که با این فرد ازدواج کنید؟» پاسخ‌ها از ۰ (حتماً با این فرد ازدواج نمی‌کنم) تا ۱۰۰ (حتماً با این فرد ازدواج می‌کنم) در نظر گرفته شده است.
مطالعه با بررسی داده‌های بیش از ۸۶ هزار نفر از ۹۰ کشور نشان داده است که عشق رمانتیک (romantic love) نقش مهمی در ایجاد تعهد در روابط بلندمدت در تقریبا تمام کشورها ایفا می‌کند. این مطالعه سعی داشته تا این فرصیه را بررسی کند که می‌گوید عشق رمانتیک به‌عنوان یک مکانیسم تکاملی (evolved) به وجود آمده است تا به حفظ تعهد بین شرکا (commitment between partners) کمک کند و موفقیت تولیدمثلی (reproductive success) آنها را نیز افزایش دهد.
مطالعه نشان داده است که افرادی که احتمال آسیب بیشتری با پایان یافتن رابطه دارند (مثل افرادی با وضعیت اقتصادی پایین‌تر، کسانی که فرزند بیشتری دارند یا زنان)، ارزش بیشتری برای عشق قائل می‌شوند و این فرضیه اصلی مطالعه را تایید می‌کنند.
علاوه بر این، مطالعه نشان داده که افراد از کشورهای مدرن‌تر و با با شاخص توسعه انسانی بالاتر (Human Development Index)، اهمیت بیشتری به عشق رمانتیک می‌دهند.
در این مطالعه، افراد از کشورهای غنا، مراکش و ایران کمترین اهمیت را به عشق رمانتیک در روابط بلندمدت داده‌اند. دلایل احتمالی این موضوع می‌تواند شامل تأثیرات فرهنگی و مذهبی باشد. به طور خاص، افراد از این کشورها بیشترین امتیاز را در زمینه ارزش‌های جمع‌گرایانه یا collectivistic values (به معنای اهمیت بیشتر گروه و خانواده نسبت به فرد) در مقایسه با سایر کشورها داشتند. علاوه بر این، این کشورها بالاترین درصد شرکت‌کنندگان مسلمان را داشتند. همچنین، شیوع تاریخی ازدواج‌های سنتی در این مناطق می‌تواند تا حدودی توضیح دهد که چرا افراد در این کشورها اهمیت کمتری به عشق رمانتیک در روابط بلندمدت می‌دهند. این از نقاط ضعف مطالعه بوده است که فاکتورهایی مثل سن، مذهب، نگرش به ازدواج و طلاق و ... در این مطالعه در نظر گرفته نشده است.
منبع:
@Scientometric
طبق بررسی این مطالعه، کمترین میزان اهمیت برای کشورهای غنا، مراکش و ایران بوده است.
تصویر مربوط به میانگین میزان ارزشی است که افراد از کشورهای مختلف (از جمله ایران) به عشق رمانتیک در روابط بلندمدت می‌دهند و مربوط به مطالعه (لینک) زیر است:
برای بررسی اهمیت عشق رمانتیک در روابط بلندمدت، از شرکت‌کنندگان این سوال پرسیده شده است: «فرض کنید در حال حاضر در رابطه (committed relationship) با فردی نیستید. فردی را ملاقات می‌کنید که همه ویژگی‌هایی که می‌خواستید را دارد، ولی عاشق او نیستید. چقدر احتمال دارد که با این فرد ازدواج کنید؟» پاسخ‌ها از ۰ (حتماً با این فرد ازدواج نمی‌کنم) تا ۱۰۰ (حتماً با این فرد ازدواج می‌کنم) در نظر گرفته شده است.
مطالعه با بررسی داده‌های بیش از ۸۶ هزار نفر از ۹۰ کشور نشان داده است که عشق رمانتیک (romantic love) نقش مهمی در ایجاد تعهد در روابط بلندمدت در تقریبا تمام کشورها ایفا می‌کند. این مطالعه سعی داشته تا این فرصیه را بررسی کند که می‌گوید عشق رمانتیک به‌عنوان یک مکانیسم تکاملی (evolved) به وجود آمده است تا به حفظ تعهد بین شرکا (commitment between partners) کمک کند و موفقیت تولیدمثلی (reproductive success) آنها را نیز افزایش دهد.
مطالعه نشان داده است که افرادی که احتمال آسیب بیشتری با پایان یافتن رابطه دارند (مثل افرادی با وضعیت اقتصادی پایین‌تر، کسانی که فرزند بیشتری دارند یا زنان)، ارزش بیشتری برای عشق قائل می‌شوند و این فرضیه اصلی مطالعه را تایید می‌کنند.
علاوه بر این، مطالعه نشان داده که افراد از کشورهای مدرن‌تر و با با شاخص توسعه انسانی بالاتر (Human Development Index)، اهمیت بیشتری به عشق رمانتیک می‌دهند.
در این مطالعه، افراد از کشورهای غنا، مراکش و ایران کمترین اهمیت را به عشق رمانتیک در روابط بلندمدت داده‌اند. دلایل احتمالی این موضوع می‌تواند شامل تأثیرات فرهنگی و مذهبی باشد. به طور خاص، افراد از این کشورها بیشترین امتیاز را در زمینه ارزش‌های جمع‌گرایانه یا collectivistic values (به معنای اهمیت بیشتر گروه و خانواده نسبت به فرد) در مقایسه با سایر کشورها داشتند. علاوه بر این، این کشورها بالاترین درصد شرکت‌کنندگان مسلمان را داشتند. همچنین، شیوع تاریخی ازدواج‌های سنتی در این مناطق می‌تواند تا حدودی توضیح دهد که چرا افراد در این کشورها اهمیت کمتری به عشق رمانتیک در روابط بلندمدت می‌دهند. این از نقاط ضعف مطالعه بوده است که فاکتورهایی مثل سن، مذهب، نگرش به ازدواج و طلاق و ... در این مطالعه در نظر گرفته نشده است.
منبع:
@Scientometric