دشوار است که در مورد کودک خود کلیشه‌سازی جنسی نکنید. از بدو تولد پسران لباس آبی و دختران لباس صورتی به تن می‌کنند. به پسران قطار، ماشین آتش‌نشانی و اتومبیل اسباب‌بازی می‌دهند و به دختران خانه‌های عروسکی، کالسکه و وسایل آشپزخانه.

اما به اعتقاد ساندرا بم، کلیشه‌سازی جنسی بیش از حد برای کودکان مطلوب نیست. کودکانی که برایشان به صورتی افراطی کلیشه‌سازی جنسی شده است، برای ابراز وجود دچار مشکل می‌شوند، عزت نفس پایین‌تری دارند و احتمال بیشتری دارد در آینده از بیمارهای روان رنج ببرند.

دختران ممکن است احساس کنند که می‌بایست منفعل، تیمارگر و یاری‌بخش باشند و پسران نیز فکر می‌کنند که باید رقابت‌جو، پرخاشگر و فعال باشند؛ حتی اگر این مسائل برخلاف تمایلات طبیعی آنها باشد.

بدیهی است که کودکان می‌بایست بدون توجه به کلیشه‌سازی‌های جنسی خودشان باشند و علایق خود را کشف کنند. بیشتر والدین تمایل دارند پسران‌شان بدانند که می‌توانند تیمارگر و یاری‌بخش بوده و در عین حال دختران نیز قاطع و فعال باشند.

فی کارلیسل، از کتاب روان‌شناسی برای والدین، ترجمه فریده فتوحی