✅ اشوزرتشت هم پیامدار، هم فیلسوف (شیفته ی خرد و دانش) و هم دانشمند بود.

اشوزرتشت همه ی این ها بود چون بینش وری بینا بود،
چون که می دید، چون که با همه اش می دید،
با خردش، با اندیشه ی نیکش، با وهومنش.
چون که می دید و می فهمید و می دانست که مرتو ؛
از بنیاد در پی رها شدن از تار و پودِ بیم و نگرانی و تردید و ناامیدی و هم چنین ستم و بیداد و ناآرامی است.
می دانست که او در پی رسیدن به شادی و خشنودی و امید در آرامش و داد است.
او خشنودی خود را در خشنودی همگان، در خشنودی “روان هستی”، یا “گئوش اوروان” می دید که آن همانا زندگی است و هستی است و جان.

📚 بن مایه :
برگرفته از نگارشات موبد :
مهندس کامران جمشیدی

✍ رونوشت ؛ بردیا بزرگمهر
۲
@khashatra
پایان 🔺🔺