کتابخانه علمی

هر چه انسان تر باشيم زخم‌ها عميق تر خواهند بود.
هر چه بيشتر دوست بداريم بيشتر غصه خواهيم داشت.
بيشتر فراق خواهيم کشيد و تنهایی هايمان بيشتر خواهد شد .شادی ها لحظه ای و گذرا هستند. شايد خاطرات بعضی از آن‌ها تا ابد در ياد بماند اما رنج‌ها داستانش فرق مي کند تا عمق وجود آدم رخنه مي کند و ما هر روز با آن‌ها زندگی مي‌کنيم .
انگار که اين خاصيت انسان بودن است.

#نامه_به_کودکی_که_هرگز_زاده_نشد
#اوریانا_فالاچی

@ketabkhanepdf12

پشت ویترین مغازه کفش فروشی ایستاده بود قیمتها را می خواند و با پولی که جمع کرده بود مقایسه می‌کرد تا چشمش به آن کفش نارنجی که یک گل بزرگ نارنجی هم روی آن بود، افتاد.... بعد از آن دیگر کفش‌ها را نگاه نکرد، قیمتش صد تومان از پولی که داشت بیشتر بود.

آن شب به پدرش گفت که می خواهد کفش بخرد و صد تومان کم دارد... بعد از شام پدرش دو اسکناس پنجاه تومانی به او داد و گفت:" فردا برو بخر، "تا صبح خواب کفش نارنجی را دید که با دامن نارنجی پوشیده بود و می‌رقصید و زیباترین دختر دنیا شده بود، فردا با مادرش به کفش فروشی رفت ، مادر تا کفش نارنجی را دید ، اخمهایش را درهم کشید و گفت:" دخترم دیگه بزرگ شده‌ای  برای تو زشته و با اجبار برایش یک جفت کفش قهوه‌ای خرید ."

شش سال بعد در هجده سالگی، با نامزدش به خرید رفته بودند، دلش برای کفش پاشنه بلند نارنجی زیبایی که در ویترین یک مغازه بود، پر کشید، به نامزدش گفت: چه کفش قشنگی اینو بخریم؟ نامزدش با لبخندی گفت: "خیلی رنگش جلفه ، برای یه خانم متاهل زشته. فقط لبهای شیرین خندید. "

دو سال بعد پسرش به دنیا آمد... بیست و هفت سال به سرعت گذشت دیگر زمانه عوض شده بود و کفش نارنجی نه جلف بود و نه زشت. یک روز که با شوهرش در حال قدم زدن بودند، کفش نارنجی اسپرت زیبایی پشت ویترین مغازه، دلش  را برد. به شوهرش گفت: این کفش رو بپوشم ببینم چه جوریه. شوهرش اخمی کرد و گفت: "با این کفش روت میشه بری خونه مادرزن پسرمون!"

بیست سال دیگر هم گذشت، در تمام جشن تولدهای نوه‌اش که دختری زیبا، شبیه به خودش بود، علاوه بر کادو یک جفت کفش نارنجی هم می‌خرید و هر کس علتش را می پرسید می خندید و می‌گفت :"کفش نارنجی شانس میاره. آن شب، در جشن تولد بیست و سه سالگی نوه‌اش، در میان کادوها، یک کفش نارنجی دیگر هم بود... "

یک روز پسرش کفش‌هایی را جلوی پای او گذاشت و گفت :"مامان برات کفش نارنجی خریدم که شانس میاره.... بالاخره در هفتاد سالگی، کفش نارنجی پوشید، دلش می‌خواست بخندد اما گریه امانش نمی‌داد. در یک آن به دوازده سالگی برگشت و پنجاه و هشت سال جوان شد...  "

نوه‌اش او را بوسید و گفت:"مامان بزرگ چقدر به پات میاد." آن شب خواب دید که جوان شده کفش‌های نارنجی‌اش را پوشیده و در عروسی نوه‌اش می‌رقصد. وقتی بیدار شد و کفش‌های نارنجی را روی میز کنار تخت دید با خودش گفت: "امروز برای خودم یک دامن نارنجی می‌خرم."


@ketabkhanepdf12

ﺑﺎ ﺩﻟﺨﻮﺭﯼ ﮔﻔﺘﻢ: ﺍﯾﻦ ﭼﻪ ﺭﺍﺑﻄﻪ‌ﺍﯼ ﺍﺳﺖ؟ ﺍﺳﻤﺶ ﭼﯿﺴﺖ؟
-ﻧﻤﯽ‌ﺩﺍﻧﻢ.
ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺳﻤﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
زﻥ‌ﻫﺎ ﻋﺎﺷﻖ ﺍﺳﻢ ﻭ ﻧﺎﻣﮕﺬﺍﺭﯼ‌ﺍﻧﺪ.
ﻟﺐ‌ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﻟﯿﺴﯿﺪﻡ.
ﺍﯾﻨﺠﻮﺭﯼ ﮔﯿﺞ ﻣﯽ‌ﺷﻮﻡ.
ﺳﺮﻋﺖ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺭﺍ ﮐﻢ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺁﺭﺍﻡ ﮔﻔﺖ: ﺍﺳﻢ‌ﻫﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﮐﺮﺩﻥ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ‌ﺁﯾﻨﺪ.
ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﺮﺩﻧﺶ ﻫﻢ ﻣﯽ‌ﺧﻮﺭﻧﺪ. ﺁﺩﻡ ﺍﺯ ﺑﻼ‌ﺗﮑﻠﯿﻔﯽ ﺩﺭ ﻣﯽ‌ﺁﯾﺪ

ﻧﮕﺎﻫﺶ ﮐﺮﺩﻡ.
ﻧﻤﯽ‌ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﺑﺸﻨﺎﺳﻤﺶ. ﻧﻤﯽ‌ﺩﺍﻧﺴﺘﻢ ﺳﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﯾﺎ ﺯﺭﻧﮓ.

ﮔﻔﺖ: ﭼﺮﺍ ﻫﻤﻪ‌ﺍﺵ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻫﺴﺘﯽ. ﺍﯾﻦ ﯾﮏ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺳﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺁﺏ ﺩﻫﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﻗﻮﺭﺕ ﺩﺍﺩﻡ و گفتم:
دﻭﺳﺘﯽ ﯾﮏ ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﯿﺴﺖ

#رویای_تبت
#فریبا_وفی

@ketabkhanepdf12

بسیاری از ما اگر بتوانیم این را بپذیریم که از برخی کرده‌های خود - یا از برخی کارهایی که نکرده‌ایم یا حرف‌هایی که نزده‌ایم - پشیمان هستیم، حال بهتری پیدا خواهیم کرد. وجدان غرغرو، برای ما و اطرافیان ما ناخوشایند است. اشتباه نکنید. عذاب وجدان یعنی پشیمانی شدید از یک رفتار نادرست.

عذاب وجدان همان‌گونه که در تراژدی‌های کلاسیک می‌بینیم، کل ناهوشیاری را مسموم و زندگی را به کام انسان تلخ می‌کند. در این مورد هم واپس‌رانی، راه خوبی برای درمان رنج‌های نیمه‌هوشیاری نیست.

این نظر قدیمی که فقط با اعتراف به احساس گناه پنهانی، می‌توانیم تعادل خود را بازیابیم و آن را التیام بخشیم درست است.


📗چگونه خودکاوی کنیم
#استفن_لکنر


@ketabkhanepdf12

نامش را در گوشش زمزمه می کنی. صدای گرم او را در گوش خود می شنوی :
" همیشه دوستم خواهی داشت ؟ "
_ همیشه، آئورا، همیشه دوستت خواهم داشت.
_ همیشه؟ قسم می خوری؟
_ قسم می خورم.
_ حتی اگر پیر بشوم. حتی اگر زیبا نباشم؟ حتی اگر مویم سفید شود؟
_ همیشه، عزیز من، همیشه.
_ حتی اگر بمیرم، فلیپه؟ همیشه دوستم خواهی داشت، حتی اگر بمیرم؟
_همیشه، همیشه. قسم می خورم. هیچ چیز نمی تواند ما را از هم جدا کند.
_ بیا، فلیپه، بیا.
چون بیدار می شوی، دست دراز می کنی تا شانه ی آئورا را لمس کنی، اما دستت تنها به بالشی می ساید که هنوز گرم است و ملافه ای سپید که می پوشاندت.
نامش را زمزمه می کنی.

#آئورا 
#کارلوس_فوئنتس 
#عبدالله_کوثری 

@ketabkhanepdf12