پایگاه خبری جانبازان جنگ تحمیلی معترض به حکومت

✅خیزش آب؛ اسم رمز اعتراض‌های سراسری ایرانیان در آینده نزدیک؟

بر اساس داده‌های موجود در حال حاضر ۶۵ درصد جمعیت ایران در شرایط «ورشکستگی و فقر آبی» زندگی می‌کنند

«تابستان سال آینده با کم‌آبی روبرو خواهیم شد، ذخایر سدهای ایران نسبت به سال گذشته ۵ درصد کاهش یافته است و بارش‌ها کاهش ۴۲ درصدی نسبت به میانگین بلندمدت را نشان می‌دهد. دست‌کم هشت استان ایران با افت بارش بیش از ۵۰ درصد مواجه‌اند. سدهای پنجگانه تهران نسبت به متوسط پنج سال گذشته کاهش ۳۰ درصدی داشته‌اند، سد کرج تنها ۸ درصد آب دارد، سد شمیل و نیان با کاهش ۹۱ درصدی و سد استقلال با کاهش ۷۱ درصدی ذخایر آب نسبت به سال گذشته روبرو شده‌اند. استان ایلام ۱۲۶ میلی‌متر، استان کرمانشاه ۷۹ میلی‌متر، استان آذربایجان‌ غربی ۷۲ میلی‌متر و استان کردستان ۷۱ میلی‌متر نسبت به میانگین بلندمدت، کاهش بارندگی داشته‌اند. با ادامه خشکسالی بی‌سابقه در استان هرمزگان، مجموع ذخایر آبی سدهای این استان تنها برای یکی دو ماه کفایت می‌کند.»/سایه رحیمی

#پایگاه_خبری_جانبازان_جنگ_تحمیلی

@janbazanesabz

🔺فلاحت‌پیشه:

🔹روسیه می‌خواهد از کارت ایران در مذاکره با آمریکا استفاده کند
🔹خطر مواجه شدن با تلخ‌ترین فریب تاریخ سیاست خارجی ایران وجود دارد
🔹 باید به‌دنبال مذاکره مستقیم با آمریکا باشیم
🔹 برجام فدای جنگ اوکراین شد، بیم آن می‌رود که ایران فدای صلح اوکراین شود
🔹حشمت‌الله فلاحت‌پیشه، رئیس اسبق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ضمن ارائه هشدار به مسئولان سیاست خارجی کشورمان درباره بازی کردن روسیه با کارت ایران در مذاکرات خود با آمریکا، به دیده‌بان ایران گفت:
🔹 سیاست خارجی ایران نباید به سیاست‌های روسیه یا هیچ کشور دیگری گره بخورد. برجام، یک توافق هسته‌ای است که باید به‌صورت مستقل و براساس منافع ملی ایران بررسی شود، نه در ارتباط با تحولات جنگ اوکراین یا چانه‌زنی‌های روسیه با آمریکا. ایران باید فعالانه به‌دنبال مذاکرات مستقیم با طرف‌های اصلی برجام، از جمله آمریکا باشد./ دیده بان ایران

#پایگاه_خبری_جانبازان_جنگ_تحمیلی

@janbazanesabz

کیهان فرسوده

آنانکه ایران را می‌بلعند مورد تمجید و ستایش کیهان‌نشینانی قرار می‌گیرند که بنا را بر نابودی و ویرانگری ایران گذاشته‌اند
ایکاش شریعتمداری و بی خردان کیهان کمی اوضاع و شرایط حاضر را درک میکردند
چه دردی بالاتر از اینکه درکی نداشته باشی تا بدانی کجایی و چه می‌کنی ؟
شریعتمدار کیهان گویی در کیهان دیگر زیست می‌کند
در زیستگاه او انسان و اخلاق و وجدان و مظلوم مفهومی ندارد
او در دایره محدودی که برای خود ساخته زیست می‌کند
کیهان شریعتمدار کیهان عقب ماندگی و واپسگرایی‌ست
کیهان خودمحوری و خود باوری است
کیهان شریعتمدار سره را ناسره و ناسره را سره تبین می‌کند
اگر ایران را ببلعی پاکدامن و‌پاکدست میخواندت
و اگر برای ایران جان دهی اجنبی و وابسته می‌داندت
کیهان شریعتمدار کیهان وابستگی به قدرت و ثروت است
هر آنچه بخواهد می‌کند بدون اینکه به جایی پاسخگو باشد
او تک تیرانداز قدرت است
کسی را یارای مقابله با او نیست
او می‌تازد و می‌غرد
تهدید می‌کند و تیغ می‌کشد
برای مردمی که تنها سلاح‌شان زبان و حنجره‌شان است
مردم آزادی را فریاد میزنند
حبس می‌شوند
خواننده آزادی را زمزمه می‌کند شلاق میخورد
کهنه‌سربازان وطن آزادی را طلب می‌کنند اجیر بیگانگان معرفی می‌شوند
ولی آنکه وطن را می‌بلعد پاکدست خوانده می‌شود
و چه فاصله‌‌ست میان کیهان شریعتمدار با مردم ایران زمین
به راستی به کدامین گناه باید نسیم خوش ازادی توسط کیهان نشینان خرفه‌پوش متعصب دوران عصر حجری آلوده گردد ؟
فاصله کیهان شریعتمدار با مردمان ایران زمین فاصله فرض است و محال
فاصله حقیقت‌ست و تزویر
در کیهان شریعتمدار نشان پاکدسنی بر سینه سارق می‌نشیند
و شلاق بر جسم خواننده آزادی
کیهان شریعتمدار کیهان خودفروخته‌‌هاس کیهانی به غایت پست و رذل
همراهانش جز فحش و ناسزا و تهمت و افترا در مکتب او نیاموخته‌اند
برای دستمالی قیصریه را به آتش می‌‌کشند
ولی جان انسانها برایشان بی ارزش است
هر چه مولا از ستاندن حق مظلوم گفت
آنان مظلوم را نردبان قدرت می‌دانند
قطعا اگر مولا بود سر بر چاه میکرد و دوباره فریاد مظلومیت خود را از دست این جماعت منجمد خرد به چاه فریاد میزد
اگر برای مولا ربودن خال پای زن یهودی دق می‌آورد
برای کیهان نشینان شریعتمدار دوری از ثروت و قدرت جنون و دیوانگی به بار می‌آورد
و ما مردم چقدر مظلوم هستیم که باید با این مجانین در یک سرزمین زیست کنیم

✍عبدالزهرا هشترودی


#پایگاه_خبری_جانبازان_جنگ_تحمیلی

@janbazanesabz

🔹 من اینجا ریشه در خاکم

✍ مرتضی طباطبائی*

آقای پزشکیان سلام!
🔹دیروز در سخنرانی خود با استنادی کم‌ربط به آیه‌ای از قرآن، گفتید اگر کسانی در دیار خود مستضعف باشند، باید مهاجرت کنند و در «ذلت و بدبختی» نمانند، وگرنه جهنمی خواهند بود. همچنین خطاب به خودتان و دولتی‌ها گفتید باید شرایط و بستری فراهم کرد که مردم، راحت بروند.

🔹در اینجا بحثم این نیست که یکی از وعده‌های انتخاباتی شما، جلوگیری از مهاجرت و تلاش برای بازگرداندن ایرانیان خارج از کشور بود، نه فراهم کردن بستر رفتن مردم. همچنین بحثم این نیست که در چنین شرایطی که برای کشور ایجاد شده، آن کسی که باید برود کیست. چون هنوز این احتمال را می‌دهم و امیدوارم منظورتان چیز دیگری بوده باشد یا سخنی ناگهانی و بدون تأمل بوده‌ باشد. هرچند معطوف به نقدهایی که از دیروز مطرح شد، از سمت دولت پاسخ یا اعتذاری بیان نشد.

🔹با این حال تنها خواستم بگویم مطلبی که درباره مستضعفین و لزوم مهاجرتشان گفتید، نه صرفا حرفی سست و بی‌مایه‌، بلکه اهانتی همزمان به ایران و ایرانیان بود. من به عنوان یک ایرانی که حقوقی کمتر از ۳۰۰ دلار در ماه دارم و بر اساس درآمد سرانه بسیاری از کشورهای جهان، احتمالا از لحاظ مالی جزو مستضعفین به شمار می‌آیم، خواستم بگویم حتی اگر در کشور بیگانه، درآمد ماهیانۀ ۳ هزار یا ۳۰۰ هزار دلار هم می‌داشتم، از ایران دل نمی‌کندم. هم ایران عزیزتر از این ارقام است، هم عزت من بیشتر از هر جا در خاک خودم محفوظ.

🔹ما ذلیل و بدبخت نیستیم آقای رئیس‌جمهور! این خاک گرامی، حتی اگر نداشت فردوسی و حافظ را، زرتشت و مانی را، پورسینا و سهروردی را، حتی اگر نداشت دماوند و سبلان را، دریای مازندان و خلیج پارس را، لوت و کویر را، اگر نداشت اساطیر آرش و رستم را، حماسه‌های کوروش و داریوش تا ستارخان و باقرخان را، همین که خاک پاکی است با مردمی نجیب و صبور و غیور که برای حفظ سرزمین و فرهنگ و زبانشان جان‌ها داده‌اند، باز هم برایم شریف و عزیز می‌بود و آرزوی شهروند‌ی‌اش را می‌داشتم. اکنون هم ترک وطن همان‌قدر برایم دشوار است که ترک اعضای خانواده‌ام.

🔹وطن، مفهومی اقتصادی نیست که بتوان با پول و رفاه اندازه‌اش گرفت. وطن، هویت‌بخش انسان است؛ حتی اگر ترکش کنی یا رهایش کنی، او تو را ترک و رها نخواهد کرد و آثارش در ذره‌ذره وجودت باقی است.

🔹کوتاه سخن آنکه هم ایران عزیز است و هم ایرانی در خاک خود، عزیز و سرافراز. نه وطنم را به خاطر  افسردگی و پژمردگی این روزهایش، تنها می‌گذارم، نه حسرتِ جاه و ثروت و رفاه در خاک بیگانه را دارم. اتفاقا این روزها که ایران بیش از همه نیازمند توجه ماست، بیشتر بر خود لازم می‌دانم که بمانم و در حد خود کمک کنم تا ایرانم همچنان بماند؛ سرفراز همچون همیشه. به تعبیر زیبای جلال‌الدین بلخی:

اگر بی‌تو بر افلاکم، چو ابر تیره غمناکم
وگر بی‌تو به گلزارم، به زندانم به جان تو

*مدرس فلسفه اخلاق


#پایگاه_خبری_جانبازان_جنگ_تحمیلی

@janbazanesabz

استیضاح، کما و سایر مصائب یک ملت!

داستانک سیاسی (۳) از مجموعه ی هنر و سیاست

در سرزمینی که هر روز معجزه‌ای جدید در عرصه‌ های مختلف آن رخ می‌داد (مثلاً آب شدن حقوق‌ها در دمای اتاق یا ناپدید شدن گوشت از سفره‌ها، یا عشوه و غمزه برای انجام مذاکره با کدخدا، یا رجز خوانی فرماندهان بی فرمانده، یا...)، دولت نهج التبلیغ با وعده‌ی «اصلاحات اساسی متفاوت و با پشتیبانی پیر و پاتال ها» روی کار آمده بود.
البته کسی دقیقاً نمی‌دانست این اصلاحات قرار است چه چیزی را اصلاح کند، ولی همه امیدوار بودند که بالاخره یک جایی، یک چیزی، یک روزی بهتر شود.

دولت هنوز نرسیده و نخیسیده بود که مجلس اقلیتی تمامیت‌خواه چهار درصدی که تعداد اعضای پایدار آن، کمتر از مسافران یک تاکسی خطی بود، تصمیم گرفت طرف را گوشه ی رینگ گیر بیاره و برای شروع، وزیر سفره و شکم، آقای همت‌پور را استیضاح کند.

مجلس و نمایش استیضاح

جلسه‌ی استیضاح شبیه یک نمایش تراژدی-کمدی بود. یکی از نمایندگان که همیشه نقش سوپرمن را برای اقتصاد بازی می‌کرد، مشت محکمی روی میز کوبید و گفت:
«آقای وزیر! شما وعده داده بودید که قیمت‌ها را تثبیت کنید! اما الان قیمت مرغ به حدی رسیده که مرغ‌ها دارند با دلار رقابت می‌کنند!»
وزیر لبخندی دیپلماتیک زد و گفت:
«جناب نماینده، ما در مسیر اصلاحات اقتصادی هستیم، ولی باید در نظر بگیریم که آقاااااااااااا دست و پای ما را بسته».
یکی دیگر از نمایندگان که اطلاعات اقتصادی‌اش به اندازه‌ی اطلاعات یک ماهی قرمز درباره‌ی کهکشان‌ها بود، گفت:
«آمارها نشان می‌دهد که تورم از کنترل خارج شده و شما کنترل تلویزیون خانه ات را هم نمی توانی کنترل کنی؟»
همت‌پور فقط سرش را تکان داد و گفت:
«اقدامات ما نیاز به همراهانی دارد که چوب لای چرخ نگذارند اما می بینیم که حالا تیر آهن لای چرخ درشکه ی اقتصاد می گذارند.»
رأی‌گیری انجام شد و همان چند نفر با نمایش فیلم چارلی چاپلین، وزیر را برکنار کردند.

وقتی اقتصاد از ترس به کمد رفت!

همان لحظه‌ای که خبر برکناری وزیر اعلام شد، اقتصاد کشور با صدای بلند فریاد زد: «من دیگه نمی‌کشم!» و مستقیم رفت توی کمد خانه ی ننه اش!
بازارها قفل شدند، دلار که تا دیروز راه می‌رفت، حالا داشت می‌دوید، قیمت‌ها به قدری بالا رفتند که برای خرید یک نان باید وام می‌گرفتی، و مردم به این نتیجه رسیدند که دولت به‌جای مدیریت، بیشتر نقش لولوی سرخرمن را بازی می‌کند.
در جلسه‌ی اضطراری هیئت دولت، دکتر نگاهی به اعضای کابینه انداخت و گفت:
«باید یه وزیر دلخواهشان معرفی کنیم.»
اما در دلش حس می‌کرد، استعفایش داده اند و خبر ندارد، بعد با ناامیدی گفت:
«به نظرتان چیکار کنیم؟»
معاونش که به واقعیت‌ها نزدیک‌تر بود، آهی کشید و گفت:
«همون کاری که همیشه می‌کنیم... هیچی!»

پایان

✍:آبدارچی.

پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد. پاینده باد صلح جهانی.


#پایگاه_خبری_جانبازان_جنگ_تحمیلی

@janbazanesabz