رسانه، فرهنگ - نشانه

برنامه Study Ambience یک اپلیکیشن طراحی‌شده برای بهبود تمرکز و ایجاد محیط‌های صوتی آرام‌بخش برای مطالعه، کار یا آرامش است. این اپلیکیشن در Google Play موجود است و انواع صداهای طبیعت، موسیقی‌های ملایم و اصوات محیطی را ارائه می‌دهد که می‌توانند به کاهش استرس و افزایش بهره‌وری کمک کنند. رابط کاربری ساده و امکانات متنوع مانند تنظیم تایمر و انتخاب صداهای ترکیبی از ویژگی‌های این برنامه هستند. مناسب برای دانشجویان، حرفه‌ای‌ها و افرادی است که به دنبال تجربه‌ای متمرکز و آرام‌بخش هستند.

https://play.google.com/store/apps/details?id=com.Lutalica.StudyAmbience

✅@Inter_Politics

پیمایش ارزش‌های جهانی؛‌یک منبع ارزشمند پژوهش در علوم اجتماعی

🪩 پیمایش ارزش‌های جهانی (WVS) یکی از فراگیرترین و مهم‌ترین منابع داده در حوزه علوم اجتماعی است که با پوشش بیش از ۱۲۰ کشور و ۹۵٪ جمعیت جهان، مجموعه‌ای غنی از اطلاعات را گردآوری کرده است. این پایگاه با ایجاد مجموعه داده‌های استاندارد و قابل دانلود، امکان پژوهش در زمینه تحولات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی را برای علاقه‌مندان فراهم کرده است.

🟣 ایران نیز در موج چهارم، پنجم و هفتم پیمایش‌ ارزش‌های جهانی حضور دارد.

متن کامل معرفی پیمایش ارزش‌های جهانی را در وبلاگ مدرسه روش مطالعه کنید.


@methods_academy

بازنگری در پژوهش مارگارت مید؛ نتایج متفاوت درک فریمن از مطالعه ساموآ


مارگارت مید، مردم‌شناس برجسته قرن بیستم، با پژوهش‌های خود درباره فرهنگ و رفتار جوامع بدوی، از پژوهشگران بسیار تاثیرگذار علم انسان‌شناسی به‌شمار می رود. اثر معروف او، بلوغ در ساموآ، که تصویری متفاوت از نوجوانی و آزادی جنسی در جامعه ساموآ ارائه می‌داد، مورد تحسین گسترده قرار گرفت. اما این اثر بعدها با نقدهای جدی روبه‌رو شد.

یافته اصلی مارگارت مید در کتاب «بلوغ در ساموآ» این بود که دوره نوجوانی در جامعه ساموآ برخلاف جوامع غربی، بدون بحران، تنش و آشفتگی روانی سپری می‌شود.
مید ادعا کرد که نوجوانان ساموآیی در محیطی آزاد از فشارهای اجتماعی و فرهنگی، به‌ویژه در زمینه روابط جنسی، رشد می‌کنند و این آزادی باعث می‌شود که گذار آن‌ها از کودکی به بزرگسالی آرام و بدون تعارض باشد.

درک فریمن، انسان‌شناس نیوزیلندی، با انتشار کتاب «مارگارت مید و ساموآ: ساختن و فروریختن یک افسانه مردم‌شناسی» در سال ۱۹۸۳، یافته‌های مید را با یک مطالعه میدانی در ساموآ به چالش کشید. فریمن ادعا کرد که اطلاعات مید بر پایه داده‌های نادرست و داستان‌های ساختگی شکل گرفته و جامعه ساموآ برخلاف گزارش مید، محدودیت‌های فرهنگی بیشتری داشته است. او بر ضعف روش‌شناسی مید و تأثیر تعصبات فرهنگی بر نتایج پژوهش او تأکید کرد.


📌 برای مطالعه متن کامل به وبلاگ مدرسه روش مراجعه کنید

@methods_academy

ویدیوهای کامل و محتوای دوره‌ی «یادگیری ماشین» دانشکده‌ی مهندسی کامپیوتر دانشگاه شریف منتشر شد:
‏⁦ SharifML.ir⁩
‏کل این محتوا رایگان است.
‏تهیه‌ی این مجموعه ممکن نبود، مگر با تلاش جدی یک تیم ۷۰ نفره که قدردان یکایک آن‌ها هستم/شریفی زارچی
https://www.sharifml.ir

به زوال و انقراض فلسفه ایرانی معتقد نیستم

گفت‌وگوی مجله نقد اندیشه با پرفسور الیور لیمن، مورخ شهیر فلسفه:

🔺من معمولا به همه دوستانم می‌گویم «تهران» تنها جایی است که کتاب‌فروشی‌ای دارد که کتب فلسفی می‌فروشد. شما این پدیده را در لندن، نیویورک و لس‌آنجلس پیدا نخواهید کرد.

🔺به نظرم «فلسفه ایرانی» در حال شکوفایی و رشد است. من به طور مداوم با فلاسفه ایرانی ملاقات می‌کنم و آن‌ها مانند سایر فلاسفه در مرتبه بالایی قرار دارند و فلسفه ایرانی دارد کار خود را به خوبی انجام می‌دهد.

🔺تقریباً هیچ‌کدام از فلاسفه اسلامی، عرب نبودند و اکثراً ایرانی محسوب می‌شدند و شاید این مسأله‌ای است که به زبان مرتبط می‌شود، زیرا عربی فاقد هر نوع فعل اسنادی است، اما زبان فارسی آن را دارد. بنابراین، انجام دادن کار فلسفی به زبان عربی تا حدودی دشوار است. ایرانیان فلسفه را به عنوان یک فرم طبیعی از تجلی فرهنگ دریافته‌اند.

🔺من فکر نمی‌کنم زرتشت تأثیر زیادی بر مدل‌های اندیشه ایرانی داشته و اصلاً فایده‌ای در بازگشت به زرتشتی‌گری وجود داشته باشد. گرچه استدلال می‌شود که تمامی ادیان ابراهیمی و فلاسفه منشعب از آیین زرتشت‌اند، اما به نظر من پیوند دادن فلسفه به یک کشور یا فرهنگ باعث ایجاد مشکل خواهد شد.

🔺بسیاری از هنرمندان دین را به مثابه چیزی که تحمیل کننده ‌است در نظر می‌گیرند و آن‌ها می‌خواهند از دین رها شوند. آن‌ها دین را وسیله‌ای می‌دانند که آن‌ها را به صورت ثابت در نظر می‌گیرد. به نظرم این مایه خجالت است، زیرا در اروپا و آمریکا بسیاری از هنرمندان به دین به مثابه یک پیش‌زمینه غنی و حاصل‌خیز می‌نگرند که می‌تواند در آثار هنری دارای تشخص شود.

🔺نمی‌توان برای فلسفه ایرانی هیچ ذاتی قائل شد. نظریه محبوبی میان همکاران من از جمله سیدحسین نصر و هانری کربن وجود دارد که به نظریه حکمت جاودان معتقدند و «ذاتی روحانی» را برای همه مکاتب فلسفی قائل می‌شوند و از فلسفه ایرانی تا فلسفه مسیحی، همگی در این ذات مشترک قرار داشته و در یک مسیر مشخص نیز پیشرفت می‌کنند. من فکر نمی‌کنم که این صحیح باشد.

🔺من فکر می‌کنم محدوده‌هایی از فلسفه ایرانی و اسلامی وجود دارد که هیچ ربطی به دین ندارند. آن‌ها در تقابل با دین نیستند و دین نقشی در آن‌ها نداشته و این اشتباه است اگر دین را به فلسفه ایرانی یا اسلامی بیش از حد نزدیک‌ بدانیم. اگر شخصی استدلال خود را به دلیل در نظر گرفتن دین تغییر دهد، او فیلسوف بدی است.

✍️محمدطاها جهاندیده، گفت‌وگو با الیور لیمن، مجله نقد اندیشه، شماره دوم و سوم، صص ۲۵۴-۲۵۷

💢لینک خرید مجله
‏https://zarinp.al/584858
▪️اینستا
‏ instagram.com/naghdeandisheh
▪️توییتر
‏twitter.com/naghdeandisheh
@naghdeandisheh