فرهیختگان

👆👆👆

۴) مدیرانی از دانشگاه آزاد بر پایۀ ملاحظات غیرآکادمیک و بعضاً سیاسی و ایدئولوژیک بخش زیادی از منابع گوناگون دانشگاه را که باید صرف برنامه‌های آموزشی و پژوهشی و دانشجویی و رفاهی بشود تصرف کرده و هزینه می‌کنند در حالی که بخش اعظم دانشجویان و استادان و کارکنان به چنین ریخت و پاش‌هائی معترض‌اند.

۵) همه می‌دانند که سازمان مرکزی به نسبت تعداد دانشجوی دانشگاه آزاد بسیار گسترش یافته است. مدیران باید در چارچوب کارایی و بهره‌وری بررسی کنند که چرا باید در حالی‌که تعداد دانشجو کاهش یافته سازمان مرکزی چند برابر شده و شفافیت قابل قبولی در بارۀ هزینۀ سازمان مرکزی و صلاحیت علمی و کاری بعضی از افراد و دریافت‌های آنان وجود ندارد؟

۶) اعضای هیأت علمی و کارکنان دانشگاه آزاد جزو مظلومترین اعضای هیأت علمی و کارکنان دانشگاه‌های کشورند. حقوق و  امکانات رفاهی آنان کمتر از حقوق همترازان آنان در دانشگاه‌های دولتی است.
این در حالی است که نگاهی به آمار فعالیت‌های آموزشی و پژوهشی اعضای هیأت علمی دانشگاه آزاد نشان می‌دهد که بخش زیادی از آنان از همترازان خود در دانشگاه‌های دولتی دستاورد آموزشی و پژوهشی بیشتر و بهتری دارند، ولی هم حقوق و مزایای کمتری دریافت می‌کنند هم به هر حال دانشگاهی درجۀ دو محسوب می‌شوند.

۷) این درست است که معمولاً دانشجوی دانشگاه آزاد در دانشگاه دولتی قبول نشده و وارد دانشگاه آزاد شده است. ولی این نیز درست است که برخی از فارغ التحصیلان دانشگاه آزاد از بسیاری از فارغ التحصیلان دانشگاه‌های دولتی باسوادتر و تواناتراند.
چرا معمولاً مراکز دولتی، برخلاف قانون و حکم دیوان عدالت اداری، بر روی فارغ التحصیلان دانشگاه آزاد گشوده نیستند؟
چرا دانش‌آموخته‌ی دانشگاه آزاد نوعاً خود را دانش‌آموخته‌ی درجۀ دو یا فرزند ناتنی آموزش عالی کشور احساس می‌کند؟

۸) متأسفانه شاهد بوده‌ایم که مدیریت‌ها بعضاً مدیریت‌های پیشین را نفی و حتی متهم به فساد می‌کنند. انتظار می‌رود هم شفاف‌سازی درخور صورت گیرد هم دستگاه قضا با بی‌طرفی کامل به موارد مطرح شده رسیدگی کند و فرد خاطی، از هر طرف (چه مدیر فاسد احتمالی و چه بهتان‌زن احتمالی) را محاکمه و مجازات کند.

مسئولان محترم دانشگاه آزاد اسلامی!

بی‌تردید ادارات و بخش‌ها و اشخاص خاصی در فاجعۀ پیش آمده مقصر بوده‌اند. دانشگاه بسا مشکلات دیگر نیز دارد. همچنین آشکار است که مدیریت کنونی خود وارث بسیاری از این مشکلات است. ولی

الف) انتظار می‌رود هر کس در هر مقام تقصیر یا قصور خود را وجداناٌ بپذیرد و این تقصیر یا قصور را به گردن شخص یا اداره یا بخش دیگر نیندازد.

ب) به منظور جلوگیری از هر گونه شائبۀ فرافکنی و رفع مسئولیت و قربانی کردن افرادی که چندان تقصیر یا قصوری نداشته‌اند، اجازه دهید و کمک کنید تا یک کمیتۀ حقیقت‌یاب بی‌طرف تشکیل شود و دور از هر گونه حب و بغض و رفع مسئولیت و گروه‌گرایی مقصران واقعی شناسایی شده به دست قانون و عدالت سپرده شوند.

پ) در همۀ موارد شفافیت اطلاع‌رسانی در بارۀ تصمیم‌گیری‌ها ضروری است.

ت) در اسرع وقت کمیتۀ بحران با اختیارات لازم تشکیل شود تا به‌سرعت نقاط ضعف دانشگاه آزاد اسلامی به.طور کلی و واحد علوم و تحقیقات به‌طور خاص شناسایی شده به بهترین وجه برطرف شوند.

در پایان به‌عنوان یکی از اعضای جامعۀ دانشگاهی که با تمام وجود خود را وقف خدمت در واحد علوم و تحقیقات کرده‌ام، از مجلس شورای اسلامی و وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و دیگر نهادهای رسمی ذیربط، تقاضا می‌کنم که

۱. در راستای دستیابی نهاد دانشگاه به استقلال، در چارچوب استانداردهای شناخته شده، بکوشند

۲. به دانشگاه آزاد همچون یک سرمایۀ ملی و متعلق به کل ملت ایران بنگرند،

۳. در اسرع وقت نسبت به تصویب اساسنامه‌ی آن در مجلس قانونگذاری اقدام کنند، و

۴. برای آمایش و پالایش آموزش عالی اقدام کرده و امتیاز مراکز آموزشی فاقد صلاحیت را لغو کنند و اجازه دهند که تنها مراکزی عهده‌دار آموزش عالی باشند که از حداقل‌های زیرساخت فیزیکی، منابع و اسناد کتابخانه‌ای، آزمایشگاه، عضو هیأت علمی و کادر اداری مجرب برخوردارند. این خود به رفع بخش زیادی از فسادی که هم اکنون به آموزش عالی راه یافته و همچنین به جلوگیری از فساد بیشتر کمک خواهد کرد.

همچنان آرزو می‌کنم که دیگر شاهد حوادث ناگوار برای دانشجویان نباشیم.

موسی اکرمی (استاد گروه فلسفۀ واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی)

پگاه پنجشنبه، ششم دی‌ماه ۱۳۹۷


یادآوری: مسئولان ذیربط دانشگاه حکم دادگاه در ابطال حکم بازنشستگی غیرقانونی اینجانب را در حالی نمی‌پذیرند که کارزار حمایت از رئیس کنونی دانشگاه آزاد اسلامی را در مدت اعلام شده تنها ۱۸ نفر از میان ده‌ها هزار عضو هیأت علمی و کارمند دانشگاه امضا کرده‌اند.




#فرهیختگان راهی به رهایی

دانشگاه آزاد اسلامی و مسئله‌ی همچنان مبرم استقلال دانشگاه

موسی اکرمی 

اشاره. چهارم دی‌ماه ۱۳۹۷ اتوبوسی در واحد علوم و تحقیقات واژگون شد که منجر به کشته شدن ۱۰ تن و کشته شدن ۲۸ تن گردید و پیامدهای تاسف‌باری برای خانواده‌ها، دانشگاه، و شماری از استادان و کارکنان داشت.
من در واکنش به آن فاجعه نامه‌ی سرگشاده‌ای منتشر کردم که شماری از مسئولان دانشگاه را خوش نیامد چنان که جانشین وقت رئیس دانشگاه در واحد علوم و تحقیقات پس از یک سال معاونت جدید من در دانشکده‌ی "الهیات وفلسفه" یا "حقوق، الهیات، و علوسیاسی" و درخواست‌های کتبی و شفاهی رئیس دانشکده و خود من حاضر به امضا و ابلاغ حکم معاونت من نشد.
اینک در سالگرد آن فاجعه آن نامه را بازنشر می‌دهم و داوری را به افکار عمومی می‌سپارم.

مردم شریف ایران، مسئولان محترم کشور، دانشگاهیان ارجمند.

با سلام و احترام،
متأسفانه #واحد_علوم_و_تحقیقات #دانشگاه_آزاد_اسلامی دچار سانحه‌ای تأسف‌بار شد، و شماری از عزیزان دانشجو قربانی تقصیرها و قصرها شدند.
ضمن عرض تسلیت به پیشگاه خانواده‌های داغدار و همه‌ی کسانی که دچار تالم روحی شده‌اند، در شرایطی که سخنان اعتراضی بسیار می‌شنویم ولی چندان شاهد اقدام عملی درخوری نیستیم، این خدمتگزار دانشگاهی به خود اجازه می‌دهد نکاتی را در پیوند با وقوع چنین فاجعه‌ای به عرض برساند.

دانشگاه آزاد اسلامی با هر نیت و هر فعالیتی که شکل گرفت (که بی‌تردید هستۀ اصلی نیت‌ها و فعالیت‌ها صادقانه و برای اعتلای کشور بوده است)، بالاخره تبدیل به بزرگترین مؤسسۀ آموزش عالی حضوری در سرتاسر جهان و در همۀ تاریخ شد و این به‌خودی خود افتخاری برای کشور و همۀ دست‌اندرکاران این برنامۀ عظیم بوده است.

این دانشگاه علی‌رغم همۀ مسائل و مشکلات با نشاطی روزافزون راهی پیشرونده را در زمینه های گوناگون طی می‌کرد. ولی با کمال تأسف از مقطعی گرفتار تندباد جناح‌بازی و کشاکش‌های سیاسی شد. از همان زمان که ذینفعان عرصۀ کشاکش گروه‌گرایی سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی را به‌طور عام و واحد علوم و تحقیقات را به‌طور خاص جبهۀ نبردی دیدند که باید از دست رقیب بیرون شوند آشکار بود که آموزش و پژوهش و جان و مال و حتی آبروی بسا کسان (از دانشجو تا عضو هیأت علمی و کارمند) در درجۀ دوم اهمیت قرار خواهد گرفت. گویی همۀ توجه به فتح سنگر یا حفظ سنگر جلب شده بود.

در چند سال گذشته این خدمتگزار دانشگاهی و فرهنگی کشور شخصاً به هر مسئولی که به او دسترسی داشته‌ام گفته‌ام که باید قدر این سرمایۀ بزرگ ملی را دانست و مانع از آن شد که این دانشگاه قربانی منافع سیاسی و مطامع اقتصادی و محل ریخت و پاش عده‌ای از این جناح یا آن جناح شود.

متأسفانه باید گفت که دانشگاه آزاد اسلامی، این سرمایۀ عظیمی که به کل کشور تعلق دارد، از چند جهت در معرض خطر بوده و همچنان در معرض خطر است:

1) وزارت عتف و دانشگاه‌های دولتی از همان آغاز به دانشگاه آزاد [که متأسفانه اساسنامه‌ی آن در مجلس شورای اسلامی تصویب نشده است] نه همچون همکار بلکه چون رقیب و حتی دشمن نگریسته‌اند؛ این دردناک است که اکثر مدیران کشور به‌طور عام و مدیران آموزش عالی به‌طور خاص (حتی بسیاری از اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرایان نزدیک به کسی که بیشترین نقش را در تأسیس این دانشگاه داشت) به چشم دانشگاه درجۀ دو (مانند شهروند درجۀ دو) یا فرزند ناتنی یا برادر و خواهر ناتنی (وگاهی فرومایه‌تر از این‌ها) به دانشگاه آزاد نگاه کرده‌اند.

۲) مراکز آموزش عالی‌ زیادی  از سوی اشخاص حقیقی یا حقوقی با رانتخواری و بدون صلاحیت علمی تأسیس شده و بخش زیادی از دانشجویانی را که می‌بایست در دانشگاه آزاد تحصیل کنند  به مراکز خود کشانده‌اند، درحالی که در حد یک کالج معمولی نیز نیستند، و این دردناک است که به قول آقای رئیس جمهور (در سخنرانی تقدیم لایحۀ بودجۀ سال ۱۳۹۷ به مجلس، سه شنبه ۴ دی ماه ۹۷) یک لیسانسیه زیر مدرک دکتری را امضاء می‌کند.

۳) در تغییر مدیریت‌های کلان توجه نشده است که بسیاری از اعضای هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، که عمر دانشگاهی خود را در این دانشگاه آغاز کرده‌اند، برای مدیریت بسیار بسیار شایسته‌تر از اعضای هیأت علمی دانشگاه‌های دولتی‌ای هستند که تا دیروز چشم دیدن دانشگاه آزاد را نداشته‌اند و به علت احتمال تغییر مدیریت در سطح کلان چندان امیدی به تداوم مدیریت خود نداشته و ضمن دارا بودن یک یا چند شغل چند صباحی سکاندار مدیریت این بخش یا آن بخش دانشگاه آزاد شده‌اند. این دردناک است که کسانی دانشگاه آزاد را حیاط خلوت خود و محلی برای درآمدهائی اضافه بر درآمدهای دیگرشان می‌دانند و یا از توان علمی و مدیریتی لازم برخوردار نیستند یا از آن توان‌ها برای دانشگاه آزاد بهره نمی‌گیرند.


👇👇👇
#فرهیختگان راهی به رهایی

قائم مقام سابق محسنی اژه ای، دادستان ویژه روحانیت: فتنه گر واقعی ۸۸ #جلیلی بود، نه #مهندس_موسوی

شیخ مصطفی سنایی فر، وکیل فعلی دادگستری:

به نام خداوند حاکم شاهد عادل

اخیرا در رسانه‌های گروهی و برخی سایت‌ها نقل قولی از جناب آقای علی لاریجانی ریاست محترم سابق مجلس شورای اسلامی در ارتباط با وقایع سال ۸۸ مطرح شد که بنده را بیاد خاطره‌ای روشنگرانه از آن دوران انداخت که امیدوارم ذکر آن کمکی باشد برای کسانی که طالب حقیقت بوده و در جهت کشف حقایق کوشا بوده و هستند و چشم و گوش و عقل خود را به دست تبلیغات گسترده و یک سویه جریان افراطی حاکم در کشور -که خود مسببان واقعی باصطلاح فتنه ۸۸ بوده‌اند- نسپرده‌اند.

در اولین روزهای اتفاقات ناگوار سال ۸۸ بنده به اتفاق سه نفر از قضات عالی رتبه کشور خدمت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی رسیده و با توجه به سوابق و مسئولیت‌های گذشته و حال وی در آن زمان از ایشان تقاضا کردیم پادر میانی نموده‌ و نسبت به ختم مسالمت آمیز و عادلانه آن حوادث اقدام نمایند.

که ايشان فرمودند بنده و آیت‌الله هاشمی شاهرودی ریاست قوه قضاییه و آقای لاریجانی و محسن رضایی و برخی دیگر از مسئولین آن زمان کشور به آقای میرموسوی پیشنهاد دادیم ایشان در صدا و سیما سخنرانی نموده و ضمن دلداری و تسلی خاطر دادن به مردم از آنها تقاضا کنند به خانه‌های خود برگشته و از پیگیری مطالبات خود در ارتباط با وقایع اتفاق افتاده صرف نظر نمایند و همه مسئولین این موضوع را پذیرفتند و آقای موسوی نیز قبول نمودند.

لاکن تنها کسی که با توجه به اختیاراتی که در دبیرخانه شورای امنیت ملی داشت و خود را مستظهر به حمایت مقامات عالی کشور می‌دانست، شخص آقای جلیلی بود که با این موضوع مخالفت نمود و اظهار می‌داشت که میرحسین راهی جز توبه و اعلام اشتباه ندارد.

پس از آن جلسه بنده به کمک واسطه‌هایی از آیت‌الله هاشمی شاهرودی و آقای لاریجانی و آقای محسن رضایی سؤال نمودم که آنها نیز این مطلب را تایید کردند و اظهار داشتند که تنها مانع انجام آن سخنرانی و ختم قائله، شخص آقای سعید جلیلی بوده که اخیرا آقای لاریجانی این موضوع را پس از حدود ۱۵ سال افشا و مطبوعاتی نمود.

حال با توجه به موضوع فوق و اظهارات مرحوم آقای همدانی فرمانده سپاه تهران در آن زمان و ویدیوی پخش شده از آقای احمدی نژاد مبنی بر استفاده نیروهای امنیتی از افراد اراذل اوباش در ارتباط با وقایع سال ۸۸، مردم قضاوت کنند که‌ فتنه‌گر چه کسانی بوده‌اند و آن همه خسارت و زیانها و مصائب را چه جریانی و چه افرادی بر کشور و مردم تحمیل نموده‌اند و چه افراد و جریانی با غصب عناوین انقلابی‌گری، کشور و مردم را به اين روز سیاه رسانده اند!!!؟ فاعتبروا یا اولی الابصار. ارادتمند همه موحدان و خادمان صالح و صادق مردم خوب و دوست‌داشتنی کشورم.

وکیل دادگستری و طلبه و قاضی بازنشانده مصطفی سنایی فر

کانال اکبر گنجی

#فرهیختگان راهی به رهایی