بهشت در بهشت

صدمرتبه سوره توحید در جمعه های ماه رجب

روایت شده هر کس در روز جمعه ماه رجب ۱۰۰مرتبه سوره قل هو الله احد بخواند برای او نوری باشد در قیامت که او را به بهشت بکشاند.

-استادپناهیان:
[ برخی ابعاد عزاداری
در هیئت‌های ما ضعیف است
چرا روضۀحماسی و
روضه‌ولایی نمیخوانیم؟!
تأثّر حضرت زینب(سلام الله علیها)
از شهادت اباعبدالله(علیه السلام)
بیشتر از این جهت بود که؛
«او برادر زینب است»
یا اینکه
«او امام‌زمانِ زینب است»؟
معلوم است که بُعدِ
عاطفۀ خواهر و برادری هم
در اینجا هست ولی
زینب(سلام الله علیها)
‌بیشتر از این جهت که امام‌ زمانش
به‌ شهادت رسیده،
متأثر شده بود.
حالا ببینید ما چقدر در نوحه‌ ها و
روضه‌‌های خودمان به
این معنا پرداخته‌ایم؟! ✨ ]
-شهادت‌حضرت‌زینب‌سلام‌الله‌علیها🖤

☀️ اعمال سفارش شده روز نیمه رجب

۱- غسل

۲- زیارت امام حسین که در مفاتیح بخش زیارات زیارتی خاص با عنوان زیارت امام حسین در نیمه رجب آمده است.

۳- استغفار

۴- گفتن ذکر لا اله الا الله

۵- دعا کردن

۶- طبق روایتی از امیرالمومنین، چهار رکعت نماز (۲نماز ۲رکعتی) و بعد از آن دعایی است که متن دعا در اعمال نیمه رجب مفاتیح ذکر شده است که امیرالمومنین علیه السلام فرمودند هر صاحب غمی آن دعا را بخواند، حق تعالی او را از اندوه و غم آسایش بخشد.

۶- عمل امّ داوود. اگر فرصت نمیکنیم تمام سوره های ذکر شده را بخوانیم، طبق برخی روایات میتوان فقط ۱۰۰ مرتبه سوره قل هو الله احد را خواند و بعد از آن دعای ام داوود را که در مفاتیح ذکر شده در بخش اعمال نیمه رجب، بخوانیم.

۷- پیامبر اکرم فرمودند: هر کس در روز نیمه رجب هنگام بالا آمدن آفتاب (اول روز) ۵۰ رکعت نماز (۲۵ نماز ۲ رکعتی) در هر رکعت یکبار سوره توحید، فلق و ناس را بخواند، همانند روزی که از مادر زاده شده، از گناهانش بیرون می‌‌آید و هنگام بیرون آمدن از قبر، با شهیدان محشور میگردد و همراه با پیامبران وارد بهشت می‌شود و در قبر عذاب نمی‌شود و تنگی و تاریکی قبر از او برداشته می‌شود و در حالی که چهره اش از نور می‌درخشد، از قبر برمی‌خیزد.
(منبع: اقبال سید ابن طاووس)

دوازده رجب

کاروان تجاری ابوطالب، دیروز از دروازه شام وارد حجاز شده. شتران بسیار، زنجیر شده برهم با خمره‌های بزرگ مملو از عطر. ابوطالب عطر آورده. بوی عطر، می‌دود توی پس‌کوچه‌های تنگ مکه. پنجره‌ خانه‌ها یکی‌یکی باز می‌شود به استشمام. محمد از بدو تولد یتیم شده. ابوطالب کفیل اوست؛ عزیزش می‌دارد. عزیزتر از پسران خود، عقیل و جعفر و طالب. او را  پشت کمر خود، روی شتر نشانده. محمد میگوید «مکه بوی عطر گرفته». ابوطالب سینه‌اش را پر میکند از بوی عطر. «ها؛ عطرهای مرغوبی آورده‌ایم». پسرک لبخند می‌زند که بوی عطرهای شامی فرسخ‌ها همراه‌ماست. عطر امروز مکه، چیزی ورای عطرهای کاروان است. ابوطالب اصیل‌ترین و گران‌ترین عطر خود را برای همسرش‌ می‌برد. فاطمه در آغوشش میکشد. بوی عطر،  مشام ابوطالب را پر میکند. می‌بینی ابوطالب؟ تو کاروان‌سالار عطرهایی، آن‌وقت عطر خانه‌من بر عطور کاروان تو غالب شده. تازه می‌فهمد محمد از چه سخن می‌گفت. می‌بینی ابوطالب؟ این تعبیر رویای نوجوانی من است. که تو همسر بهترین اشراف عرب خواهی شد و از این وصلت عطری فراگیر عالم خواهد شد. عطری خوشبو و معجزه‌وار که قبیله پشت قبیله، شهر پشت شهر، بر گندهای جهان غالب شود. رایحه‌ای که گند و زنگار از قلب‌های شرک‌آلوده‌ی مردم خواهد زدود و لطافت و نور برجای‌ خواهدنهاد. دوست‌داران او، در میان جمع‌های تاریک و گندیده، این عطر را از قلب‌های یکدیگر استمشام می‌کنند و به هم وصل می‌شوند؛ هرچند مشام دیگران کور باشد! می‌بینی ابوطالب، مکه باید به این عطر عادت کند. عطر علی؛ پسر ابوطالب؛ کاروان‌سالار عطرهای قیمتی حجاز.

«مهدی مولایی»