هستی_بی_کوشش

انسان موجودی است که همواره دچار قبض و بسط می‌شود، در هستی جاری‌ست و سکون را نمی‌پذیرد، او مدام نمی‌تواند خوشحال باشد و بخندد و در روزمرگی به‌سر ببرد، درست مانند قوانین هستی، گاهی به زیبایی رویش گیاه که از دل سنگ بیرون می‌زند و گاهی یک سرزمین را ویران می‌کند، گویی هر انسان جهانی‌ست، با این تفسیر رنج گریزناپذیر است، انسان در شادی متاثر از عوامل بیرونی‌ست ولی در رنج خود را بازمی‌یابد و این آغاز رشد و شکوفایی‌ست.
یونگ روانشناس سوییسی تعبیر جالبی از انسان خوشحال دارد، بر اساس این تعریف، خوشحال بودن یعنی توانمندی بالای ما در برابر سختی‌ها.
نیچه در یکی از اوقات خموشی و سکوت خود نوشت شاید من بهتر می‌دانم که چرا بشر تنها موجودی است که می‌خندد. تنها انسان است که به شدت رنج می‌برد و مجبور است خنده را بیافریند.

@hasty_be_kooshesh

#کانال_هستی_بی_کوشش

‌
برای اینکه خودت را بشناسی، ابتدا باید بدانی عملاً چه هستی، نه اینکه چه باید باشی.

👤جیدو کریشنامورتی


@hasty_be_kooshesh

#کانال_هستی_بی_کوشش

‌
«می‌خواهم "خود" را بشناسم»

کسی که می‌گوید می‌خواهم "خود" را بشناسم، هرگز "خود" را نخواهد شناخت. زیرا همین که شما برای خویش پدیده‌ای بنام "خود" قایل هستید و آن را موجود می‌دانید، حکایت بر آن دارد که ذهن شما از قبل یک حرکت تیره، پنداری و غیرصحیح را شروع کرده است. در اینصورت تمام حرکت‌های آن نیز عین تداوم پندار و تیرگی‌ست.

تو صبح از خواب برمی‌خیزی، اگر در همان لحظه‌ای که چشمت را باز می‌کنی چیزی بنام "خود" برای خودت قائل باشی و چیزی بنام "خود" برای ذهنت مطرح باشد، بدان که تا شب با گره جهل و پنداری که ذهن خودت خالق آن بوده، درگیر خواهی بود و کشتی خواهی گرفت و در هر کشتی گرفتنی بر ابعاد جهل و تیرگی خود افزوده ای.

بنابراین آگاه باش که از همان صبح با یک ذهن سفید از خواب برخیزی. اگر اصل را بر وجود "خود" و سپس تلاش برای از بین بردن یا شناختن آن بگذاری، هرگز از دام "خود" رها نخواهی شد. اصل وجود تو بر "عدم" است. نه اینکه در کودکی چنین بوده، هم اکنون چنین است.

از کتاب «با پیر بلخ»
محمدجعفر مصفا

@hasty_be_kooshesh

#کانال_هستی_بی_کوشش

از نظر من رهایی به هر بهایی وجود ندارد. من نمیتوانم از چیزی رها شوم که ندارم انجام نداده‌ام و یا تجربه نکرده‌ام رهایی واقعی فقط هنگامی برای من ممکن است که هر کاری را که بدان قادر بوده ام انجام داده باشم.

یونگ
📚خاطرات،رویاها،اندیشه ها

@hasty_be_kooshesh

#کانال_هستی_بی_کوشش

رنج بکشید، سپس لذت را تا ته دودش بنوشید، بخندید یا بگریید؛

از سر ناامیدی یا شعف فریاد بکشید، نغمه‌ ی مرگ یا عشق سر دهید چرا که هیچ چیز پایدار نخواهد ماند !

#امیل_چوران
📚#بر_قله‌های_ناامیدی


@hasty_be_kooshesh

#کانال_هستی_بی_کوشش

‌
فریب "دوبینی"

   اگر فکر این واقعیت را درک می‌کرد و می‌پذیرفت که خالق آن چیزهایی که به آن می‌اندیشد و می‌خواهد آنها را حاصل کند خود فکر است، مسئله‌ای پیش نمی‌آمد. مسئله از اینجا شروع می‌شود که فکر خود را فریب می‌دهد و حرکتش طوری می‌شود که گویا واقعاً دو پدیده وجود دارد. تمام رنج‌ها، ناتوانی‌ها، ناکامی‌ها، حقارت‌ها و حسرت‌های انسان نتیجهٔ این فریب است - فریب "دوبینی". این دوبینی باعث می‌شود که انسان مدام بدود و بجایی نرسد. زیرا اصولاً رسیدنی وجود ندارد. فکر می‌خواهد به چه چیز برسد؟ می‌خواهد به سایهٔ خودش برسد، غیر از این است؟

کتاب «انسان در اسارت فکر»
محمدجعفر مصفا

@hasty_be_kooshesh

#کانال_هستی_بی_کوشش

❇️ یک وجه تراژیک زندگی: نرسیدن به هدف و مقصود علی‌رغم جدیت

✍️مصطفی ملکیان

🔹در عالم هر قدر جدیت بورزید، باز هم هیچ ضمانتی برای رسیدن به مقصود نیست! یعنی نهایت چیزی که در عالم می‌شود گفت این است که جدیت و سعی شرط لازم برای رسیدن هدف هست، ولی مطلقا شرط کافی نیست. این را هر آدم عاقلی در زندگی‌اش می‌بیند که هر چه جدیت می‌کند هیچ ضمانتی بر این نیست.

انسان تمایل دارد در جایی به سر ببرد که اگر با صداقت و جدیت عمل کرد، حتما به هدف برسد. ولی شما می‌بینید از قبولی در یک کنکور دانشگاه گرفته تا وصول به درجات معنوی و روحانی، جدیت و صداقت نهایتا شرط لازم است، ولی کافی نیست.

غره مشو که مَرکب مردان مرد را                  
در سنگلاخ بادیه پی‌ها بریده‌اند

نومید هم مباش که رندان جرعه‌نوش
ناگه به یک پیاله به مقصد رسیده‌اند

🔹کسانی عمری جدیت می‌ورزند، به هر راهی یا در راه علم یا هر چیز دیگری تلاش می‌کنند، ولی به نتیجه نمی‌رسند! در سوی دیگر اما کسانی هم هستند که بدون تلاش به نظر می‌آید که به مقصود رسیده‌اند. مثلا ببینید «انی عبدالله آتانی الکتاب و جعلنی نبیا» این یعنی چه؟ درست است که ما آن را به عنوان معجزه تلقی می کنیم، اما این یعنی چه که یک آدمی در گهواره «انی عبدالله آتانی الکتاب و جعلنی نبیا» باشد و یک آدم هم عمری فعالیت کند، اما هیچ! آب از آب تکان نخورد! یا مثلا شیخ روزبهان بقلی که می‌گوید من از چهارسالگی کشف و شهود داشتم. گرچه از این موارد استقبال می‌شود، اما اینها نیز به همان اندازه تراژیک است. اگرچه دومی جالب است، ولی دومی هم به مانند اولی تراژیک است و هیچ فرقی نمی‌کند.

🔹غرضم این است که انگار جدیت و صداقت، اگر باشد، شرط لازم است، اما شرط کافی نیست. حتی این مثال‌ها نشان می‌دهد گاهی شرط لازم هم نیست! جدیت عیسی کجا بود؟ شرط لازم را هم نداشت، نه عیسی، نه روزبهان، نه مولانا. منتها ما آن وقتی که می‌بینیم کسی علی‌رغم همه آن تلاشی که می‌کند ناکام می‌ماند، آن وقت جنبه تراژیک را بیشتر درک می‌کنیم، اما این طرفش هم به نظر من به همان مقدار تراژیک است. گویی که حساب و کتابی نیست.

➖ کتاب عقل و اندوه طویل

@hasty_be_kooshesh

#کانال_هستی_بی_کوشش

"معمولاً وقتی چیز جدیدی می شنویم یا می خوانیم، فقط آن را با ایده ها و عقیده های خود مقایسه می کنیم. اگر همانند عقاید ما هست ، آن را می پذیریم و می گوییم که درست است. اگر اینطور نباشد ، می گوییم نادرست است.
در هر صورت ما چیزی یاد نمی گیریم.

#تیچ_نات_هان

@hasty_be_kooshesh

#کانال_هستی_بی_کوشش

به حركت كلى زندگى به عنوان پديده اى واحد نگاه كنيد. اگر شما به وقايع جهان به گونه اى نگاه كنيد  كه گويى آنها با شما به عنوان يك "فرد" ارتباطى ندارند( مثلاً خشونتى كه در جهان در جريان است) آنگاه ميان شما به عنوان فرد و جهان جدايى وجود دارد. فردِ( انسانى) بايد دريابد كه چگونه همه ى چيزهايى را كه در بيرون يا درون اتفاق مى افتند به عنوان فرايندى واحد، يا حركتى كلى نظاره كند. حركتى كلى كه فرد بخشى از آن را تشكيل مى دهد و از آن جدا نمى شود.

  #جیدو_کریشنامورتی

@hasty_be_kooshesh

#کانال_هستی_بی_کوشش

بیدار شدن (آگاه شدن )
به “خود واقعی“
مستلزم رها کردنِ آنچه
از “خود” در ذهن ساخته اید است.

#آلن_واتس


@hasty_be_kooshesh

#کانال_هستی_بی_کوشش

‌


خشم و نفرت معنای وسیعی دارد و تمام روابط انسان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. اگر خوب به روابط انسان‌ها توجه کنیم می‌بینیم مهمترین عامل و فاکتور حاکم بر آن، خشم و نفرت است. به نظر می‌رسد که بزرگترین هدف زندگی انسان‌ها را خشونت و نفرت تشکیل می‌دهد.

من خود را در یک لاک ذهنی فرو برده‌ام که فلسفۀ وجودی آن حمله و دفاع است و در حمله و دفاع، جِرم نفرت و خشونت نهفته است.

من در رابطه با تو نرم و راحت نیستم. حالت آماده باش و دفاع دارم، سخت و خشنم. خودم را در یک لاک و حصار قرار داده‌ام و تو را در لاک و حصار دیگر. و این دو لاک را به صورت دو رقیب سرسخت در آورده‌ام که باید تمام زندگی‌شان را صرف یک تفوق و دشمنی پوچ کنند.

این لاک روح ما را منقبض کرده است. چرا روحیهٔ ما شاد و شکفته نیست؟ چرا وجود خود را تبدیل به یک آلت نیش‌دار و آزاردهنده و ناهنجار کرده‌ایم؟ برای این است که خشم و نفرت در شکل وسیعی وجود ما را تسخیر و آن را تیره و کدر کرده است.

👤محمدجعفر مصفا


@hasty_be_kooshesh

#کانال_هستی_بی_کوشش

اگر فکر کنی که وقتی تعطیلات رفتی،
یا شریک ایده‌آلت را یافتی،
یا شغل بهتری پیدا کردی،
یا جای بهتری برای زندگی رفتی،
یا هر چیز دیگری،
آن وقت است که بالاخره می‌توانی شاد و سعادتمند باشی،
اینجاست که خودت را در آینده گم کرده‌ای.


#اکهارت_تول 

@hasty_be_kooshesh

#کانال_هستی_بی_کوشش

نباید خودمان را سرزنش کنیم که چرا چندان از ذهن خودمان سردر نمی آوریم.  این معضل در خود معماری مغز ما ریشه دارد؛ زیرا مغز ما اندامی ست که طی هزاران سال نه برای غربالگریه‌‌ صبورانه ودرون نگرانهٔ ایده ها و عواطف ، بلکه برای تصمیم‌گیری های سریع و غریزی تکامل یافته است.

#آلن_دوباتن / از خود بی‌ خبری



@hasty_be_kooshesh

#کانال_هستی_بی_کوشش