نبرد ریال و دلار در کانال نود هزار و دیوانە نمایی ترامپ
صلاح الدین خدیو
نبرد بی امان دلار و ریال بر سر تصاحب کانال نود هزار تومن به پنجمین روز خود رسید.
در حالیکه ریال بی ارزش شده و از نفس افتاده به سختی تلاش می کند در کانال هشتاد تومن بماند، دلار سرکش و بی پروا سر ایستادن ندارد.
واقعیت این است که دلار سر جای خود نشسته و این پول ملی ایران است که در مسیر سقوط هر روز مرز تازەای را جابجا می کند.
در خط مقدم این نبرد نفس گیر، افکار واپس گرایانه و آخر الزمانی بیداد می کند.
تورم، توهم می آفریند و مسیر فلاکت محملی مناسب جهت پرورش افکار و پندارهای عاری از منطق است.
پشت جبهه اما اوضاع به مراتب بدتر است. طبقەی متوسط در حال محو شدن و جمعیت تهیدستان جدید در حال افزایش است.
خاموشی ها به پایتخت رسیده و کمبود برق و گاز و آب بیش از پیش کمر ریال را می شکند.
شکر که فارسی شکر هنوز از تاب نیفتاده و با واژەی ناترازی بە مصاف توصیف آن آمده است!
می گویند که ترامپ تاجرمآب است و با به راه انداختن جنگ اقتصادی، در پی معامله است.
معلوم نیست که چه کسی نخستین بار این کلیشەی سادە اندیشانە را بر سر زبان ها انداحت تا تکلیف تحلیل این پدیدەی استثنایی جهان سیاست را از دوش همگان ساقط کند.
البته که رئیس جمهور ایالات متحده اهل خرید و فروش و بده بستان است.
همین حالا خواهان خرید نوار غزه، جزیرەی گروئنلند و کانال پاناماست و سند خلیج مکزیک را هم به نام کشورش زده است!
یک رونالد ریگان مجنون آخرین چیزی بود که رقبای منطقه ای آمریکا اعم از چین و ایران و روسیه آرزو می کردند.
ریگان کسی بود که با قاطعیت نمونه وارش ابرقدرت شرق را به زانو درآورد.
برنامەی ابتکار دفاع استراتژیک موسوم به جنگ ستارگان وی، بذر ترس و تردید را در دل مسکو کاشت و توان اقتصادی نحیف آن را به تحلیل برد.
اکنون معلوم شده که طرح مذکور چیزی در مایه های بلوف های سیاسی ترامپ بود و عاری از جدیت و پیوست های اجرایی و عملیاتی در خور اعتنا!
اما کار خود را کرد و مهم تر از آن کار را که کرد آنکه تمام کرد!
کسی که بی پروا عالی ترین فرماندەی نظامی ایران را هدف قرار داد و با تهور خواهان اخراج میلیون ها نفر ساکنان غزه و ابتیاع آن می شود، صرفا یک تجارت پیشەی بیزار از جنگ نیست.
تازه اگر کلیشەی ناتراز ترامپ تاجر و سوداگر را هم بپذیریم و دیپلماسی قایق های توپدارش را نادیده بگیریم، معلوم نیست تکلیف بازیگران فاقد منطق تجارت و بیرون از گود بازار بین الملل فرضی چه می شود؟
فرضا تکلیف حماس و حزب الله که عضو بازار فرضی مزبور نیستند و ترامپ پیگیرتر از راست افراطی اسرائیل خواهان امحایشان است، چه می شود؟
یا ایران که به نوعی پارتیزان نظام بین الملل است و شاکلەهای اصلی آن را نمی پذیرد، چگونه می تواند با منطق سود و زیان وی کنار آید؟
دشواری اینجاست که گفتگو با ترامپ، عملا به معنای چانه زنی با نتانیاهوست. نه خود بی بی که شرکای فوق افراطی و راست گرایش که دولت قبلی آمریکا را به ستوه آورده بودند.
به نظر می رسد باید نخست از تلەی تحلیلی ترامپ تاجر ماب و گریزان از جنگ خارج شد و با ابزارهای مفهومی تازه به توصیف وی و دیوانه بازی و دیوانه نمایی هایش پرداخت.
👈👥 🗣 رسانه ماباشید
دیده بان ایران، رسانه مستقل ایرانیان
🇮🇷 https://t.me/Didehban_Iran 🇮🇷