افـکـارِ نــاشــی از افـکـار☄

خودم جان!
مدت هاست نخندیده اید، شعر نخوانده اید، موسیقی گوش نداده اید، دلتنگید، شب ها گریه میکنید، دلِ نازکتان شکسته...
مدت هاست جلویِ آینه نرقصیده اید، تویِ کافه منتظرِ یک چهارشانه یِ چهارخانه یِ اخمو ننشسته اید و پاهایتان چند وقتی ست از پیاده روی هایِ زیادتان حوالیِ ولیعصر درد نگرفته است...
خیلی وقت است خسته اید. حتی دیروز دیدم که نگاهتان عجیب حوالیِ قرص های تویِ کابینت چرخید!
خواستم بگویم حواسم بهتان هست!
این روزها خیلی مـُرده اید!

#فاطمه_صابری_نیا

🍃

خشونت عليه زنان هميشه يک چشم کبود
و دندان شکسته و دماغ خوني نيست

خشونت اضطرابي است که در جان زن است
که فکر ميکند بايد لاغرتر باشد ، چاق تر باشد ،
زيباتر باشد ،خوشحال تر باشد،سنگين تر باشد ،
خانه دار تر باشد،عاقل تر باشد...

خشونت آن چيزي است که زن نيست
و فکر ميکند بايد باشد!
خشونت آن نقابي است که زن به صورتش ميزند
تا خودش نباشد تا براي مرد کافي باشد.....

#تهمينه_ميلانى

🍃
بیا یکبار هم همه چیز را از آخر شروع کنیم:

صبح بیدار میشوی و مات و مبهوت کنارم مینشینی و به پیرزنی که دیگر نفس نمیکشد، خیره میشوی... تمام مراسم خاک سپاری اش را در سکوت و بغض تنهایی سپری میکنی و وقتی برمیگردی خانه، من غرغرکنان از اینکه بعد از چهل سال زندگی هنوز نمیدانی که نباید با کفش داخل خانه بیایی، کلوچه های مادربزرگ پزم را روبه رویت میگذارم و اخم میکنم...

برمیگردیم عقبتر...به روزهایی که دخترمان تازه از خانه رفت. اخمو و بی حوصله کانال های تلویزیون جابجا میکنی و با لپ تاپت ور میروی و من یک دستم به بافتنی و یک دستم به غذای روی اجاق، زیرچشمی نگاهت میکنم و فکر میکنم سی سال است که انقدر بی حوصله ندیدمت...

برمیگردیم عقبتر...روی صندلی بیمارستان با دلهره نشسته ای و تختم را می آورند... میدوی سمتم... همانطور که از درد به خودم میپیچم برای بار هزارم میگویم: "یادت نره ها! حتی اگه گفتن دارم میمیرم هم نذر نمیکنی اسم دیگه ای بذاری رو بچم!" از حرفهای مسخره ام دم در اتاق عمل لجت میگیرد؛ بااخم میگویی: "هردوتون سالم برمیگردید!" نگاهت میکنم... انگار که آخرین بارم باشد...

برمیگردیم عقبتر...کلافه ایم...تو یک طرف خانه و من یک طرف دیگر... خسته ایم... انگار که پشیمان باشیم از زندگی مشترک. با سر و صدا غذا میخوری؛ در دستشویی را نمیبندی؛ پاهایت را میگذاری روی میز و کفشهایت را وسط خانه میکنی! ظرفها را تقریبا پرت میکنم داخل ظرفشویی و توی گوشی تلفن پچ پچ میکنم... لجت میگیرد. بلاخره بلند میشوی و گوشی را میگیری و پرت میکنی سمت دیوار... رسیده ایم به بن بست انگار... میگویم این زندگی تمام شده است..

برمیگردیم عقبتر...توی گوشی تلفن جیغ میکشم... نمیفهمی و مدام تکرار میکنی که واضح حرف بزنم... آنقدر هیجان دارم که نفس نفس میزنم. به زحمت میگویم "بابا بلاخره رضایت داد"... پشت تلفن چند ثانیه سکوت میشود و صدای دادت انگار نه از پشت خط که از کیلومترها آنطرفتر مستقیم به گوشم میرسد... انگار رسیده باشیم به ته خوشبختی

برمیگردم عقبتر...سرم را زیر بالش میکنم و از هیجان اس ام اسی که دادی ریز میخندم... چندبار جمله ات را زیر لب تکرار میکنم و عاقبت مینویسم: "منم همینطور" و یک چیز توی قلبم بالا و پایین میرود...

برمیگردیم عقبتر...خداحافظی میکنی و میگویی روز خوبی بود... سکوت کرده ام. لبخند میزنی و پشت میکنی که بروی... نگاه میکنم و دلم میریزد و کف دستهایم گز گز میکند... انگار که جانم را برمیداری و میروی.

برمیگردیم عقبتر...شماره ات را از دوستم گرفته ام تا سوال بپرسم. زنگ میزنم و جوابی نمیدهی. یک ساعت بعد تکست میدهی "کاری داشتید؟" لبم را روی هم فشار میدهم و باحرص میگویم:"زشت از خود راضی! کی میخواد زن این شه؟؟؟"

#نازنين_هاتفی

هنوز خورشید حتی یه اشعش هم پیدا نشده ملت یه عینک افتابی میزنن از بالا تا پایین صورتشون، ما که میدونیم میخوای اون قیافت پیدا نباشه ولی به هر حال نکنیمون healthy person😐