چگونه از تو بنویسم  که نزدت بی سروپایم
میانِ وادیِ حیرت نمی‌آید قدمهایم

میانِ پیله‌ی شب‌گریه‌ها زنده نمی‌مانم
بدونِ بال و پَر می‌میرم از تنگیِ دنیایم

مگر تو بشکنی این حصرِ تاریک و نمورم را
پس آنگه تارِ زلفِ تو کند یکباره احیایم

به چشمانِ خمارِ ساقی عادت کرده‌ این عاشق
ببین مستانه می‌خواند مدام  : ای چشم شهلایم

قدح لبریز کن امشب ، که جز تو می فروشی نیست
تویی ساقیِّ میخانه ، تویی روحِ مسیحایم

بیا تا گیسوانِ آرزو در باد می‌رقصد
بیا تا عرشِ چشمانت مسیرِ نور پیمایم


#بداهه_گروه_ادیبانه
#مرتضی_حسین_آبادی
گروه ادیبانه
۶ آذر ۱۴۰۳