أموي خلافت: الحلقة (۱۵)
#د_حضرت_عثمان_رضي_الله_عنه_شهادت_او_د_صحابه_کرامو_موقف. :'(
حضرت عثمان رضي الله عنه په خپل کور کي محاصره شو ، حتی و مسجد ته د لمانځه لپاره نسو حاضر کیدای ، د بغاوتګرو تسلط پر مدینه منوره باندي دومره قوي سو چي د أکثر لمونځونو امامت به دوی خپله کاوه ، کله چي دا محاصره نوره هم قوي شوه ، خوارج د حضرت عثمان رض له کور څخه شاوخوا را وګرځیدل ، دوی د حضرت عثمان رض څخه غوښتنه وکړه چي یا خلافت پریږدي او یا یي دوی ووژني ، حضرت عثمان رضي الله عنه د دوی غوښتنه رد کړه او ورته ویي ویل زه به هیڅکله هغه لباس و نه کاږم کوم لباس چی الله تعالی را أغوستی دی ، اشاره یي و هغه وصیت ته وه کوم چي رسول صلی الله علیه وسلم ورته کړی وو (« يا عثمان ! إن الله ـ عزَّ وجلَّ ـ عسى أن يلبسك قميصاً ، فإن أرادك المنافقون على خلعه، فلا تخلعه حتَّى تلقاني »)
أی عثمانه ، نږدي ده چي الله تعالی په تا یو قمیص در واغوندي ، که چیري منافقینو مجبوره کړي پر کاږلو یي مه یي کاږه تر څو چي زما سره یو ځای کیږې.
او د بعضو لږو صحابه کرامو بیا دا رایه وه چي دی له خلافت څخه تنازل وکړي تر څو چي خپل ژوند و ژغوري ، له همدي صحابه وو څخه یو مغیرة بن الأخنس رضي الله عنه وو ، مګر عثمان رض د دوی دا رایه و نه منل.
د محاصري په دوران کي حضرت عبدالله بن عمر رض و حضرت عثمان رضي الله عنه ته ورغی ، حضرت عثمان رض ورته وویل ته وګوره و دې خلګو ته چي راته وایي خلافت پریږده او ځان مه وژنه ، عبدالله بن عمر رضي الله عنه ورته وویل: که له خلافته تنازل ورته وکړي أیا ته به تر أبده په دنیا کي ژوندی پاته شې ؟ حضرت عثمان رض ورته وویل چي یا ، بیا هغه ورته وویل: که خلافت پري نږدې بغیر له دي چي دوی تا ووژني بل تاوان در رسولای سي ؟ ده ورته وویل یا ، هغه ورته وویل أیا دوی ددي قدرت لري چي و تا جنت ته او یا و دوږخ ته داخل کړې ؟ ده ورته وویل یا ، حضرت عبدالله بن عمر رض ورته وویل چي زما قطعا دا نظر او رایه نده چي ته دي له خلافت څخه تنازل وکړې او کوم قمیص چي الله تعالی در آغوستی دی ته یي وکاږي ، دا کار هیڅکله ونکړې ، بیا به هر څوک چي خلیفة د مسلمانانو یي پر ذوق برابر نوي ، خوښ یي نوي ، دوی به ورته را پورته کیږي عزل کوي به یي ، دا سنت و راروانو نسلونو ته مه پریږده.
نورو صحابه کرامو له أمیرالمؤمنین څخه غوښتنه وکړه چي دده دفاع وکړي او له خوارجو سره و جنګیږي ، حضرت عثمان رض و نه منل چي دده د حفاظت په خاطر دي په مدینه منوره کي وینه توی شي ، بیا حضرت علي کرم الله وجهه ورڅخه اجازه وغوښته چي دفاع یي وکړي ، حضرت عثمان رض اجازه ورنکړه ، وبالاخرة بعضو مشرانو صحابه کرامو دده د اجازي نه بغیر ، خپل ځامن د دفاع لپاره ور واستول ، چي په هغو کي یو حضرت حسن بن علي رض، او بل عبدالله بن الزبیر رض وه.
په آخیره ورځ د محاصري ، هغه ورځ چي حضرت عثمان رض پکښي په شهادت ورسیدی ، حضرت عثمان رض سهار د خوبه را ويښ سو ، و خلګو ته یي وویل ما په خوب کي خپل حبیب جناب أکرم صلی الله علیه وسلم ولیدی ، ابوبکر او عمر هم ورسره وه ، ماته یي وویل أی عثمانه روژه زموږ سره ماته کړه ، په همدي ورځ حضرت عثمان رض روژه ونیول او په همدي ورځ په شهادت ورسید.
باغیان د حضرت عثمان رض پر کور باندي ورغلل ، هلته حضرت حسن رض او عبدالله بن الزبیر او محمد بن طلحة او مروان بن الحکم او سعید بن العاص او د نورو صحابه کرامو ځامن ورسره په جنګ سوه ، او د حضرت عثمان رض خپل مریان هم و دفاع ته راووتل ، کله چي حضرت عثمان رض په خبر سو پر ږغ یي کړه ، هر هغه مؤمن چي ما د ځان أمیر بولي او زما اطاعت پر ځان واجب بولي ، جنګ دي نکوي ، او زما هر مریی چي خپل لاس له جنګه وساتي هغه أزاد دی.
د حضرت عثمان رض ددي کار لپاره بل هیڅ مبرر نلرو نه مګر دا چي وینه تویول یي نه غوښته ، او په دي یقیني وو چي دی به شهید کیږي ، ځکه چي رسول صلی الله علیه وسلم ورته ویلي وه.
په دې ورځ کي د قریشو څلور ځوانان لکه حضرت حسن رض او عبدالله بن الزبیر او محمدبن حاطب او مروان بن الحکم زخمي شوه ، او مغیرة بن الأخنس او نیار بن عبدالله الأسلمي او زیاد الفهري ووژل شوه ، مګر حضرت عثمان رض خپل ټول مدافعین په دي قانع کړل چي جنګ پریږدي او دده له کوره ووځي ، فقط حضرت عثمان رض او دده کورني او اهل و عیال سره پاته شوه ، دده او بغاوتګرو تر مینځ بل هیڅوک نوه ، بیا یي د سرای دروازه خلاصه کړه ، او قرآن کریم یي را واخیست تلاوت یي شروع کړ ، په دي ورځ دده روژه هم وه ، ناڅاپه یو سړی چي روایاتو او مصادرو یي نوم ندی اخیستی پر حضرت عثمان رض ور داخل سو ، کله چي حضرت عثمان رض ولیدی ورته ویي ویل: زما او ستا تر مابین د الله رب العزت کتاب دی ، هماغه سړی ووتی او عثمان رض یي پریښود ، بل سړی ورته را داخل سو د بني سدوس د قبیلي وو ، په الموت الأسود یي شهرت درلود ، حضرت عثمان رض ته یي لاس ور واچوه او خفه یي کړ ، او بیا دي ظالم وویل
#د_حضرت_عثمان_رضي_الله_عنه_شهادت_او_د_صحابه_کرامو_موقف. :'(
حضرت عثمان رضي الله عنه په خپل کور کي محاصره شو ، حتی و مسجد ته د لمانځه لپاره نسو حاضر کیدای ، د بغاوتګرو تسلط پر مدینه منوره باندي دومره قوي سو چي د أکثر لمونځونو امامت به دوی خپله کاوه ، کله چي دا محاصره نوره هم قوي شوه ، خوارج د حضرت عثمان رض له کور څخه شاوخوا را وګرځیدل ، دوی د حضرت عثمان رض څخه غوښتنه وکړه چي یا خلافت پریږدي او یا یي دوی ووژني ، حضرت عثمان رضي الله عنه د دوی غوښتنه رد کړه او ورته ویي ویل زه به هیڅکله هغه لباس و نه کاږم کوم لباس چی الله تعالی را أغوستی دی ، اشاره یي و هغه وصیت ته وه کوم چي رسول صلی الله علیه وسلم ورته کړی وو (« يا عثمان ! إن الله ـ عزَّ وجلَّ ـ عسى أن يلبسك قميصاً ، فإن أرادك المنافقون على خلعه، فلا تخلعه حتَّى تلقاني »)
أی عثمانه ، نږدي ده چي الله تعالی په تا یو قمیص در واغوندي ، که چیري منافقینو مجبوره کړي پر کاږلو یي مه یي کاږه تر څو چي زما سره یو ځای کیږې.
او د بعضو لږو صحابه کرامو بیا دا رایه وه چي دی له خلافت څخه تنازل وکړي تر څو چي خپل ژوند و ژغوري ، له همدي صحابه وو څخه یو مغیرة بن الأخنس رضي الله عنه وو ، مګر عثمان رض د دوی دا رایه و نه منل.
د محاصري په دوران کي حضرت عبدالله بن عمر رض و حضرت عثمان رضي الله عنه ته ورغی ، حضرت عثمان رض ورته وویل ته وګوره و دې خلګو ته چي راته وایي خلافت پریږده او ځان مه وژنه ، عبدالله بن عمر رضي الله عنه ورته وویل: که له خلافته تنازل ورته وکړي أیا ته به تر أبده په دنیا کي ژوندی پاته شې ؟ حضرت عثمان رض ورته وویل چي یا ، بیا هغه ورته وویل: که خلافت پري نږدې بغیر له دي چي دوی تا ووژني بل تاوان در رسولای سي ؟ ده ورته وویل یا ، هغه ورته وویل أیا دوی ددي قدرت لري چي و تا جنت ته او یا و دوږخ ته داخل کړې ؟ ده ورته وویل یا ، حضرت عبدالله بن عمر رض ورته وویل چي زما قطعا دا نظر او رایه نده چي ته دي له خلافت څخه تنازل وکړې او کوم قمیص چي الله تعالی در آغوستی دی ته یي وکاږي ، دا کار هیڅکله ونکړې ، بیا به هر څوک چي خلیفة د مسلمانانو یي پر ذوق برابر نوي ، خوښ یي نوي ، دوی به ورته را پورته کیږي عزل کوي به یي ، دا سنت و راروانو نسلونو ته مه پریږده.
نورو صحابه کرامو له أمیرالمؤمنین څخه غوښتنه وکړه چي دده دفاع وکړي او له خوارجو سره و جنګیږي ، حضرت عثمان رض و نه منل چي دده د حفاظت په خاطر دي په مدینه منوره کي وینه توی شي ، بیا حضرت علي کرم الله وجهه ورڅخه اجازه وغوښته چي دفاع یي وکړي ، حضرت عثمان رض اجازه ورنکړه ، وبالاخرة بعضو مشرانو صحابه کرامو دده د اجازي نه بغیر ، خپل ځامن د دفاع لپاره ور واستول ، چي په هغو کي یو حضرت حسن بن علي رض، او بل عبدالله بن الزبیر رض وه.
په آخیره ورځ د محاصري ، هغه ورځ چي حضرت عثمان رض پکښي په شهادت ورسیدی ، حضرت عثمان رض سهار د خوبه را ويښ سو ، و خلګو ته یي وویل ما په خوب کي خپل حبیب جناب أکرم صلی الله علیه وسلم ولیدی ، ابوبکر او عمر هم ورسره وه ، ماته یي وویل أی عثمانه روژه زموږ سره ماته کړه ، په همدي ورځ حضرت عثمان رض روژه ونیول او په همدي ورځ په شهادت ورسید.
باغیان د حضرت عثمان رض پر کور باندي ورغلل ، هلته حضرت حسن رض او عبدالله بن الزبیر او محمد بن طلحة او مروان بن الحکم او سعید بن العاص او د نورو صحابه کرامو ځامن ورسره په جنګ سوه ، او د حضرت عثمان رض خپل مریان هم و دفاع ته راووتل ، کله چي حضرت عثمان رض په خبر سو پر ږغ یي کړه ، هر هغه مؤمن چي ما د ځان أمیر بولي او زما اطاعت پر ځان واجب بولي ، جنګ دي نکوي ، او زما هر مریی چي خپل لاس له جنګه وساتي هغه أزاد دی.
د حضرت عثمان رض ددي کار لپاره بل هیڅ مبرر نلرو نه مګر دا چي وینه تویول یي نه غوښته ، او په دي یقیني وو چي دی به شهید کیږي ، ځکه چي رسول صلی الله علیه وسلم ورته ویلي وه.
په دې ورځ کي د قریشو څلور ځوانان لکه حضرت حسن رض او عبدالله بن الزبیر او محمدبن حاطب او مروان بن الحکم زخمي شوه ، او مغیرة بن الأخنس او نیار بن عبدالله الأسلمي او زیاد الفهري ووژل شوه ، مګر حضرت عثمان رض خپل ټول مدافعین په دي قانع کړل چي جنګ پریږدي او دده له کوره ووځي ، فقط حضرت عثمان رض او دده کورني او اهل و عیال سره پاته شوه ، دده او بغاوتګرو تر مینځ بل هیڅوک نوه ، بیا یي د سرای دروازه خلاصه کړه ، او قرآن کریم یي را واخیست تلاوت یي شروع کړ ، په دي ورځ دده روژه هم وه ، ناڅاپه یو سړی چي روایاتو او مصادرو یي نوم ندی اخیستی پر حضرت عثمان رض ور داخل سو ، کله چي حضرت عثمان رض ولیدی ورته ویي ویل: زما او ستا تر مابین د الله رب العزت کتاب دی ، هماغه سړی ووتی او عثمان رض یي پریښود ، بل سړی ورته را داخل سو د بني سدوس د قبیلي وو ، په الموت الأسود یي شهرت درلود ، حضرت عثمان رض ته یي لاس ور واچوه او خفه یي کړ ، او بیا دي ظالم وویل