دَقُرْآن کَرِیْمَ تَرْجُمَهْ (پښتوژبه کی)

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا صَلَّیْتَ عَلَى إِبْرَاهِیمَ وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِیمَ إِنَّكَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ اللَّهُمَّ بَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا بَارَكْتَ عَلَى إِبْرَاهِیمَ وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِیمَ إِنَّكَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ 

(ﻓﻲ ﻟﺰﻭﻡ ﻣﺤﺒﺘﻪ ﺻﻠﻰ اﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ) ﺃﻱ ﻓﻲ ﺫﻛﺮ ﻣﺎ ﻳﺆﺫﻥ ﺑﻮﺟﻮﺏ ﻟﺰﻭﻡ ﻣﺤﺒﺘﻪ ﻟﻜﻞ ﻣﻜﻠﻒ ﻣﻦ ﺃﻣﺘﻪ ﻓﻲ ﻟﻮاﺯﻡ ﻣﻠﺘﻪ (ﻗﺎﻝ اﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﻗﻞ ﺇﻥ ﻛﺎﻥ ﺁﺑﺎﺅﻛﻢ ﻭﺃﺑﻨﺎﺅﻛﻢ) ﺃﻱ ﺃﺻﻮﻟﻜﻢ ﻭﻓﺮﻭﻋﻜﻢ (ﻭﺇﺧﻮاﻧﻜﻢ) ﺃﻱ ﺃﻣﺜﺎﻟﻜﻢ ﻭﺃﻗﺮاﻧﻜﻢ (ﻭﺃﺯﻭاﺟﻜﻢ) ﺃﻱ ﺃﺷﺒﺎﻫﻜﻢ ﻣﻦ ﻧﺴﺎﺋﻜﻢ ﻭﺭﺟﺎﻟﻜﻢ (ﻭﻋﺸﻴﺮﺗﻜﻢ) ﻭﻓﻲ ﻗﺮاءﺓ ﻭﻋﺸﻴﺮاﺗﻜﻢ ﺑﺼﻴﻐﺔ اﻟﺠﻤﻊ ﺃﻱ ﺟﻤﻴﻊ ﺃﻗﺎﺭﺑﻜﻢ ﺃﻭ ﻛﻞ ﻣﻦ ﺗﻌﺎﺷﺮﻭﻧﻪ ﻭﺗﺼﺎﺣﺒﻮﻧﻪ ﻣﺄﺧﻮﺫ ﻣﻦ اﻟﻌﺸﺮﺓ (ﻭﺃﻣﻮاﻝ اﻗﺘﺮﻓﺘﻤﻮﻫﺎ) [ اﻟﺘﻮﺑﺔ: 24] ﺃﻱ اﻛﺘﺴﺒﺘﻤﻮﻫﺎ ﻣﻦ اﻟﻨﻘﻮﺩ ﻭاﻷﺟﻨﺎﺱ (اﻵﻳﺔ) ﻭﻫﻲ ﻭﺗﺠﺎﺭﺓ ﺗﺨﺸﻮﻥ ﻛﺴﺎﺩﻫﺎ ﺃﻱ ﺗﺨﺎﻓﻮﻥ ﻗﻠﺔ ﺭﻭاﺟﻬﺎ ﻭﻧﻘﺼﺎﻥ ﻧﻔﺎﻗﻬﺎ ﻭﻧﻔﺎﺩﻫﺎ ﻭﻣﺴﺎﻛﻦ ﻣﻦ اﻟﺒﻴﻮﺕ ﻭاﻟﺒﺴﺎﺗﻴﻦ ﺗﺮﺿﻮﻧﻬﺎ ﻳﻌﺠﺒﻜﻢ ﺳﻜﻮﻧﻬﺎ ﺃﺣﺐ ﺇﻟﻴﻜﻢ ﺣﺒﺎ اﺧﺘﻴﺎﺭﻳﺎ ﻣﻦ اﻟﻠﻪ ﻭﺭﺳﻮﻟﻪ ﻭﺟﻬﺎﺩ ﻓﻲ ﺳﺒﻴﻠﻪ ﺃﻱ ﻣﻦ ﺣﺐ اﻟﻠﻪ ﻭﺭﺳﻮﻟﻪ ﻭﻣﺠﺎﻫﺪﺓ ﻓﻲ ﻃﺎﻋﺘﻪ ﻭﻋﺒﺎﺩﺗﻪ ﻓﺘﺮﺑﺼﻮا ﺃﻣﺮ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﺃﻱ ﻓﺎﻧﺘﻈﺮﻭا ﺣﺘﻰ ﻳﺄﺗﻲ اﻟﻠﻪ ﺑﺄﻣﺮﻩ ﺃﻱ ﺑﻤﺤﻨﺔ ﻋﺎﺟﻠﺔ ﺃﻭ ﻧﻘﻤﺔ ﺁﺟﻠﺔ ﻭاﻟﻠﻪ ﻻ ﻳﻬﺪﻱ اﻟﻘﻮﻡ اﻟﻔﺎﺳﻘﻴﻦ ﺃﻱ ﻻ ﻳﺮﺷﺪ اﻟﺨﺎﺭﺟﻴﻦ ﻋﻦ ﻣﺤﺒﺔ اﻟﻠﻪ ﻭﻣﺮﺿﺎﺗﻪ ﺇﻟﻰ ﻣﻮاﻓﻘﺎﺕ ﻧﻔﻮﺳﻬﻢ ﻭﻫﻮﻯ ﻣﺘﺎﺑﻌﺘﻬﺎ (ﻓﻜﻔﻰ ﺑﻬﺬا) ﺃﻱ اﻟﺘﻬﺪﻳﺪ ﻭاﻟﻮﻋﻴﺪ اﻟﺸﺪﻳﺪ (ﺣﻀﺎ) ﺃﻱ ﺗﺤﺮﻳﻀﺎ ﻭﺣﺜﺎ (ﻭﺗﻨﺒﻴﻬﺎ) ﺃﻱ ﻧﺒﻴﻬﺎ (ﻭﺩﻻﻟﺔ) ﺃﻱ ﻭاﺿﺤﺔ (ﻭﺣﺠﺔ) ﺃﻱ ﻻﺋﺤﺔ (ﻋﻠﻰ ﺇﻟﺰاﻡ ﻣﺤﺒﺘﻪ) ﺃﻱ ﺇﺛﺒﺎﺕ ﻣﻮﺩﺗﻪ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺼﻼﺓ ﻭاﻟﺴﻼﻡ ﻭﻓﻲ ﻧﺴﺨﺔ ﻋﻠﻰ اﻟﺘﺰاﻡ ﻣﺤﺒﺘﻪ ﺃﻱ ﻗﺒﻮﻟﻬﺎ (ﻭﻭﺟﻮﺏ ﻓﺮﺿﻬﺎ) ﺃﻱ ﺛﺒﻮﺕ ﺣﺘﻤﻬﺎ (ﻭﻋﻈﻢ ﺧﻄﺮﻫﺎ) ﺑﻜﺴﺮ اﻟﻌﻴﻦ ﻭﻓﺘﺢ اﻟﻈﺎء اﻟﻤﻌﺠﻤﺔ ﺃﻭ ﺑﻀﻢ ﻓﺴﻜﻮﻥ ﻭاﻟﺨﻄﺮ ﺑﻔﺘﺢ اﻟﺨﺎء اﻟﻤﻌﺠﻤﺔ ﻭاﻟﻄﺎء اﻟﻤﻬﻤﻠﺔ ﺃﻱ اﻟﻘﺪﺭ ﺃﻱ ﻋﻈﻤﺔ ﺷﺄﻧﻬﺎ ﻭﺭﻓﻌﺔ ﻗﺪﺭﻫﺎ (ﻭاﺳﺘﺤﻘﺎﻗﻪ) ﺃﻱ اﻟﻨﺒﻲ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺼﻼﺓ ﻭاﻟﺴﻼﻡ (ﻟﻬﺎ) ﺃﻱ ﻟﻠﻤﺤﺒﺔ اﻟﻜﺎﻣﻠﺔ (ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺼﻼﺓ ﻭاﻟﺴﻼﻡ) ﺃﻱ اﻟﻜﺎﻣﻞ اﻟﺘﻤﺎﻡ (ﺇﺫ ﻗﺮﻉ) ﺑﻔﺘﺢ ﻗﺎﻑ ﻭﺗﺸﺪﻳﺪ ﺭاء ﺃﻱ ﻷﻧﻪ ﻭﺑﺦ (اﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ) ﺃﻱ اﺭﺗﻔﻊ ﺷﺄﻧﻪ ﻭﺳﻄﻊ ﺑﺮﻫﺎﻧﻪ (ﻣﻦ ﻛﺎﻥ ﻣﺎﻟﻪ) ﺃﻱ ﻣﻦ ﺗﺠﺎﺭﺓ ﻭﻣﺴﺎﻛﻦ ﻭﻏﻴﺮﻫﺎ (ﻭﺃﻫﻠﻪ) ﺃﻱ ﻣﺎ ﻟﻪ ﻣﻦ اﻷﺭﻗﺎﺏ ﻋﻤﻮﻣﺎ (ﻭﻭﻟﺪﻩ) ﺃﻱ ﻭﺃﻭﻻﺩﻩ ﺧﺼﻮﺻﺎ (ﺃﺣﺐ ﺇﻟﻴﻪ) ﺃﻱ ﺇﻟﻰ ﻧﻔﺴﻪ (ﻣﻦ اﻟﻠﻪ ﻭﺭﺳﻮﻟﻪ) ﺃﻱ ﻣﻦ ﺭﺿﺎﻫﻤﺎ ﻭاﺗﺒﺎﻉ ﺃﻣﺮﻫﻤﺎ (ﻭﺃﻭﻋﺪﻫﻢ) ﺃﻱ ﺧﻮﻓﻬﻢ (ﺑﻘﻮﻟﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﻓﺘﺮﺑﺼﻮا ﺣﺘﻰ ﻳﺄﺗﻲ اﻟﻠﻪ ﺑﺄﻣﺮﻩ
[ اﻟﺘﻮﺑﺔ: 24] ﺃﻱ ﺑﺎﻟﺬﻱ ﺃﺭاﺩ ﺑﻜﻢ ﻣﻦ ﺳﻮء ﻓﻲ اﻟﺪﻧﻴﺎ ﺃﻭ اﻟﻌﻘﺒﻰ ﺃﻭ ﻓﻴﻬﻤﺎ ﺟﻤﻴﻌﺎ (ﺛﻢ ﻓﺴﻘﻬﻢ) ﺑﺘﺸﺪﻳﺪ اﻟﺴﻴﻦ ﺃﻱ ﻧﺴﺒﻬﻢ ﺇﻟﻰ اﻟﻔﺴﻖ (ﺑﺘﻤﺎﻡ اﻵﻳﺔ) ﺃﻱ ﺑﻤﺎ ﺗﺘﻢ اﻵﻳﺔ ﺑﻪ ﻓﻲ اﻟﺪﻻﻟﺔ ﻭﻫﻮ ﺁﺧﺮﻫﺎ ﺣﻴﺚ ﻗﺎﻝ ﻭاﻟﻠﻪ ﻻ ﻳﻬﺪﻱ اﻟﻘﻮﻡ اﻟﻔﺎﺳﻘﻴﻦ (ﻭﺃﻋﻠﻤﻬﻢ) ﺃﻱ ﺑﻄﺮﻳﻖ اﻟﻜﻨﺎﻳﺔ (ﺃﻧﻬﻢ ﻣﻤﻦ ﺿﻞ) ﺃﻱ ﺑﺨﺬﻻﻧﻪ ﺳﺒﺤﺎﻧﻪ ﻭﺗﻌﺎﻟﻰ (ﻭﻟﻢ ﻳﻬﺪﻩ اﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ) ﺃﻱ ﺇﻟﻰ ﺑﺮﻫﺎﻧﻪ ﻭﺗﺤﻘﻴﻖ ﺇﻳﻤﺎﻧﻪ
شرح الشفا لعلی القاری جـ2صـ35مکتبه شامله
ــــــــــــــــــــــــ
ﺩ ـ ﻣﺤﺒﺘﻪ ﺻﻠﻰ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ:
28 - ﻳﺠﺐ ﻋﻠﻰ ﻛﻞ ﻣﺴﻠﻢ ﺃﻥ ﻳﺤﺐ اﻟﻠﻪﻭﺭﺳﻮﻟﻪ ﺃﻛﺜﺮ ﻣﻤﺎ ﻳﺤﺐ ﺃﺣﺪا ﺃﻭ ﺷﻴﺌﺎ ﺳﻮاﻫﻤﺎ، ﻟﻘﻮﻟﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ: ﻗﻞ ﺇﻥ ﻛﺎﻥ ﺁﺑﺎﺅﻛﻢ ﻭﺃﺑﻨﺎﺅﻛﻢ ﻭﺇﺧﻮاﻧﻜﻢ ﻭﺃﺯﻭاﺟﻜﻢ ﻭﻋﺸﻴﺮﺗﻜﻢ ﻭﺃﻣﻮاﻝ اﻗﺘﺮﻓﺘﻤﻮﻫﺎ ﻭﺗﺠﺎﺭﺓ ﺗﺨﺸﻮﻥ ﻛﺴﺎﺩﻫﺎ ﻭﻣﺴﺎﻛﻦ ﺗﺮﺿﻮﻧﻬﺎ ﺃﺣﺐ ﺇﻟﻴﻜﻢ ﻣﻦ اﻟﻠﻪ ﻭﺭﺳﻮﻟﻪ ﻭﺟﻬﺎﺩ ﻓﻲ ﺳﺒﻴﻠﻪ ﻓﺘﺮﺑﺼﻮا ﺣﺘﻰ ﻳﺄﺗﻲ اﻟﻠﻪ ﺑﺄﻣﺮﻩ ﻭاﻟﻠﻪ ﻻ ﻳﻬﺪﻱ اﻟﻘﻮﻡ اﻟﻔﺎﺳﻘﻴﻦ ﻗﺎﻝ اﻟﻘﺎﺿﻲ ﻋﻴﺎﺽ: ﻓﻲ ﻫﺬا ﺣﺾ ﻭﺗﻨﺒﻴﻪ ﻭﺩﻻﻟﺔ ﻭﺣﺠﺔ ﻋﻠﻰ ﺇﻟﺰاﻡ ﻣﺤﺒﺘﻪ، ﻭﻭﺟﻮﺏ ﻓﺮﺿﻬﺎ، ﻭﻋﻈﻢ ﺧﻄﺮﻫﺎ، ﻭاﺳﺘﺤﻘﺎﻗﻪ ﻟﻬﺎ ﺻﻠﻰ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ، ﺇﺫ ﻗﺮﻉ اﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﻣﻦ ﻛﺎﻥ ﻣﺎﻟﻪ ﻭﻭﻟﺪﻩ ﺃﺣﺐ ﺇﻟﻴﻪ ﻣﻦ اﻟﻠﻪ ﻭﺭﺳﻮﻟﻪ، ﻭﺃﻭﻋﺪﻫﻢ ﺑﻘﻮﻟﻪ: ﺣﺘﻰ ﻳﺄﺗﻲ اﻟﻠﻪ ﺑﺄﻣﺮﻩ ﺛﻢ ﻓﺴﻘﻬﻢ ﺑﺘﻤﺎﻡ اﻵﻳﺔ ﻭﻗﺎﻝ اﻟﻨﺒﻲ ﺻﻠﻰ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ: " ﻻ ﻳﺆﻣﻦ ﺃﺣﺪﻛﻢ ﺣﺘﻰ ﺃﻛﻮﻥ ﺃﺣﺐ ﺇﻟﻴﻪ ﻣﻦ ﻭﻟﺪﻩ ﻭﻭاﻟﺪﻩ ﻭاﻟﻨﺎﺱ ﺃﺟﻤﻌﻴﻦ  ﻭﻗﺎﻝ ﻋﻤﺮ ﺭﺿﻲ اﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﻟﺮﺳﻮﻝ اﻟﻠﻪ ﺻﻠﻰ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ: ﻳﺎ ﺭﺳﻮﻝ اﻟﻠﻪ، ﻷﻧﺖ ﺃﺣﺐ ﺇﻟﻲ ﻣﻦ ﻛﻞ ﺷﻲء ﺇﻻ ﻣﻦ ﻧﻔﺴﻲ، ﻓﻘﺎﻝ ﺻﻠﻰ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ: " ﻭاﻟﺬﻱ ﻧﻔﺴﻲ ﺑﻴﺪﻩ ﺣﺘﻰ ﺃﻛﻮﻥ ﺃﺣﺐ ﺇﻟﻴﻚ ﻣﻦ ﻧﻔﺴﻚ ". ﻓﻘﺎﻝ ﻋﻤﺮ: ﻓﺈﻧﻪ اﻵﻥﻭاﻟﻠﻪ ﻷﻧﺖ ﺃﺣﺐ ﺇﻟﻲ ﻣﻦ ﻧﻔﺴﻲ، ﻓﻘﺎﻝ اﻟﻨﺒﻲ ﺻﻠﻰ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ: " اﻵﻥ ﻳﺎ ﻋﻤﺮ ﻭﻣﻦ ﺣﺒﻪ ﺻﻠﻰ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﺣﺐ ﺳﻨﺘﻪ ﻭاﺗﺒﺎﻋﻬﺎ ﻭاﻟﺤﺮﺹ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻭاﻟﻮﻗﻮﻑ ﻋﻨﺪ ﺣﺪﻭﺩﻫﺎ، ﻭﻣﻨﻪ ﺣﺐ ﺁﻟﻪ اﻷﺗﻘﻴﺎء اﻷﺑﺮاﺭ، ﻭﺣﺐ ﺃﺻﺤﺎﺑﻪ ﻣﻦ اﻟﻤﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭاﻷﻧﺼﺎﺭ  ﻛﻤﺎ ﻓﻲ ﺣﺪﻳﺜﻪ ﻓﻲ اﻟﺤﺴﻦ ﻭاﻟﺤﺴﻴﻦ ﺭﺿﻲ اﻟﻠﻪ ﻋﻨﻬﻤﺎ: " اﻟﻠﻬﻢ ﺇﻧﻲ ﺃﺣﺒﻬﻤﺎ ﻓﺄﺣﺒﻬﻤﺎ ﻭﺃﺣﺐ ﻣﻦ ﻳﺤﺒﻬﻤﺎ ﻭﻗﺎﻝ: اﻟﻠﻪ اﻟﻠﻪ ﻓﻲ ﺃﺻﺤﺎﺑﻲ، ﻻ ﺗﺘﺨﺬﻭﻫﻢ ﻏﺮﺿﺎ ﺑﻌﺪﻱ، ﻓﻤﻦ ﺃﺣﺒﻬﻢ ﻓﺒﺤﺒﻲ ﺃﺣﺒﻬﻢ، ﻭﻣﻦ ﺃﺑﻐﻀﻬﻢ ﻓﺒﺒﻐﻀﻲ ﺃﺑﻐﻀﻬﻢ، ﻭﻣﻦ ﺁﺫاﻫﻢ ﻓﻘﺪ ﺁﺫاﻧﻲ، ﻭﻣﻦ ﺁﺫاﻧﻲ ﻓﻘﺪ ﺁﺫﻯ اﻟﻠﻪ، ﻭﻣﻦ ﺁﺫﻯ اﻟﻠﻪ ﻓﻴﻮﺷﻚ ﺃﻥ ﻳﺄﺧﺬﻩ .ﻭﻣﻤﺎ ﻳﻨﺸﺊ ﻣﺤﺒﺘﻪ ﺻﻠﻰ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻛﻤﺎ ﻗﺎﻝ اﻟﻘﺎﺿﻲ ﻋﻴﺎﺽ ﺇﺣﺴﺎﻧﻪ ﻭﺇﻧﻌﺎﻣﻪ ﻋﻠﻰ ﺃﻣﺘﻪ ﺑﻤﺎ ﺟﺎءﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ اﻟﻜﺘﺎﺏ ﻭاﻟﺤﻜﻤﺔ، ﻭﻫﺪاﻳﺘﻬﻢ ﺇﻟﻰ اﻟﺼﺮاﻁ اﻟﻤﺴﺘﻘﻴﻢ، ﻭﺷﻔﻘﺘﻪ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﻭاﺳﺘﻨﻘﺎﺫ اﻟﻠﻪ ﻟﻬﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ اﻟﻨﺎﺭ
الموسوعةالفقهیة جـ40صـ54مکتبه شامله
ــــــــــــــــــــــــ
والله الموفق

کتبه:مفتی مهاجرالفاریابی غفرالله له ولابویه

رقم الفتوی(176)تاریخ الاصدار(16 شعبان 1446)

عنوان:داللهﷻ اورسول الله صل الله علیه وسلم سره محبت واجب اولازم دی

محترم مفتی صاحب زماپوښتنه داده چی دالله ﷻ سره محبت کول فرض دی که یا اود محمد صل الله علیه وسلم سره محبت کول فرض دی که یا جواب دحوالی سره راکړی: بینوا تؤجروا

الفتوی بعون الله تعالی

حامدا ومصلیا ومسلما وبعد

محترم مستفتی صاحب ستاسی په جواب کی به ووایو چی پرهر مسلمان دا واجب اولازم ده چی داللهﷻ سره اودنبی کریم صل الله علیه وسلم سره دزړه داخلاصه محبت وکړی اودا یودینی فریضه ده ځکه دامحبت دایمان دکامل توب علامه ده اومحبت به داللهﷻ اورسولﷺ سره ترهرچا ډیرکوی ځکه حدیث شریف کی نبی کریم صل الله علیه وسلم فرمایلی ستاسی څخه یو (هم ‎کامل) مسلمان نسی جوړید لای ترڅوچی زه ورته محبوب(ګران)تر مور پلار اولاد اوټولو خلګو نه سم اودا محبت دا رقم معلومیږی چی یوکار ستاپلار ستامور ستا ورور ستاښځه ستا اولاد درته وایی وکه اوهغه کار هم دشریعت مخالف وی اوس نوکه تا داکار وکړی نوداللهﷻ اودرسول صل الله علیه وسلم سره محبت نلری اوکه دی ونکړی نو محبت لری یعنی داللهﷻ او درسول الله صل الله علیه وسلم محبت په اطاعت سره معلومیږی که دی داللهﷻ اورسول اوصل الله علیه وسلم اطاعت کوی خو محبت لری اوایمان دی کامل دی اوکه دی دخپل مور پلار ښځی اولادو خبری په مقابل دشریعت منلی نو محبت نلری او ایمان دی ناقص دی یادی خپل طبیعت درته وویل چی داکارمکوه په وسع دی نده اوهغه فرض یاسنة وی که دی وکړی محبت لری ورسره او که دی ونکړی نیلری
کما فی الکتب التالیة
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ﻋﻦ ﺃﻧﺲ، ﻗﺎﻝ: ﻗﺎﻝ اﻟﻨﺒﻲ ﺻﻠﻰ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ «ﻻ ﻳﺆﻣﻦ ﺃﺣﺪﻛﻢ، ﺣﺘﻰ ﺃﻛﻮﻥ ﺃﺣﺐ ﺇﻟﻴﻪ ﻣﻦ ﻭاﻟﺪﻩ ﻭﻭﻟﺪﻩ ﻭاﻟﻨﺎﺱ ﺃﺟﻤﻌﻴﻦ»رواه البخاری ومسلم والدارمی وابن ماجه وابن حبان ومسند احمد والنسائی
ــــــــــــــــ
اﻟﺒﺎﺏ اﻟﺜﺎﻧﻲ: ﻓﻲ ﻟﺰﻭﻡ ﻣﺤﺒﺘﻪ ﺻﻠﻰ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ
ﻗﺎﻝ اﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ (ﻗﻞ ﺇﻥ ﻛﺎﻥ ﺁﺑﺎﺅﻛﻢ ﻭﺃﺑﻨﺎﺅﻛﻢ ﻭﺇﺧﻮاﻧﻜﻢ ﻭﺃﺯﻭاﺟﻜﻢ ﻭﻋﺸﻴﺮﺗﻜﻢ ﻭﺃﻣﻮاﻝ اﻗﺘﺮﻓﺘﻤﻮﻫﺎ) اﻵﻳﺔ، ﻓﻜﻔﻰ ﺑﻬﺬا ﺣﺼﺎ ﻭﺗﻨﺒﻴﻬﺎ ﻭﺩﻻﻟﺔ
ﻭﺣﺠﺔ ﻋﻠﻰ ﺇﻟﺰاﻡ ﻣﺤﺒﺘﻪ ﻭﻭﺟﻮﺏ ﻓﺮﺿﺎ ﻭﻋﻈﻢ ﺧﻄﺮﻫﺎ ﻭاﺳﺘﺤﻘﺎﻗﻪ ﻟﻬﺎ ﺻﻠﻰ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﺇﺫ ﻗﺮﻉ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﻣﻦ ﻛﺎﻥ ﻣﺎﻟﻪ ﻭﺃﻫﻠﻪ ﻭﻭﻟﺪﻩ ﺃﺣﺐ ﺇﻟﻴﻪ ﻣﻦ اﻟﻠﻪ ﻭﺭﺳﻮﻟﻪ ﻭﺃﻭﻋﺪﻫﻢ ﺑﻘﻮﻟﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ (ﻓﺘﺮﺑﺼﻮا ﺣﺘﻰ ﻳﺄﺗﻲ اﻟﻠﻪ ﺑﺄﻣﺮﻩ ﺛﻢ ﻓﺴﻘﻬﻢ ﺑﺘﻤﺎﻡ اﻵﻳﺔ ﻭﺃﻋﻠﻤﻬﻢ ﺃﻧﻬﻢ ﻣﻦ ﺿﻞ ﻭﻟﻢ ﻳﻬﺪﻩ اﻟﻠﻪ،  ﻋﻦ ﺃﻧﺲ ﺭﺿﻲ اﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﺃﻥ ﺭﺳﻮﻝ اﻟﻠﻪ ﺻﻠﻰ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻗﺎﻝ: (ﻻ ﻳﺆﻣﻦ ﺃﺣﺪﻛﻢ ﺣﺘﻰ ﺃﻛﻮﻥ ﺃﺣﺐ ﺇﻟﻴﻪ ﻣﻦ ﻭﻟﺪﻩ ﻭﻭاﻟﺪﻩ ﻭاﻟﻨﺎﺱ ﺃﺟﻤﻌﻴﻦ) ﻭﻋﻦ ﺃﺑﻲ ﻫﺮﻳﺮﺓ ﺭﺿﻲ اﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﻧﺤﻮﻩ ﻭﻋﻦ ﺃﻧﺲ ﻋﻨﻪ ﺻﻠﻰ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ (ﺛﻼﺙ ﻣﻦ ﻛﻦ ﻓﻴﻪ ﻭﺟﺪ ﺣﻼﻭﺓ اﻹﻳﻤﺎﻥ: ﺃﻥ ﻳﻜﻮﻥ اﻟﻠﻪ ﻭﺭﺳﻮﻟﻪ ﺃﺣﺐ ﺇﻟﻴﻪ ﻣﻤﺎ ﺳﻮاﻫﻤﺎ ﻭﺃﻥ ﻳﺤﺐاﻟﻤﺮء ﻻ ﻳﺤﺒﻪ ﺇﻻ ﻟﻠﻪ ﻭﺃﻥ ﻳﻜﺮﻩ ﺃﻥ ﻳﻌﻮﺩ ﻓﻲ اﻟﻜﻔﺮ ﻛﻤﺎ ﻳﻜﺮﻩ ﺃﻥ ﻳﻘﺬﻑ ﻓﻲ اﻟﻨﺎﺭ) ﻭﻋﻦ ﻋﻤﺮ ﺑﻦ اﻟﺨﻄﺎﺏ ﺭﺿﻲ اﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﺃﻧﻪ ﻗﺎﻝ ﻟﻠﻨﺒﻲ ﺻﻠﻰ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻷﻧﺖ ﺃﺣﺐ ﺇﻟﻲ ﻣﻦ ﻛﻞ ﺷﺊ ﺇﻻ ﻧﻔﺴﻲ اﻟﺘﻲ ﺑﻴﻦ ﺟﻨﺒﻲ ﻓﻘﺎﻝ ﻟﻪ اﻟﻨﺒﻲ ﺻﻠﻰ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ (ﻟﻦ ﻳﺆﻣﻦ ﺃﺣﺪﻛﻢ ﺣﺘﻰ ﺃﻛﻮﻥ ﺃﺣﺐ ﺇﻟﻴﻪ ﻣﻦ ﻧﻔﺴﻪ) ﻓﻘﺎﻝ ﻋﻤﺮ ﻭاﻟﺬﻱ ﺃﻧﺰﻝ ﻋﻠﻴﻚ اﻟﻜﺘﺎﺏ ﻷﻧﺖ ﺃﺣﺐ ﺇﻟﻲ ﻣﻦ ﻧﻔﺴﻲ اﻟﺘﻲ ﺑﻴﻦ ﺟﻨﺒﻲ ﻓﻘﺎﻝ ﻟﻪ اﻟﻨﺒﻲ ﺻﻠﻰ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ (اﻵﻥ ﻳﺎ ﻋﻤﺮ) ﻗﺎﻝ ﺳﻬﻞ ﻣﻦ ﻟﻢ ﻳﺮ ﻭﻻﻳﺔ اﻟﺮﺳﻮﻝ ﻋﻠﻴﻪ ﻓﻲ ﺟﻤﻴﻊ اﻷﺣﻮاﻝ ﻭﻳﺮﻯ ﻧﻔﺴﻪ ﻓﻲ ﻣﻠﻜﻪ ﺻﻠﻰ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻻ ﻳﺬﻭﻕ ﺣﻼﻭﺓ ﺳﻨﺘﻪ ﻷﻥ اﻟﻨﺒﻲ ﺻﻠﻰ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻗﺎﻝ (ﻻ ﻳﺆﻣﻦ ﺃﺣﺪﻛﻢ ﺣﺘﻰ ﺃﻛﻮﻥ ﺃﺣﺐ ﺇﻟﻴﻪ ﻣﻦ ﻧﻔﺴﻪ) اﻟﺤﺪﻳﺚ.
اﻟﺸﻔﺎ ﺑﺘﻌﺮﻳﻒ ﺣﻘﻮﻕ اﻟﻤﺼﻄﻔﻰ جـ2صـ18مکتبه شامله
ـــــــــــــــــــــــ
اﻟﺒﺎﺏ اﻟﺜﺎﻧﻲ
[ ﻓﻲ ﻟﺰﻭﻡ ﻣﺤﺒﺘﻪ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺼﻼﺓ ﻭاﻟﺴﻼﻡ]

رقم الفتوی(173)تاریخ الاصدار(14 شعبان 1446)

عنوان:هغه کوچنیان چی وخته نوی رسیدلی دساتنی حق یه دمور دی

محترم مفتی صاحب ما ویل چی یو سړی مړ سی اولاد یی پاته سی او ښځه یی پاته سی نو اولاد به دښځی سره وی او که ددغه سړی کورنی سره به وی ښځه یی بل خاوند وکی: بینوا تؤجروا

الفتوی بعون الله تعالی

حامدا ومصلیا ومسلما وبعد

محترم مستفتی صاحب ستاسی په جواب کی به ووایو چی کچیری یوسړی مړسی او کوچنی اولادونه یه پاته سی ترڅوچی هلک اوه(7) کلوته اوانجلی نه(9) کلوته رسی دساتنی زیمواری یه پرمور ده یعنی بل څوک داحق نلری چی دا اولادونه ځنی جلاکړی کڅه هم میړه طلاق ورکړی او ورته ووایی زه خپل اولادونه دځان سره ساتم مطلب ترڅوچی داکوچنیان دخپل ځان دساتنی کیږی خودمور سره دی بیاچی کله لویان سوه بیا که وارثانو بیوله که دمطلقی ښځی څخه میړه بیوله
کما فی الکتب التالیة
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ
" ﻭاﻷﻡ ﻭاﻟﺠﺪﺓ ﺃﺣﻖ ﺑﺎﻟﻐﻼﻡ ﺣﺘﻰ ﻳﺄﻛﻞ ﻭﺣﺪﻩ ﻭﻳﺸﺮﺏ ﻭﺣﺪﻩ ﻭﻳﻠﺒﺲ ﻭﺣﺪﻩ ﻭﻳﺴﺘﻨﺠﻲ ﻭﺣﺪﻩ ﻭﻓﻲ اﻟﺠﺎﻣﻊ اﻟﺼﻐﻴﺮ ﺣﺘﻰ ﻳﺴﺘﻐﻨﻲ ﻓﻴﺄﻛﻞ ﻭﺣﺪﻩ ﻭﻳﺸﺮﺏ ﻭﺣﺪﻩ ﻭﻳﻠﺒﺲ ﻭﺣﺪﻩ " ﻭاﻟﻤﻌﻨﻰ ﻭاﺣﺪ ﻷﻥ ﺗﻤﺎﻡ اﻻﺳﺘﻐﻨﺎء ﺑﺎﻟﻘﺪﺭﺓ ﻋﻠﻰ اﻻﺳﺘﻨﺠﺎء.ﻭﻭﺟﻬﻪ ﺃﻧﻪ ﺇﺫا اﺳﺘﻐﻨﻰ ﻳﺤﺘﺎﺝ ﺇﻟﻰ اﻟﺘﺄﺩﺏ ﻭاﻟﺘﺨﻠﻖ ﺑﺂﺩاﺏ اﻟﺮﺟﺎﻝ ﻭﺃﺧﻼﻗﻢ ﻭاﻷﺏ ﺃﻗﺪﺭ ﻋﻠﻰ اﻟﺘﺄﺩﻳﺐ ﻭاﻟﺘﺜﻘﻴﻒ ﻭاﻟﺨﺼﺎﻑ ﺭﺣﻤﻪ اﻟﻠﻪ ﻗﺪﺭ اﻻﺳﺘﻐﻨﺎء ﺑﺴﺒﻊ ﺳﻨﻴﻦ اﻋﺘﺒﺎﺭا ﻟﻠﻐﺎﻟﺐ " ﻭاﻷﻡ ﻭاﻟﺠﺪﺓ ﺃﺣﻖ ﺑﺎﻟﺠﺎﺭﻳﺔ ﺣﺘﻰ ﺗﺤﻴﺾ " ﻷﻥ ﺑﻌﺪ اﻻﺳﺘﻐﻨﺎء ﺗﺤﺘﺎﺝ ﺇﻟﻰ ﻣﻌﺮﻓﺔ ﺁﺩاﺏ اﻟﻨﺴﺎء ﻭاﻟﻤﺮﺃﺓ ﻋﻠﻰ ﺫﻟﻚ ﺃﻗﺪﺭ ﻭﺑﻌﺪ اﻟﺒﻠﻮﻍ ﺗﺤﺘﺎﺝ ﺇﻟﻰ اﻟﺘﺤﺼﻴﻦ ﻭاﻟﺤﻔﻆ ﻭاﻷﺏ ﻓﻴﻪ ﺃﻗﻮﻯ ﻭﺃﻫﺪﻯ ﻭﻋﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺣﻤﻪ اﻟﻠﻪ ﺃﻧﻬﺎ ﺗﺪﻓﻊ ﺃﻟﻰ اﻷﺏ ﺇﺫا ﺑﻠﻐﺖ ﺣﺪ اﻟﺸﻬﻮﺓ ﻟﺘﺤﻘﻖ اﻟﺤﺎﺟﺔ ﺇﻟﻰ اﻟﺼﻴﺎﻧﺔ
الهدایه جـ2صـ284مکتبه شامله
ـــــــــــــ
ﻗﺎﻝ - ﺭﺣﻤﻪ اﻟﻠﻪ - (ﻭاﻷﻡ ﻭاﻟﺠﺪﺓ ﺃﺣﻖ ﺑﻪ) ﺃﻱ ﺑﺎﻟﻐﻼﻡ (ﺣﺘﻰ ﻳﺴﺘﻐﻨﻲ، ﻭﻗﺪﺭ ﺑﺴﺒﻊ ﺳﻨﻴﻦ) ﻭﻗﺎﻝ اﻟﻘﺪﻭﺭﻱ ﺣﺘﻰ ﻳﺄﻛﻞ ﻭﺣﺪﻩ ﻭﻳﺸﺮﺏ ﻭﺣﺪﻩ ﻭﻳﺴﺘﻨﺠﻲ ﻭﺣﺪﻩ، ﻭﻓﻲ اﻟﺠﺎﻣﻊ اﻟﺼﻐﻴﺮ ﺣﺘﻰ ﻳﺴﺘﻐﻨﻲ ﻭاﻟﻤﻌﻨﻰ ﻭاﺣﺪ، ﻭﻗﺪﺭﻩ اﻟﺨﺼﺎﻑ ﺑﺴﺒﻊ ﺳﻨﻴﻦ اﻋﺘﺒﺎﺭا ﻟﻠﻐﺎﻟﺐ، ﻭﻫﻮ ﻗﺮﻳﺐ ﻣﻦ اﻷﻭﻝ ﺑﻞ ﻋﻴﻨﻪ ﻷﻧﻪ ﺇﺫا ﺑﻠﻎ ﺳﺒﻊ ﺳﻨﻴﻦ ﻳﺴﺘﻨﺠﻲ ﻭﺣﺪﻩ........... ﻗﺎﻝ - ﺭﺣﻤﻪ اﻟﻠﻪ - (ﻭﺑﻬﺎ ﺣﺘﻰ ﺗﺤﻴﺾ) ﺃﻱ اﻷﻡ ﻭاﻟﺠﺪﺓ ﺃﺣﻖ ﺑﺎﻟﺠﺎﺭﻳﺔ ﺣﺘﻰ ﺗﺤﻴﺾ ﻷﻥ ﺑﻌﺪ اﻻﺳﺘﻐﻨﺎء ﺗﺤﺘﺎﺝ ﺇﻟﻰ ﻣﻌﺮﻓﺔ ﺁﺩاﺏ اﻟﻨﺴﺎء ﻣﻦ اﻟﻐﺰﻝ ﻭاﻟﻄﺒﺦ ﻭاﻟﻐﺴﻞ، ﻭاﻷﻡ ﺃﻗﺪﺭ ﻋﻠﻰ ﺫﻟﻚ ﻓﺈﺫا ﺑﻠﻐﺖ ﺗﺤﺘﺎﺝ ﺇﻟﻰ اﻟﺘﺰﻭﻳﺞ ﻭاﻟﺼﻴﺎﻧﺔ، ﻭﺇﻟﻰ اﻷﺏ ﻭﻻﻳﺔ اﻟﺘﺰﻭﻳﺞ،
تبیین الحقائق جـ3صـ48مکتبه شامله
ــــــــــــــــــــ
(ﻭاﻟﺤﺎﺿﻨﺔ) ﺃﻣﺎ، ﺃﻭ ﻏﻴﺮﻫﺎ (ﺃﺣﻖ ﺑﻪ) ﺃﻱ ﺑﺎﻟﻐﻼﻡ ﺣﺘﻰ ﻳﺴﺘﻐﻨﻲ ﻋﻦ اﻟﻨﺴﺎء ﻭﻗﺪﺭ ﺑﺴﺒﻊ ﻭﺑﻪ ﻳﻔﺘﻰ ﻷﻧﻪ اﻟﻐﺎﻟﺐ. ﻭﻟﻮ اﺧﺘﻠﻔﺎ ﻓﻲ ﺳﻨﻪ، ﻓﺈﻥ ﺃﻛﻞ ﻭﺷﺮﺏ ﻭﻟﺒﺲ ﻭاﺳﺘﻨﺠﻰ ﻭﺣﺪﻩ ﺩﻓﻊ ﺇﻟﻴﻪ ﻭﻟﻮ ﺟﺒﺮا ﻭﺇﻻ ﻻ (ﻭاﻷﻡ ﻭاﻟﺠﺪﺓ) ﻷﻡ، ﺃﻭ ﻷﺏ (ﺃﺣﻖ ﺑﻬﺎ) ﺑﺎﻟﺼﻐﻴﺮﺓ (ﺣﺘﻰ ﺗﺤﻴﺾ) ﺃﻱ ﺗﺒﻠﻎ ﻓﻲ ﻇﺎﻫﺮ اﻟﺮﻭاﻳﺔ. ﻭﻟﻮ اﺧﺘﻠﻔﺎ ﻓﻲ ﺣﻴﻀﻬﺎ ﻓﺎﻟﻘﻮﻝ ﻟﻷﻡ ﺑﺤﺮ ﺑﺤﺜﺎ
(ﻗﻮﻟﻪ: ﺣﺘﻰ ﻳﺴﺘﻐﻨﻲ ﻋﻦ اﻟﻨﺴﺎء) ﺑﺄﻥ ﻳﺄﻛﻞ ﻭﻳﺸﺮﺏ ﻭﻳﺴﺘﻨﺠﻲ ﻭﺣﺪﻩ، ﻭاﻟﻤﺮاﺩ ﺑﺎﻻﺳﺘﻨﺠﺎء ﺗﻤﺎﻡ اﻟﻄﻬﺎﺭﺓ ﺑﺄﻥ ﻳﺘﻄﻬﺮ ﺑﺎﻟﻤﺎء ﺑﻼ ﻣﻌﻴﻦ، ﻭﻗﻴﻞ ﻣﺠﺮﺩ اﻻﺳﺘﻨﺠﺎء ﻭﻫﻮ اﻟﺘﻄﻬﻴﺮ ﻣﻦ اﻟﻨﺠﺎﺳﺔ ﻭﺇﻥ ﻟﻢ ﻳﻘﺪﺭ ﻋﻠﻰ ﺗﻤﺎﻡ اﻟﻄﻬﺎﺭﺓ ﺯﻳﻠﻌﻲ ﺃﻱ اﻟﻄﻬﺎﺭﺓ اﻟﺸﺎﻣﻠﺔ ﻟﻠﻮﺿﻮء. (ﻗﻮﻟﻪ: ﻭﻗﺪﺭ ﺑﺴﺒﻊ) ﻫﻮ ﻗﺮﻳﺐ ﻣﻦ اﻷﻭﻝ ﺑﻞ ﻋﻴﻨﻪ ﻷﻧﻪ ﺣﻴﻨﺌﺬ ﻳﺴﺘﻨﺠﻲ ﻭﺣﺪﻩ، ﺃﻻ ﺗﺮﻯ ﺇﻟﻰ ﻣﺎ ﻳﺮﻭﻯ ﻋﻨﻪ - ﺻﻠﻰ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ - ﺃﻧﻪ ﻗﺎﻝ «ﻣﺮﻭا ﺻﺒﻴﺎﻧﻜﻢ ﺇﺫا ﺑﻠﻐﻮا ﺳﺒﻌﺎ» ﻭاﻷمر ﺑﻤﺎ ﻻ ﻳﻜﻮﻥ ﺇﻻ ﺑﻌﺪ اﻟﻘﺪﺭﺓ ﻋﻠﻰ اﻟﻄﻬﺎﺭﺓ ﺯﻳﻠﻌﻲ. (ﻗﻮﻟﻪ: ﻭﺑﻪ ﻳﻔﺘﻰ) ﻭﻗﻴﻞ ﺑﺘﺴﻊ ﺳﻨﻴﻦ. (ﻗﻮﻟﻪ: ﻷﻧﻪ اﻟﻐﺎﻟﺐ) ﺃﻱ اﻻﺳﺘﻐﻨﺎء ﻫﻮ اﻟﻐﺎﻟﺐ ﻓﻲ ﻫﺬا اﻟﺴﻦ
الدرالمختارمع ردالمحتارجـ3صـ566مکتبه شامله
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
والله اعلم بالصواب

کتبه:مفتی مهاجرالفاریابی غفرالله له ولابویه

رقم الفتوی(165)تاریخ الاصدار(10 شعبان 1446(

عنوان:نظامی دروشی کی لمونځ کول جوازلری مشکل نلری

مفتی صاحب محترم په نظامی لباس یا دروشی کی لمونځ څنګه دی: بینوا تؤجروا

الفتوی بعون الله تعالی

حامدا ومصلیا ومسلما وبعد

محترم مستفتی صاحب ستاسی په جواب کی به ووایو چی دلمانځه دپاره داشرط دی چی بدن پټ وی هغه که په کالو(جامو)باندی پټ وی که په دروشی یانظامی لباس باندی پټ وی یا په نور پتلونانو باندی پټ وی مشکل نلری ځکه لمانځه کی پټول دعورت شرط دی چی عورت په پټیږی اوپاک وی بیا مشکل نلری
کما فی الکتب التالیة
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(ﻭﻣﻨﻬﺎ) ﺳﺘﺮ اﻟﻌﻮﺭﺓ ﻟﻘﻮﻟﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ: {ﻳﺎ ﺑﻨﻲ ﺁﺩﻡ ﺧﺬﻭا ﺯﻳﻨﺘﻜﻢ ﻋﻨﺪ ﻛﻞ ﻣﺴﺠﺪ ﻭﻛﻠﻮا} [ اﻷﻋﺮاﻑ: 31] ﻗﻴﻞ ﻓﻲ اﻟﺘﺄﻭﻳﻞ: اﻟﺰﻳﻨﺔ: ﻣﺎ ﻳﻮاﺭﻱ اﻟﻌﻮﺭﺓ، ﻭاﻟﻤﺴﺠﺪ: اﻟﺼﻼﺓ، ﻓﻘﺪ ﺃﻣﺮ ﺑﻤﻮاﺭاﺓ اﻟﻌﻮﺭﺓ ﻓﻲ اﻟﺼﻼﺓ.ﻭﻗﺎﻝ اﻟﻨﺒﻲ - ﺻﻠﻰ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ -: «ﻻ ﺻﻼﺓ ﻟﻠﺤﺎﺋﺾ ﺇﻻ ﺑﺨﻤﺎﺭ» ، ﻛﻨﻰ ﺑﺎﻟﺤﺎﺋﺾ ﻋﻦ اﻟﺒﺎﻟﻐﺔ؛ ﻷﻥ اﻟﺤﻴﺾ ﺩﻟﻴﻞ اﻟﺒﻠﻮﻍ، ﻓﺬﻛﺮ اﻟﺤﻴﺾ ﻭﺃﺭاﺩ ﺑﻪ اﻟﺒﻠﻮﻍ ﻟﻤﻼﺯﻣﺔ ﺑﻴﻨﻬﻤﺎ، ﻭﻋﻠﻴﻪ ﺇﺟﻤﺎﻉ اﻷﻣﺔ؛ ﻭﻷﻥ ﺳﺘﺮ اﻟﻌﻮﺭﺓ ﺣﺎﻝ اﻟﻘﻴﺎﻡ ﺑﻴﻦ ﻳﺪﻱ اﻟﻠﻪ - ﺗﻌﺎﻟﻰ - ﻣﻦ ﺑﺎﺏ اﻟﺘﻌﻈﻴﻢ، ﻭﺃﻧﻪ ﻓﺮﺽ ﻋﻘﻼ ﻭﺷﺮﻋﺎﻭﺇﺫا ﻛﺎﻥ الستر ﻓﺮﺿﺎ ﻛﺎﻥ اﻻﻧﻜﺸﺎﻑ ﻣﺎﻧﻌﺎ ﺟﻮاﺯ اﻟﺼﻼﺓ ﺿﺮﻭﺭﺓ،
بدائع الصنائع جـ1صـ116مکتبه شامله
ـــــــــــــــــ
ﻭﺃﻣﺎ ﺳﺘﺮ اﻟﻌﻮﺭﺓ ﻓﻠﻘﻮﻟﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ: {ﻳﺎ ﺑﻨﻲ ﺁﺩﻡ ﺧﺬﻭا ﺯﻳﻨﺘﻜﻢ ﻋﻨﺪ ﻛﻞ ﻣﺴﺠﺪ} [ اﻷﻋﺮاﻑ: 31] ﻗﺎﻝ ﺃﺋﻤﺔ اﻟﺘﻔﺴﻴﺮ: ﻫﻮ ﻣﺎ ﻳﻮاﺭﻱ اﻟﻌﻮﺭﺓ، ﻭاﻟﻤﺴﺘﺤﺐ ﺃﻥ ﻳﺼﻠﻲ ﻓﻲ ﺛﻼﺛﺔ ﺃﺛﻮاﺏ: ﻗﻤﻴﺺ ﻭﺇﺯاﺭ ﻭﻋﻤﺎﻣﺔ، ﻭﻟﻮ ﺻﻠﻰ ﻓﻲ ﺛﻮﺏ ﻭاﺣﺪ ﻳﺘﻮﺷﺢ ﺑﻪ ﺟﺎﺯ. ﻗﺎﻝ - ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺼﻼﺓ ﻭاﻟﺴﻼﻡ -: «ﺃﻭ ﻛﻠﻜﻢ ﻳﺠﺪ ﺛﻮﺑﻴﻦ؟» ﺣﻴﻦ ﺳﺌﻞ ﻋﻦ اﻟﺼﻼﺓ ﻓﻲ ﺛﻮﺏ ﻭاﺣﺪ. ﻭﻗﺎﻝ ﺃﺑﻮ اﻟﺪﺭﺩاء: «ﺻﻠﻰ ﺑﻨﺎ ﺭﺳﻮﻝ اﻟﻠﻪ - ﺻﻠﻰ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ - ﻓﻲ ﺛﻮﺏ ﻭاﺣﺪ ﻣﺘﻮﺷﺤﺎ ﺑﻪ ﻗﺪ ﺧﺎﻟﻒ ﺑﻴﻦ ﻃﺮﻓﻴﻪ» ، ﻭﻻ ﻳﺠﻮﺯ ﻟﻠﻤﺮﺃﺓ ﺇﻻ ﺃﻥ ﺗﺴﺘﺮ ﺑﺎﻟﺜﻮﺏ اﻟﻮاﺣﺪ ﺭﺃﺳﻬﺎ ﻭﺟﻤﻴﻊ ﺑﺪﻧﻬﺎ
الاختیارلتعلیل المختارجـ1صـ45مکتبه شامله
ــــــــــــــــ
ﻗﺎﻝ - ﺭﺣﻤﻪ اﻟﻠﻪ - (ﻭﺳﺘﺮ ﻋﻮﺭﺗﻪ) ﻟﻘﻮﻟﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ {ﺧﺬﻭا ﺯﻳﻨﺘﻜﻢ ﻋﻨﺪ ﻛﻞ ﻣﺴﺠﺪ} [ اﻷﻋﺮاﻑ: 31] ﺃﻱ ﻣﺤﻞ ﺯﻳﻨﺘﻜﻢ ﻭاﻟﻤﺮاﺩ ﻣﺎ ﻳﻮاﺭﻱ ﻋﻮﺭﺗﻪ ﻋﻨﺪ ﻛﻞ ﺻﻼﺓ ﺇﻃﻼﻗﺎ ﻻﺳﻢ اﻟﺤﺎﻝ ﻋﻠﻰ اﻟﻤﺤﻞ ﻓﻲ اﻷﻭﻝ ﻭﻋﻜﺴﻪ ﻓﻲ اﻟﺜﺎﻧﻲ ﻭﻟﻘﻮﻟﻪ - ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺼﻼﺓ ﻭاﻟﺴﻼﻡ - «ﻻ ﻳﻘﺒﻞ اﻟﻠﻪ ﺻﻼﺓ ﺣﺎﺋﺾ ﺇﻻ ﺑﺨﻤﺎﺭ» ﺃﻱ اﻟﺒﺎﻟﻐﺔ، ﻭاﻟﺜﻮﺏ اﻟﺮﻗﻴﻖ اﻟﺬﻱ ﻳﺼﻒ ﻣﺎ ﺗﺤﺘﻪ ﻻ ﺗﺠﻮﺯ اﻟﺼﻼﺓ ﻓﻴﻪ؛ ﻷﻧﻪ ﻣﻜﺸﻮﻑ اﻟﻌﻮﺭﺓ ﻣﻌﻨﻰ
تبیین الحقائق جـ1صـ95مکتبه شامله
ـــــــــــــــــ
(ﻭ) اﻟﺮاﺑﻊ (ﺳﺘﺮ ﻋﻮﺭﺗﻪ) ﻭﻭﺟﻮﺑﻪ ﻋﺎﻡ ﻭﻟﻮ ﻓﻲ اﻟﺨﻠﻮﺓ ﻋﻠﻰ اﻟﺼﺤﻴﺢ ﺇﻻ ﻟﻐﺮﺽ ﺻﺤﻴﺢ،
[ ﻣﻄﻠﺐ ﻓﻲ ﺳﺘﺮ اﻟﻌﻮﺭﺓ]
(ﻗﻮﻟﻪ ﻭاﻟﺮاﺑﻊ ﺳﺘﺮ ﻋﻮﺭﺗﻪ) ﺃﻱ ﻭﻟﻮ ﺑﻤﺎ ﻻ ﻳﺤﻞ ﻟﺒﺴﻪ ﻛﺜﻮﺏ ﺣﺮﻳﺮ ﻭﺇﻥ ﺃﺛﻢ ﺑﻼ ﻋﺬﺭ، ﻛﺎﻟﺼﻼﺓ ﻓﻲ اﻷﺭﺽ اﻟﻤﻐﺼﻮﺑﺔ، ﻭﺳﻴﺬﻛﺮ ﺷﺮﻭﻁ اﻝﺳﺘﺮ ﻭاﻟﺴﺎﺗﺮ (ﻗﻮﻟﻪ ﻭﻭﺟﻮﺑﻪ ﻋﺎﻡ) ﺃﻱ ﻓﻲ اﻟﺼﻼﺓ ﻭﺧﺎﺭﺟﻬﺎ (ﻗﻮﻟﻪ ﻭﻟﻮ ﻓﻲ اﻟﺨﻠﻮﺓ) ﺃﻱ ﺇﺫا ﻛﺎﻥ ﺧﺎﺭﺝ اﻟﺼﻼﺓ ﻳﺠﺐ اﻟﺴﺘﺮ ﺑﺤﻀﺮﺓ اﻟﻨﺎﺱ ﺇﺟﻤﺎﻋﺎ ﻭﻓﻲ اﻟﺨﻠﻮﺓ ﻋﻠﻰ اﻟﺼﺤﻴﺢ. ﻭﺃﻣﺎ ﻟﻮ ﺻﻠﻰ ﻓﻲ اﻟﺨﻠﻮﺓ ﻋﺮﻳﺎﻧﺎ ﻭﻟﻮ ﻓﻲ ﺑﻴﺖ ﻣﻈﻠﻢ ﻭﻟﻪ ﺛﻮﺏ ﻃﺎﻫﺮ ﻻ ﻳﺠﻮﺯ ﺇﺟﻤﺎﻋﺎ ﻛﻤﺎ ﻓﻲ اﻟﺒﺤﺮ. ﺛﻢ ﺇﻥ اﻟﻈﺎﻫﺮ ﺃﻥ اﻟﻤﺮاﺩ ﺑﻤﺎ ﻳﺠﺐ ﺳﺘﺮه ﻓﻲ اﻟﺨﻠﻮﺓ ﺧﺎﺭﺝ اﻟﺼﻼﺓ ﻫﻮ ﻣﺎ ﺑﻴﻦ اﻟﺴﺮﺓ ﻭاﻟﺮﻛﺒﺔ ﻓﻘﻂ،
الدرالمختارمع ردالمحتارجـ1صـ404مکتبه شامله
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
والله اعلم بالصواب

کتبه مفتی مهاجرالفاریابی غفرالله له ولابویه

رقم الفتوی(150)تاریخ الاصدار(20 رجب 1446)

غنوان:بخاری اوتنور ته مخامخ لمونځ کول چی اور پکښی بل وی مکروه دی

مفتی صاحب محترم برقي بخارئ یا اوسپنی بخارئ چی لرګی پکې سوزی داخل کښی مخامخ لمونځ کول څه حکم لری دمدلل جواب په هيله ? بینوا تؤجروا
مستفتی: م حامد

الفتوی بعون الله تعالی

حامدا ومصلیا ومسلما وبعد

محترم مستفتی صاحب ستاسی په جواب کی به ووایوچی داسی شی ته مخامخ لمونځ کول چی اورپکښی بل وی لکه تنور بخاری مکروه دی ځکه داسی کول د آتش پرستو سره مشابهت راځی یعنی دهغو کسانو سره مشابهت راځی چی داور عبادت کوی نو بناءً په هرهغه شی کی چی اور بل وی مخامخ لمونځ ورته کول مکروه دی مګر څراغ یا شمعې ته مکروه ندی ځکه هغه په مسجدو او کور کی درڼا دپاره وی اوکچیری په بخاری یا تنور کی اور نوی بل بیا مشکل نلری
کما فی الکتب التالیة
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
"ﻭ" ﻳﻜﺮﻩ "ﺃﻥ ﻳﻜﻮﻥ ﺑﻴﻦ ﻳﺪﻳﻪ" ﺃﻱ اﻟﻤﺼﻠﻲ "ﺗﻨﻮﺭ ﺃﻭ ﻛﺎﻧﻮﻥ ﻓﻴﻪ ﺟﻤﺮ" ﻷﻧﻪ ﻳﺸﺒﻪ اﻟﻤﺠﻮﺱ ﻓﻲ ﻋﺒﺎﺩﺗﻬﻢ ﻟﻬﺎ ﻻ ﺷﻤﻊ ﻭﻗﻨﺪﻳﻞ ﻭﺳﺮاﺝ ﻓﻲ اﻟﺼﺤﻴﺢ ﻷﻧﻪ ﻻ ﻳﺸﺒﻪ اﻟﺘﻌﺒﺪ
مراقی الفلاح صـ132مکتبه شامله
ــــــــــــ
ﻭﻣﻦ ﺗﻮﺟﻪ ﻓﻲ ﺻﻼﺗﻪ ﺇﻟﻰ ﺗﻨﻮﺭ ﻓﻴﻪ ﻧﺎﺭ ﺗﺘﻮﻗﺪ ﺃﻭ ﻛﺎﻧﻮﻥ ﻓﻴﻪ ﻧﺎﺭ ﻳﻜﺮﻩ ﻭﻟﻮ ﺗﻮﺟﻪ ﺇﻟﻰ ﻗﻨﺪﻳﻞ ﺃﻭ ﺇﻟﻰ ﺳﺮاﺝ ﻟﻢ ﻳﻜﺮﻩ. ﻛﺬا ﻓﻲ ﻣﺤﻴﻂ اﻟﺴﺮﺧﺴﻲ ﻭﻫﻮ اﻷﺻﺢ. ﻛﺬا ﻓﻲ ﺧﺰاﻧﺔ اﻟﻔﺘﺎﻭﻯ
الفتاوی الهندیة جـ1صـ108مکتبه شامله
ــــــــ
ﻭﺗﻜﺮﻩ اﻟﺼﻼﺓ ﺇﻟﻰ ﻛﺎﻧﻮﻥ ﺃﻭ ﺗﻨﻮﺭ ﻓﻴﻪ (ﻧﺎﺭ) ﺗﺘﻮﻗﺪ؛ ﻷﻧﻪ ﺗﺸﺒﻪ ﺑﺎﻟﻤﺠﻮﺳﻲ، ﻭﻻ ﺗﻜﺮﻩ اﻟﺼﻼﺓ ﺇﻟﻰ ﻗﻨﺪﻳﻞ ﺃﻭ ﺳﺮاﺝ ﺃﻭ ﺷﻤﻊ ﺇﺫ ﻟﻴﺲ ﻓﻴﻪ ﺗﺸﺒﻪ ﺑﺎﻟﻤﺠﻮﺱ؛ ﻷﻧﻬﻢ ﻻ ﻳﻌﺒﺪﻭﻥ ﺇﻻ ﻧﺎﺭا ﻣﺘﻮﻗﺪا. ﺛﻢ ﻣﻦ اﻟﻤﺸﺎﻳﺦ ﻣﻦ ﺳﻮﻯ ﺑﻴﻦ ﺃﻥ ﻳﻜﻮﻥ اﻝﺗﻨﻮﺭ ﻣﻔﺘﻮﺡ اﻟﺮﺃﺱ ﺃﻭ ﻣﺨﺒﻮء، ﻭﻣﻨﻬﻢ ﻣﻦ ﻓﺮﻕ ﺑﻴﻨﻬﻤﺎ
محیط البرهانی جـ5صـ308مکتبه شامله
ـــــــــ
(ﻗﻮﻟﻪ ﺃﻭ ﺷﻤﻊ) ﺑﻔﺘﺢ اﻟﻤﻴﻢ ﻋﻠﻰ اﻷﻭﺟﻪ ﻭاﻟﺴﻜﻮﻥ ﺿﻌﻴﻒ ﻣﻊ ﺃﻧﻪ اﻟﻤﺴﺘﻌﻤﻞ ﻗﺎﻟﻪ اﺑﻦ ﻗﺘﻴﺒﺔ، ﻭﻋﺪﻡ اﻟﻜﺮاﻫﺔ ﻫﻮ اﻟﻤﺨﺘﺎﺭ ﻛﻤﺎ ﻓﻲ ﻏﺎﻳﺔ اﻟﺒﻴﺎﻥ، ﻭﻳﻨﺒﻐﻲ اﻻﺗﻔﺎﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﻓﻴﻤﺎ ﻟﻮ ﻛﺎﻥ ﻋﻠﻰ ﺟﺎﻧﺒﻴﻪ ﻛﻤﺎ ﻫﻮ اﻟﻤﻌﺘﺎﺩ ﻓﻲ ﻟﻴﺎﻟﻲ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﺑﺤﺮ: ﺃﻱ ﻓﻲ ﺣﻖ اﻹﻣﺎﻡ؛ ﺃﻣﺎ اﻟﻤﻘﺎﺑﻞ ﻟﻬﺎ ﻣﻦ اﻟﻘﻮﻡ ﻓﺘﻠﺤﻘﻪ اﻟﻜﺮاﻫﺔ ﻋﻠﻰ ﻣﻘﺎﺑﻞ اﻟﻤﺨﺘﺎﺭ ﺭﻣﻠﻲ (ﻗﻮﻟﻪ ﻷﻥ اﻟﻤﺠﻮﺱ ﺇﻟﺦ) ﻋﻠﺔ ﻟﻠﺜﻼﺛﺔ ﻗﺒﻠﻪ ﻃ (ﻗﻮﻟﻪ ﻗﻨﻴﺔ) ﺫﻛﺮ ﺫﻟﻚ ﻓﻲ اﻟﻘﻨﻴﺔ ﻓﻲ ﻛﺘﺎﺏ اﻟﻜﺮاﻫﻴﺔ.ﻭﻧﺼﻪ: اﻟﺼﺤﻴﺢ ﺃﻧﻪ ﻻ ﻳﻜﺮﻩ ﺃﻥ ﻳﺼﻠﻲ ﻭﺑﻴﻦ ﻳﺪﻳﻪ ﺷﻤﻊ ﺃﻭ ﺳﺮاﺝ ﻷﻧﻪ ﻟﻢ ﻳﻌﺒﺪﻫﻤﺎ ﺃﺣﺪ ﻭاﻟﻤﺠﻮﺱ ﻳﻌﺒﺪﻭﻥ اﻟﺠﻤﺮ ﻻ اﻟﻨﺎﺭ اﻟﻤﻮﻗﺪﺓ، ﺣﺘﻰ ﻗﻴﻞ ﻻ ﻳﻜﺮﻩ ﺇﻟﻰ اﻟﻨﺎﺭ اﻟﻤﻮﻗﺪﺓ. اﻩـ. ﻭﻇﺎﻫﺮﻩ ﺃﻥ اﻟﻤﺮاﺩ ﺑﺎﻟﻤﻮﻗﺪﺓ اﻟﺘﻲ ﻟﻬﺎ ﻟﻬﺐ، ﻟﻜﻦ ﻗﺎﻝ ﻓﻲ اﻟﻌﻨﺎﻳﺔ: ﺃﻥ ﺑﻌﻀﻬﻢ ﻗﺎﻝ: ﺗﻜﺮﻩ ﺇﻟﻰ ﺷﻤﻊ ﺃﻭ ﺳﺮاﺝ ﻛﻤﺎ ﻟﻮ ﻛﺎﻥ ﺑﻴﻦ ﻳﺪﻳﻪ ﻛﺎﻧﻮﻥ ﻓﻴﻪ ﺟﻤﺮ ﺃﻭ ﻧﺎﺭ ﻣﻮﻗﺪﺓ. اﻩـ. ﻭﻇﺎﻫﺮﻩ ﺃﻥ اﻟﻜﺮاﻫﺔ ﻓﻲ اﻟﻤﻮﻗﺪﺓ ﻣﺘﻔﻖ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻛﻤﺎ ﻓﻲ اﻟﺠﻤﺮ ﺗﺄﻣﻞ (ﻗﻮﻟﻪ ﻟﻤﺎ ﻣﺮ) ﻋﻠﺔ ﻟﻌﺪﻡ اﻟﻜﺮاﻫﺔ ﻭﻫﻮ ﻛﻮﻧﻬﺎ ﻣﻬﺎﻧﺔ
ردالمحتارعلی الدرالمختارجـ1صـ652مکتبه شامله
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
والله اعلم بالصواب

کتبه:مفتی مهاجرالفاریابی غفرالله له ولابویه

رقم الفتوی(136)تاریخ الاصدار(4 رجب 1446)

عنوان:دتکبیر اولی ثواب په اول رکعات کی دی

محترم مفتی صاحب دتکبیر افتتاح یعنی دشروع دتکبیر فضیلة څه وخت نیول کیږی?بینوا تؤجروا

الفتوی بعون الله تعالی

حامدا ومصلیا ومسلما وبعد

محترم مستفتی صاحب ستاسی په جواب کی به ووایو چی دتکبیرالافتتاح دفضیلة په وخت کی اختلاف دی امام اعظم رحمه الله وایی چی دتکبیرالافتتاح فضیلة هغه وخت دی چی دامام اومقتدی الله اکبر ویل سره مقارن او مښتی وی امام ابو یوسف رحمه الله او امام محمد رحمه الله وایی کله چی مقتدی دثناء ویلو په وخت کی(یعنی چی امام ثناء وایی اومقتدی) الله اکبر ووایی نو دافضیلة به ونیسی اوبعضی وایی چی چی تر مخ ددی چی امام دری ایاتونه ویلی وی بس دغه دفضیلة وخت دی داهغه وخت چی مقتدی حاضروی اوبعضی بیا وایی چی امام اوه(7)ایاتونه ووایی اومقتدی غائب وی په دغه وخت کی مقتدی راسی نو دتکبیر فضیلة به ونیسی بل قول دادی چی کچیری یوڅوک اول رکعات دامام سره ونیسی نو هغه به دتکبیر الافتتاح ثواب ګیرکړی او داغه قول راجح اومفتی به دی یعنی که یوڅوک دامام سره په اول رکعات کی شریک سی نو هغه دتکبیرالافتتاح فضیلة حاصل کړی ځکه ددی قول سره ترجیح صریحی راغلی چی هغه د(وهوالصحیح)لفظ دی اوداده افتاء قاعده ده چی دکوم قول سره ترجیح راغلی وی نوفتوی هم پرهغه قول ورکول کیږی اوداقول اوسع للناس هم دی
کما فی الکتب التالیة
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ﺛﻢ اﺧﺘﻠﻔﻮا ﻓﻲ ﻭﻗﺖ ﺇﺩﺭاﻙ ﻓﻀﻴﻠﺔ ﺗﻜﺒﻴﺮﺓ اﻻﻓﺘﺘﺎﺡ، ﺫﻛﺮ ﺷﻴﺦ اﻹﺳﻼﻡ اﺧﺘﻼﻓﺎ ﺑﻴﻦ ﺃﺑﻲ ﺣﻨﻴﻔﺔ ﻭﺻﺎﺣﺒﻴﻪ، ﻓﻘﺎﻝ ﻋﻠﻰ ﻗﻮﻝ ﺃﺑﻲ ﺣﻨﻴﻔﺔ: ﺇﺫا ﻛﺒﺮ ﻣﻘﺎﺭﻧﺎ ﻟﺘﻜﺒﻴﺮ اﻹﻣﺎﻡ، ﻓﻴﺼﻴﺮ ﻣﺪﺭﻛﺎ ﻓﻀﻴﻠﺔ ﺗﻜﺒﻴﺮﺓ اﻻﻓﺘﺘﺎﺡ، ﻭﻣﺎ ﻻ ﻓﻼ، ﻭﻋﻨﺪﻫﻤﺎ ﺇﺫا ﺃﺩﺭﻙ اﻹﻣﺎﻡ ﻓﻲ اﻟﺜﻨﺎء ﻭﻛﺒﺮ ﻳﺼﻴﺮ ﻣﺪﺭﻛﺎ ﻓﻀﻴﻠﺔ ﺗﻜﺒﻴﺮﺓ اﻻﻓﺘﺘﺎﺡ ﻭﻣﺎ ﻻ ﻓﻼ.ﻭﺫﻛﺮ اﻟﺸﻴﺦ اﻹﻣﺎﻡ اﻟﺰاﻫﺪ ﺃﺑﻮ ﻧﺼﺮ اﻟﺼﻔﺎﺭ ﺭﺣﻤﻪ اﻟﻠﻪ ﺃﻥ ﺷﺪاﺩ ﺑﻦ اﻟﺤﻜﻴﻢ ﻛﺎﻥ ﻳﻘﻮﻝ: ﺇﻥ ﻛﺎﻥ اﻟﺮﺟﻞ ﺣﺎﺿﺮا ﻭﺃﺭاﺩ ﺃﻥ ﻳﺪﺭﻙ ﻓﻀﻴﻠﺔ ﺗﻜﺒﻴﺮﺓ اﻻﻓﺘﺘﺎﺡ ﻳﻨﺒﻐﻲ ﺃﻥ ﻳﺸﺮﻉ ﻗﺒﻞ ﻗﺮاءﺓ ﺳﺒﻊ ﺁﻳﺎﺕ، ﻭﻗﺎﻝ ﺑﻌﻀﻬﻢ: ﺇﺫا ﺃﺩﺭﻙ اﻹﻣﺎﻡ ﻓﻲ اﻟﺮﻛﻌﺔ اﻷﻭﻟﻰ ﻳﺼﻴﺮ ﻣﺪﺭﻛﺎ ﻓﻀﻴﻠﺔ ﺗﻜﺒﻴﺮﺓ اﻻﻓﺘﺘﺎﺡ، ﻭﻫﺬا ﺃﻭﺳﻊ ﺑﺎﻟﻨﺎﺱ ﻭاﻟﻠﻪ ﺃﻋﻠﻢ.
محیط البرهانی جـ1صـ355مکتبه شامله
ــــــــــــــ
ﺃﻣﺎ ﻓﻀﻴﻠﺔ ﺗﻜﺒﻴﺮﺓ اﻻﻓﺘﺘﺎﺡ ﻓﺘﻜﻠﻤﻮا ﻓﻲ ﻭﻗﺖ ﺇﺩﺭاﻛﻬﺎ ﻭاﻟﺼﺤﻴﺢ ﺃﻥ ﻣﻦ ﺃﺩﺭﻙ اﻟﺮﻛﻌﺔ اﻷﻭﻟﻰ ﻓﻘﺪ ﺃﺩﺭﻙ ﻓﻀﻴﻠﺔ ﺗﻜﺒﻴﺮﺓ اﻻﻓﺘﺘﺎﺡ. ﻛﺬا ﻓﻲ اﻟﺤﺼﺮ ﻓﻲ ﺑﺎﺏ ﺃﺑﻲ ﻳﻮﺳﻒ
الفتاوی الهندیة جـ1صـ69مکتبه شامله
ــــــــــــــ
ﻣﻄﻠﺐ ﻓﻲ ﻭﻗﺖ ﺇﺩﺭاﻙ ﻓﻀﻴﻠﺔ اﻻﻓﺘﺘﺎﺡ ﻭﺗﻈﻬﺮ ﻓﺎﺋﺪﺓ اﻟﺨﻼﻑ ﻓﻲ ﻭﻗﺖ ﺇﺩﺭاﻙ ﻓﻀﻴﻠﺔ ﺗﻜﺒﻴﺮﺓ اﻻﻓﺘﺘﺎﺡ؛ ﻓﻌﻨﺪﻩ ﺑﺎﻟﻤﻘﺎﺭﻧﺔ، ﻭﻋﻨﺪﻫﻤﺎ ﺇﺫا ﻛﺒﺮ ﻓﻲ ﻭﻗﺖ اﻟﺜﻨﺎء، ﻭﻗﻴﻞ ﺑﺎﻟﺸﺮﻭﻉ ﻗﺒﻞ ﻗﺮاءﺓ ﺛﻼﺙ ﺁﻳﺎﺕ ﻟﻮ ﻛﺎﻥ اﻟﻤﻘﺘﺪﻱ ﺣﺎﺿﺮا، ﻭﻗﻴﻞ ﺳﺒﻊ ﻟﻮ ﻏﺎﺋﺒﺎ، ﻭﻗﻴﻞ ﺑﺈﺩﺭاﻙ اﻟﺮﻛﻌﺔ اﻷﻭﻟﻰ، ﻭﻫﺬا ﺃﻭﺳﻊ ﻭﻫﻮ اﻟﺼﺤﻴﺢ. اﻩـ. ﻭﻗﻴﻞ ﺑﺈﺩﺭاﻙ اﻟﻔﺎﺗﺤﺔ ﻭﻫﻮ اﻟﻤﺨﺘﺎﺭ ﺧﻼﺻﺔ، ﻭاﻗﺘﺼﺮ ﻋﻠﻰ ﺫﻛﺮ اﻟﺘﺤﺮﻳﻤﺔ ﻭاﻟﺴﻼﻡ، ﻓﺄﻓﺎﺩ ﺃﻥ اﻟﻤﻘﺎﺭﻧﺔ ﻓﻲ اﻷﻓﻌﺎﻝ ﺃﻓﻀﻞ ﺑﺎﻹﺟﻤﺎﻉ، ﻭﻗﻴﻞ ﻋﻠﻰ اﻟﺨﻼﻑ ﻛﻤﺎ ﻓﻲ اﻟﺤﻠﻴﺔ ﻭﻏﻴﺮﻫﺎ ﻋﻦ اﻟﺤﻘﺎﺋﻖ
ردالمحتارعلی الدرالمختارجـ1صـ526مکتبه شامله
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
والله اعلم بالصواب

کتبه:مفتی مهاجرالفاریابی غفرالله له ولابویه

فَـَٔاتٰىهُمُ اللَّهُ ثَوَابَ الدُّنْيَا وَحُسْنَ ثَوَابِ الْءَاخِرَةِ ۗ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ

په پاى کښي الله هغو ته د دُنيا ثواب هم ورکړ او له هغه څخه غوره ثواب يي په اخرت کښي هم ور په برخه کړ. د الله همدا راز نېک عمله كسان خوښيږي.

MQB Apps

پـښـــــتـــو تــــــرجــــمـــه دســـورة آل عِــمــــران آیـه《148》پـاره《4》رکــوع《15》

وَمَا كَانَ قَوْلَهُمْ إِلَّآ أَن قَالُوا رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِىٓ أَمْرِنَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكٰفِرِينَ

د هغو دُعا صرف دا وه: "اې زموږ پروردګاره! زموږ خطاوي او ګناهوي او زموږ په كار كي زموږ تېرى راوبښه، زموږ قدمونه محكم کړه او پر كافرانو زموږ د برلاسۍ لپاره راسره مرسته وکړه."

MQB Apps

پـښـــــتـــو تــــــرجــــمـــه دســـورة آل عِــمــــران آیـه《147》پـاره《4》رکــوع《15》

وَكَأَيِّن مِّن نَّبِىٍّ قٰتَلَ مَعَهُۥ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ فَمَا وَهَنُوا لِمَآ أَصَابَهُمْ فِى سَبِيلِ اللَّهِ وَمَا ضَعُفُوا وَمَا اسْتَكَانُوا ۗ وَاللَّهُ يُحِبُّ الصّٰبِرِينَ

له دې څخه مخکي ډېر پېغمبران داسي تېر شويدي چي د هغو په ملګرتيا کښي ډېر خداى پالونکي وجنګېدل، د خداى په لار کښي چي كوم غمونه پر هغو راغلل، هغوى پرې زړه ماتي نه شول، هغوى كمزوري ښكاره نه کړه، هغوى (د باطل په وړاندي) سرټیټي نه شول. الله همداسي زغمونكي (صبر کوونکي) خوښوي.

MQB Apps

پـښـــــتـــو تــــــرجــــمـــه دســـورة آل عِــمــــران آیـه《146》پـاره《4》رکــوع《15》

وَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَن تَمُوتَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ كِتٰبًا مُّؤَجَّلًا ۗ وَمَن يُرِدْ ثَوَابَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِۦ مِنْهَا وَمَن يُرِدْ ثَوَابَ الْءَاخِرَةِ نُؤْتِهِۦ مِنْهَا ۚ وَسَنَجْزِى الشّٰكِرِينَ

هیڅ ساكښ د الله د حُكم څخه پرته مړ کېدای نشي، د مرګ نېټه ليكله شوېده. څوك چي د دُنيا د ثواب په اراده كار وکړي، هغه ته به موږ له همدې دنيا څخه ورکړو؛ او څوك چي د اخرت په اراده كار وکړي، هغه به د اخرت ثواب ومومي. او شكر ايستونكيو ته به موږ هرو مرو د هغو مكافات ورکړو.

MQB Apps

پـښـــــتـــو تــــــرجــــمـــه دســـورة آل عِــمــــران آیـه《145》پـاره《4》رکــوع《15》