جامعه‌شناسانِ ایرانی

دونالد ترامپ: تکنوفاشیسم هم‌چون تهدیدی حیاتی برای جهان
نظریه‌پردازان سیاسی و بین‌المللی دونالد ترامپ را به چشم نماد بزرگترین تهدیدی می‌بیند که سراسر جهان با ان رویاروست.
سخنی کوتاه در این باره
هم‌زمان در یوتیوب و کلابهاوس
ساعت ۱۴:۳۰ واشنگتن، ۲۰:۳۰ اروپای مرکزی،۲۳:۰۰ تهران و نیمه شب کابل
https://youtube.com/live/ZyYuMUFCooY?feature=share

📚انقلاب دیجیتال: کنشگری در عصر اینترنت

کتاب “انقلاب دیجیتال: کنشگری در عصر اینترنت” نوشته‌ی سایمون هیل، به بررسی تأثیر فناوری دیجیتال و اینترنت بر جنبش‌های اجتماعی و کنشگری مدنی می‌پردازد. نویسنده در این اثر، چگونگی استفاده‌ی فعالان اجتماعی از پلتفرم‌های دیجیتال برای سازمان‌دهی، هماهنگی، و انتشار پیام‌های خود را تحلیل می‌کند. این کتاب نه‌تنها ابزارهای دیجیتال را بررسی می‌کند، بلکه به نقد و تحلیل جنبه‌های مثبت و منفی تأثیر آن‌ها بر سیاست، عدالت اجتماعی و تغییرات اجتماعی نیز می‌پردازد.

کتاب با تکیه بر نمونه‌های تاریخی و معاصر از جنبش‌های اجتماعی در نقاط مختلف جهان، از جمله اعتراضات موسوم به “بهار عربی”، جنبش “اشغال وال استریت” و تظاهرات ضد ریاضتی در اروپا، به این پرسش پاسخ می‌دهد که آیا رسانه‌های دیجیتال واقعاً می‌توانند انقلاب‌ها را به وجود آورند یا صرفاً ابزاری برای تسهیل آن‌ها هستند.

ساختار کتاب شامل فصل‌هایی است که به بررسی موضوعاتی مانند تأثیر شبکه‌های اجتماعی بر سیاست، مقاومت در برابر شرکت‌های چندملیتی، و تغییرات در تاکتیک‌های مبارزاتی می‌پردازند. همچنین، نویسنده به این نکته اشاره دارد که فناوری دیجیتال نه‌تنها در خدمت جنبش‌های عدالت‌خواهانه قرار گرفته، بلکه توسط دولت‌ها و شرکت‌های بزرگ نیز برای نظارت و کنترل اجتماعی مورد استفاده قرار گرفته است.

این اثر با زبانی روان و مثال‌های مستند، به یکی از بحث‌برانگیزترین موضوعات دنیای معاصر یعنی تأثیر فناوری بر سیاست و جامعه می‌پردازد و برای هر فردی که به نقش اینترنت در جنبش‌های اجتماعی علاقه‌مند است، یک منبع ارزشمند محسوب می‌شود.

٣ - اهمیت کتاب:

“انقلاب دیجیتال: کنشگری در عصر اینترنت” یکی از مهم‌ترین کتاب‌ها در حوزه‌ی تحلیل تأثیر فناوری بر جنبش‌های اجتماعی است. اهمیت این کتاب در این است که از یک‌سو تصویری دقیق از نحوه‌ی استفاده‌ی کنشگران مدنی از فناوری دیجیتال ارائه می‌دهد و از سوی دیگر، به محدودیت‌ها و خطرات آن نیز می‌پردازد.

این کتاب نشان می‌دهد که اینترنت نه‌تنها وسیله‌ای برای تسهیل اعتراضات، بلکه بستری برای نظارت، سرکوب و حتی تحریف واقعیت‌ها توسط حکومت‌ها و شرکت‌های بزرگ است. به همین دلیل، خواندن این کتاب برای فعالان اجتماعی، سیاستمداران، و پژوهشگران ضروری است تا از هر دو جنبه‌ی فرصت‌ها و تهدیدهای فناوری آگاه شوند.

با بررسی مثال‌های واقعی از تحولات اجتماعی در دهه‌های اخیر، نویسنده نقش رسانه‌های اجتماعی مانند توییتر، فیس‌بوک و یوتیوب را در شکل‌دهی به گفتمان عمومی برجسته می‌کند. این کتاب نه‌تنها برای محققان علوم سیاسی و اجتماعی، بلکه برای هر فردی که به سیاست، جنبش‌های اجتماعی و رسانه‌های دیجیتال علاقه دارد، منبعی ارزشمند است.

٤ - تأثیر کتاب بر این شاخه از مطالعات:

کتاب “انقلاب دیجیتال: کنشگری در عصر اینترنت” تأثیر قابل‌توجهی بر مطالعات مربوط به رسانه‌های دیجیتال و جنبش‌های اجتماعی داشته است. این کتاب با ارائه‌ی تحلیل‌های عمیق و نمونه‌های واقعی، درک ما از چگونگی تأثیرگذاری اینترنت بر مبارزات مدنی و اجتماعی را گسترش داده است.

یکی از مهم‌ترین تأثیرات این کتاب، تأکید آن بر دوگانگی فناوری دیجیتال است: از یک‌سو به عنوان ابزاری برای بسیج اجتماعی و افزایش آگاهی عمومی، و از سوی دیگر به عنوان ابزاری برای سرکوب، کنترل و دستکاری افکار عمومی. این نگاه متوازن، رویکردهای جدیدی را در مطالعات علوم اجتماعی و سیاسی ایجاد کرده است.

علاوه بر این، کتاب به بررسی رابطه‌ی میان کنشگری آنلاین و کنشگری خیابانی پرداخته و نشان داده است که چگونه این دو می‌توانند همدیگر را تکمیل کنند. پژوهشگران و دانشجویانی که در حوزه‌ی علوم اجتماعی و فناوری‌های ارتباطی فعالیت می‌کنند، از این کتاب به عنوان یکی از منابع اصلی برای درک ماهیت جنبش‌های دیجیتال استفاده می‌کنند.

٥ - نویسنده و ویراستاران:

سایمون هیل (Symon Hill) نویسنده‌ی کتاب “انقلاب دیجیتال: کنشگری در عصر اینترنت”، یک کنشگر اجتماعی، نویسنده و تحلیل‌گر مسائل اجتماعی و رسانه‌ای است. او از سال‌های نوجوانی در فعالیت‌های مدنی مشارکت داشته و در زمینه‌های مختلفی از جمله حقوق بشر، عدالت اقتصادی، حقوق اقلیت‌ها و صلح‌طلبی فعالیت کرده است.

هیل تاکنون صدها نفر را در زمینه‌ی کنشگری رسانه‌ای آموزش داده و به عنوان تحلیل‌گر در اندیشکده‌ی Ekklesia فعالیت کرده است. او یکی از بنیان‌گذاران جنبش “مسیحیت غیرمحدود” (Christianity Uncut) است که علیه سیاست‌های ریاضتی دولت بریتانیا فعالیت می‌کند.

یکی از برجسته‌ترین فعالیت‌های او، مشارکت در کمپین علیه تجارت تسلیحاتی (CAAT) بوده است که او را به عنوان یک چهره‌ی برجسته در جنبش‌های ضد جنگ معرفی کرد.

📚 اقدام سیاسی: راهنمای عملی برای سیاست‌های جنبش

نویسنده: مایکل والزر
مقدمه از: جان وینر
ناشر: نیویورک ریویو بوکس، ۲۰۱۹

معرفی کتاب

کتاب اقدام سیاسی نوشته‌ی مایکل والزر، یکی از مهم‌ترین آثار در زمینه‌ی فعالیت‌های سیاسی شهروندی و جنبش‌های اجتماعی است. این کتاب که نخستین‌بار در سال ۱۹۷۱ منتشر شد، در سال ۲۰۱۹ با یک مقدمه‌ی جدید از جان وینر مجدداً منتشر شد.

این اثر به چگونگی سازماندهی، مدیریت و هدایت جنبش‌های اجتماعی و سیاسی می‌پردازد. والزر، با بهره‌گیری از تجربیات خود در جنبش‌های ضد جنگ، حقوق مدنی و فعالیت‌های اجتماعی دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، راهنمایی عملی برای فعالان سیاسی و اجتماعی ارائه می‌دهد.

این کتاب، جنبش‌های اجتماعی را از دیدگاه عملی بررسی کرده و راهبردهای موفقیت در سیاست‌های جنبش را ارائه می‌دهد. والزر تأکید می‌کند که سیاست‌های مؤثر نیاز به سازماندهی، استراتژی و تعامل مستقیم با مردم دارند و بدون مشارکت فعال، تغییرات اجتماعی ممکن نخواهد بود.

اهمیت کتاب

اقدام سیاسی یکی از معدود کتاب‌هایی است که به‌صورت عملی به سیاست‌های جنبش و سازماندهی اجتماعی پرداخته است. در حالی که بسیاری از آثار نظری در این حوزه به مباحث فلسفی و انتزاعی می‌پردازند، این کتاب یک راهنمای عملی برای سازمان‌دهی جنبش‌های اجتماعی ارائه می‌دهد.

از جمله نکات کلیدی کتاب:

• بررسی روش‌های سازماندهی کمپین‌های سیاسی و اجتماعی
• تحلیل چگونگی تأثیرگذاری جنبش‌های مدنی بر سیاست‌گذاری‌های دولت
• ارائه‌ی راهبردهایی برای موفقیت در بسیج اجتماعی، ایجاد ائتلاف‌ها و تأمین منابع مالی

این کتاب، برای فعالان اجتماعی، دانشجویان علوم سیاسی، و افرادی که علاقه‌مند به سازماندهی کمپین‌های اجتماعی و سیاسی هستند، منبعی ارزشمند محسوب می‌شود.

تأثیر کتاب بر این شاخه از مطالعات

این کتاب تأثیر قابل‌توجهی بر مطالعات علوم سیاسی، جامعه‌شناسی سیاسی و مطالعات جنبش‌های اجتماعی داشته است. بسیاری از محققان از این اثر برای تحلیل سازماندهی اجتماعی و روش‌های مبارزه‌ی سیاسی غیررسمی استفاده کرده‌اند.

والزر در این کتاب، نشان می‌دهد که چگونه سیاست‌های جنبش می‌توانند بر سیاست‌های رسمی تأثیر بگذارند و چگونه فعالیت‌های مردمی می‌توانند موجب تغییرات اجتماعی شوند.

معرفی نویسنده و ویراستاران اثر

مایکل والزر، استاد بازنشسته‌ی مؤسسه‌ی مطالعات پیشرفته در دانشگاه پرینستون است. وی بیش از سه دهه سردبیر مجله‌ی سیاسی Dissent بود و آثار متعددی در زمینه‌ی نظریه‌ی سیاسی و فلسفه‌ی اخلاق نوشته است.

جان وینر، مورخ و استاد بازنشسته‌ی دانشگاه کالیفرنیا، ایرواین، است. وی نویسنده‌ی کتاب چگونه جنگ سرد را فراموش کردیم و مجری پادکست Start Making Sense است.

تحلیل ساختار فنی کتاب

کتاب اقدام سیاسی دارای ساختاری منسجم و راهبردی است. این اثر به‌جای ارائه‌ی مباحث نظری، یک راهنمای عملی برای سازماندهی جنبش‌های اجتماعی و سیاسی ارائه می‌دهد.

ساختار کتاب:

• بخش اول: تحلیل لحظه‌های سیاسی و چگونگی شروع یک جنبش
• بخش دوم: بررسی راهبردهای سازماندهی و بسیج اجتماعی
• بخش سوم: مطالعه‌ی نقش رهبران، رسانه‌ها و منابع مالی در جنبش‌های اجتماعی

این کتاب دارای مثال‌های عملی و راهنمایی‌های کاربردی است که خوانندگان را در درک و اجرای سیاست‌های جنبش یاری می‌دهد.

جزئیات بیشتر درباره‌ی فهرست مطالب

1. لحظه‌ی سیاسی
2. آغازها
3. انتخاب‌های راهبردی
4. تعریف مسائل
5. جست‌وجوی یک پایگاه اجتماعی
6. مردم و بسیج اجتماعی
7. ائتلاف‌ها و همکاری‌های سیاسی
8. جغرافیای سیاسی و سازماندهی محلی
9. ساختارهای سازمانی جنبش‌های سیاسی
10. رهبری و مدیریت جنبش‌ها
11. تأمین منابع مالی و هزینه‌های کمپین‌ها
12. سیاست‌های جنسیتی در جنبش‌ها
13. جلسات و راهبردهای تصمیم‌گیری
14. روابط شخصی در سیاست‌های جنبش
15. میلیتاریسم و مبارزات تندروانه
16. نقش رسانه‌ها در سیاست‌های جنبش
17. استراتژی‌های برد و باخت در مبارزات سیاسی
18. فراخوانی برای اقدام سیاسی

اهداف نویسنده از نگارش کتاب

مایکل والزر در این کتاب تلاش دارد تا فعالان سیاسی و اجتماعی را برای ایجاد تغییرات واقعی راهنمایی کند. اهداف اصلی کتاب عبارتند از:

• آموزش نحوه‌ی سازماندهی جنبش‌های اجتماعی و سیاسی
• ارائه‌ی راهکارهایی برای بسیج مردم و گسترش حمایت مردمی
• تحلیل چگونگی مدیریت منابع مالی و تعامل با رسانه‌ها
• بررسی نقش رهبران و استراتژی‌های موفقیت در جنبش‌ها

فهرست مطالب

• مقدمه
• لحظه‌ی سیاسی
• راهبردهای سازماندهی
• مدیریت منابع و رهبری
• بسیج اجتماعی و رسانه‌ها
• نتیجه‌گیری: آینده‌ی سیاست‌های جنبش

اقدام سیاسی: راهنمای عملی برای سیاست‌های جنبش

📚 جنبش‌های اجتماعی و همه‌پرسی‌های مردمی: دموکراسی مستقیم در بحران نئولیبرالی

کتاب “جنبش‌های اجتماعی و همه‌پرسی‌های مردمی: دموکراسی مستقیم در بحران نئولیبرالی” اثری از دوناتلا دلا پورتا، فرانسیس اوکانر، مارتین پورتوس و آنا سوبیراتس ریباس است که به بررسی نقش جنبش‌های اجتماعی در استفاده از همه‌پرسی به عنوان ابزاری برای چالش نهادهای نمایندگی سنتی و ایجاد تغییرات سیاسی و اجتماعی می‌پردازد.

این کتاب با تمرکز بر همه‌پرسی‌هایی که از سوی شهروندان و نه دولت‌ها هدایت شده‌اند (همه‌پرسی‌های از پایین)، نشان می‌دهد که چگونه این رویدادها در زمان بحران‌های اقتصادی و سیاسی، مانند بحران مالی ۲۰۰۸ اروپا، تبدیل به ابزاری برای به چالش کشیدن سیاست‌های ریاضتی و نهادهای سیاسی موجود شده‌اند.

نویسندگان این کتاب، چندین مطالعه موردی از جمله همه‌پرسی آب در ایتالیا، همه‌پرسی استقلال اسکاتلند و همه‌پرسی کاتالونیا را بررسی کرده و استدلال می‌کنند که این همه‌پرسی‌ها اغلب با دخالت فعال جنبش‌های اجتماعی همراه بوده‌اند.

هدف این کتاب، ایجاد پلی بین مطالعات جنبش‌های اجتماعی و مطالعات دموکراسی مستقیم است که تاکنون به طور مجزا مورد بررسی قرار گرفته‌اند. این اثر برای پژوهشگران حوزه‌ی علوم سیاسی، دموکراسی مشارکتی، جنبش‌های اجتماعی و سیاست‌های عمومی بسیار ارزشمند است.

۳ - اهمیت کتاب:

اهمیت این کتاب در ارائه‌ی چارچوبی تحلیلی برای درک ارتباط میان جنبش‌های اجتماعی و دموکراسی مستقیم است.

این کتاب نشان می‌دهد که چگونه همه‌پرسی‌های مردمی می‌توانند به عنوان ابزاری برای افزایش مشارکت عمومی و تغییر سیاست‌های نئولیبرالی استفاده شوند. همچنین، به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه این همه‌پرسی‌ها در کشورهای مختلف، به ویژه در اروپای جنوبی، تحت تأثیر بحران‌های اقتصادی قرار گرفته‌اند.

این اثر همچنین به مطالعه‌ی فرآیندهای دموکراتیک و نحوه‌ی سازماندهی جنبش‌های اجتماعی در شرایط سیاسی ناپایدار می‌پردازد. بنابراین، برای سیاست‌گذاران و فعالان اجتماعی که به دنبال درک بهتر فرآیندهای تصمیم‌گیری دموکراتیک و نقش مشارکت عمومی هستند، این کتاب یک منبع ارزشمند محسوب می‌شود.

۴ - تأثیر کتاب بر این شاخه از مطالعات:

این کتاب تأثیر مهمی بر مطالعات دموکراسی مستقیم، جنبش‌های اجتماعی و ارتباطات سیاسی داشته است.

نویسندگان با بررسی نقش جنبش‌های اجتماعی در هدایت و شکل‌دهی به همه‌پرسی‌ها، نشان می‌دهند که چگونه این فرآیندها می‌توانند به مشارکت فعال‌تر شهروندان در سیاست منجر شوند.

علاوه بر این، این کتاب رویکردی تطبیقی را ارائه می‌دهد که به پژوهشگران اجازه می‌دهد تفاوت‌های میان همه‌پرسی‌های مردمی در کشورها و نظام‌های سیاسی مختلف را درک کنند.

۵ - معرفی نویسندگان:

دوناتلا دلا پورتا استاد علوم سیاسی و مدیر موسسه علوم انسانی و اجتماعی در اسکولا نرماله سوپریوره در فلورانس است. او به طور گسترده‌ای در زمینه‌ی دموکراسی مستقیم، جنبش‌های اجتماعی و تغییرات سیاسی در اروپا، خاورمیانه و آمریکای لاتین تحقیق کرده است.

فرانسیس اوکانر پژوهشگر پسادکتری در دانشگاه آرهوس است که در زمینه‌ی جنگ‌های داخلی، سیاست‌های اعتراضی و ارتباط میان جنبش‌های اجتماعی و خشونت سیاسی فعالیت دارد.

مارتین پورتوس پژوهشگر پسادکتری در مرکز مطالعات جنبش‌های اجتماعی در اسکولا نرماله سوپریوره فلورانس است و پژوهش‌های او بر دموکراسی، مشارکت سیاسی و ملی‌گرایی متمرکز است.

آنا سوبیراتس ریباس دانشجوی دکتری در دانشگاه اروپایی فلورانس است و در زمینه‌ی جنبش‌های اجتماعی، حکمرانی شهری و سیاست‌های اعتراضی در فرآیندهای تحول شهری تحقیق می‌کند.

۶ - تحلیل ساختار فنی کتاب:

“جنبش‌های اجتماعی و همه‌پرسی‌های مردمی” دارای ساختاری تحلیلی و تطبیقی است که از شش فصل اصلی تشکیل شده است.

• مقدمه: بررسی مفهوم همه‌پرسی‌های مردمی و نقش جنبش‌های اجتماعی در این فرآیند.
• فصل ۱: همه‌پرسی‌های از پایین: مقدمه‌ای بر مفهوم و ویژگی‌های آن.
• فصل ۲: زمینه‌ی بحران نئولیبرالی و نقش همه‌پرسی‌های مردمی.
• فصل ۳: استراتژی‌های سازمانی جنبش‌ها در همه‌پرسی‌های مردمی.
• فصل ۴: نقش چارچوب‌سازی در همه‌پرسی‌های مردمی.
• فصل ۵: گسترش مقایسه: مطالعه‌ی همه‌پرسی آب در ایتالیا.
• فصل ۶: تأملاتی بر همه‌پرسی‌های مردمی.

این کتاب ترکیبی از مطالعات موردی، تحلیل‌های تاریخی و روش‌های تطبیقی است و بر اساس داده‌های میدانی و مصاحبه‌های تاریخ شفاهی نگاشته شده است.

🔖“دیکتاتورها و مخالفان: مقاومت بدون خشونت در رژیم‌های استبدادی”

مقاله “دیکتاتورها و مخالفان: مقاومت بدون خشونت در رژیم‌های استبدادی” نوشته‌ی مارتیا وئردستاین و ویلمین بورن در سال ۲۰۲۴ در ژورنال International Criminal Law Review منتشر شده است. این مقاله به بررسی رابطه‌ی میان دیکتاتورها و جنبش‌های مقاومت بدون خشونت در کشورهای استبدادی می‌پردازد و این پرسش کلیدی را مطرح می‌کند که چرا برخی از این جنبش‌ها موفق می‌شوند و برخی دیگر سرکوب می‌شوند؟

نویسندگان استدلال می‌کنند که مقاومت بدون خشونت، علی‌رغم نبود ابزارهای رسمی برای اعتراض، می‌تواند به دیکتاتورها فشار وارد کند و مشروعیت آن‌ها را به چالش بکشد. آن‌ها با تحلیل چندین مطالعه‌ی موردی، از جمله ناوالنی در روسیه، جنبش‌های مخالف در مصر، و اعتراضات ضد استبدادی در اروپای شرقی، نشان می‌دهند که چگونه جنبش‌های اعتراضی، حتی در شرایطی که با سرکوب قانونی و فیزیکی روبه‌رو هستند، می‌توانند تأثیرگذار باشند.

این مقاله همچنین به تغییرات اخیر در روش‌های سرکوب حکومت‌های استبدادی می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه دیکتاتورها به‌جای سرکوب خشن، از ابزارهای قانونی، رسانه‌ای و دیجیتال برای کنترل مخالفان خود استفاده می‌کنند.

۳ - اهمیت مقاله

این مقاله اهمیت زیادی در مطالعات علوم سیاسی، حقوق بین‌الملل و مقاومت مدنی دارد. برخی از دلایل اهمیت آن عبارت‌اند از:

1. تحلیل جدیدی از رابطه‌ی بین دیکتاتورها و مخالفان – نویسندگان نشان می‌دهند که سرکوب همیشه به‌صورت مستقیم و خشن نیست، بلکه گاهی به‌صورت غیرمستقیم و قانونی انجام می‌شود.
2. مطالعه‌ی موردی از مقاومت‌های معاصر – مقاله به بررسی اعتراضات روسیه، مصر، و جنبش‌های ضد استبدادی در اروپای شرقی پرداخته است.
3. بررسی نقش قوانین و سیستم قضایی در سرکوب – مقاله نشان می‌دهد که چگونه رژیم‌های استبدادی از قوانین به‌عنوان ابزار سرکوب استفاده می‌کنند.
4. پیشنهاد راهکارهایی برای جنبش‌های مقاومت – مقاله تحلیل می‌کند که چه استراتژی‌هایی می‌توانند احتمال موفقیت جنبش‌های بدون خشونت را افزایش دهند.

۴ - تأثیر مقاله بر این شاخه از مطالعات

مقاله “دیکتاتورها و مخالفان” تأثیر گسترده‌ای در حوزه‌های مطالعات مقاومت بدون خشونت، سیاست استبدادی و علوم اجتماعی داشته است. برخی از مهم‌ترین تأثیرات آن عبارت‌اند از:

• تحلیل جدیدی از نحوه‌ی عملکرد سرکوب قانونی در حکومت‌های استبدادی.
• افزایش آگاهی درباره‌ی روش‌های جایگزین مقاومت بدون خشونت.
• بررسی تعامل میان قوانین بین‌المللی و اقدامات دولت‌های استبدادی.
• ایجاد چارچوب نظری برای مطالعه‌ی پویایی‌های مقاومت مدنی در دیکتاتوری‌ها.

۵ - معرفی نویسندگان و ویراستاران

این مقاله توسط مارتیا وئردستاین و ویلمین بورن نوشته شده است:

• مارتیا وئردستاین پژوهشگر و استاد در دانشگاه آمستردام است که در حوزه‌ی جرایم بین‌المللی و مطالعات حقوقی فعالیت دارد.
• ویلمین بورن پژوهشگر در دانشگاه آمستردام و متخصص در زمینه‌ی سیاست‌های سرکوب، جنبش‌های اجتماعی و مقاومت بدون خشونت است.

۶ - تحلیل ساختار فنی مقاله

این مقاله دارای چهار بخش اصلی است:

1. مقدمه و چارچوب نظری – بررسی مفهوم مقاومت بدون خشونت و دیکتاتوری.
2. مطالعه‌ی موردی – بررسی اعتراضات روسیه، مصر و جنبش‌های ضد استبدادی در اروپای شرقی.
3. تحلیل روش‌های سرکوب و استراتژی‌های مقاومت – بررسی روش‌های قانونی، رسانه‌ای و دیجیتال برای کنترل مخالفان.
4. نتایج و پیامدها – تحلیل موفقیت و شکست جنبش‌های مقاومت بدون خشونت.

مقاله دارای روش‌شناسی دقیق، تحلیل‌های تجربی و استفاده از داده‌های گسترده‌ی سیاسی است که آن را به منبعی مهم در این حوزه تبدیل کرده است.

۷ - جزئیات بیشتر در مورد فهرست مطالب

• مقدمه: چرا برخی جنبش‌های مقاومت موفق می‌شوند و برخی دیگر شکست می‌خورند؟
• بخش ۱: چارچوب نظری مقاومت بدون خشونت
• تعریف و ویژگی‌های مقاومت بدون خشونت
• نقش سیستم‌های حقوقی در سرکوب جنبش‌های اعتراضی
• بخش ۲: مطالعه‌ی موردی
• بررسی جنبش ناوالنی در روسیه
• تحلیل اعتراضات ضد استبدادی در مصر
• نقش سازمان‌های غیردولتی و جنبش‌های مدنی در اروپا
• بخش ۳: روش‌های سرکوب و استراتژی‌های مقاومت
• استفاده از قوانین برای سرکوب جنبش‌های اعتراضی
• نقش رسانه‌های دیجیتال و کنترل اطلاعات
• چالش‌های جدید برای مقاومت بدون خشونت
• نتیجه‌گیری: چشم‌انداز آینده‌ی مقاومت بدون خشونت در دیکتاتوری‌ها

📚 “چگونه بسیج‌های مدنی در زمینه‌های استبدادی رشد می‌کنند”

کتاب “چگونه بسیج‌های مدنی در زمینه‌های استبدادی رشد می‌کنند” گزارشی پژوهشی است که توسط لورا آدامز، ناتالیا فورات، و زاک مدو منتشر شده است. این پژوهش به بررسی عواملی می‌پردازد که در رشد و گسترش جنبش‌های مدنی در کشورهای تحت حکومت‌های استبدادی نقش دارند.

این کتاب با بررسی ۲۱ مورد از بسیج‌های مدنی اخیر در کشورهای استبدادی، عواملی را که منجر به رشد موفقیت‌آمیز این جنبش‌ها شده‌اند، شناسایی کرده است. این پژوهش نشان می‌دهد که رهبری جدید، چارچوب‌بندی هوشمندانه و حمایت بین‌المللی از جمله مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر موفقیت بسیج‌های مدنی هستند.

نویسندگان با استفاده از تحلیل‌های تطبیقی، جنبش‌های موفق و ناموفق را مقایسه کرده و استراتژی‌هایی را برای فعالان مدنی و حامیان دموکراسی پیشنهاد می‌کنند. این کتاب همچنین نقش رسانه‌های اجتماعی، سازمان‌های بین‌المللی، و تاکتیک‌های نوآورانه در افزایش تأثیر جنبش‌های مدنی را بررسی می‌کند.

۳ - اهمیت کتاب

این کتاب از چند جهت دارای اهمیت است:

1. شناسایی عواملی که باعث رشد جنبش‌های مدنی در حکومت‌های استبدادی می‌شود.
2. ارائه‌ی تحلیل تطبیقی از ۲۱ جنبش مدنی که در کشورهای مختلف اتفاق افتاده‌اند.
3. بررسی تأثیر رسانه‌های اجتماعی و فناوری بر هماهنگی و رشد جنبش‌های مدنی.
4. پیشنهاد راهکارهایی برای فعالان مدنی که به دنبال گسترش جنبش‌های دموکراتیک هستند.
5. تحلیل نقش حکومت‌های استبدادی در سرکوب یا تطبیق با جنبش‌های مدنی.

۴ - تأثیر کتاب بر این شاخه از مطالعات

این کتاب تأثیر قابل‌توجهی بر مطالعات مربوط به جنبش‌های اجتماعی، دموکراسی و حکومت‌های استبدادی داشته است. برخی از تأثیرات آن عبارت‌اند از:

• ایجاد چارچوب نظری جدید برای مطالعه‌ی رشد جنبش‌های مدنی در حکومت‌های استبدادی.
• بررسی نقش رسانه‌های اجتماعی و فناوری‌های دیجیتال در هماهنگی جنبش‌های اعتراضی.
• کمک به فعالان مدنی و سازمان‌های بین‌المللی در تدوین استراتژی‌های مؤثر برای حمایت از جنبش‌های مدنی.
• ارائه‌ی مدل‌های تطبیقی برای بررسی موفقیت یا شکست بسیج‌های مدنی در کشورهای مختلف.

۵ - معرفی نویسندگان و ویراستاران

این کتاب توسط لورا آدامز، ناتالیا فورات، و زاک مدو نوشته شده است.

• لورا آدامز، پژوهشگر در حوزه‌ی مطالعات اجتماعی و سیاسی است که در پروژه‌های مختلفی درباره‌ی دموکراسی و حقوق بشر کار کرده است.
• ناتالیا فورات، متخصص در زمینه‌ی مطالعات جنبش‌های اجتماعی و حکومت‌های استبدادی است.
• زاک مدو، پژوهشگر حوزه‌ی مطالعات تطبیقی درباره‌ی اعتراضات و بسیج‌های مدنی است.

۶ - تحلیل ساختار فنی کتاب

این کتاب به‌صورت یک گزارش پژوهشی تنظیم شده و دارای ساختاری تحلیلی و تطبیقی است. برخی از ویژگی‌های ساختاری آن عبارت‌اند از:

1. تحلیل تطبیقی ۲۱ مورد بسیج مدنی که در کشورهای مختلف تحت حکومت‌های استبدادی اتفاق افتاده‌اند.
2. بررسی عوامل کلیدی در رشد موفقیت‌آمیز بسیج‌های مدنی، از جمله رهبری جدید، چارچوب‌بندی استراتژیک، و حمایت بین‌المللی.
3. استفاده از روش‌شناسی تطبیقی و تحلیل‌های موردی برای بررسی ویژگی‌های مشترک در جنبش‌های موفق و ناموفق.
4. ارائه‌ی توصیه‌هایی برای فعالان مدنی و سیاست‌گذاران که به دنبال حمایت از جنبش‌های دموکراتیک هستند.

۷ - جزئیات بیشتر در مورد فهرست مطالب

• مقدمه: چرا برخی از بسیج‌های مدنی موفق می‌شوند و برخی دیگر شکست می‌خورند؟
• بخش ۱: چارچوب نظری بسیج‌های مدنی در حکومت‌های استبدادی
• بررسی مفهوم جنبش‌های مدنی و چالش‌های آن‌ها
• نقش نخبگان سیاسی و اجتماعی در موفقیت یا شکست جنبش‌ها
• بخش ۲: تحلیل موارد موفق و ناموفق
• مطالعه‌ی موردی: جنبش اعتراضی در بلاروس
• مطالعه‌ی موردی: جنبش ناوالنی در روسیه
• تحلیل اعتراضات مدنی در ایران و سودان
• بخش ۳: عوامل کلیدی در رشد جنبش‌های مدنی
• نقش رسانه‌های اجتماعی و فناوری در هماهنگی اعتراضات
• تأثیر حمایت بین‌المللی بر گسترش جنبش‌های مدنی
• استراتژی‌های حکومت‌های استبدادی برای مقابله با جنبش‌های مدنی
• نتیجه‌گیری و پیشنهادات برای فعالان مدنی و سیاست‌گذاران

۸ - اهداف نویسنده از نگارش کتاب

نویسندگان این کتاب اهداف زیر را دنبال کرده‌اند:

• بررسی عوامل مؤثر بر رشد جنبش‌های مدنی در حکومت‌های استبدادی.
• تحلیل تفاوت‌های جنبش‌های موفق و ناموفق در کشورهای مختلف.
• ارائه‌ی توصیه‌هایی به فعالان مدنی برای افزایش تأثیرگذاری اعتراضات و جنبش‌های دموکراتیک.
• بررسی تأثیر فناوری و رسانه‌های اجتماعی در بسیج‌های مدنی.
• کمک به سیاست‌گذاران و سازمان‌های بین‌المللی برای حمایت از دموکراسی و حقوق بشر.

«این اقلیت تمامیت خواه را دقیق بشناسید»

واکنش پزشکیان به رأی نیاوردن وزیرش باید جالب باشد. احتمالا با ادبیات مخصوصش می‌گوید: ببینید این نامردا با دولت من چکار کردند.‌ من با اینها وفاق کردم اما اینها اینکار را کردند!
بله جناب پزشکیان سیاست همین است. بی‌پدر و مادر!
در دوره‌ی خاتمی، اصلاح‌طلبانی که وارد دولت شده بودند کم‌وبیش خیال می‌کردند که دارای ویژگی‌های برجسته‌ و ممتاز و نبوغ‌آمیزی هستند که در جمعیت ۷۰ میلیونی ایران برگزیده شده‌ و به مقامات عالیه‌ی نظام نائل شده‌اند.
اصلاحات یک جنبش اجتماعی بود و بازیگران آن در هر سطحی باید رفتاری طراز یک جنبش می‌داشتند اما آن اصلاح‌طلبانی که وارد برج و باروی قدرت شده بودند، گمان می کردند شده‌اند تکنوکراتهای تمام عیار اتوکشیده‌ای که مملکت به وجود بی‌مانند آنان محتاج است لذا در اولین فرصت سفره‌شان را از مردم جدا کردند.

«از رَه مَرو به عشوه‌ی دنیا که این عجوز
مکّاره می‌نشیند و مُحتاله می‌رود»

باری جنبش اصلاحات چنان سست ریشه شد که اصولگرایان زحمت زیادی نکشیدند. با همان احمدی‌نژادشان آن را ریشه‌کن کردند و مملکت را به فلاکت کشاندند.
غرض تکرار خاطرات تلخ نیست. آن ماجرا درس عبرتی است برای اینهایی که امروز، دور و بر پزشکیان جمع شده‌اند و سخت مشغول خدمتند. از اینجا به آنجا و از آنجا به اینجا. بدانند که چندی دیگر همان تجربه بر سر اینها هم خواهد امد.
ببینید امروز با همتی چه کردند. همتی هم چوب را خورد و هم پیاز را. هم خدمت کرد و هم مزد خدمتش را گرفت. همتی حتی دیگر نمی‌تواند مثل قبل توئیت بزند.
پس تا هستید نگاه کنید ببینید چه وعده‌هایی دادید که ۲۷ درصد از رأی دهندگان را به صحنه کشاندید. اگر می‌توانید به وعده‌هاتان عمل کنید و اگر نمی‌توانید قدرت و دولت را رها کنید تا فردا نه شرمنده‌ی ملت ایران که دستکم شرمنده خودتان نشوید!
اصولگرایانی که سخت مشغول وفاق با آنهایید همین که خرشان از پل بگذرد همان کاری را بر سر شما می‌آورند که بر سر روحانی و ظریف آوردند.
بیشتر از پنجاه درصد از مردم در این انتخابات شرکت نکردند چون این اقلیت تمامیت خواه را دقیق می‌شناسند و دیگر اعتمادی به این رانت‌خواران سیری ناپذیر ندارند.
به طرف مردم بیایید و با مردم وفاق کنید. در غیر این صورت هم اخلاق را می‌بازید، هم آبرو را ، هم سیاست را و هم عبرت تاریخ می‌شوید!

نویسنده: محمدحسین غیاثی
تاریخ انتشار: ۱۲ اسفند ۱۴۰۳

https://t.me/MohammadHossein_Ghiasi

احتمال دارد که از عنوان سرمقاله امروز ما تعجب کنید؟ چرا یک روزنامه طرفدار اصلاحات و پزشکیان باید درخواست کند که به وزیر اقتصاد رای اعتماد ندهید؟ پاسخ روشن است. برای اینکه مسئله اصلی امروزِ ایران، بودن و نبودن این وزیر و آن وزیر نیست. پرداختن به این موارد، وقت تلف کردن و سهم‌خواهی قدرت است.

اگر ما از آمدن و انتخاب پزشکیان دفاع کردیم، به این دلیل نبود که پزشکیان دوست ماست و اگر رئیس‌جمهور شود، خوب است. موضوع این بود که او افکاری داشت که در انتخابات و پیش از آن گفته بود و آمدن او باید مترادف با اجرای این افکار و رویکردها می‌بود.

رویکرد او تفاوت بسیار معناداری با رویکرد رسمی دولت پیشین و نیز اکثریت قاطع نمایندگان مجلس داشت و دارد. به همین دلیل، تاییدصلاحیت او بعد از رد نوبت‌های قبلی موجب تعجب شد.

پس اگر قرار باشد که اکثریت این مجلس به دلیل رویکردهای خودش دولت و وزرا را به چالش و پرسش بکشند؛ به‌معنای زاید بودن کل این تحول انتخاباتی است.

تأیید پزشکیان به‌منزله پذیرش اجرای رویکردهای او در صورت پیروزی در انتخابات بود. رویکردهایی که مورد تایید و حمایت مردم بود. بگذریم از اینکه بیش از نیمی از مردم حتی به این حد از رویکردها هم رضایت ندادند یا معتقد بودند که امکان اجرایی پیدا نخواهد کرد و ظاهراً تحلیل این گروه درست درآمده است.

پزشکیان از روز اول با اعمال محدودیت‌های شدید در انتخاب همکاران مواجه بود؛ به‌طوری‌که عملاً راه برای شکل‌گیری هر نوع مدیریت کارآمد بسته شد. همچنین، مخالفت با ساده‌ترین شعار پزشکیان که رفع فیلترینگ بود، هنوز ادامه دارد. در زمینه گزینش‌ها و اصلاحات رسانه‌ای و رویکردهای خارجی و نیز غلبه نگاه امنیتی و... نیز، ظاهراً قرار نیست تغییر خاصی رخ دهد.

اگر قرار به تغییر نیست؛ بنابراین، ترجیح دارد افرادی در مصادر امور باشند که با رویکردهای رسمی گذشته همخوانی دارند. کسانی که گمان می‌کنند قیمت ارز ناشی از مدیریت اقتصادی است و سیاست خارجی تاثیری بر آن ندارد.

تورم را محصول بی‌کفایتی مسئولین می‌دانند و نه بودجه مصوب و افزایش نقدینگی و مسائلی از این قبیل.مسئله امروز ایران تغییر رویکردهاست. اگر قرار باشد رویکردها مثل گذشته ادامه یابد، هیچ دلیلی برای دفاع از افراد مسئول در این دولت نیست و بهتر است که برای رویکردهای رسمی موجود، نیروهایی متناسب با آنها انتخاب شوند.

این‌گونه رفتار نوعی استخوان لای زخم گذاشتن است. عدم‌تناسب میان کارگزاران با رویکردهای کلان موجب نتایج زیان‌باری خواهد شد. البته، در این صورت باید پرسید که بر اساس کدام الگوی عقلی و سیاسی و اخلاقی پذیرفته شد که پزشکیان بیاید؛ ولی مصداق شیر بی‌یال و دُم و اُشکُم شود. این کار مردم را به‌‌کلی بی‌اعتماد کرده و می‌کند. ساختار موجود خودش باید از نیروهایی که با پزشکیان آمدند، دفاع کند. اگر نمی‌کند، دلیلی برای دفاع دیگران باقی نمی‌ماند.

رای اعتماد ندادن یک حُسنِ دیگر هم دارد. آقای پزشکیان را متوجه این واقعیت می‌کند که وفاق با تندروها خیالی خام است. وفاق را باید با بخش‌های دیگر پیشه کرد. آقای وزیر اقتصاد هم بهتر است راهبرد خود را برای دفاع از اتهامات تندروها مشخص کند.

اگر به هر دلیلی نمی‌توانید آنچه واقعیت دارد را بیان کنید، بهتر است هیچ‌چیز دیگری هم نگویید. چون بیان ناقص حقیقت نیز نوعی از دروغ است.

این توصیه خطاب به آقای پزشکیان هم هست. فارغ از جزئیات گفت‌وگوی ترامپ با زلنسکی همین که دو طرف حرف‌های خود را شفاف و صریح زدند، یک گام روبه‌جلوست. کاری که سیاستمداران ایران از انجام آن اجتناب می‌کنند و جرأت سخن گفتن شفاف را ندارند.

«دو ناسیاستمدار»

ترامپ و زلنسنکی هر دو به دنیای سیاست پرت شده‌اند. هیچکدام سیاستمدار حرفه‌ای نبوده‌اند و این ویژگی دموکراسی‌هاست.
ترامپ از بازار املاک و کارآفرینی به دنیای سیاست پرت شده و زلنسکی از روی سن تئاتر و فیلم. کافی بود یکی از این دو سیاستمدار می‌شد تا ما آن صحنه‌ی ملاقات را نمی‌دیدیم.
دو طرف هردو حرف دلشان را زدند و دروغ نگفتند. سیاستمداران دروغ می‌گویند. دروغ نه به عنوان فعلی غیراخلاقی. دروغ سیاستمدارانه. اینکه دندانهای سفیدشان را جلوی دوربین با خنده‌ای گشوده تا بناگوش نشان می‌دهند و بعد از رفتن دوربین‌ها و خبرنگاران با همان دندان‌ها به جان یکدیگر می‌افتند.
این دو ناسیاستمدار صادقانه‌ترین کنش دنیای سیاست را نشان دادند چیزی غریب و نامأنوس و دشوار برای بیننده و به مراتب بهتر از همه‌ی نمایش‌های دروغینی که هر روزه می‌بینیم.
ترامپ درست می‌گوید، من پولی برای این جنگ ندارم تا به تو بدهم. آمریکا کم اورده است. ایلان ماسک را مأمور کرده‌ام تا دزدهای بودجه را گیر بیاورد. ‌جوانک، ممکن است پوتین بر سر تو بمب اتم بیندازد و جنگ سوم جهانی شروع شود و میلیونها انسان در پرتاب بمب‌های اتم پودر بشوند چرا این را نمی‌فهمی؟
زلنسکی هم قرائت و تحلیل و نگاه خودش را از بدبختی‌ها و فلاکت‌های جنگ دارد و احساسات دردناکش را به درستی بیان می‌کند اما در جایی اشتباه برای کسی که در عمرش پول مهمترین فاکتور تعیین کننده‌ی کنش‌هایش بوده است و اکنون پرهیز از جنگ اصلی‌ترین رانه‌ی او و یک امر اخلاقی در راهبری امپراتوری آمریکاست. زلنسکی این حرفها را باید در جلسات تراپی برای تراپیستش بگوید نه برای ترامپ!
من در اینجا طرفدار ترامپ هستم. جهان باید از لبه‌های جنگ جهانی فاصله بگیرد. کسانی که اوکراین را تحریک کردند تا پوتین را در شرایط جنگ قرار دهد امروز باید تاوان اینگونه بازی کردن با سرنوشت یک ملت را بپردازند. روسیه بزرگترین قدرت هسته‌ای جهان است و نمی‌تواند بیشتر از این تحریم‌ها را تاب بیاورد. ترامپ می‌خواهد به این سیکل معیوب خاتمه دهد قبل ازینکه اتفاقی ویرانگر برای جهان بوجود آید‌.

نویسنده: محمدحسین غیاثی
تاریخ انتشار: ۱۱ اسفند ۱۴۰۳

https://t.me/MohammadHossein_Ghiasi