سه ماه گذشته و من هنوز با پیدا کردن بخشهای اینجا مشکل دارم و روزی یکی دوباری گم میشوم. حالا اختلال جهتیابی من به کنار اما معماری اینجا هم شخمی است دیگر. دوتا بال دارد که از بعضی طبقات به هم راه دارد و از بعضی طبقات نه. تازه یک طبقه چهار هم دارد که فقط از یک بال قابل دسترسی است. اصلا از اینها گذشته حتی بال شمالی و جنوبیاش هم با جهتهای جغرافیایی نمیخواند. آنی که به سمت ونک است بال شمالی است و آنکه سمت تجریش است بال جنوبی! اصلا صدرحمت به بیمارستان رسول اکرم. اینجا دیگر چه مازی است انصافا. امروز که بعد از ده ساعت اتوبوسسواری و خستگی و گیجی رسیدم بیمارستان و تا الآن که خدمت شما هستم تعداد گمشدنها و سوالپرسیدنهام از حد نرمال فراتر رفته دیگر تصمیم گرفتم یک کاری بکنم. پس آمدم توی آسانسورها و از راهنمای طبقات عکس گرفتم که بگذارم اینجا و بعدا هرجا بهش نیاز داشتم یک نگاهی بهش بیندازم. اصلا شاید ازش فلشکارت هم درست کردم. :)