خوشحالم که ﺑﭽﻪﺍﻡ ﭘﺴﺮ است!
ﺗﺎ ﺍﮔﺮ ﻃﻼﻕ ﺧﻮﺍﺳﺖ ,
ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺣﻖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺪﻫﺪ
ﺍﮔﺮ ﺯﻧﺶ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﺮﺩ ,
ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺣﻖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺪﻫﺪ
ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺩﺍﺷﺖ
ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺣﻖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺪﻫﺪ
ﺍﮔﺮ ﺗﺎ ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺐ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﯿﺎﻣﺪ
ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺣﻖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺪﻫﺪ
ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﺧﻨﺪﯾﺪ ،
ﺍﮔﺮ ﺷﯿﻄﻨﺖ ﮐﺮﺩ،
ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺣﻖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺪﻫﺪ ...
ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺶ ﻣﺠﺮﺩﯼ ﻣﺴﺎﻓﺮﺕ ﮐﺮﺩ،
ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺣﻖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺪﻫﺪ
ﺗﺎ ﺍﮔﺮ ﻫﺮ ﺷﺐ ﺩﺭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻫﺎ ﭘﺮﺳﻪ ﺯﺩ،
ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺣﻖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ
ﺑﺪﻫﺪ
ﺍﮔﺮ ﺳﺮﮐﺸﯽ ﮐﺮﺩ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺣﻖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺪﻫﺪ.
میدانی ﺁﺧﺮ ﺍﮔﺮ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ
ﺳﯿﮕﺎﺭ ﺑﮑﺸﺪ
ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﺮﺯﻩﺍﺵ میخواند
ﺷﺐ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﯾﺮ ﺑﯿﺎﯾﺪ،
ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﺮﺯﻩﺍﺵ میخواند،
ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺶ ﺳﻔﺮ ﻣﺠﺮﺩﯼ ﺑﺮﻭﺩ
ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﺮﺯﻩﺍﺵ میخواند
ﺩﺭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺑﺨﻨﺪﺩ ﯾﺎ ﺷﯿﻄﻨﺖ ﮐﻨﺪ
ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﺮﺯﻩاﺵ میخواند
ﺍﮔﺮ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﻨﺪ
ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﻤﺴﺮ ﻧﺎﺑﻠﺪﺵ میخواند،
ﺍﮔﺮ ﭘﺴﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﺍﻣﻦﺗﺮ ﺍﺳﺖ ...
ﺩﯾﮕﺮ ﻧﮕﺎﻩ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﻫﺮﺯﻩ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺁﺯﺍﺭﺵ نمیدهد
ﺩﯾﮕﺮ ﭼﺸﻤﺎﻧﺸﺎﻥ
ﺑﻪ ﺭﺍﻥﻫﺎﯼ ﭘﺎﯾﺶ ﻧﯿﺴﺖ
ﺍﮔﺮ پسر باشد
ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ
ﻧﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﯼ ﭘﻮﺳﯿﺪﻩﯼ ﻣﺮﺩﻡ
ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ...
ﺑﭽﻪﺍﻡ " ﭘﺴﺮ "ﺑﺎﺷﺪ...
زن كه باشی
نمیتوانی موقع غمت به خيابان بروی
سيگاری آتش بزنی!
و دود شدن غمهايت را ببينی!
زن كه باشی
غمت را پنهان ميكنی پشت نقاب آرايشت!
و با رژ لبی قرمز!
خنده را برای لبهايت اجباری میكنی!
آنوقت همه فكر میكنند..نه دردی هست، نه غمی
و تنها نگرانيت، پاك شدن رژ لبت است!!
زن كه باشي:
"مردانه بايد غم بخوری"...
💬سیمین بهبهانی
دُختر نیستی که بفهمی