می خواهم اعترافی کنم
گاه گاهی هم از آرامشِ درونم نبود سکوتم!
آری! جسارتش را نداشتم!
همان لحظاتی که ظاهرم چون ساحلی آرام و موقر بود
و درونم ... آه از درون ِ پرتلاطم و پریشان ِ دریا...
از خودم می پرسم: آی منِ دلنازکِ دلتنگ! همه ی عمر، از چه چیز میترسیدی!؟
دوباره سکوت!
آه!
چه کسی به قلب ِدریا گوش می دهد؟!
{ #معصومه_صابر }
@Taranenevesht