۵۳- نجم: اثبات صدق وحی و این که از جانب خداوند است.
۵۴- قمر: یادآوری نعمت تسهیل قرآن و آیات و هشدارهای آن.
۵۵- رحمن: یادآوری نعمت‌های خداوند بر جن و انس، و پاداش عظیم او برای بندگانش.
۵۶- واقعه: اثبات قیامت و دسته‌بندی مردم در آن.
۵۷- حدید: ترقی نفوس به سوی ایمان و انفاق در راه خدا.
۵۸- مجادله: نمایش علم فراگیر خداوند و احاطه کامل او، برای تربیت مراقبت از او، و هشدار درباره مخالفت با او.
۵۹- حشر: بیان دلایل واقعی نصرت خداوند به مؤمنان، و تضعیف قدرت کافران با عزت و حکمت او.
۶۰- ممتحنه: هشدار به مؤمنان درباره دوستی با کافران.
۶۱- صف: تشویق مؤمنان به یاری دین.
٦٢- جمعه: سپاسگزاری از امت و برتری‌دادن به آن‌ها به خاطر پیامبرشان، و بیان فضیلت روز جمعه.
٦٣- منافقون: بیان حقیقت منافقان و هشدار درباره آن‌ها و اعمالشان.
٦٤- تغابن: هشدار درباره چیزهایی که باعث پشیمانی و زیان در روز قیامت می‌شود.
٦٥- طلاق: بیان احکام طلاق و بزرگ‌داشتن حدود آن و ثمرات تقوا در این زمینه.
٦٦- تحریم: تربیت خانه‌ها بر تعظیم حدود خداوند و تقدیم رضایت او، و هشدار درباره مخالفت با فرمان او.
٦٧- ملک: نمایش کمال ملک و قدرت خداوند برای ایجاد خشیت از او، و هشدار درباره عذاب او.
٦٨- قلم: ستایش خداوند از پیامبرش به خاطر خلق عظیم، و دفاع از او و تثبیت او.
٦٩- حاقه: اثبات وقوع قیامت و آنچه در آن از شادی برای مؤمنان و حسرت برای کافران وجود دارد.
۷۰- معارج: بیان پاداش تصدیق‌کنندگان و تکذیب‌کنندگان درباره آخرت.
۷۱- نوح: بیان روش دعوت نوح و صبر او، به عنوان تثبیت برای پیامبر (ص) و دعوت‌کنندگان.
۷۲- جن: ستایش از جن‌ها به خاطر ایمان‌آوردنشان، به عنوان سرزنش مشرکان به خاطر رویگردانی‌شان و رد شرک آن‌ها.
۷۳- مزمل: بیان عوامل کمک‌کننده برای انجام وظایف دعوت.
٧٤- مدثر: دستور به انجام دعوت و انذار، و تهدید تکذیب‌کنندگان و معرضان از آن.
٧٥- قیامه: نمایش قدرت خداوند بر زنده‌کردن خلقت و جمع‌آوری آن‌ها در روز قیامت.
٧٦- انسان: یادآوری به انسان درباره اصل آفرینش و سرنوشت او، و بیان آنچه خداوند در بهشت برای اولیای خود آماده کرده است.
۷۷- مرسلات: وای بر تکذیب‌کنندگان قیامت.
۷۸- نبأ: اثبات صدق خبر قرآن درباره معاد و جزا با دلایل و براهین.
۷۹- نازعات: نمایش صحنه‌های مرگ، معاد و قیامت برای ترساندن طاغوت‌های تکذیب‌کننده.
۸۰- عبس: یادآوری قرآن بین کسانی که به آن رغبت دارند و کسانی که از آن بی‌نیازند، و بیان حقیقت انسان و سرنوشت او.
۸۱- تکویر: یادآوری صحنه‌های قیامت به عنوان تأکید بر صدق وحی و ترساندن تکذیب‌کنندگان.
٨٢- انفطار: یادآوری صحنه‌های قیامت برای یادآوری به انسانِ جاحد درباره نعمت‌های خداوند و تکذیب‌کنندگان روز جزا.
٨٣- مطففین: حالات مردم در ترازوهای آخرت به عنوان تهدید برای کم‌فروشان و تکذیب‌کنندگان، و بشارت برای مؤمنان.
٨٤- انشقاق: بیان حال آسمان‌ها و زمین در روز قیامت و تسلیم آن‌ها در برابر پروردگارشان، به عنوان یادآوری به انسان برای تسلیم در برابر پروردگارش.
٨٥- بروج: بیان قدرت و احاطه کامل خداوند، و نصرت او برای اولیای خود، و مجازات دشمنانش.
٨٦- طارق: بیان قدرت و احاطه خداوند در آفرینش انسان و بازگرداندن او.
۸۷- اعلی: ترقی نفس انسان به سوی زندگی اخروی، و رهایی آن از تعلقات دنیوی.
۸۸- غاشیه: یادآوری صحنه‌های عذاب و نعیم، و جلب توجه به براهین قدرت پروردگار جهانیان.
۸۹- فجر: نمایش صحنه‌های عظمت الهی در جهان و زندگی، و حالات آخرت به عنوان تهدید برای تکذیب‌کنندگان و تسلی خاطر مؤمنان.
۹۰- بلد: بیان نیازمندی انسان و سختی‌های زندگی او، و راه‌های نجاتش.
۹۱- شمس: تعظیم شأن تزکیه نفوس و هشدار درباره عاقبت مخالفت با خداوند و نافرمانی از او.
۹۲- لیل: بیان حالات خلقت و تفاوت آن‌ها در ایمان و انفاق، و حال هر گروه.
۹۳- ضحی: مراقبت خداوند از پیامبرش در زندگی و منت نهادن بر او با وحی، به عنوان یادآوری به شکر نعمت‌های او.
٩٤- شرح: منت نهادن بر پیامبر (ص) با کامل‌کردن نعمت‌ها بر او و واجبات آن.
٩٥- تین: سپاسگزاری از انسان به خاطر استواری فطرت و آفرینش او برای دریافت وحی و دین خداوند.
٩٦- علق: انسان بین دریافت وحی و پیروی از آن، و رویگردانی از آن به خاطر تکبر.
۹۷- قدر: بیان فضیلت شب قدر به خاطر نزول وحی در آن.
۹۸- بیّنه: بیان کمال رسالت محمدی و وضوح آن.
۹۹- زلزله: یادآوری به هراس‌های قیامت و دقت حساب در آن.
۵۴- قمر: یادآوری نعمت تسهیل قرآن و آیات و هشدارهای آن.
۵۵- رحمن: یادآوری نعمت‌های خداوند بر جن و انس، و پاداش عظیم او برای بندگانش.
۵۶- واقعه: اثبات قیامت و دسته‌بندی مردم در آن.
۵۷- حدید: ترقی نفوس به سوی ایمان و انفاق در راه خدا.
۵۸- مجادله: نمایش علم فراگیر خداوند و احاطه کامل او، برای تربیت مراقبت از او، و هشدار درباره مخالفت با او.
۵۹- حشر: بیان دلایل واقعی نصرت خداوند به مؤمنان، و تضعیف قدرت کافران با عزت و حکمت او.
۶۰- ممتحنه: هشدار به مؤمنان درباره دوستی با کافران.
۶۱- صف: تشویق مؤمنان به یاری دین.
٦٢- جمعه: سپاسگزاری از امت و برتری‌دادن به آن‌ها به خاطر پیامبرشان، و بیان فضیلت روز جمعه.
٦٣- منافقون: بیان حقیقت منافقان و هشدار درباره آن‌ها و اعمالشان.
٦٤- تغابن: هشدار درباره چیزهایی که باعث پشیمانی و زیان در روز قیامت می‌شود.
٦٥- طلاق: بیان احکام طلاق و بزرگ‌داشتن حدود آن و ثمرات تقوا در این زمینه.
٦٦- تحریم: تربیت خانه‌ها بر تعظیم حدود خداوند و تقدیم رضایت او، و هشدار درباره مخالفت با فرمان او.
٦٧- ملک: نمایش کمال ملک و قدرت خداوند برای ایجاد خشیت از او، و هشدار درباره عذاب او.
٦٨- قلم: ستایش خداوند از پیامبرش به خاطر خلق عظیم، و دفاع از او و تثبیت او.
٦٩- حاقه: اثبات وقوع قیامت و آنچه در آن از شادی برای مؤمنان و حسرت برای کافران وجود دارد.
۷۰- معارج: بیان پاداش تصدیق‌کنندگان و تکذیب‌کنندگان درباره آخرت.
۷۱- نوح: بیان روش دعوت نوح و صبر او، به عنوان تثبیت برای پیامبر (ص) و دعوت‌کنندگان.
۷۲- جن: ستایش از جن‌ها به خاطر ایمان‌آوردنشان، به عنوان سرزنش مشرکان به خاطر رویگردانی‌شان و رد شرک آن‌ها.
۷۳- مزمل: بیان عوامل کمک‌کننده برای انجام وظایف دعوت.
٧٤- مدثر: دستور به انجام دعوت و انذار، و تهدید تکذیب‌کنندگان و معرضان از آن.
٧٥- قیامه: نمایش قدرت خداوند بر زنده‌کردن خلقت و جمع‌آوری آن‌ها در روز قیامت.
٧٦- انسان: یادآوری به انسان درباره اصل آفرینش و سرنوشت او، و بیان آنچه خداوند در بهشت برای اولیای خود آماده کرده است.
۷۷- مرسلات: وای بر تکذیب‌کنندگان قیامت.
۷۸- نبأ: اثبات صدق خبر قرآن درباره معاد و جزا با دلایل و براهین.
۷۹- نازعات: نمایش صحنه‌های مرگ، معاد و قیامت برای ترساندن طاغوت‌های تکذیب‌کننده.
۸۰- عبس: یادآوری قرآن بین کسانی که به آن رغبت دارند و کسانی که از آن بی‌نیازند، و بیان حقیقت انسان و سرنوشت او.
۸۱- تکویر: یادآوری صحنه‌های قیامت به عنوان تأکید بر صدق وحی و ترساندن تکذیب‌کنندگان.
٨٢- انفطار: یادآوری صحنه‌های قیامت برای یادآوری به انسانِ جاحد درباره نعمت‌های خداوند و تکذیب‌کنندگان روز جزا.
٨٣- مطففین: حالات مردم در ترازوهای آخرت به عنوان تهدید برای کم‌فروشان و تکذیب‌کنندگان، و بشارت برای مؤمنان.
٨٤- انشقاق: بیان حال آسمان‌ها و زمین در روز قیامت و تسلیم آن‌ها در برابر پروردگارشان، به عنوان یادآوری به انسان برای تسلیم در برابر پروردگارش.
٨٥- بروج: بیان قدرت و احاطه کامل خداوند، و نصرت او برای اولیای خود، و مجازات دشمنانش.
٨٦- طارق: بیان قدرت و احاطه خداوند در آفرینش انسان و بازگرداندن او.
۸۷- اعلی: ترقی نفس انسان به سوی زندگی اخروی، و رهایی آن از تعلقات دنیوی.
۸۸- غاشیه: یادآوری صحنه‌های عذاب و نعیم، و جلب توجه به براهین قدرت پروردگار جهانیان.
۸۹- فجر: نمایش صحنه‌های عظمت الهی در جهان و زندگی، و حالات آخرت به عنوان تهدید برای تکذیب‌کنندگان و تسلی خاطر مؤمنان.
۹۰- بلد: بیان نیازمندی انسان و سختی‌های زندگی او، و راه‌های نجاتش.
۹۱- شمس: تعظیم شأن تزکیه نفوس و هشدار درباره عاقبت مخالفت با خداوند و نافرمانی از او.
۹۲- لیل: بیان حالات خلقت و تفاوت آن‌ها در ایمان و انفاق، و حال هر گروه.
۹۳- ضحی: مراقبت خداوند از پیامبرش در زندگی و منت نهادن بر او با وحی، به عنوان یادآوری به شکر نعمت‌های او.
٩٤- شرح: منت نهادن بر پیامبر (ص) با کامل‌کردن نعمت‌ها بر او و واجبات آن.
٩٥- تین: سپاسگزاری از انسان به خاطر استواری فطرت و آفرینش او برای دریافت وحی و دین خداوند.
٩٦- علق: انسان بین دریافت وحی و پیروی از آن، و رویگردانی از آن به خاطر تکبر.
۹۷- قدر: بیان فضیلت شب قدر به خاطر نزول وحی در آن.
۹۸- بیّنه: بیان کمال رسالت محمدی و وضوح آن.
۹۹- زلزله: یادآوری به هراس‌های قیامت و دقت حساب در آن.