@soltannasir
{ تکمله ای بر نوشتار باز سپید ۳ }
{باز سپید در کتاب اُم الکتاب از منابع غُلات ۱ }
در کتاب ام الکتاب تصحیح ولادیمیر ایوانف که از منابع غُلات محسوب می شود و در کتابخانه اسماعیلیان پیدا شده است و البته به تصریح ایوانف متعلق به اسماعیلیه نیست. مطلبی در مورد باز سپید آمده که تکمله ای بر نوشته پیشین ما در این باره محسوب می شود. آن را به تمامی نقل می نمایم : 👇
{ [سوال ۵]پس جعفر جُعفی گفت یا خداوند من (امام‌محمد باقر) اگر بگران نه شُمری صفت و شرح و عظمت دیوان های الهیت و این نورها که از دیوان به دیوان پیوسته است بدین بنده منوّر و روشن گردانی، پس باقر گفت این پرده غایه الازل که از فراز بحر البیضا است و شخص ملک تعالی جلّت عظمته و محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین جوارح این دیوان اند با تمامی ابوطالب و عبدالله العالی، و پنج نور از این پنج ملکان در این بحرالبیضا پیوسته اند همچون درختان بهشت شاخه ها و برگ های ایشان از نور تابش الهی باشد و شیر 🦁 و بُراق و 👈باز سفید و 👈همای همایون و آن دُلدُل که دلیل الهیت است بر سر این پنج درختان نشسته و تسبیح و تهلیل و تعظیم و تحمید از سر درختان بانگ می کند، 《یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ ﴿۱﴾=آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است خدايى را كه پادشاه پاك ارجمند فرزانه است تسبيح مى گويند (۱)》(سوره جمعه آیه ۱) بُراق از نور محمد (صلوات الله علیه) است و دُلدُل از نور علی (علیه السلام) و شیر🦁 از نور فاطمه (سلام الله علیها) و باز سفید از نور حسن (علیه السلام) و همای همایون از نور حسین (علیه السلام) است، و بحر البیضا از اینان آراسته است، و در آن همه بزرگواری که در آن قبه البیضا است که هزار بار پهنایی وی و چندین دیوان های دیگر است 《وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا كَعَرْضِ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ=و بهشتى كه پهنايش چون پهناى آسمان و زمين است》 (بخشی از آیه ۲۱ سوره مبارکه حدید) و آن دُلدُل عالی دلیل مومنان و نقیبان و نجیبان به ملک تعالی می کند، و آن بُراق نور و تابش در این بحر الهیت در هفت ملائکتان می دهد، و آن شیر و باز صد هزار پر اندر پر زده اند از نور و تابش الهی آن قبه البیضا منور و روشن می دارد، و آن همای همایون سایه بر سر نقیبان و نجیبان گسترده، و آن جوی آب حیات روان گشته 《وَظِلٍّ مَمْدُودٍ وَمَاءٍ مَسْكُوبٍ= و سایه ای پایدار و آبی ریزان》 (سوره مبارکه واقعه آیات ۳۰ و ۳۱) }(کتاب ام الکتاب تصحیح ولادیمیر ایوانف گرداوری و تنظیم ب بی نیاز ص ۶۰)
نکته ۱ : ام الکتاب فارغ از بعضی انگاره های غالیانه افراطی اش که مسلما مورد تایید نیست اما کتابی فوق العاده است علی الخصوص بخش هایی که در مورد کیهان شناسی عرفانی و بعضی مسائل اسراری و رموز باطنی ولایت است.
در این کتاب حتی مسائلی در مورد شناخت انسان (عالم صغیر) نقل شده که نیاز به واکاوی بیشتر دارد. همچنین بین بعضی از گزاره های کتاب ام الکتاب با بخش هایی از آثار عارف بزرگ حسین بن منصور حلاج شباهت هایی وجود دارد که به نظر بنده این شباهت تنها ناشی از منبع کشف مشترک نمی باشد. با توجه به سیر زندگی حسین بن منصور حلاج و اینکه وی بسیار اهل سفر بوده و با بسیاری از پیروان فرق و ادیان مختلف (از جمله شیعیان و غالیان) همنشینی داشته بعید نیست که حسین بن منصور حلاج به کتابی با مطالب و مضمونی نزدیک به ام الکتاب دسترسی داشته باشد.
پ ن ۱: بنده بر خلاف دانشگاهیان و نگاه مادی ای که در آنجا ترویج می شود که چون شباهتی بین دو گزاره می بینند قائل هستند که حتما فلان عارف از بهمانی مطلبی را گرفته قائل به منبع کشف مشترک هستم. اما اینکه چرا در مورد حسین بن منصور حلاج اینگونه می اندیشم هم سیر زندگی وی و ارتباطات خاص باطنی وی با انواع پیروان فرق و ادیان است. و هم اینکه شباهت بعضی گزاره های مطالب حلاج در آثار سایر صوفیان و عرفای کامل این امت دیده نشده و حتی عارفی کامل چون شطاح فارس شیخ روزبهان بقلی شیرازی چون به شرح بعضی فقرات مطالب حلاج می رسد برای هر فقره چندین تفسیر احتمال می دهد. به نظر بنده با توجه به تمام قرائن حلاج به بعضی متون دست اول فرق غالی که شامل اسرار ولایت است دسترسی داشته است. و مطالعه این متون در مکاشفات و مشاهدات باطنی وی موثر بوده است. و این مکاشفات و مشاهدات باطنی نتیجه اش در آثار وی بروز و ظهور یافته است.
ادامه...👇
@soltannasir
{ تکمله ای بر نوشتار باز سپید ۳ }
{باز سپید در کتاب اُم الکتاب از منابع غُلات ۱ }
در کتاب ام الکتاب تصحیح ولادیمیر ایوانف که از منابع غُلات محسوب می شود و در کتابخانه اسماعیلیان پیدا شده است و البته به تصریح ایوانف متعلق به اسماعیلیه نیست. مطلبی در مورد باز سپید آمده که تکمله ای بر نوشته پیشین ما در این باره محسوب می شود. آن را به تمامی نقل می نمایم : 👇
{ [سوال ۵]پس جعفر جُعفی گفت یا خداوند من (امام‌محمد باقر) اگر بگران نه شُمری صفت و شرح و عظمت دیوان های الهیت و این نورها که از دیوان به دیوان پیوسته است بدین بنده منوّر و روشن گردانی، پس باقر گفت این پرده غایه الازل که از فراز بحر البیضا است و شخص ملک تعالی جلّت عظمته و محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین جوارح این دیوان اند با تمامی ابوطالب و عبدالله العالی، و پنج نور از این پنج ملکان در این بحرالبیضا پیوسته اند همچون درختان بهشت شاخه ها و برگ های ایشان از نور تابش الهی باشد و شیر 🦁 و بُراق و 👈باز سفید و 👈همای همایون و آن دُلدُل که دلیل الهیت است بر سر این پنج درختان نشسته و تسبیح و تهلیل و تعظیم و تحمید از سر درختان بانگ می کند، 《یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ ﴿۱﴾=آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است خدايى را كه پادشاه پاك ارجمند فرزانه است تسبيح مى گويند (۱)》(سوره جمعه آیه ۱) بُراق از نور محمد (صلوات الله علیه) است و دُلدُل از نور علی (علیه السلام) و شیر🦁 از نور فاطمه (سلام الله علیها) و باز سفید از نور حسن (علیه السلام) و همای همایون از نور حسین (علیه السلام) است، و بحر البیضا از اینان آراسته است، و در آن همه بزرگواری که در آن قبه البیضا است که هزار بار پهنایی وی و چندین دیوان های دیگر است 《وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا كَعَرْضِ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ=و بهشتى كه پهنايش چون پهناى آسمان و زمين است》 (بخشی از آیه ۲۱ سوره مبارکه حدید) و آن دُلدُل عالی دلیل مومنان و نقیبان و نجیبان به ملک تعالی می کند، و آن بُراق نور و تابش در این بحر الهیت در هفت ملائکتان می دهد، و آن شیر و باز صد هزار پر اندر پر زده اند از نور و تابش الهی آن قبه البیضا منور و روشن می دارد، و آن همای همایون سایه بر سر نقیبان و نجیبان گسترده، و آن جوی آب حیات روان گشته 《وَظِلٍّ مَمْدُودٍ وَمَاءٍ مَسْكُوبٍ= و سایه ای پایدار و آبی ریزان》 (سوره مبارکه واقعه آیات ۳۰ و ۳۱) }(کتاب ام الکتاب تصحیح ولادیمیر ایوانف گرداوری و تنظیم ب بی نیاز ص ۶۰)
نکته ۱ : ام الکتاب فارغ از بعضی انگاره های غالیانه افراطی اش که مسلما مورد تایید نیست اما کتابی فوق العاده است علی الخصوص بخش هایی که در مورد کیهان شناسی عرفانی و بعضی مسائل اسراری و رموز باطنی ولایت است.
در این کتاب حتی مسائلی در مورد شناخت انسان (عالم صغیر) نقل شده که نیاز به واکاوی بیشتر دارد. همچنین بین بعضی از گزاره های کتاب ام الکتاب با بخش هایی از آثار عارف بزرگ حسین بن منصور حلاج شباهت هایی وجود دارد که به نظر بنده این شباهت تنها ناشی از منبع کشف مشترک نمی باشد. با توجه به سیر زندگی حسین بن منصور حلاج و اینکه وی بسیار اهل سفر بوده و با بسیاری از پیروان فرق و ادیان مختلف (از جمله شیعیان و غالیان) همنشینی داشته بعید نیست که حسین بن منصور حلاج به کتابی با مطالب و مضمونی نزدیک به ام الکتاب دسترسی داشته باشد.
پ ن ۱: بنده بر خلاف دانشگاهیان و نگاه مادی ای که در آنجا ترویج می شود که چون شباهتی بین دو گزاره می بینند قائل هستند که حتما فلان عارف از بهمانی مطلبی را گرفته قائل به منبع کشف مشترک هستم. اما اینکه چرا در مورد حسین بن منصور حلاج اینگونه می اندیشم هم سیر زندگی وی و ارتباطات خاص باطنی وی با انواع پیروان فرق و ادیان است. و هم اینکه شباهت بعضی گزاره های مطالب حلاج در آثار سایر صوفیان و عرفای کامل این امت دیده نشده و حتی عارفی کامل چون شطاح فارس شیخ روزبهان بقلی شیرازی چون به شرح بعضی فقرات مطالب حلاج می رسد برای هر فقره چندین تفسیر احتمال می دهد. به نظر بنده با توجه به تمام قرائن حلاج به بعضی متون دست اول فرق غالی که شامل اسرار ولایت است دسترسی داشته است. و مطالعه این متون در مکاشفات و مشاهدات باطنی وی موثر بوده است. و این مکاشفات و مشاهدات باطنی نتیجه اش در آثار وی بروز و ظهور یافته است.
ادامه...👇
@soltannasir