شورای آزادی‌خواهان کرماشان

نوروز، روزی است که شعله‌های آتش در دل این سرزمین فروزان می‌شود و اراده مردم کورد دوباره جان می‌گیرد. این روز نه تنها آغاز بهاری نو، بلکه آغاز رهایی است؛ رهایی از ظلم‌ها و استبدادها، از دیکتاتوری‌ها و قدرت‌های زورگو. نوروز برای کوردها، نه فقط روزی برای جشن، بلکه در هر شعله آتش و در هر نسیم بهاری که از زاگرس می‌وزد، صدای مبارزه و مقاومت شنیده می‌شود؛ صدای آنهایی که جان‌فشانی کردند تا ظلم در سرزمین‌شان خشک شود.

آیا نمی‌بینید؟ هر گوشه‌ای از این سرزمین به خون شهیدان آبیاری شده است و آسمان بر فراز کوه‌های دالاهو همچون چادر عزت می‌درخشد. این روز، روزی است که مبارزات گذشتگان، همچنان در دل نسل‌های آینده شعله‌ور می‌شود. این آتش، در برابر هیچ قدرتی خاموش نمی‌شود، چرا که در آن روح آزادی و عدالت، زنده است.

نوروز برای کوردها، روزی است که عزم آنها چون کوه‌های زاگرس استوار باقی می‌ماند. این روز، آغاز جهاد برای آزادی و کرامت انسانی است. به یاد می‌آوریم آن روزهایی که کوردها به کوه‌ها پناه بردند، نه برای فرار، بلکه برای ایستادگی در برابر بی‌عدالتی‌ها.

نوروز برای این مردم روزی است که در آن، دل‌هایشان همچون شعله‌های آتش می‌سوزد و رویاهای‌شان به‌سان درختان تنومند در دل زمین ریشه می‌زنند. این روز، روزی است که کوردها با سرودهای حماسی‌شان، به جهانیان می‌گویند: «ما ایستاده‌ایم و تا آزادی مبارزه خواهیم کرد.»

پس با هم برای مراسم نوروزی‌ای که نماد ایستادگی و مقاومت است، آماده شویم و این روز را با شکوهی بی‌نظیر جشن بگیریم.

صدای هنرمند کورد پریسا کمانگر

@sh_a_kermanshah

📢 فراخوان گزارش فساد و تخلفات اداری در کرماشان و ایلام

با توجه به گسترش فساد و سوءمدیریت در نهادهای دولتی و حکومتی و بی‌توجهی مسئولان به مشکلات مردم، بسیاری از ارگان‌ها به محلی برای سوءاستفاده‌های مالی و چپاول منابع عمومی تبدیل شده‌اند. در شرایطی که نظارت مؤثری بر عملکرد این نهادها وجود ندارد، رسانه‌ای کردن این تخلفات با کمک شهروندان، گامی مهم در جهت شفافیت و مطالبه‌گری عمومی خواهد بود.

📌 موضوعات قابل گزارش:

✅ فساد و سوءاستفاده‌های مالی در ارگان‌های دولتی و حکومتی
✅ رانت‌خواری و تخلفات در شهرداری‌ها
✅ تخلفات و فساد در سیستم درمانی و جامعه پزشکی
✅ رشوه‌خواری، تبعیض و تخلفات مالی در نهادهای مختلف از جمله قضائی و امنیتی

⚠️ هشدار مهم

این فراخوان صرفاً با هدف افشای فساد و مطالبه‌گری عمومی منتشر شده است. لطفاً از ارسال گزارش‌های نادرست، شخصی و بدون مستندات کافی خودداری کنید. هرگونه سوءاستفاده شخصی یا انتشار اطلاعات نادرست، به اعتبار این حرکت مردمی آسیب خواهد زد. بنابراین، ادعاهای مطرح‌شده باید بر پایه اسناد و مدارک معتبر باشد.

✉️ چگونه گزارش دهید؟

شهروندان گرامی می‌توانند گزارشات خود را به‌صورت محرمانه از طریق [@Sh_a_kermanshah1] ارسال کنند. تمامی گزارش‌ها بررسی شده و در صورت لزوم، برای اطلاع‌رسانی عمومی منتشر خواهند شد.

🔹 با آگاهی، مطالبه‌گری و اتحاد، علیه فساد ایستادگی کنیم!

@sh_a_kermanshah

استانهای کرماشان و ایلام👇🏻

دعوت به ارسال گزارشات مردمی در خصوص تخلفات اداری و فساد در شهرداری و جامعه پزشکی

با توجه به وضعیت بحرانی و نابسامانی که در کشور حاکم است و بی‌توجهی مسئولان به مشکلات اساسی شهروندان، و از آنجا که نظارت مؤثر بر خدمات شهری، رفاهی، پزشکی و سایر بخش‌ها وجود ندارد و عده‌ای معدود تنها به منافع شخصی و چپاول منابع عمومی می‌پردازند، ما بر آن شدیم تا تمامی گزارشات مردمی در خصوص تخلفات اداری، فساد در شهرداری و جامعه پزشکی را رسانه‌ای کنیم.

هدف ما از این اقدام، آگاه‌سازی جامعه و ایجاد فشار عمومی به منظور تغییر وضعیت موجود و برقراری عدالت است. لذا از تمامی شهروندان عزیز خواهشمندیم که گزارشات خود را در زمینه‌های مختلف فساد و تخلفات اداری ارسال نمایند. این گزارشات می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
• فساد در ارگان‌ها و نهادهای دولتی
• تخلفات در خدمات شهری و رفاهی
• فساد در جامعه پزشکی و سیستم درمانی
• تبعیض‌ها و سوءاستفاده‌های مالی

برای ارسال گزارشات خود، لطفاً از طریق [@Sh_a_kermanshah1] اقدام کنید. تمامی گزارش‌ها به صورت محرمانه بررسی و در صورت امکان به عموم مردم منتقل خواهد شد.

فقط با آگاهی مردم و مشارکت جمعی، می‌توانیم در برابر فساد ایستاده و تغییرات مؤثر را رقم بزنیم.

موج لغو سخنرانی‌های رضا پهلوی؛ از کنفرانس مونیخ تا سی‌پک آمریکا

لغو سخنرانی‌های رضا پهلوی در مجامع معتبر بین‌المللی، از کمبریج تا کنفرانس محافظه‌کاران آمریکا (سی‌پک)، سوالات زیادی را در مورد آینده سیاسی او به وجود آورده است. پیش از این نیز برنامه‌های او در دانشگاه ‌کمبریج، پارلمان هلند و کنفرانس مونیخ با شکست مواجه شده بودند. هرچند دفتر رضا پهلوی مدعی است که برخی از این برنامه‌ها به تصمیم خود او کنسل شده، اما شواهد نشان می‌دهد که او در حال از دست دادن فرصت‌های حضور در مجامع بین‌المللی است و نمی‌تواند حمایت‌های سیاسی لازم را جلب کند.

ماجرای سی‌پک زمانی پیچیده‌تر شد که تنها چند روز پیش از لغو این برنامه، نشریه راست‌گرای آمریکن تینکر مقاله‌ای منتشر کرد و حضور رضا پهلوی را یک “اشتباه بزرگ” دانست. نویسنده این مقاله، مجید رفیع‌زاده، تحلیلگر ایرانی-آمریکایی، به همراه کلر لوپز، افسر سابق سیا، دلایل متعددی را برای مخالفت با حضور او در این کنفرانس مطرح کردند:
1. تضاد ارزش‌های سی‌پک با سلطنت موروثی – این کنفرانس بر تمرکززدایی از قدرت و مخالفت با حکومت‌های موروثی تأکید دارد، در حالی که سلطنت پهلوی به وضوح با این اصول در تضاد است.
2. ارتباط ادعایی رضا پهلوی با برخی عناصر سپاه – رضا پهلوی بارها به ارتباط خود با برخی از عناصر سپاه پاسداران اشاره کرده است، و این مسئله برای جناح راست آمریکا غیرقابل‌قبول است. او حتی در مواقعی کشته شدن برخی از پاسداران توسط مخالفان جمهوری اسلامی را محکوم کرده که این برای سی‌پک و حامیان آن خط قرمز محسوب می‌شود.
3. شعارهای ضدسلطنتی در اعتراضات ایران – شعارهایی چون “مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه چه رهبر” که در اعتراضات اخیر ایران سر داده شده، نشان از عدم پذیرش سلطنت و سیستم موروثی دارد.
4. واکنش رسانه‌های وابسته به سپاه – از جمله مقاله نشریه وطن امروز که حامیان سلطنت را “نعمتی برای نظام” توصیف کرده و بر وابستگی آنها به رژیم تأکید داشته است.
5. تحمیل خود به عنوان رهبر – برخی تحلیلگران و مخالفان معتقدند که رضا پهلوی در حال تلاش برای تحمیل خود به عنوان یک رهبر سیاسی است، در حالی که بسیاری از گروه‌های مخالف سلطنت و جنبش‌های اعتراضی به چنین رهبری توجهی ندارند. این مسئله باعث ایجاد تنش‌های جدیدی شده است.
6. سابقه وابستگی حلقه اطرافیان به نهادهای اطلاعاتی رژیم – بسیاری از اطرافیان رضا پهلوی دارای سابقه وابستگی به نهادهای اطلاعاتی رژیم، از جمله وزارت اطلاعات و سپاه قدس، بوده‌اند. همچنین در ایجاد تفرقه مابین مخالفین جمهوری اسلامی و انکار حقوق اقلیتها نقشی کلیدی دارند. این موضوع باعث نگرانی‌ها در مورد مشروعیت سیاسی و وابستگی‌های احتمالی او شده است.

با این حال، پهلوی مدعی است که خودش این تصمیم را گرفته که در مراسم شرکت نکند، اما شواهد نشان می‌دهد که او از فهرست سخنرانان حذف شده است.

کنفرانس سی‌پک (Conservative Political Action Conference) یکی از مهم‌ترین و معتبرترین گردهمایی‌های سیاسی در ایالات متحده است که هرساله توسط محافظه‌کاران آمریکایی برگزار می‌شود. این کنفرانس به عنوان فرصتی برای مطرح کردن دیدگاه‌ها و تقویت شبکه‌های سیاسی و فکری بین فعالان سیاسی و نخبگان جناح راست آمریکایی شناخته می‌شود. حضور در این کنفرانس برای هر فردی که خواهان اعتبار در محافل سیاسی آمریکاست، یک فرصت بزرگ به شمار می‌رود.

لغو سخنرانی رضا پهلوی در سی‌پک، در حالی که او پیشتر در تلاش برای جلب حمایت‌ها از محافل غربی بود، نشان‌دهنده فشارهای سیاسی و نقدهایی است که حتی در میان محافظه‌کاران آمریکا به او وارد شده است. برخی منتقدان حتی از این نظر انتقاد کرده‌اند که رضا پهلوی در حال تلاش برای تحمیل خود به عنوان “رهبر” است، در حالی که بسیاری از گروه‌های مخالف سلطنت و جنبش‌های اعتراضی به چنین رهبری توجهی ندارند. جالب اینجاست که در عین حال، طرفداران او به شدت به منتقدان و چپ‌ها فحاشی می‌کنند و همه چیز را به پای آنها می‌گذارند. این نوع واکنش‌ها، که به نوعی نشان‌دهنده رفتارهای استبدادی است، خود می‌تواند پایه‌گذار نوعی دیکتاتوری جدید باشد که حتی در میان حامیان او نیز تردیدهایی را به وجود آورده است. این وضعیت برای طرفداران رضا پهلوی که از صبح تا شب به منتقدان می‌تازند، پیامدهایی به همراه دارد و می‌تواند به تحلیل‌های جدیدی در مورد آینده سیاسی او منتهی شود.

@sh_a_kermanshah

بت‌سازی در ایران و تبدیل شخصیت‌ها به معبود

محمدعلی جمالزاده در کتاب آسمان و ریسمان می‌نویسد: «ایرانی بت‌ساز و بت‌پرست خلق شده است و چشمش کور تا بوده چنین بوده و تا هست چنین خواهد بود!» این گفته جمالزاده کاملاً درست است. در جامعه ایرانی، تفاوتی ندارد که طرفدار یا پیرو کدام طیف فکری و گرایش اعتقادی باشید. ایرانیان به طور کلی انسان‌هایی هستند که بت می‌سازند و هر کدام بر اساس علایق و سلایق خود بت‌های خاص خود را ایجاد می‌کنند.

در عرصه سیاسی، از خامنه‌ای و رضا شاه که برخی آنها را در جایگاه خدایی قرار داده‌اند بگذریم، گروهی خمینی، سلیمانی، رجایی و … را بت‌های بزرگ مبارزه با استکبار می‌شناسند و با ساختن مجسمه‌ها و نمادهایی به آنها دخیل می‌بندند.

همچنین، کسانی خاتمی را به عنوان تنها منجی توده‌های تحت ستم می‌دانند و بدون هیچ چون‌وچرایی رفتار، گفتار و کردار او را تأسیس کرده و از او حمایت و پرستش می‌کنند.

در سوی دیگر، هاشمی رفسنجانی برای عده‌ای سردار سازندگی و قهرمان توسعه و مغز بزرگ سیاست و اقتصاد است که به اندازه کافی قدر ندیده و او را به عنوان بت می‌پرستند.

برخی نیز جواد ظریف را تنها قهرمان دیپلماسی (بدون دستاورد خاصی!) می‌بینند و حتی او را برتر از شخصیت‌های تاریخ دیپلماسی چون مترنیخ، بیسمارک، کلمانسو و چرچیل می‌دانند.

علاقه‌مندان به شاهزاده‌ای که به تازگی او را خدا می‌نامند، در او قهرمانی می‌بینند که با اسبی سفید و شنلی فولادی به زودی به سمت تهران پرواز کرده و رفاه و خوشبختی را به توده‌های تحت ستم باز می‌گرداند.

برخی هنوز در انتظار مریم و مسعود رجوی هستند و آنها را در جایگاه خدایان کوه المپ می‌بینند.

گروه دیگری نیز بت‌های خود را در گذشته نه چندان دور و در چریک‌های فدایی، مجاهدین و سران سابق حزب توده جستجو می‌کنند و شخصیت‌هایی چون احسان طبری، بیژن جزنی، حمید اشرف و پرویز پویان را در جایگاه بتی منزه و غیرقابل نقد می‌دانند.

در این میان، کسانی نیز بت‌های کوچکتری دارند، اما نسبت به آنها همان تعصب و ارادت را دارند و با کوچک‌ترین نقدی از کوره در می‌روند؛ افرادی همچون فداییان، رائفی‌پور و حسن عباسی.

حال از بت‌های تاریخ باستان و دنیای هنر بگذریم! جامعه بت‌ساز، جامعه‌ای نارس است که هنوز در مرحله طفولیت گرفتار است و «بت» را در جایگاه پدر و ولی خود می‌نشاند؛ همان‌طور که امروز کوروش را پدر خود می‌نامند. خاصیت اصلی بت، جایگاه خدایگانی است که احاطه شده‌اند توسط هاله‌ای از تقدس و عصمت.

جامعه بت‌ساز، ملت بت‌پرست نیز می‌سازد. به گونه‌ای که هر فرد بت خود را می‌پرستد و کوچک‌ترین نقدی را با شدیدترین اهانت‌ها پاسخ می‌دهد.


@sh_a_kermanshah

از فرستاده خدا تا خود خدا: تقدس‌سازی، استبداد و سقوط اندیشه

در آغاز انقلاب ۵۷، برخی از پیروان خمینی او را “فرستاده خدا” می‌خواندند، و این تصور به سرعت از یک پیشوای سیاسی به یک اسطوره مذهبی بدل شد. این تقدس‌سازی‌ها چنان قوت گرفت که خامنه‌ای را به “نماینده خدا بر روی زمین” تبدیل کردند. در چنین فضایی، هر سخن او قانون می‌شد و هر تصمیمش حکم الهی و بی‌چون و چرا داشت. مخالفان نیز به آسانی به دشمنان خدا تبدیل می‌شدند. این روند تنها به گسترش تقدس‌گرایی محدود نماند، بلکه به عمق نظام حکومتی نفوذ کرد.

امروز، همان ذهنیت تقدس‌گرایانه که در دامن قدرت مذهبی پرورش یافت، در میان طرفداران سلطنت‌طلبی نیز مشاهده می‌شود. سلطنت‌طلبان به “بازگشت به گذشته” اشاره می‌کنند، اما آنچه در حقیقت می‌خواهند بازگشت به سلطنتی مطلق است که هیچ نقدی بر آن وارد نباشد. جالب اینجاست که اکنون در حضور خود رضا پهلوی و خانواده‌اش، طرفدارانش او را تنها به عنوان “پادشاه” نمی‌شناسند، بلکه او را به مقام خدایی نیز می‌برند. و او در برابر این تعاریف تنها با لبخندهایی پاسخ می‌دهد، بی‌آنکه حتی تلاشی برای رد این افکار داشته باشد.

این تقدس‌سازی‌ها، نه تنها بازی با کلمات نیست، بلکه عمق فاجعه را نشان می‌دهد. قدرتی بی‌مرز و پاسخ‌ناپذیر که هیچ‌چیز جز تایید بی‌چون و چرا را نمی‌پذیرد. در این فضا، نقد و اعتراض به رهبر، نه تنها یک مخالفت سیاسی، بلکه توهین به مقدسات و حتی دشمنی با خدا تلقی می‌شود. این روند، فضای آزاد اندیشی را از بین می‌برد و در نهایت به تحمیل استبداد جدیدی منتهی می‌شود که هیچ‌گونه پاسخگویی به مردم ندارد. در چنین فضایی، دموکراسی و عدالت به فراموشی سپرده می‌شود، و تنها قدرت مطلق و استبداد حکم‌فرما می‌شود.

این شباهت‌ها در رویکرد تقدس‌سازی بین روحانیون حاکم و سلطنت‌طلبان به وضوح دیده می‌شود. همان‌طور که خمینی خود را “فرستاده خدا” می‌دانست و خامنه‌ای نماینده خدا بر روی زمین بود، حالا پهلوی در نزد طرفدارانش به مقام خدایی رسیده است. این روند تقدس‌سازی، در نهایت به ساختار استبدادی منجر می‌شود که هیچ‌گونه جایی برای نقد، آزادی یا حتی اندیشه‌های مخالف باقی نمی‌گذارد. از خمینی تا خامنه‌ای و پهلوی، هدف تنها یک چیز بوده است: تحمیل قدرت مطلق که هیچ نظارت و هیچ پرسشی بر آن وارد نباشد.

@sh_a_kermanshah

این استبداد، چیزی جز حلقه‌ای بسته نیست که ایرانیان را به دور خود می‌چرخاند. همان‌طور که در دهه‌های گذشته، آزادی و دموکراسی تحت سرکوب قرار گرفت، امروز نیز این دایره تنگ‌تر شده و هیچ صدای مخالفی نمی‌تواند به گوش برسد. این روند، تنها به ایجاد استبدادی جدید و خفه کردن هر صدای آزادی‌خواهی منجر خواهد شد.

@sh_a_kermanshah

کوردی؛ زبانی که از آتش برخاست و در طوفان‌ها خاموش نشد

زبان کوردی، همچون کهکشانی از واژگان، در طول قرن‌ها با تاروپود فرهنگ، شعر، موسیقی و مقاومت درآمیخته است. این زبان گنجینه‌ای از واژه‌ها، اصطلاحات و تعبیرهایی را در خود جای داده که عمق و تنوع اندیشه‌ی مردمانش را بازتاب می‌دهد.

کوردی نه‌تنها در توصیف طبیعت و احساسات غنی است، بلکه در روایت اسطوره‌ها، حکایت‌های شفاهی و شعر، یکی از پرمایه‌ترین زبان‌های منطقه محسوب می‌شود. وجود واژه‌های متعدد برای بیان یک مفهوم، انعطاف‌پذیری بالای دستوری، و استفاده از استعاره‌های عمیق، نشان از گستردگی و پویایی آن دارد.

در کوردی، برای هر نسیم نامی هست، برای هر نوع باران واژه‌ای، و برای هر احساس، تعبیری ویژه. اگر زبان‌های دیگر در محدودیت واژه‌ها گرفتارند، کوردی با دامن گسترده‌اش از توصیفات، همچون آینه‌ای، لطافت و سختی زندگی را منعکس می‌کند.

با این همه سرکوب، تحقیر و ممنوعیت، زبان کوردی همچنان ایستاده است. طبق پژوهشی از مرکز تحقیقاتی Victionary-Meta، زبان کوردی از نظر غنای واژگان در میان ۱۶۸ زبان زنده دنیا در رتبه‌ی هشتم قرار دارد؛ جایگاهی که نه‌تنها نشان از پویایی این زبان دارد، بلکه گواهی بر قدرت فرهنگی مردمانی است که قرن‌ها برای حفظ آن جنگیده‌اند. جالب آنکه در این رتبه‌بندی، زبان‌های ترکی، فارسی و عربی به ترتیب در رتبه‌های ۲۱، ۴۴ و ۴۸ قرار گرفته‌اند.

این آمار تنها یک عدد نیست، بلکه شاهدی است بر تداوم زبانی که قرن‌ها زیر سایه‌ی سیاست‌های آسیمیلاسیون قرار گرفته، اما همچنان سر خم نکرده است. هر واژه‌ی کوردی که امروز بر زبان جاری می‌شود، نتیجه‌ی قرن‌ها ایستادگی، روایت هزاران قصه‌ی ناگفته، و میراث نسلی است که زبان مادری‌ خود را نه‌تنها حفظ کرده، بلکه به اوج رسانده است.

هر واژه‌ی کوردی که امروز بر زبان جاری می‌شود، پژواکی از قرن‌ها مبارزه و ایستادگی است، شعله‌ای که از دل تاریکی‌ها برخاست و هیچ طوفانی نتوانست خاموشش کند. این زبان، چون رودخانه‌ای که سنگ را فرساید و از دل کوه راه می‌گشاید، مسیرش را ادامه داده است. نه فرمانی توانست آن را به سکوت بکشاند، نه مرزی توانست آن را در بند کند. زبانی که از آتش برخاست، در باد رقصید و بر لب‌های هر نسل، دوباره جان گرفت. و امروز، پرغرورتر از همیشه، می‌درخشد.

@sh_a_kermanshah