نوشته بود:پدرم هر وقت که آواز می‌خوند یه بغضی تو گلوش بود،هربار ازش میپرسیدم بابا صدات بغض داره؟
میگفت :نه جانم بغض نیست غم روزگاره
تو فال گوش ایستادن حرف های عمه کوچیکم با دوستش شنیده بودم میگفت آقا داداش واقعا عاشقش بود
اما حاجی بابا همش مخالف بود و میگفت ما تاجر بازاریم و پدر لیلا خانم میرزای حجره ی مردم.
لیلا خانم شوهر کرد، بابام هم تا روز عقد مامانم رو ندیده بود چون انتخاب حاجی بابا بود و گفته بود فقط دختر حاج آقا فلانی برازنده ی خاندان ماست.
خلاصه بابا مامانم ازدواج کردن،حاجی بابا یه کاخ براشون ساخت،بچه دار شدن،مامان از بد روزگار تو میان سالی از دنیا رفت
بابام موند و موهای سپید و بغض ته گلوش و عشق لیلا خانم،بابام که از دنیا رفت تو اخرین خط وصیت نامش برامون نوشت:بابا پول و ثروت خیلی خوبه اما با کسی ازدواج کنین که ته دلتون باهاش خوش باشه دل که خوش نباشه،آخرش کاخ هم براتون میشه خونه ی غم….


ترانه لیلا خانم،از ترانه های محبوب فولکور مازندران💚


@Sazdahanieman