✍️ نجیب بارور

طالبان در دوره‌ی جمهوریت در بیرون افغانستان دفاتر سیاسی داشتند. جدی‌ترین آدم‌های شان در این دفاتر امور سیاسی طالبان را با جدیّت سیاسی و فرهنگی مدیریت می‌کردند. چنین موقعیتی به جبهه مقاومت نیز در بعضی از کشورهای ذینفع در امور افغانستان مساعد شد. این دفاتر به جای پیگیری امور سیاسی، درگیر خویش‌خوری و سهمیه‌بندی‌های شرم‌آور شده است. تمام رازهای سیاسی از این دفاتر به دشمن مخابره می‌شود و امور مدیریتی در دست کسانی است که به‌جای کار، درگیر معاش‌خوری و هزار فعالیت شرم‌آور دیگر هستند. آدم‌های کوچک با مغزهای تهی، از این فرصت‌ها به نفع شخصی و گروهی چنان استفاده کرده‌اند که هیچ آبرو و حیثیتی برای شان باقی نگذاشته‌اند. نهادهای بی‌صلاحیتی که از طرف جوامع میزبان جدی گرفته نمی‌شوند و این فرصت‌های استراتژیک سیاسی به خرده‌نهادهای نامعتبر و بی‌روح تبدیل شده‌اند. رهبری سیاسی مقاومت که از حلقه‌های فاسد درونی نتوانسته است بیرون بزند هیچگاه برای بازیابی آبروی این نهادها تلاش نکرد، اگر بسته می‌شدند بهتر بود تا اینکه اینگونه رسوا باقی بمانند. ذهنیت‌های بچگانه با کارهای کودکانه به کمترین مشکل مردم رسیدگی کرده نمی‌توانند. این درحالی‌ست که دفاتر سیاسی طالبان در بیرون حتی اکنون که در داخل نیز بر سر قدرت‌اند از نهادهای مخالفان جدی‌تر و با صلاحیت‌تر مدیریت می‌شوند چنانکه محرمیت و اعتبار شان بیشتر از گذشته شده است.

@rezaie_fatme