رضا بردستانی

خُرده روایت هایی از پیچیدگی های مرموز مبارزه با فساد اداری و سیستمی
از جنگ های نیابتی تا مالکیت های نیابتی

در تعریف «جنگ های نیابتی» یا به تعبیر انگلیسی ها: proxy war می خوانیم: جنگ های نیابتی وضعیتی است که در آن، قدرت‌های درگیر به جای اینکه مستقیماً وارد جنگ با یکدیگر شوند با حمایت‌های مالی، تسلیحاتی و تبلیغاتی از کشورها یا گروه‌های مسلح دیگری که با قدرت مقابل یا متحدین آن در جنگند، سعی در تضعیف آن قدرت یا فشار بر آن می‌نمایند...
در کنار این تعریف و با عنایت به ضرب المثل:«آدم عاقل از یک سوراخ دوبار گزیده نمی شود» شاهد مالکیت های نیابتی هستیم زیرا؛ پیشترها، برخی که امضاء های طلایی را در اختیار داشتند به آسانی در قالب هدایای ارزشمند از جمله سکه و ارز، طلب زیر میزی و شیرینی و در یک کلام «#رشوه» می کردند اما با گیر و گرفتاری هایی که برای چندین و چند مدیر کل و مدیر مجموعه و مدیر بانک پیش آمد، این دسته که دست از جان هم بشویند، دست از گرفتن پول مفت نمی کشند در قالب «مالکیت های نیابتی» اقدام به رفتارهایی کردند که چون واسطه هایی نیز در میان بودند فقط نرخ کار بالا رفت...
القصه! این روزها خیلی ها در خانه هایی سکنی گزیده اند که سند مالکیت به نام آن ها است اما اجازه دخل و تصرف ندارند، اتومبیل هایی سوار هستند که باید مراقب آب و روغن آن باشند، زمین هایی و سکه هایی و ارزهایی را در پیدا و پنهان پیش خود نگاه می دارند که فقط می توانند آن را لمس کنند... فقط منتظر آن روزی هستیم که این مالکیت های نیابتی، تبدیل به گیس و گیس کشی شود کما این که اخیراً یکی ـ دو مورد از این دست یقه گیری ها را دیده یا شنیده ایم که... بماند!
فی الحال که آن راننده و آن دندانپزشک و آن آبدارچی، آن شوهرخواهر و آن برادرزاده و... سر براه هستند و پشتک و وراویی نزده اند اما می زنند، دیر و زود دارد اما سوخت و سوز ندارد!