اگه پیام من به دنیا چنین باشه :
" خواسته هام رو عطا کن ، عطا کن ، عطا کن "
دنیا هم پیامی مشابه برای من میفرسته :
" تو هم خواسته هام رو عطا کن ، عطا کن ، عطا کن "
و در نتیجه من هیچوقت احساس آرامش نخواهم کرد و محکومم تا مدام تلاش کنم تقاضاهایی که تو ذهنم خوندم رو عملی کنم ،
ولی اگه پیام من به دنیا چنین باشه که :
" چه میتونم به تو ببخشم ؟ یا چطور میتونم خدمتی کنم؟ "
پیام دنیا که دریافت میکنم به این صورت خواهد بود :
" چطور میتونم به تو خدمت کنم؟ یا چه چیزی به تو ببخشم؟ "
پس هرجا که برم سحرو جادوی انتقال افکار و نیروهای سخاوتمند دنیا رو در بیرون تجربه میکنم.احساس این تمرین ها باید حس سخاوتمندی و حس حق شناسی باشه و نه طلبکارانه.🤍
💰💰
@poolsazziii 💰💰