اگر خدا و جود ندارد، پس چه کسی این عالم را خلق کرده؟
نیازی نیست که کسی آن را آغاز کرده باشد، زیرا برای این کائنات آغازی وجود ندارد، و پایانی هم نیست.
از این پرسش، در تمامی مذاهب بهره کشی شده است، زیرا همه می خواهند بدانند که چه کسی آغاز کننده بوده است.
ذهن های شما چنان کوچک هستند، که نمی تواند یک کائنات بدون آغاز، یک کائنات بدون پایان، را تصور کنند. فقط از ابدیت تا ابدیت
چون شما قادر نیستید این گستردگی را تصور کنید، این سوال برمی خیزد:
"چه کسی کائنات را آفرید؟
چه کسی آن را شروع کرد؟"
ولی اگر کسی آن را آغاز کرده باشد، پیشاپیش می باید یک کائنات وجود داشته باشد.
کائنات آغازی ندارد. خلقتی توسط یک فرد نیست. پایانی ندارد
و به یاد داشته باش:
اگر آغازی می داشت، آنگاه به یقین می باید انتهایی هم داشته باشد
هر آغازی، یک آغاز برای یک پایان است: هر تولدی یک آغاز برای یک مرگ است.
پس این خوب است! از خدا خلاص شوید، زیرا اگر او بتواند این دنیا را آغاز کند، همچنین می تواند دنیا را نابود کند.
این شرافت جهان هستی است که آفریده نشده است. این شرافت انسان است که او آفریده نشده است
خدا یک اهانت برای جهان هستی، برای معرفت و برای همه چیز است. خدا یک تحقیر است. خدا راه حلی برای هیچ مسئله ای نیست؛ در واقع، او در دنیا بیشتر مشکل ساز است. او چیزی را حل نمی کند. در دنیا سیصد دین وجود دارد و همگی آنها با هم می جنگند. این ادیان همگی به سبب مفهوم خدا آفریده شده اند، زیرا همگی آنها مفاهیم خودشان را اختراع کرده اند.
نیازی نیست که کسی آن را آغاز کرده باشد، زیرا برای این کائنات آغازی وجود ندارد، و پایانی هم نیست.
از این پرسش، در تمامی مذاهب بهره کشی شده است، زیرا همه می خواهند بدانند که چه کسی آغاز کننده بوده است.
ذهن های شما چنان کوچک هستند، که نمی تواند یک کائنات بدون آغاز، یک کائنات بدون پایان، را تصور کنند. فقط از ابدیت تا ابدیت
چون شما قادر نیستید این گستردگی را تصور کنید، این سوال برمی خیزد:
"چه کسی کائنات را آفرید؟
چه کسی آن را شروع کرد؟"
ولی اگر کسی آن را آغاز کرده باشد، پیشاپیش می باید یک کائنات وجود داشته باشد.
کائنات آغازی ندارد. خلقتی توسط یک فرد نیست. پایانی ندارد
و به یاد داشته باش:
اگر آغازی می داشت، آنگاه به یقین می باید انتهایی هم داشته باشد
هر آغازی، یک آغاز برای یک پایان است: هر تولدی یک آغاز برای یک مرگ است.
پس این خوب است! از خدا خلاص شوید، زیرا اگر او بتواند این دنیا را آغاز کند، همچنین می تواند دنیا را نابود کند.
این شرافت جهان هستی است که آفریده نشده است. این شرافت انسان است که او آفریده نشده است
خدا یک اهانت برای جهان هستی، برای معرفت و برای همه چیز است. خدا یک تحقیر است. خدا راه حلی برای هیچ مسئله ای نیست؛ در واقع، او در دنیا بیشتر مشکل ساز است. او چیزی را حل نمی کند. در دنیا سیصد دین وجود دارد و همگی آنها با هم می جنگند. این ادیان همگی به سبب مفهوم خدا آفریده شده اند، زیرا همگی آنها مفاهیم خودشان را اختراع کرده اند.