✍️بیانیه‌ی هجدهم جمعی از سوسیالیست‌های کردستان: تشت رسوایی محورمقاومتی‌های نقابدار و بی‌نقاب از پشت بام افتاد!
بعد از فروریختن ستون اصلی خیمه‌ی محور کذایی مقاومت در سوریه اکنون پدر مادی و معنوی جاش‌های محور مقاومتی -یعنی جمهوری جنایتکار اسلامی- در صدد است تا به صورت پنهانی در پیشگاه «شر اعظم» و «شیطان بزرگ» زانو بزند و بار دیگر بر زبونی‌اش نام «نرمش قهرمانانه» بگذارد. در این شرایط که تشت رسوایی چپ نماهای محور مقاومتی از بام افتاده است جا دارد بار دیگر مختصات این «جماعت گردن نگیر» که سر هر پیچی ببینند هوا پس شده بلافاصله رنگ عوض می‌کنند را ترسیم کنیم.
چپ‌های حکومتی محور مقاومت همواره به هر گونه مخالفت کمونیست‌ها با جمهوری اسلامی تحت نام «سرنگونی طلبان پرو غرب» برچسب ناروا زده‌اند، در عوض بر سینه‌ی سپاه قدس و نیروهای نیابتی حماس و حزب‌الله و حشد الشعبی مدال کذایی مبارزه با امپریالیسم -در اصل استکبار ستیزی- آویخته‌اند.
آن‌ها معترضان آبان ۹۸ را «اراذل و اوباش» نامیدند، قهرمانان خیزش انقلابی «زن زندگی آزادی» را به «برهنگی و بی‌بندوباری» متهم کردند، ناراضیان خیزش‌های توده‌ای را «آشوبگر و بلواچی» نام نهادند، زندانیان سیاسی را با همان «مستندهای سوخته» و اتهامات رژیم اسلامی تحقیر و تخریب کردند، به کارگران و معلمان مبارز و اعتصابی برچسب «جاسوسی برای غرب» زدند، مردم انقلابی کوردستان و خوزستان و بلوچستان را با اسم رمز «تجزیه‌طلبی» سرکوب کرده و در نهایت با کلید واژه‌ی «انهدام اجتماعی» که نام رمز طرفداری از سلطه‌ی جمهوری اسلامی است برای به اصطلاح اقتدار و استقلال حکومت کشتار و شکنجه و تجاوز هورا کشیدند؛ اما همچنان در اوج رذالت به لفاظی دروغین در مورد «انقلاب کارگری» و «حزب کمونیستی» ادامه می‌دهند.
تبلیغات مزورانه، جاش‌پروری و اقدامات سرکوبگرانه‌ی یکایک این افراد، چه آن‌هایی که «وقیحانه» نقاب از چهره برگرفته‌اند، چه آن‌هایی که هنوز «بزدلانه» نقاب بر چهره می‌زنند، در حافظه‌ی جمعی مردم کوردستان ثبت شده است. هرگز اجازه نمی‌دهیم غبار زمان، گذشته‌ی ننگین این عناصر را که خود را «ارزان فروشی» کرده‌اند، به ورطه‌ی فراموشی بسپارد. اجازه نمی‌دهیم هیچ شکلی از «مصلحت‌جویی» یا «اقتضای زمانه» باعث شود که «عدالت» و «خون جانباختگان» پایمال گردد. «جاشایه‌تی» یک برچسب برازنده‌ی این فرقه‌ی کانفورمیست است که در شعارهای خیزش انقلابی ژینا وارد ادبیات سیاسی مردم ایران شد. محورمقاومتی‌ها از انقلاب می‌ترسند چرا که پس از به پیروزی رسیدن انقلاب، جاش‌ها باید پاسخگو باشند و در یک دادگاه عادلانه‌ی مردمی محاکمه شوند.
دیماه ۱۴۰۳
بعد از فروریختن ستون اصلی خیمه‌ی محور کذایی مقاومت در سوریه اکنون پدر مادی و معنوی جاش‌های محور مقاومتی -یعنی جمهوری جنایتکار اسلامی- در صدد است تا به صورت پنهانی در پیشگاه «شر اعظم» و «شیطان بزرگ» زانو بزند و بار دیگر بر زبونی‌اش نام «نرمش قهرمانانه» بگذارد. در این شرایط که تشت رسوایی چپ نماهای محور مقاومتی از بام افتاده است جا دارد بار دیگر مختصات این «جماعت گردن نگیر» که سر هر پیچی ببینند هوا پس شده بلافاصله رنگ عوض می‌کنند را ترسیم کنیم.
چپ‌های حکومتی محور مقاومت همواره به هر گونه مخالفت کمونیست‌ها با جمهوری اسلامی تحت نام «سرنگونی طلبان پرو غرب» برچسب ناروا زده‌اند، در عوض بر سینه‌ی سپاه قدس و نیروهای نیابتی حماس و حزب‌الله و حشد الشعبی مدال کذایی مبارزه با امپریالیسم -در اصل استکبار ستیزی- آویخته‌اند.
آن‌ها معترضان آبان ۹۸ را «اراذل و اوباش» نامیدند، قهرمانان خیزش انقلابی «زن زندگی آزادی» را به «برهنگی و بی‌بندوباری» متهم کردند، ناراضیان خیزش‌های توده‌ای را «آشوبگر و بلواچی» نام نهادند، زندانیان سیاسی را با همان «مستندهای سوخته» و اتهامات رژیم اسلامی تحقیر و تخریب کردند، به کارگران و معلمان مبارز و اعتصابی برچسب «جاسوسی برای غرب» زدند، مردم انقلابی کوردستان و خوزستان و بلوچستان را با اسم رمز «تجزیه‌طلبی» سرکوب کرده و در نهایت با کلید واژه‌ی «انهدام اجتماعی» که نام رمز طرفداری از سلطه‌ی جمهوری اسلامی است برای به اصطلاح اقتدار و استقلال حکومت کشتار و شکنجه و تجاوز هورا کشیدند؛ اما همچنان در اوج رذالت به لفاظی دروغین در مورد «انقلاب کارگری» و «حزب کمونیستی» ادامه می‌دهند.
تبلیغات مزورانه، جاش‌پروری و اقدامات سرکوبگرانه‌ی یکایک این افراد، چه آن‌هایی که «وقیحانه» نقاب از چهره برگرفته‌اند، چه آن‌هایی که هنوز «بزدلانه» نقاب بر چهره می‌زنند، در حافظه‌ی جمعی مردم کوردستان ثبت شده است. هرگز اجازه نمی‌دهیم غبار زمان، گذشته‌ی ننگین این عناصر را که خود را «ارزان فروشی» کرده‌اند، به ورطه‌ی فراموشی بسپارد. اجازه نمی‌دهیم هیچ شکلی از «مصلحت‌جویی» یا «اقتضای زمانه» باعث شود که «عدالت» و «خون جانباختگان» پایمال گردد. «جاشایه‌تی» یک برچسب برازنده‌ی این فرقه‌ی کانفورمیست است که در شعارهای خیزش انقلابی ژینا وارد ادبیات سیاسی مردم ایران شد. محورمقاومتی‌ها از انقلاب می‌ترسند چرا که پس از به پیروزی رسیدن انقلاب، جاش‌ها باید پاسخگو باشند و در یک دادگاه عادلانه‌ی مردمی محاکمه شوند.
دیماه ۱۴۰۳