تحول
گاهی من به عقایدی که در پنجاه سال پیش داشتم نگاه میکنم و می بینم چقدر آنها به نظرم بچگانه می آید و نادرست. آرزو می کردم که پنجاه سال پیش مسائل را مثل امروز می دیدم، ولی بعد فکر می کنم اگر پنجاه یا شصت سال دیگر هم زنده بودم و تجربه و اطلاع و علم کسب می کردم و از لحاظ عقلی رشد می کردم، آیا همین طور درباره عقاید امروزم نمی اندیشیدم؟ و عقاید امروزم به نظرم ناپخته و یا حتی سخیف و نادرست نمی آمد؟ ما چند سال باید زندگی کنیم تا از لحاظ عقلی از بچگی بیرون بیائیم؟
ب.ت. پاریها افتخار می کنند که امروز همان گونه درباره انقلاب و اسلام فکر می کنند که چهل سال پیش.