بهترین دعای باز کردن روزه
حضرت محمد (ص) در خصوص بهترین دعای باز کردن روزه به امام علی علیه السلام فرمودند:
ای ابوالحسن! در ماه رمضان دعای خودت را پیش از افطار بخوان؛ چرا که جبرئیل نزد من آمد و گفت:ای محمد صلی الله علیه و آله و سلم، اگر کسی در ماه رمضان پیش از آن که افطار کند این دعا را بخواند، پروردگارش:
دعای او را مستجاب می کند
روزه و نماز او را می‌پذیرد.
ده دعای او را مستجاب می‌کند.
گناهانش را می آمرزد.
اندوهش را برطرف می‌کند.
رنج او را برطرف می کند.
حوائجش را برآورده سازد.
او را به خواسته هایش بررساند.
عمل او را با اعمال پیامبران و صدیقان مرتفع سازد.
در روز قیامت با چهره‌ای درخشان تر از ماه شب چهاردهم خواهد آمد.
پرسیدم: آن چه دعایی است ای جبرئیل؟ گفت: بخوان:
اللَّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظِیمِ وَ رَبَّ الْکُرْسِیِّ الرَّفِیعِ وَ رَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ وَ رَبَّ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ وَ رَبَّ الشَّفْعِ الْکَبِیرِ وَ النُّورِ الْعَزِیزِ وَ رَبَّ التَّوْرَاةِ وَ الْإِنْجِیلِ وَ الزَّبُورِ وَ الْفُرْقَانِ الْعَظِیمِ أَنْتَ إِلَهُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَ إِلَهُ مَنْ فِی الْأَرْضِ لَا إِلَهَ فِیهِمَا غَیْرُکَ وَ أَنْتَ جَبَّارُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَ جَبَّارُ مَنْ فِی الْأَرْضِ لَا جَبَّارَ فِیهِمَا غَیْرُک وَ أَنْتَ مَلِکُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَلِکُ مَنْ فِی الْأَرْضِ لَا مَلِکَ فِیهِمَا غَیْرُکَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الْکَبِیرِ وَ نُورِ وَجْهِکَ الْمُنِیرِ وَ بِمُلْکِکَ الْقَدِیمِ یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ ثَلَاثاً أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی أَشْرَقَ بِهِ کُلُّ شَیْءٍ وَ بِاسْمِکَ الَّذِی أَشْرَقَتْ بِهِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ وَ بِاسْمِکَ الَّذِی صَلَحَ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَ بِهِ یَصْلُحُ الْآخَرُونَ
خداوندا!ای پروردگار نور بزرگ، وای پروردگار تخت افراشته، و ای پروردگار دریای سرشار، و ای پروردگار شفع بزرگ، و ای نور ارجمند، وای پروردگار تورات و انجیل و زبور و قرآن بزرگ، تو معبود آنانی که در آسمان و زمین اند و در آن ها، معبودی جز تو نیست.تو جبار آنانی که در آسمان و زمین اند و در آن ها، جباری جز تو نیست.تو پادشاه آنانی که در آسمان و زمین اند و در آن ها، پادشاهی جز تو نیست. تو را به نام بزرگت و فروغ چهره ی تابانت و به فرمان روایی دیرینت می خوانم.ای زنده، ای برپای، ای زنده، ای برپای، ای زنده ای برپای، تو را به نامت می خوانم که به سبب آن،هر چیز،تابان است، و به آن نامت که به سبب آن، آسمان و زمین فروزان اند،و به آن نامت که به سبب آن،اولین و آخرین،شایسته شده و می شوند.
یَا حَیّاً قَبْلَ کُلِّ حَیٍّ وَ یَا حَیّاً بَعْدَ کُلِّ حَیٍّ وَ یَا حَیُّ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی وَ اجْعَلْ لِی مِنْ أَمْرِی یُسْراً وَ فَرَجاً قَرِیباً وَ ثَبِّتْنِی عَلَی دِینِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَلَی هُدَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَلَی سُنَّةِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ع وَ اجْعَلْ عَمَلِی فِی الْمَرْفُوعِ الْمُتَقَبَّلِ وَ هَبْ لِی کَمَا وَهَبْتَ لِأَوْلِیَائِکَ وَ أَهْلِ طَاعَتِکَ فَإِنِّی مُؤْمِنٌ بِکَ وَ مُتَوَکِّلٌ عَلَیْکَ مُنِیبٌ إِلَیْکَ مَعَ مَصِیرِی إِلَیْکَ وَ تَجْمَعُ لِی وَ لِأَهْلِی وَ وُلْدِی الْخَیْرَ کُلَّهُ وَ تَصْرِفُ عَنِّی وَ عَنْ وُلْدِی وَ أَهْلِی الشَّرَّ کُلَّهُ أَنْتَ الْحَنَّانُ الْمَنَّانُ بَدِیعُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ تُعْطِی الْخَیْرَ مَنْ تَشَاءُ وَ تَصْرِفُهُ عَمَّنْ تَشَاءُ فَامْنُنْ عَلَیَّ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
ای زنده پیش از هر زنده، ای زنده ی پس از هر زنده، ای زنده ای که معبودی جز تو نیست.بر محمد و خاندان محمد درود فرست و گناهان مرا بیامرز، ودر کار من آسانی و گشایشی نزدیک قرار ده، و مرا بر آیین محمد و آل محمد و بر شیوه و سیره ی محمد و خاندان محمد و بر سنت محمد و خاندان محمد که بر او و آنان درود باد،استوار بدار.
عمل مرا در زمره ی (اعمال)بالا برده شده پذیرفته قرار بده و آن گونه که به دوستانت و فرمان بردارانت عطا کرده ای بر من هم عطا کن.همانا من به تو ایمان،وبر تو توکل دارم،به سوی تو باز می گردم، و سرانجامم به سوی توست. همه ی خیر را برای من و خانواده و فرزندانم فراهم آر، و هر بدی را از من و فرزندم و خانواده ام دور بگردان.
تو مهر ورز و صاحب نعمتی؛ پدید آورنده ی آسمان ها و زمینی،به هر که خواهی خیر می دهی،و از هر که خواهی،آن را بر می گردانی،پس با رحمتت بر من منت بگذار،ای مهربان ترین مهربانان.( اقبال الاعمال سید بن طاووس، ج1، ص114 )
حضرت محمد (ص) در خصوص بهترین دعای باز کردن روزه به امام علی علیه السلام فرمودند:
ای ابوالحسن! در ماه رمضان دعای خودت را پیش از افطار بخوان؛ چرا که جبرئیل نزد من آمد و گفت:ای محمد صلی الله علیه و آله و سلم، اگر کسی در ماه رمضان پیش از آن که افطار کند این دعا را بخواند، پروردگارش:
دعای او را مستجاب می کند
روزه و نماز او را می‌پذیرد.
ده دعای او را مستجاب می‌کند.
گناهانش را می آمرزد.
اندوهش را برطرف می‌کند.
رنج او را برطرف می کند.
حوائجش را برآورده سازد.
او را به خواسته هایش بررساند.
عمل او را با اعمال پیامبران و صدیقان مرتفع سازد.
در روز قیامت با چهره‌ای درخشان تر از ماه شب چهاردهم خواهد آمد.
پرسیدم: آن چه دعایی است ای جبرئیل؟ گفت: بخوان:
اللَّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظِیمِ وَ رَبَّ الْکُرْسِیِّ الرَّفِیعِ وَ رَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ وَ رَبَّ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ وَ رَبَّ الشَّفْعِ الْکَبِیرِ وَ النُّورِ الْعَزِیزِ وَ رَبَّ التَّوْرَاةِ وَ الْإِنْجِیلِ وَ الزَّبُورِ وَ الْفُرْقَانِ الْعَظِیمِ أَنْتَ إِلَهُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَ إِلَهُ مَنْ فِی الْأَرْضِ لَا إِلَهَ فِیهِمَا غَیْرُکَ وَ أَنْتَ جَبَّارُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَ جَبَّارُ مَنْ فِی الْأَرْضِ لَا جَبَّارَ فِیهِمَا غَیْرُک وَ أَنْتَ مَلِکُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَلِکُ مَنْ فِی الْأَرْضِ لَا مَلِکَ فِیهِمَا غَیْرُکَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الْکَبِیرِ وَ نُورِ وَجْهِکَ الْمُنِیرِ وَ بِمُلْکِکَ الْقَدِیمِ یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ ثَلَاثاً أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی أَشْرَقَ بِهِ کُلُّ شَیْءٍ وَ بِاسْمِکَ الَّذِی أَشْرَقَتْ بِهِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ وَ بِاسْمِکَ الَّذِی صَلَحَ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَ بِهِ یَصْلُحُ الْآخَرُونَ
خداوندا!ای پروردگار نور بزرگ، وای پروردگار تخت افراشته، و ای پروردگار دریای سرشار، و ای پروردگار شفع بزرگ، و ای نور ارجمند، وای پروردگار تورات و انجیل و زبور و قرآن بزرگ، تو معبود آنانی که در آسمان و زمین اند و در آن ها، معبودی جز تو نیست.تو جبار آنانی که در آسمان و زمین اند و در آن ها، جباری جز تو نیست.تو پادشاه آنانی که در آسمان و زمین اند و در آن ها، پادشاهی جز تو نیست. تو را به نام بزرگت و فروغ چهره ی تابانت و به فرمان روایی دیرینت می خوانم.ای زنده، ای برپای، ای زنده، ای برپای، ای زنده ای برپای، تو را به نامت می خوانم که به سبب آن،هر چیز،تابان است، و به آن نامت که به سبب آن، آسمان و زمین فروزان اند،و به آن نامت که به سبب آن،اولین و آخرین،شایسته شده و می شوند.
یَا حَیّاً قَبْلَ کُلِّ حَیٍّ وَ یَا حَیّاً بَعْدَ کُلِّ حَیٍّ وَ یَا حَیُّ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی وَ اجْعَلْ لِی مِنْ أَمْرِی یُسْراً وَ فَرَجاً قَرِیباً وَ ثَبِّتْنِی عَلَی دِینِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَلَی هُدَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَلَی سُنَّةِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ع وَ اجْعَلْ عَمَلِی فِی الْمَرْفُوعِ الْمُتَقَبَّلِ وَ هَبْ لِی کَمَا وَهَبْتَ لِأَوْلِیَائِکَ وَ أَهْلِ طَاعَتِکَ فَإِنِّی مُؤْمِنٌ بِکَ وَ مُتَوَکِّلٌ عَلَیْکَ مُنِیبٌ إِلَیْکَ مَعَ مَصِیرِی إِلَیْکَ وَ تَجْمَعُ لِی وَ لِأَهْلِی وَ وُلْدِی الْخَیْرَ کُلَّهُ وَ تَصْرِفُ عَنِّی وَ عَنْ وُلْدِی وَ أَهْلِی الشَّرَّ کُلَّهُ أَنْتَ الْحَنَّانُ الْمَنَّانُ بَدِیعُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ تُعْطِی الْخَیْرَ مَنْ تَشَاءُ وَ تَصْرِفُهُ عَمَّنْ تَشَاءُ فَامْنُنْ عَلَیَّ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
ای زنده پیش از هر زنده، ای زنده ی پس از هر زنده، ای زنده ای که معبودی جز تو نیست.بر محمد و خاندان محمد درود فرست و گناهان مرا بیامرز، ودر کار من آسانی و گشایشی نزدیک قرار ده، و مرا بر آیین محمد و آل محمد و بر شیوه و سیره ی محمد و خاندان محمد و بر سنت محمد و خاندان محمد که بر او و آنان درود باد،استوار بدار.
عمل مرا در زمره ی (اعمال)بالا برده شده پذیرفته قرار بده و آن گونه که به دوستانت و فرمان بردارانت عطا کرده ای بر من هم عطا کن.همانا من به تو ایمان،وبر تو توکل دارم،به سوی تو باز می گردم، و سرانجامم به سوی توست. همه ی خیر را برای من و خانواده و فرزندانم فراهم آر، و هر بدی را از من و فرزندم و خانواده ام دور بگردان.
تو مهر ورز و صاحب نعمتی؛ پدید آورنده ی آسمان ها و زمینی،به هر که خواهی خیر می دهی،و از هر که خواهی،آن را بر می گردانی،پس با رحمتت بر من منت بگذار،ای مهربان ترین مهربانان.( اقبال الاعمال سید بن طاووس، ج1، ص114 )