کانال هدایتگری dan repost
🌺 دستان سخاوتمند امام حسین علیه‌السلام
ابن شهر آشوب رحمه‌الله روایت کرده است که روزی مرد عربی بادیه‌نشین (و بامعرفت) وارد مدینه شد و پرسید: «سخاوتمندترین فرد مدینه كیست؟» مردم #امام_حسین علیه‌السلام را به او معرفی نموده و به مسجد راهنماییش کردند؛ او وارد مسجد شد و حضرت را در حال نماز دید؛ ایستاد و این چند بیت شعر را خواند:
🌿 «لَم يَخِبِ الآنَ مَن رَجَاكَ وَمَن
حَرَّكَ مِن دُونِ بَابِكَ الحَلَقَةَ
أَنتَ جَوَادٌ وَأَنتَ مُعتَمَدٌ
أَبُوكَ قَد كَانَ قَاتِلَ الفَسَقَةِ
لَو لَا الَّذِي كَانَ مِن أَوَائِلِكُم
كَانَت عَلَينَا الجَحِيمُ مُنطَبِقَةً.»
(هرگز ناامید نشده آنکه به تو امید داشته و کوبۀ درِ خانه‌ات را به امید فضل و عطایت کوبيده؛ تو سخاوتمند و پشت و پناه بیچارگانی؛ پدرت نابودکنندۀ فاسقین بود؛ اگر نبود هدایت و راهنمایی‌های پدر و جدّت، وجود ما را آتش جهنّم فرا می‌گرفت!)
حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام نمازشان را سلام دادند و به قنبر فرمودند: «از مال حجاز چیزی باقی مانده است؟» عرض کرد: «بله، چهار هزار دینار (سکه طلا) موجود است.» حضرت فرمودند: «آنها را بیاور، کسی که از ما سزاوارتر به آن بود، رسيده است!» وقتی قنبر دینارها را حاضر نمود، امام حسین علیه‌السلام عبای مبارک خود را از تن درآورده و پول‌ها را در آن پیچیدند و به واسطه شرم و حیا، دستشان را از لای درب خارج نموده و به آن عرب بخشیدند و اين شعر را (در پاسخ او و به وزن اشعارش فی‌البداهه) خواندند:
🍃 «خُذهَا فَإِنِّي إِلَيكَ مُعتَذِرٌ
وَاعلَم بِأَنِّي عَلَيكَ ذُو شَفَقَةٍ
لَو كَانَ فِي سَيرِنَا الغَدَاةَ عَصًا
أَمسَت سَمَانَا عَلَيكَ مُندَفِقَةً
لَكِنَّ رَيبَ الزَّمَانِ ذُو غِيَرٍ
وَالكَفُّ مِنِّي قَلِيلَةُ النَّفَقَةِ.»
(این مقدار را بگیر که من از تو پوزش می‌خواهم و بدان که نسبت به تو مهربانم؛ اگر در آینده وسیلۀ ایستادنی (وسعت مالی بیشتری) به دستمان آید، مال سرشاری از آسمان ما بر تو ریزش خواهد نمود؛ اما گذشت زمان خیلی تغییرپذیر است و اکنون دست ما از حیث اموال، باز نیست!)
آن مرد عرب، پول‌ها را گرفته و شروع به گریه كرد؛ حضرت به او فرمودند: «شاید آنچه دادیم كم بوده؟!» عرب گفت: «هرگز! گریه‌ام برای این است که چگونه دستان سخاوتمند شما، در دل خاک جای می‌گیرد؟!»
📚 مناقب (ابن‌شهرآشوب)، ج۴، ص۶۵
بحار الانوار (علامه‌مجلسی)، ج۴۴، ص۱۹۰
ما نیز امام مهربان و غائب از انظاری داریم از نسل سیدالشهداء علیه‌السلام که همچون پدران سخاوتمندش در دوران غیبت و ظهور، به شیعیان و دوستانش به قدر خیر و صلاحشان، عطا و عنایت می‌فرماید.
💐 «أسعدالله أیامکم یا صاحب الزّمان.»
#حدیث #اخلاقی #سخاوت #انفاق
@Hedayatgary
ابن شهر آشوب رحمه‌الله روایت کرده است که روزی مرد عربی بادیه‌نشین (و بامعرفت) وارد مدینه شد و پرسید: «سخاوتمندترین فرد مدینه كیست؟» مردم #امام_حسین علیه‌السلام را به او معرفی نموده و به مسجد راهنماییش کردند؛ او وارد مسجد شد و حضرت را در حال نماز دید؛ ایستاد و این چند بیت شعر را خواند:
🌿 «لَم يَخِبِ الآنَ مَن رَجَاكَ وَمَن
حَرَّكَ مِن دُونِ بَابِكَ الحَلَقَةَ
أَنتَ جَوَادٌ وَأَنتَ مُعتَمَدٌ
أَبُوكَ قَد كَانَ قَاتِلَ الفَسَقَةِ
لَو لَا الَّذِي كَانَ مِن أَوَائِلِكُم
كَانَت عَلَينَا الجَحِيمُ مُنطَبِقَةً.»
(هرگز ناامید نشده آنکه به تو امید داشته و کوبۀ درِ خانه‌ات را به امید فضل و عطایت کوبيده؛ تو سخاوتمند و پشت و پناه بیچارگانی؛ پدرت نابودکنندۀ فاسقین بود؛ اگر نبود هدایت و راهنمایی‌های پدر و جدّت، وجود ما را آتش جهنّم فرا می‌گرفت!)
حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام نمازشان را سلام دادند و به قنبر فرمودند: «از مال حجاز چیزی باقی مانده است؟» عرض کرد: «بله، چهار هزار دینار (سکه طلا) موجود است.» حضرت فرمودند: «آنها را بیاور، کسی که از ما سزاوارتر به آن بود، رسيده است!» وقتی قنبر دینارها را حاضر نمود، امام حسین علیه‌السلام عبای مبارک خود را از تن درآورده و پول‌ها را در آن پیچیدند و به واسطه شرم و حیا، دستشان را از لای درب خارج نموده و به آن عرب بخشیدند و اين شعر را (در پاسخ او و به وزن اشعارش فی‌البداهه) خواندند:
🍃 «خُذهَا فَإِنِّي إِلَيكَ مُعتَذِرٌ
وَاعلَم بِأَنِّي عَلَيكَ ذُو شَفَقَةٍ
لَو كَانَ فِي سَيرِنَا الغَدَاةَ عَصًا
أَمسَت سَمَانَا عَلَيكَ مُندَفِقَةً
لَكِنَّ رَيبَ الزَّمَانِ ذُو غِيَرٍ
وَالكَفُّ مِنِّي قَلِيلَةُ النَّفَقَةِ.»
(این مقدار را بگیر که من از تو پوزش می‌خواهم و بدان که نسبت به تو مهربانم؛ اگر در آینده وسیلۀ ایستادنی (وسعت مالی بیشتری) به دستمان آید، مال سرشاری از آسمان ما بر تو ریزش خواهد نمود؛ اما گذشت زمان خیلی تغییرپذیر است و اکنون دست ما از حیث اموال، باز نیست!)
آن مرد عرب، پول‌ها را گرفته و شروع به گریه كرد؛ حضرت به او فرمودند: «شاید آنچه دادیم كم بوده؟!» عرب گفت: «هرگز! گریه‌ام برای این است که چگونه دستان سخاوتمند شما، در دل خاک جای می‌گیرد؟!»
📚 مناقب (ابن‌شهرآشوب)، ج۴، ص۶۵
بحار الانوار (علامه‌مجلسی)، ج۴۴، ص۱۹۰
ما نیز امام مهربان و غائب از انظاری داریم از نسل سیدالشهداء علیه‌السلام که همچون پدران سخاوتمندش در دوران غیبت و ظهور، به شیعیان و دوستانش به قدر خیر و صلاحشان، عطا و عنایت می‌فرماید.
💐 «أسعدالله أیامکم یا صاحب الزّمان.»
#حدیث #اخلاقی #سخاوت #انفاق
@Hedayatgary