زمانی در یک روستا بودم، شنیدم که کسی میگوید، دین" یعنی ترک دنیا، و ترک دنیا انضباطی مشقت بار و طاقت فرساست.
وقتی این را شنیدم به یاد واقعه ای در کودکی خود افتادم.
با گروهی برای پیک نیک به ساحل رودخانه ای رفته بودیم. رودخانه ای کوچک بود، ولی ساحلی پهناور از ماسه داشت. در ساحل رودخانه سنگهای رنگین درخشنده ای وجود داشتند، احساس کردم که به گنجینه ای بزرگ برخورد کرده ام. تا عصر آنقدر سنگ جمع کرده بودم که آوردن آنها با خودم غیر ممکن بود.
وقتی که آن سنگها را ترک میکردم اشک در چشم داشتم و از اینکه همراهانم علاقه ای بـه ایـن سنگها نشان نمیدادند در شگفت بودم.
آن روز به نظرم آمد که آنان دنیا را ترک کرده اند. وقتی امروز به آن فکر میکنم میبینم که وقتی سنگ را همچون سنگ ببینی، و در نظرت جواهر جلوه نکند دیگر مسئلۀ ترک آن وجود نخواهد داشت.
افراط و تفریط یعنی جهل. شناخت یعنی رها شدن از جهل. ترک دنیا کاری نیست که انجام شود، ترک دنیا نتیجه طبیعی شناخت و عرفان است. افراط و تفریط عملی مکانیکی است که نتیجه طبیعی جهل و ناهشیاری است.
بنابراین، این فکر که ترک دنیا عملی طاقت فرسا و دشوار است، بی معنی است. ترک دنیا یک کار نیست که انجامش دهی، بلکه تنها یک نتیجه است، نتیجه دیدن و درک پوچی و مسخرگی وابستگی ها و تعلقات است. در چنین ادراکی ما بیش از آنچه از دست بدهیم به دست خواهیم آورد.
واقعیت ایـــن است که ما تنها قیدها و تعلقات خود را دور میاندازیم، ولی آزادی را به دست می آوریم. فقـط پوسته ها را دور می اندازیم و الماسها را دریافت میکنیم؛ فقط مرگ را کنار می گذاریم، ولی به جاودانگی دست مییابیم. تنها تاریکی را پشت سر می گذاریم، ولـی بـه نـور میرسیم، نوری جاودان و بینهایت....
پس در ترک دنیای واقعی چیزی را از دست نخواهیم داد، بلکه همه چیز را به دست خواهیم آورد.
اوشو
⚜ " کانال حقیقت متافیزیک "
╭─═ঊঈ👁ঊঈ═─╮
@metaphysics_fact
╰─═ঊঈ🦋ঊঈ═─╯
وقتی این را شنیدم به یاد واقعه ای در کودکی خود افتادم.
با گروهی برای پیک نیک به ساحل رودخانه ای رفته بودیم. رودخانه ای کوچک بود، ولی ساحلی پهناور از ماسه داشت. در ساحل رودخانه سنگهای رنگین درخشنده ای وجود داشتند، احساس کردم که به گنجینه ای بزرگ برخورد کرده ام. تا عصر آنقدر سنگ جمع کرده بودم که آوردن آنها با خودم غیر ممکن بود.
وقتی که آن سنگها را ترک میکردم اشک در چشم داشتم و از اینکه همراهانم علاقه ای بـه ایـن سنگها نشان نمیدادند در شگفت بودم.
آن روز به نظرم آمد که آنان دنیا را ترک کرده اند. وقتی امروز به آن فکر میکنم میبینم که وقتی سنگ را همچون سنگ ببینی، و در نظرت جواهر جلوه نکند دیگر مسئلۀ ترک آن وجود نخواهد داشت.
افراط و تفریط یعنی جهل. شناخت یعنی رها شدن از جهل. ترک دنیا کاری نیست که انجام شود، ترک دنیا نتیجه طبیعی شناخت و عرفان است. افراط و تفریط عملی مکانیکی است که نتیجه طبیعی جهل و ناهشیاری است.
بنابراین، این فکر که ترک دنیا عملی طاقت فرسا و دشوار است، بی معنی است. ترک دنیا یک کار نیست که انجامش دهی، بلکه تنها یک نتیجه است، نتیجه دیدن و درک پوچی و مسخرگی وابستگی ها و تعلقات است. در چنین ادراکی ما بیش از آنچه از دست بدهیم به دست خواهیم آورد.
واقعیت ایـــن است که ما تنها قیدها و تعلقات خود را دور میاندازیم، ولی آزادی را به دست می آوریم. فقـط پوسته ها را دور می اندازیم و الماسها را دریافت میکنیم؛ فقط مرگ را کنار می گذاریم، ولی به جاودانگی دست مییابیم. تنها تاریکی را پشت سر می گذاریم، ولـی بـه نـور میرسیم، نوری جاودان و بینهایت....
پس در ترک دنیای واقعی چیزی را از دست نخواهیم داد، بلکه همه چیز را به دست خواهیم آورد.
اوشو
⚜ " کانال حقیقت متافیزیک "
╭─═ঊঈ👁ঊঈ═─╮
@metaphysics_fact
╰─═ঊঈ🦋ঊঈ═─╯