❌پرهیز از نامگذاری دختران و پسران به اسامی دشمنان اهل‌بیت عليهم السلام
٢٥ ـ وعن سليمان الجعفري قال : أباالحسن عليه‌السلام يقول : لايدخل الفقر بيتا فيه اسم محمدا أو أحمد أو على أو الحسن أو الحسين أو جعفر أو طالب أو عبدالله أو فاطمة من النساء
امام کاظم(ع): «به خانه‌ای که در آن، مردی به نام یکی از اسم‌های محمد، احمد، على، حسن، حسین، جعفر، طالب، عبدالله یا زنی به نام فاطمه باشد، فقر وارد نمی‌شود».
بحار الأنوار - ط مؤسسةالوفاء نویسنده : العلامة المجلسي جلد : 104 صفحه : 131
لَا تَتسّموا بِأَسْمَاءِ أَعْدَائِنَا
نام دشمنان ما را اسم مگذارید-
وسایل الشیعة ج ۲۱ / ص ۳۹۸/، ح ۲۷۳۹۸، ح ۲۷۳۹۹، ح ۲۷۴۰۰.
امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به اين سؤال كه : آيا نامگذارى [فرزندان] به نامهاى ائمه سودى دارد؟ ـ فرمود :
إي و اللّه ِ ، و هَلِ الدِّينُ إلاّ الحُبُّ ؟! قالَ اللّه ُ : «إنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللّه َ فاتَّبِعُوني يُحبِبْكُمُ اللّه ُ و يَغفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُم» (آل عمران،31)
آرى به خدا ، مگر دين جز محبت است؟ خداوند فرموده است : «اگر خدا را دوست داريد از من پيروى كنيد تا خدا دوستتان بدارد و گناهانتان را ببخشايد»
(تفسير العيّاشيّ : ۱/۱۶۸/۲۸ )
تغيير دادن نامهاى زشت
(بهترین نام ها)
سلیمان جعفر می کوید:سَمعتُ اَبَا الحسن علیه السلام یقول: لا یَدخُلَ الفَقرَ بَیتاً فیه اِسمُ مُحَمَّدٍ اَو اَحمَدَ، اَوعَلیٍّ اَوالحَسَنِ اَوالحُسَینِ لَو جَعفَرِ اَو طالِبٍ لَو عَبدِاللهِ لَو فاطِمَةَ مَنِ النِساءاز ابوالحسن شنیدم که فرمود:هیچ گاه فقر و بیچارگی به خانه ای که در آن نام محمد،احمد،علی،حسن،حسین،جعفر،طالب،عبدالله و فاطمه باشد،داخل نمی شود.(وسائل الشیعه،جلد 15،ص 129)
عبدالرحمن بن محمد عزر می گوید:اِستَعمَلَ مُعاویةُ مَروانَ بنَ الحَکَمِ عَیَر المَدینة،وَ اَمَرَهُ اَن یَفرَض لِشَبابِ قُرَیش،فَفَرَضَ لَهُم،فَقال علیُّ بنُ الحسین فَاَتَیتُهُ،فَقالَ:مَا اسمُکَ؟ فَقُلتُ عَیُّرح بنُ الحسینِ فقالَ: مَا اسمُ اَخیکَ فَقُلت:عَلیّ فَقالَ:عَلیّ وَ عَلیّ!ما یُریدُ اَبُوکَ اَن یَدَعَ احداً مِن وُلدِهِ اِلاّ سَمّاهَ علیّاً، ثُم فرض لی، فَرَجَعتُ اِلی اَبی، فَاَخبَرتُهُ فَقال: وَیلی عَلی اِبنَ مروان الزَّرقاء دَبّاغة الاُدَمِ،لَو وُلِدَلی مِائَة لَاَحبَبتُ اَن لا اُسَمّی اَحَداً مِنهُم اِلاّ علیّاًمعاویه مروان بن حکم را والی مدینه ساخت و به او دستور داد تا برای جوانان قریش مبلغی مقرر بدارد. امام سجاد می فرماید:من نیز نزد او رفتم و او از نامم پرسید: گفتم:علی بن الحسین گفت: نام برادرت چیست: گفتم علی، گفت علی و علی،مثل اینکه پدرت قصد دارد نام تمام فرزندانش را علی بگذارد. سپس مبلغی برایم مقرر نمود و از نزد او بیرون آمده و به حضور پدرم رسیدم و ماجرا را به ایشان عرض کردم پدرم فرمود: وای بر فرزند مروان چشم زرد دباغ!اگر صاحب صد فرزند نیز شوم دوست ندارم جز علی نامی بر آنها بگذارم.(وسائل الشیعه،جلد 15،ص128)
نام امامان معصوم
ربیع بن عبدالله گوید:قیل لِاَبی عَبدالله:جُعِلتُ فِداکَ- اِنّا نُسَمّی بأَسمائِکُم وَ اَسماءِ آبائِکُم،فَیَنتَفِعُنا ذلِکَ؟ فَقالَ؟ ای وَاللهِ. وَ هَلِ الدّینُ اَلَّا الحُبّ وَ البُغض!" قالَ اللهُ: اِن کُنتُم تُحِبُّونَ الله فَاتبَّعِوُنی یُحِببکُم الله وَ یَغفِرلَکُم ذُنوبَکُم" (آیه 31 سوره آل عمران)به امام صادق علیه السلام عرض شد:فدایت شوم ما فرزندان خود را به نام شما و پدران شما می نامیم.آیا این عمل به حال ما سودمند است؟ امام فرمود:آری به خدا قسم!مگر دین چیزی جز مهر ورزیدن و بغض و تنفر است؟! خداوند متعال می فرماید: اگر خدا را دوست می دارید از من پیروی کنید تا او نیز شما را دوست بدارد و گناهانتان را بیامرزد، که او آمرزنده و مهربان است. (مستدرک الوسا ئل – جلد 15
ادامه👇
٢٥ ـ وعن سليمان الجعفري قال : أباالحسن عليه‌السلام يقول : لايدخل الفقر بيتا فيه اسم محمدا أو أحمد أو على أو الحسن أو الحسين أو جعفر أو طالب أو عبدالله أو فاطمة من النساء
امام کاظم(ع): «به خانه‌ای که در آن، مردی به نام یکی از اسم‌های محمد، احمد، على، حسن، حسین، جعفر، طالب، عبدالله یا زنی به نام فاطمه باشد، فقر وارد نمی‌شود».
بحار الأنوار - ط مؤسسةالوفاء نویسنده : العلامة المجلسي جلد : 104 صفحه : 131
لَا تَتسّموا بِأَسْمَاءِ أَعْدَائِنَا
نام دشمنان ما را اسم مگذارید-
وسایل الشیعة ج ۲۱ / ص ۳۹۸/، ح ۲۷۳۹۸، ح ۲۷۳۹۹، ح ۲۷۴۰۰.
امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به اين سؤال كه : آيا نامگذارى [فرزندان] به نامهاى ائمه سودى دارد؟ ـ فرمود :
إي و اللّه ِ ، و هَلِ الدِّينُ إلاّ الحُبُّ ؟! قالَ اللّه ُ : «إنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللّه َ فاتَّبِعُوني يُحبِبْكُمُ اللّه ُ و يَغفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُم» (آل عمران،31)
آرى به خدا ، مگر دين جز محبت است؟ خداوند فرموده است : «اگر خدا را دوست داريد از من پيروى كنيد تا خدا دوستتان بدارد و گناهانتان را ببخشايد»
(تفسير العيّاشيّ : ۱/۱۶۸/۲۸ )
تغيير دادن نامهاى زشت
(بهترین نام ها)
سلیمان جعفر می کوید:سَمعتُ اَبَا الحسن علیه السلام یقول: لا یَدخُلَ الفَقرَ بَیتاً فیه اِسمُ مُحَمَّدٍ اَو اَحمَدَ، اَوعَلیٍّ اَوالحَسَنِ اَوالحُسَینِ لَو جَعفَرِ اَو طالِبٍ لَو عَبدِاللهِ لَو فاطِمَةَ مَنِ النِساءاز ابوالحسن شنیدم که فرمود:هیچ گاه فقر و بیچارگی به خانه ای که در آن نام محمد،احمد،علی،حسن،حسین،جعفر،طالب،عبدالله و فاطمه باشد،داخل نمی شود.(وسائل الشیعه،جلد 15،ص 129)
عبدالرحمن بن محمد عزر می گوید:اِستَعمَلَ مُعاویةُ مَروانَ بنَ الحَکَمِ عَیَر المَدینة،وَ اَمَرَهُ اَن یَفرَض لِشَبابِ قُرَیش،فَفَرَضَ لَهُم،فَقال علیُّ بنُ الحسین فَاَتَیتُهُ،فَقالَ:مَا اسمُکَ؟ فَقُلتُ عَیُّرح بنُ الحسینِ فقالَ: مَا اسمُ اَخیکَ فَقُلت:عَلیّ فَقالَ:عَلیّ وَ عَلیّ!ما یُریدُ اَبُوکَ اَن یَدَعَ احداً مِن وُلدِهِ اِلاّ سَمّاهَ علیّاً، ثُم فرض لی، فَرَجَعتُ اِلی اَبی، فَاَخبَرتُهُ فَقال: وَیلی عَلی اِبنَ مروان الزَّرقاء دَبّاغة الاُدَمِ،لَو وُلِدَلی مِائَة لَاَحبَبتُ اَن لا اُسَمّی اَحَداً مِنهُم اِلاّ علیّاًمعاویه مروان بن حکم را والی مدینه ساخت و به او دستور داد تا برای جوانان قریش مبلغی مقرر بدارد. امام سجاد می فرماید:من نیز نزد او رفتم و او از نامم پرسید: گفتم:علی بن الحسین گفت: نام برادرت چیست: گفتم علی، گفت علی و علی،مثل اینکه پدرت قصد دارد نام تمام فرزندانش را علی بگذارد. سپس مبلغی برایم مقرر نمود و از نزد او بیرون آمده و به حضور پدرم رسیدم و ماجرا را به ایشان عرض کردم پدرم فرمود: وای بر فرزند مروان چشم زرد دباغ!اگر صاحب صد فرزند نیز شوم دوست ندارم جز علی نامی بر آنها بگذارم.(وسائل الشیعه،جلد 15،ص128)
نام امامان معصوم
ربیع بن عبدالله گوید:قیل لِاَبی عَبدالله:جُعِلتُ فِداکَ- اِنّا نُسَمّی بأَسمائِکُم وَ اَسماءِ آبائِکُم،فَیَنتَفِعُنا ذلِکَ؟ فَقالَ؟ ای وَاللهِ. وَ هَلِ الدّینُ اَلَّا الحُبّ وَ البُغض!" قالَ اللهُ: اِن کُنتُم تُحِبُّونَ الله فَاتبَّعِوُنی یُحِببکُم الله وَ یَغفِرلَکُم ذُنوبَکُم" (آیه 31 سوره آل عمران)به امام صادق علیه السلام عرض شد:فدایت شوم ما فرزندان خود را به نام شما و پدران شما می نامیم.آیا این عمل به حال ما سودمند است؟ امام فرمود:آری به خدا قسم!مگر دین چیزی جز مهر ورزیدن و بغض و تنفر است؟! خداوند متعال می فرماید: اگر خدا را دوست می دارید از من پیروی کنید تا او نیز شما را دوست بدارد و گناهانتان را بیامرزد، که او آمرزنده و مهربان است. (مستدرک الوسا ئل – جلد 15
ادامه👇