روانشناسی و پزشکی

⭕️ می‌گویند: «تمام شدن پول پایانِ دوست‌داشتن است.»
اما تفسیر و شرح آن چیزی متضاد است. به‌این معنی نیست که وقتی پول تمام شد، زنان رها و طردمان می‌کنند، بلکه به‌این معنی است که وقتی مردی بی‌پول شد، شادابی و نشاط خودش را از دست می‌دهد. حالش بد می‌شود. حوصله و توانایی خندیدن را از دست می‌دهد. عجیب و زرد و رنجور می‌شود و آخرش ناامید و افسرده. آنگاه مرد زن را رها می‌کند. با حالتی نیمه‌مجنون آنها را رها می‌کند و از آن‌ها می‌گریزد ...!!

#بيشتر_بدانيم_بهتر_زندگى_كنيم.👇

@matlabravanshenasi

⭕️ رفتار نابهنجار و مخربِ اولیا که سبب تهدید و تخریب رشد و تکامل روانی کودک می‌شود، می‌تواند دو علت داشته باشد: نخست اینکه ممکن است از شخصیت فرد و رفتار غیرعادی اولیا سرچشمه گرفته باشد، و دوم اینکه امکان دارد به علت تضاد بین معیارهای فرهنگی و اجتماعی‌ای که از جانب اولیا اعمال می‌شود با خصوصیات و توانایی‌های کودک، ایجاد شود.

به عبارت دیگر، بیماری‌های روانی زمانی به وجود می‌آیند که کودک، در شرایط تعارض‌آمیز یا شرایطی که باید پاسخ‌های مناسب آن موقعیت را مشاهده کرده باشد، پاسخ‌های کافی را نیاموخته باشد یا آنکه پاسخ‌های آموخته‌شده او، برای حل تعارض موجود مناسب نباشند. برای مثال، اگر والدین کودکی که فحش می‌دهد، گاه او را تنبیه کنند و گاه به او لبخند بزنند، کودک نمی‌تواند بیاموزد که در برخورد با چنین موقعیتی، رفتار مناسب و صحیح کدام است. در نتیجه، در تعارضی حل ناشده گرفتار می‌ماند.

به این ترتیب، از نظر دالرد و میلر، بیماری‌های کنشی و به‌ویژه نوروزها را اولیا یاد می‌دهند و کودک آن‌ها را یاد می‌گیرد. رفتارهای تخریبی اولیا در مراحل حساس رشد کودک، مانند مرحله تغذیه که سال اول زندگی است، یا مرحله آموزش آداب توالت، یا آموزش جنسی و بلوغ و مانند آن‌ها، مشهودتر و تاثیرات آنها چشمگیرتر است.

در این دوره‌ها، بسیاری از کودکان می‌آموزند که در زمینه نیازهای اساسی خود، احساس شرم، خجلت، گناه، یا ترس و اضطراب بکنند؛ چنانکه هرگاه لازم باشد یکی از این خواسته‌ها ارضا شود، آن حالت‌های آموخته شده تشدید می‌شوند و ممکن است این کشمکش، به اساسی برای به وجود آمدن بیماری روانی تبدیل شود ...!!

سعید شاملو
از کتاب مکتب‌ها و نظریه‌ها در روانشناسی شخصیت

#بيشتر_بدانيم_بهتر_زندگى_كنيم.👇

@matlabravanshenasi

⭕️ یکی از دلایلی که ممکن است، اهمال کاری کنیم، ترس ما از موفقیت است. ممکن است در نگاه اول ترس از موفقیت، عجیب به نظر برسد. ولی اگر دقیق‌تر به آن نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که افراد بسیاری (و احتمالا خودمان) به آن مبتلا هستیم. در این یادداشت، قصد داریم به موضوع ترس از موفقیت و رابطه آن با اهمال کاری از دیدگاه روانکاوی بپردازیم.

👈 روانکاوان معتقد هستند که مشکلات افراد بزرگسال، اغلب، ریشه در کودکیشان دارد. ممکن است ما در کودکی برای مقابله با یک چالش اساسی در زندگیمان مجبور شده باشیم، اعمال خاصی انجام دهیم و احساسات خاصی را تجربه کنیم. اما مشکل هنگامی به وجود می‌آید که در بزرگسالی هم به این الگوهای هیجانی بچسبیم، حتی موقعی که واقعا به آنها نیازی نیست و به خاطر آنها مجبور به پرداخت بهای سنگینی ‌بشویم.

👈 درباره اهمال کاری ناشی از ترس از موفقیت، یک سوال کمک کننده، این است که چه چیزی موجب می‌شود، یک کودک از موفقیت بترسد و نخواهد از توانایی‌های خود به بهترین شکل استفاده کند؟ و در نهایت، چرا همین کودک در بزرگسالی دائما، سد موفقیت خودش می‌شود؟

👈 پاسخ این است که احتمالا جایی در گذشته، فرد در رابطه با موفقیت احساس خطر می‌کرده است. در حقیقت، اهمال کاری نکردن، او را در معرض یک خطر قرار می‌داده است. شاید موفقیت به عنوان خودنمایی به حساب می‌آمده است؛ مثلا خواهر یا برادر رقابت جویی بوده‌اند که به هر نشانه ای از موفقیت حمله می‌کرده‌اند. شاید یک والد شکننده در رقابت با فرزند خودش از موفقیت او احساس خطر می‌کرده است، یا اینکه یک والد مضطرب با کوچک‌ترین نشانه‌های شکستی که لازمه هر موفقیت است، وحشت می‌کرده است. در چنین شرایطی کودک یاد می‌گیرد که توانایی های خودش را تخریب کند: چون در این شرایط احتمالا کودک به این نتیجه می‌رسد که پیشرفت کردن می‌تواند بیش از اندازه خطرناک باشد و ممکن است جایی تصمیم بگیرد که عقب نشینی کند و دست از تلاش بردارد.

👈 در هر صورت، هر کدام از این دلایل که موجب ترس از موفقیت و در نهایت اهمال کاری در شما شده باشد، با آگاهی از آن‌ها، می‌توانید از گذشته رها شوید. در اصل، دیگر نیازی ندارید که از راهکارهای دفاعی در رابطه با تهدیدی که دیگر وجود ندارد، استفاده کنید. اکنون، می‌توانید بدون ترس از اینکه موفقیتتان کسانی را که دوستشان دارید را تهدید کند، بر کارتان تمرکز کنید ...!!

#بيشتر_بدانيم_بهتر_زندگى_كنيم.👇

@matlabravanshenasi