کتابدونی

#داستانک 📚

بستنی

چند سال قبل تصمیم گرفتم با یک تور به یزد بروم. در میان همراهان ما، یک دختر بیست و چند ساله بانمک با لبخندی شیرین بود که حس و حال مثبتی منتقل می کرد ،درنتیجه سعی کردم در گپ و گفتگو را با او باز کنم. متاسفانه او خجالتی و کم حرف بود در نتیجه نتوانستم به او زیاد نزدیک شوم .

خلاصه شب به یزد رسیدیم و در هتلمان اقامت گزیدیم و فردا سر صبح موقع صبحانه هر کسی دنبال نان تست فرانسوی ، سوسیس و تخم مرغ و... بود با تعجب دیدم که دختر مورد بحث برای خودش یک بستنی خریده و در گوشه ای مشغول خوردن است. به او نزدیک شدم و گفتم : "دخترم، بستنی برای صبحانه ؟ " خیلی ساده و آرام گفت :" بله ، برای اینکه خوشحالم می کنه من روزم رو با هر چی که خوشحالم می کنه شروع می کنم تا بتونم تا اخر روز خوشحال باشم ."من به فکر فرو رفتم و به او غبطه خوردم که بخاطر حرف دیگران حاضر نیست از شادی های کوچک خودش بگذرد.

متن از #لیلا_دلارستاقی



@ketabdooni✨

#داستانک📚

من یک فرشته دیدم!

جلوی بیمارستان لاله با نمونه پاتولوژی ایستاده بودم. باد سرد پاییزی به صورتم می خورد ولی مثل همیشه اصلا سرد نبود، انقدر از درون داغ بودم که حتی سرمای قطبی هم برای من دیگر سرد نبود. وقتی به شما در چهل و یک سالگی بگویند سرطان دارید به اندازه کافی وحشتناک خواهد بود ، اما وقتی به شما بگویند به نوع نادری مبتلا شده اید که فقط در دو الی سه درصد موارد دیده می شود؛ دیگر نور علی نور است. طنز داستان اینجاست که من همیشه می خواستم خاص باشم حالا به طور عجیبی خاص شدم .

خب حالا باید چه کار کنم ؟ اه باید نمونه پاتولوژی را به آزمایشگاه می بردم ،ساعت یک ربع به پنج بود و آغاز اوج ترافیک و من باید قبل از پنج و نیم جلوی درب ازمایشگاه می بودم .درخواست اسنپ کردم و خیلی سریع یک پژو سفید درخواست را قبول کرد.

به راننده گفتم : "ببخشید من دقیقا جای آزمایشگاه را نمی دونم  و آدرس را در گوگول به اون نشان دادم ." راننده گفت : "اوه خانم این آدرسی که می دهید گیشا هست من اگر می دانستم اصلا قبول نمی کردم ." من با صدایی مضطرب گفتم : "آقا من باید پنج ونیم آزمایشگاه باشم ." راننده کمی فکر کرد و گفت: " باشه من یه پیشنهادی دارم من شما رو روبروی پمپ بنزین گیشا پیاده می کنم و شما با عبور از پل هوایی پنج دقیقه ای به مقصدخودت می رسی  چون من اگه از راه اصلی برم زودتر از شش نمی رسی ! " قبول کردم و به حرف کسی که نمی شناختم اعتماد کردم .

راننده هر جای مسیر که ممکن بود گاز می داد و پیوسته حرص می خورد و این جمله را تکرار می کرد این مسیر که قدیم انقدر ترافیک نبود! عجیب بود، من و او فقط پنج دقیقه همدیگر را می شناختیم ولی آن شخص غریبه که برای کارش پول هم می گرفت ناگهان مثل یک دوست بسیار نزدیک شده بود که تمام تلاشش را می کرد که من را سریعتر به مقصد برساند. چرا واقعا؟ قطعا او یک فرشته بود البته از نوع انسانی ؛ یک آدم که در یک لحظه خیلی معمولی می خواست به یک غریبه ی مضطرب کمک کند و در عین حالی که او حتی نمی دانست که آین کمک برای من جنبه ی مرگ و زندگی دارد.

ساعت پنج و هفده دقیقه جلوی پل هوایی گیشا رسیدم و با کمک آدرسی که از روی گوگل برای من پیدا کرده بود دقیقا پنج و بیست و دو دقیقه جلوی در آزمایشگاه بودم . بله من یک فرشته دیدم خیلی معمولی در یک بعداظهر پاییزی .



نوشته ی #لیلا_دلارستاقی


@ketabdooni✨

چنل کتابدونی از کسانی که فرصت و ایده تولیدمحتوا در چنل را دارند، دعوت به عمل می‌آورد. اگر ایده یا محتوایی برای تولید دارید به این آی دی پیام دهید.

👇👇
@ketabdoni

#یک_قاچ_کتاب 🍉

«به‌نظرت بزرگ‌ترین راه هدردادن وقت چیه؟» موش کور گفت:
«اینه که خودت رو با بقیه مقایسه کنی.»

پسرک پرسید:
«نصیحت دیگه‌ای هم داری؟»
اسب گفت: «اینکه بقیه چطور باهات رفتار می‌کنن نباید معیار ارزش تو باشه.»

«همیشه یادت باشه که تو ارزش داری، تو مهمی، تو عزیزی، و چیزی رو به دنیا اضافه می‌کنی که هیچ‌کس دیگه‌ای از پسش برنمی‌آد.»

پسرک گفت:
«بعضی وقت‌ها می‌ترسم شماها بفهمین من معمولی‌ام.»
موش کور گفت: «عشق و علاقه نیازی به خاص‌بودن نداره.»

پسرک پرسید:
«اگه قلبمون زخمی شد چی‌کار کنیم؟» «با دوستی و همدردی و زمان باندپیچی‌ش می‌کنیم، تا اینکه دوباره با امید و خوشحالی بیدار بشه.»

پسرک، موش کور، روباه و اسب | چارلی مکسی

@ketbdooni✨

تا به حال به چهره‌های عبوس و گرفته اول صبح در ایستگاه‌های مترو و اتوبوس دقت‌کرده‌اید؟ چهره‌ها را که نگاه می‌کنی، اکثرا آویزان، در خودفرورفته‌اند. انگار به زور مجبورند جایی بروند! محل کار، درس یا ..‌. هرجا که هست، در چهره بیشتر مردم شادی دیده نمی شود!
ساده‌ترین و البته واقعی‌ترین پاسخ به شرایط اقتصادی بر می‌گردد و درست هم هست. شرایط اقتصادی و انواع و اقسام گرفتاری‌های مالی و سلامت آن قدر زندگی را سخت کرده که اگر کسی به مانند این دختر خوش ذوق در مترو، فریاد"صبح به‌خیر" سر دهد، دیوانه و شیرین‌عقل خوانده می‌شود!
اما این همه ماجرا نیست. شاد نبودن ما ایرانیان دلایل دیگری هم دارد که یه روش تربیتی نادرست ما بر می‌گردد. در کتاب #راز_شادی_والدین_دانمارکی نویسنده اشاره می‌کند که وقتی از یک دانمارکی هنگامی که یخبندان است، آسمان خاکستری است و باران می‌بارد، درباره وضعیت هوا می‌پرسید؟ او ناخواسته می‌گوید:
_خب خوب است که سر کارم!
_خوشحال در تعطیلات نیستم
_تصمیم دارم امشب در خانه لم دهم و وقتم را با خانواده سپری کنم
_هوا بد نیست صرفا لباس های من نا مناسب است.
نویسنده اسم این نوع نگاه را خوش بینی واقع‌بینانه گذاشته و می‌گوید: یک دانمارکی وانمود نمی‌کند که هیچ چیز منفی وجود ندارد! بلکه سعی می‌کند به یک موضوع از جنبه دیگری نگاه کند که ممکن است به ذهن ما خطور نکند. در حقیقت آنها حتی در بدترین موقعیت‌ها، دنبال جنبه‌های مثبت می‌گردند. این بحث در کتاب مفصل است و پیشنهاد می‌کنم خودتان آن را بخوانید و شیوه ترتبیتی فرزندان در ایران را با دانمارکی‌ها مقایسه کنید.
تمرکز این کتاب روش تربیتی است که والدین باید از آن‌ها الگو بگیرند. بنابراین خواندن این کتاب کمک می‌کند، فرزندان شادتر و بهتری تربیت کنیم.

#مصطفی_قاجار

👇👇
سفارش کتاب رازشادی والدین دانمارکی