نقایص، نواقص
نقایص جمع نقیصه است یعنی عیب ها ولی
نواقص جمع ناقصه است یعنی ناتمام ها و کاستیها ،
بنابراین باید نوشت 《تکمیل نواقص》 و نه تکمیل نقایص
و در مورد نقایص باید نوشت《 رفع نقایص》 یعنی رفع عیوب

دعوا و دعوی
به جای نوشتن واژه دعوی ، بهتر است دعوا نوشته شود
برخی قضات و همکاران ،واژه مذکور را به غلط دعوی تلفظ می کنند یعنی با حرف ی که در آخر آن آمده
این مثل این است که ما اسامی موسا و عیسا را موسی و عیسی (با تلفظ ی منقوص )بگوییم

نظریات
نظرات جمع نظره است یعنی یک نگاه پس برای جمع نظر به مفهوم رای و عقیده نمی توان استفاده کرد بهتر است گفته شود 《نظرها 》
اما نظریات جمع نظریه است و نظریه یعنی تئوری و دکترین پس برای رساندن معنی نظرها، از صیغه جمع نظریات استفاده نشود بهتر است

جهیزیه،جهیز و جهاز
جهاز به فتح و کسر اول ، ساز و برگ و لوازم خانه و مسافر و مردم را گویند و صورتهای دیگر کلمه در معنی حقوقی مورد نظر استعمال نمی شود

محال
محال باضم اول یعنی ناممکن ، باطل و حواله شده
محال به فتح اول جمع محل است
غفلت از این معانی گهگاه موجب اشتباه در تلفظ تواند بود

اکثرا و اقلا
از آنجا که صیغه های اکثر واقل ،افعل التفصیل بوده و غیر متصرف می باشند ودر نتیجه تنوین نمی گیرند
به جای این ترکیب ها می تو ان از غالبا ، بیشتر، دست کم، و لااقل استفاده کرد

گذار و گزار
گذاشتن و گذاردن به معنای وضع کردن و تاسیس کردن ،قراردادن و آوردن است همچون قانونگذار و بنیان گذار
اما گزاردن به معنی به جای اوردن ،اجرا کردن و انجام دادن است همچون خدمتگزار ، کارگزار
بنابراین در هنگام نوشتن به تفاوت کار توجه داشت

بالاخره
در ترکیب عربی بالاخره نیامده ، بهتر است از واژه های سرانجام و عاقبت و آخرالامر استفاده کرد

تقدیمی ،نقدیم شده
یکی از واژه هایی که در آرا دادگاهها هم مرسوم شده کلمه 《تقدیمی 》است
که《 ی》 اضافه شده از هیچ یک از انواع یای دستور زبان فارسی نیست که منظور همان تقدیم شده است
پس درست است بنویسیم دادخواست تقدیم شده

برعلیه
از آنجا که ترکیب عربی علیه خود به معنی براو و برضد او، است آوردن حشو (بر) و تضافه کردن آن به علیه زشت و بی قواره و غلط است
وانگهی در فارسی برای رسانیدن مفاهیم موافقت و مخالفت و دوستی و دشمنی می توان از 《با》و 《بر》 استفاده کرد
مثلا بجای نوشته شود برعلیه او قیام کرد می توان نوشت علیه او قیام کرد یا ،بر او قیام کرد

شرایط و اوضاع
به غلط کلمه شرایط را بجای وضع و اوضاع به کار می برند مثلا می نویسند در شرایط فعلی ترافیک که باید نوشته شود در وضع کنونی ترافیک
کلمه شرایط که خود معنی معین دارد و هرگز به به جای وضع و اوضاع بکار نرفته است

باید، بایست
از کلمه باید و بایست در معنی ضرورت داشتن و لازم داشتن و لازم بودن استفاده می شود
》باید》ناظر به حال و آینده و《بایستی》ناظر به گذشته است
بنابراین نوشتن 《بایستی برود》 اشتباه و باید بنویسیم《 بایستی می رفت》
و نوشتن 《باید می رفت》 اشتباه و باید بنویسیم 《باید برود》

در زبان فارسی تذکیر و تانیث وجود ندارد ، به گونه ای که یک اسم باید مذکرباشد یا مونث و مجبور باشیم صفت های راجع به آنها را مطابق موصوف بیاوریم
حال بدون توجه لابد به تبعیت از زبان عربی خانم معلمه داریم و دادگاه صالحه! و یا خانمی در عرضحال به دادگاه مطلب خود را 《اینجانبه》 شروع و ادامه می دهد


همچنین واژگانی که بطور ناصحیح در دادخواست ها و لوایح و آرا دادگاهها استعمال می شود کلماتی از قبیل صادره، متخذه ،منعقده و...است
شایسته است بجای قرار دادن حرف 《ه》 در آخر آن واژگان ،کلمه《 شده 》را به آخر آنها اضافه کنیم پس بجای ، رای صادره ،رای صادر شده ،قراردادمنعقده، قراردادمنعقد شده ، تصمیم متخذه ، تصمیم اتخاذ شده ، می نویسیم


استعمال واژگان ضروری و الزامی غلط هستند به جای آنها می توان نوشت ضرورت دارد ، لازم است
📚وکلای جوان بدانند

فن_دفاع

#کانال_حقوقدانان_ایران

🔰از مجموعه بزرگ ما دیدن فرمایید
👇
https://t.me/addlist/eTvz4sR_VlJkNjM5