هنـــــــوز هم گاهی که به یادت، بلندای آسمـــــــان را می‌نگرم از پس خنده‌های ماه دریاچه‌ی نقره‌گون، اشک‌های ستارگان را رصـــــــــد می‌کنم که چکه‌چکه بر گونه‌های شـــــــــب فرو می‌لغزد؛ هنوز هم به زير تاق زبرجد خوشه‌ی پروین، بر ورق‌های حــــــــریر عــــــطرآگین گُل و آراسته به نازک‌آرایی تخیل، نام تو را غمگین‌ترین چامه‌ی (شعر) جهان می‌خوانم و هنوز هم می‌دانم روزی تو هم مثل من و پروانه‌ها دلت برای تمام روزهای باهم بودنمان تنــــــگ خواهد شد . . .

#عاشقانه


🎤 @goyande_radio