[ کانال برهان ]

‍ #از_برهان_بپرس
#نقل_فضایل_از_کتب_مخالفین 

✅ علم امام

✧✿﷽✿✧┅✧┅┄┄

#قسمت_پنجم

بیان داشتیم به حساب روایات، می‌شود منابع علم امام علیه‌السلام را به دو دسته تقسیم نمود:
1- به صورت کتبی؛
2- به صورت غیر کتبی.

قسم کتبی، را که شامل کتاب و سنت، احادیث نبوی و مخصوصاً کتاب جامعه است تا حدودی بررسی نمودیم؛
و اما پیش از ورود به قسم مفصل غیر کتبی چند نکته را باید به ذهن بسپاریم:

🔸نکتۀ اول اینست که در بارۀ ائمه روایات زیادی هست که «اَنَّهم ِلا یَحکُمون اِلا بالکتابَ و السنة»=یعنی اینکه ائمه ع فقط بر اساس کتاب و سنت حکم و عمل بیان می‌‌کنند؛ برای مثال این روایت از کتب عامه نقل شده است:
«علي الآخذ بسنة رسول الله ص»(احقاق الحق ج۴ص۶ - تصویر الحاقی) ؛
یعنی اینکه امیرالمؤمنین ع آن کسی هستند که به سنت رسول اکرم ص عمل میکنند.

حال این که ائمه ع بر اساس کتاب و سنت حکم شرعی بیان می فرمایند یعنی چه؟

←یعنی حکم از راه پیغمبر اکرم ص به ائمه ع رسیده است. حکم جدیدی که از راه پیامبر اکرم ص به آنها نرسیده باشد دریافت نخواهند کرد؛←معنایش این است که برای ابلاغ حکم جدید، شخص باید «نبی» باشد.

منتهی علم ائمه اطهار ع به کتاب با علم ما تفاوت دارد.←قرآن را آن گونه می‌دانند که خدا می‌خواهد که بدانند. ما قرآن را آن گونه می‌دانیم که فهم ما اقتضا می‌کند. این دو فهم از زمین تا آسمان با هم تفاوت دارند. سنت پیغمبراکرم ص آن گونه که به آنان رسیده، همه را بدون اشتباه و خطا آگاهند؛ و می‌دانند؛ اما افراد عادی مثل ما ، آنچه را که از پیغمبر اکرم ص رسیده؛ یک صدم آن را می‌دانیم؛ آن هم با صدها اشتباه و خطا. تفاوت مطلب این است.

🔻نتیجتاً، یک مطلب از این واضح می‌شود؛ و آن اینکه اگر بنا بود امامت فقط و فقط علم به احکام بود، امام ع به این همه منابع علمی دیگر نیاز نداشت.

اینکه امام ع محدَّث است؛ ملائکه با ایشان سخن می‌گویند. شب جمعه چگونه می‌شوند؛ روز قدر چگونه می‌شوند. مَلکی هست که اعظم از جبرئیل است؛ و او را «تسدید» می‌کند و... اگر بنا بود قوام امامت فقط به احکام باشد، امام ع به این همه منابع علمی مفصل، این همه منابع دیگر نیاز نداشت.

آن که در دست و دهان ها افتاده است؛ و اساس آن از دهانهای خبیث و قلمهای خبیث رسیده است؛ که آنها می‌گویند کار امام این است که فقط احکام بیان کند. امام بنا نیست جز احکام چیز دیگری بلد باشد. این را می‌گویند تا اینکه بگویند هر کسی هر چه گفت چون شما نمی‌توانید تعیین کنید چه کسی درست می‌گوید یا نادرست، بنابر این هر کسی می‌تواند امام باشد. اول مطلب را در یک دایرۀ تنگی قرار می‌دهند. در آن دائره به آسانی می‌شود گفت که هر کسی می‌تواند شعر بگوید. افراد عادی هم به حجم شعر نگاه می‌کنند؛ نه به ارزش شعری؛ نتیجتاً آن گونه می‌شود که هر بی ذوقی را می‌شود جای سعدی و فردوسی نهاد. در این جا هم خیلی آسان می‌شود که مانند شعرا، یک شیخ بی سوادی را جای امام نهاد!

اگر بنا بود آن گونه که برخی سعی دارند رواج دهند، ائمه ع فقط کارشان بیان احکام باشد؛ در آن صورت به این همه منابع علمی احتیاج نداشتند؛ که ملکی ایشان را تثبیت و تسدید بکند. احکام پیامبر اکرم ص به هر امامی رسیده بود.

فرض کنید اگر قرار بود حرمت امام ع به حرمت یک راوی ثقه باشد ، یعنی به اندازه‌ی کسی که هر چه شنیده درست یاد گرفته؛ و عمداً خلاف واقع نمی‌گوید؛ و اشتباه هم نمی‌کند؛ در آن صورت دیگر به این همه منابع علمی نیاز نداشتند.
اینکه در شبانه روز ملکی همراه امام است که ایشان را تسدید می کند؛ امام محدّث است؛ امام چه است و ... دیگر چه نیازی به این همه کمک الهی داشتند؟
خود این روایات که نشان می‌دهد بار مسؤولیت امام ع بیش از حد قوای افراد عادی بشر است، می‌رساند که محدودۀ ائمه ع  بالاتر از این حرفهاست. این یک مطلب است.

🔸مطلب دوم این است که در دستان و دهانها افتاده است؛ و می‌گویند که اساساً اعجاز به دعاست؛ نه به قدرت و توان. یعنی می‌گویند پیغمبر اکرم ص با سایرین هیچ گونه تفاوتی نداشته اند. گاهی استدلال به این آیۀ کریمه می کنند:
«قُل انّما اَنَا بشرٌ مثلکم یوحی الیَّ»{کهف/۱۱۰} =بگو‌ من هم مثل شما بشری هستم که به من وحی می‌شود

❌که بله، پیامبر ص انسانی است که به او وحی می‌شود؛ و امتیازش بر ما به وحی است. بنابر این اعجاز پیامبر اکرم ص موجب هیچ قدرتی بیش از ما نیست. تفاوت ایشان با ما این بود که او بنده ای مقرب بود؛ و اگر دعا می‌کرد خدا دعایش را استجابت می‌کرد؛ و اساساً انبیاء با سایرین تفاوتی ندارند؛ تا بتوانند باطل را جای حق بگذارند!

←این اساس سخنی است که از وهابیان و #ابن_تیمیه منتشر شده است. در ایران هم در دست و دهان عده‌ای مغرض و گروهی نادان افتاده است که ائمه ع یا پیامبر اکرم ص بندگان مقرب الهی بودند؛ و تفاوتشان با ما در این بود که دعای آنان مستجاب می‌شد!

➖در قسمت بعد به نقد این مدعا می‌پردازیم!

➖➖
@borrhan

‍ #نقل_فضایل_از_کتب_مخالفین (۱۴۷۸)

✅ گوشه‌ای از مناقب خدیجه کبری سلام الله علیها در منابع دست اول مخالفین و حسادت و هتاکی دیگران!

┄┄┅═✧❁﷽✧═┅┄┄

🔸أَتَى جِبْرِيلُ النبيَّ، فَقالَ: يا رَسولَ اللَّهِ: هذِه خَدِيجَةُ قدْ أتَتْ معهَا إنَاءٌ فيه إدَامٌ، أوْ طَعَامٌ أوْ شَرَابٌ، فَإِذَا هي أتَتْكَ فَاقْرَأْ عَلَيْهَا السَّلَامَ مِن رَبِّهَا ومِنِّي وبَشِّرْهَا ببَيْتٍ في الجَنَّةِ مِن قَصَبٍ لا صَخَبَ فِيهِ، ولَا نَصَبَ
- ای رسول خدا ! این خدیجه می‌باشد که با ظرفی حاوی طعام و نوشیدنی نزد تو می‌آید ، هر گاه نزد تو آمد، از جانب پروردگارت و من ، سلام به او برسان و وی را به خانه ای در بهشت بشارت ده که در آن سروصدا و زحمتی نیست.

📚صحيح البخاري ط. دار ابن كثير ٣٨٨٢٠.


🔸حسبُكَ مِن نساءِ العالَمينَ مَريمُ بِنتُ عِمرانَ ، وخَديجةُ بِنتُ خوَيْلدٍ ، وفاطمةُ بِنتُ محمَّدٍ ، وآسيةُ امرأةُ فِرعَونَ
- در میان زنان عالم مریم دختر عمران ، خدیجه دختر خویلد و فاطمه دختر محمد و آسیه همسر فرعون تو را بس است.

📚صحيح الترمذي للألباني ط. مكتبة المعارف ج٣ ص٥٧٣ ر٣٨٧٨. 👈[صحيح]

🔸ما غِرْتُ علَى امْرَأَةٍ ما غِرْتُ علَى خَدِيجَةَ مِن كَثْرَةِ ذِكْرِ رَسولِ اللَّهِ إيَّاهَا، قالَتْ: وتَزَوَّجَنِي بَعْدَهَا بثَلَاثِ سِنِينَ، وأَمَرَهُ رَبُّهُ عزَّ وجلَّ أوْ جِبْرِيلُ عليه السَّلَامُ أنْ يُبَشِّرَهَا ببَيْتٍ في الجَنَّةِ مِن قَصَبٍ.
- از عائشه نقل شده است كه بر هيچ يك از زنان به اندازه خديجه حسادت نكردم؛ چرا كه رسول خدا او را زياد ياد مي كرد، سه سال بعد از او ، با من ازدواج كرد و خداوند به پيامبر و يا جبرئيل دستور داد كه خديجه را به خانه اي در بهشت كه از درّ و مرواريد ساخته شده است، بشارت دهد.

📚صحيح البخاري ط. دار ابن كثير ٣٨١٧.


🔸ما غِرْتُ علَى نِسَاءِ النبيِّ، إلَّا علَى خَدِيجَةَ وإنِّي لَمْ أُدْرِكْهَا. قالَتْ: وَكانَ رَسولُ اللهِ إذَا ذَبَحَ الشَّاةَ، فيَقولُ: أَرْسِلُوا بهَا إلى أَصْدِقَاءِ خَدِيجَةَ قالَتْ: فأغْضَبْتُهُ يَوْمًا، فَقُلتُ: خَدِيجَةَ، فَقالَ: رَسولُ اللهِ إنِّي قدْ رُزِقْتُ حُبَّهَا. وفي روايةٍ
- هرگز بر هیچ‌یک از زنان پیامبر صلی‌الله علیه [وآله] غیرت نورزیدم، جز بر خدیجه، با آنکه او را درک نکردم. راوی گفت: و پیامبر صلی‌الله علیه وآله هرگاه گوسفندی قربانی می‌کرد، می‌فرمود: آن را به دوستان خدیجه بفرستید. راوی گفت: روزی او را به خشم آوردم و گفتم: خدیجه! پس پیامبر (صلی‌الله علیه [وآله] و سلم) فرمود: همانا من به محبت او روزی داده شده‌ام.

📚صحيح مسلم ط. دار طيبة ر٢٤٣٥.


🔸أنَّ رَسولَ اللهِ ذكَرَ خَديجةَ، فقُلتُ: لقد أعقَبَكَ اللهُ عزَّ وجلَّ مِنَ امرأةٍ -قال عَفَّانُ: مِن عَجوزةٍ مِن عَجائِزِ قُرَيشٍ- مِن نِساءِ قُرَيشٍ، حَمراءِ الشِّدقَيْنِ، هلَكَتْ في الدَّهرِ! قالت: فتمَعَّرَ وَجهُهُ تَمَعُّرًا ما كنتُ أراهُ إلَّا عِندَ نُزولِ الوَحيِ، أو عِندَ المَخيلةِ، حتى يَنظُرَ: أرَحمةٌ أم عَذابٌ.
- روزی رسول خدا صلی‌الله علیه [وآله] از خدیجه یاد کرد. گفتم: خداوند عزّوجل به جای او زنی دیگر به تو عطا کرده است -عفّان روایت کرد که گفت: زنی که پیرزنی از پیرزنان قریش بود- از زنان قریش، با گونه‌هایی سرخ‌رنگ که در گذر ایام از میان رفت و در روزگار نابود شد! راوی گفت: پس چهره پیامبر چنان دگرگون و درهم شد که گویی جز هنگام نزول وحی یا هنگام مواجهه با نشانه‌ای عظیم، که باید بنگرد آیا آن نشانه رحمت است یا عذاب، هرگز او را در چنین حالتی ندیده بودم.

📚مسند احمد ت. شعيب الأرناؤوط ط. مؤسسة الرسالة ج٤٢ ص٨٩ ر٢٥١٧١ 👈[إسناده صحيح على شرط مسلم]


🔸كان النَّبيُّ إذا ذكَرَ خَديجةَ أَثْنى عليها، فأحسَنَ الثناءَ، قالت: فغِرْتُ يومًا، فقُلْتُ: ما أكثرَ ما تذكُرُها حَمراءَ الشِّدْقِ، قد أبدَلَكَ اللهُ عزَّ وجلَّ بها خَيرًا منها، قال: ما أبدَلَني اللهُ عزَّ وجلَّ خَيرًا منها، قد آمَنَتْ بي إذ كفَرَ بي الناسُ، وصدَّقَتْني إذ كذَّبَني الناسُ، وواسَتْني بمالِها إذ حرَمَني الناسُ، ورزَقَني اللهُ عزَّ وجلَّ ولَدَها إذ حرَمَني أولادَ النِّساءِ.
- رسول خدا هرگاه به یاد خدیجه می‌افتاد از او به نیکی یاد می‌کرد.روزی حسادت بر من چیره شد و گفتم : چه زیاد از آن پیر زن با گونه های سرخ رنگ یاد مى‌کنید؟همانا خداوند بهتر از او نصیب شما کرد! رسول خدا فرمود :خداوند بهتر از او نصیب من نفرمود ، هنگامى که همه مردم مرا تکذیب مى‌کردند، او مرا تصدیق مى‌کرد و هنگامى که مردم مرا محروم مى‌داشتند او با اموال خود من را یاری مى‌کرد و خداوند فرزندان مرا، از او به من عنایت فرمود و حال آنکه از غیر او فرزندى به من عنایت نفرمود.

📚مسند احمد ت. شعيب الأرناؤوط ط. مؤسسة الرسالة ج٤١ ص٣٥٦ ر٢٤٨٦٤. 👈[صحيح]

➖➖➖➖
@borrhan

‍ #افضلیت (۴۹۰) #معاویه (۴۴۷)
#حمزه #جعفر #مروان_بن_حکم
#روابط (۱۵۲) #نهج_البلاغه (۶۵)

┈┅ ❁ـ﷽ـ❁ ┅┈

🔻امیرمؤمنان علیه السلام در پاسخ نامه‌ای که معاویه لعنه الله به آن حضرت نوشته بود در ضمن معرفی خاندان خود به نقاط مثالب و مطاعن خاندان معاویه اشاره می‌فرمایند:

✍🏻 «قصد آگاه کردن تو را ندارم؛ بلکه به عنوان شکر و سپاسگزاری نعمت خداوند متعال، می‌گویم؛ جمعیتی از مهاجران و انصار در راه خداوند شربت شهادت نوشیدند؛ و البته همۀ آنان مشمول فضل خداوند می‌باشند، اما هنگامی که شهید ما (حضرت حمزه علیه السلام) شربت شهادت نوشید به او گفته شد "سیدالشهدا"؛ و رسول الله صلی الله علیه و آله هنگام نماز بر وی هفتاد تکبیر گفتند. آیا نمی بینی عده ای دست خود را در راه خدا دادند؛ و البته همۀ آنان مشمول فضل خداوند می‌باشند، اما هنگامی که یکی از ما دچار همان مصیبت شد، در بارۀ او فرمودند: «پرنده در بهشت و دارای دو بال» و اگر خداوند از خود ستایی نهی نفرموده بود هر گوینده ای می‌توانست فضائل بسیاری را از ما بر شمارد که دلهای مؤمنان با آنها آشناست؛ و گوشهای شنوندگان از شنیدن آنها آزرده نمی‌شود. اين شكار را واگذار كه صيد آن كار تو نيست. ما پروردگان خداييم و سایر مردم پروردگان ما هستند. اگر با خاندان شما در آميختيم و چون همتايان با شما رفتار كرديم، در عزّت و شرف ديرين ما نقصانى پديد نيامد. از شما زن گرفتيم و به شما زن داديم؛ در حالى كه همتايان ما نبوديد. به راستى شما را با ما چه نسبتی است؟

رسول الله ص از ماست در حالی که آن دروغگو كه تكذيبش نمود [ابوسفیان یا ابوجهل] از شماست. «اسد الله» [حمزه ع] از ماست و «اسد الأحلاف» [ابوسفیان] از شماست. دو سرور جوانان بهشت [حسنین ع]  از ما و «صبيبة النار» [بنی مروان] از شما هستند. بهترين زنان جهان [حضرت صدیقۀ طاهره ع] از ماست و حمّالة الحطب [ام جمیل بنت حرب] از شماست.

و بسا چيزهايى ديگر كه از فضايل ما هستند و يادكردنشان به زيان شماست.
فضيلت ما را در اسلام، همگان شنيده اند و ارج و مقام ما هم در عصر جاهلى بر كسی پوشيده نيست. آنچه از ما پراكنده بوده در كتاب خدا گرد آمده است. آنجا كه گويد «به حكم كتاب خدا خويشاوندان به يكديگر سزاوارترند.» و نيز سخن حق تعالى كه «نزديكترين كسان به ابراهيم همانا پيروان او و اين پيامبر ص و مؤمنان هستند و خدا ياور مؤمنان است.» ما يك بار به سبب خويشاوندى با پيامبر به خلافت سزاواريم و يك بار به سبب طاعت و متابعت.

چون در روز سقيفه مهاجران بر انصار حجت آوردند كه ما از نزديكان رسول الله ص هستيم، پيروز گرديدند. اگر خويشاوندى با رسول الله ص سبب پيروزى در حجت است، پس اين حق از آن ماست نه شما؛ و اگر خويشاوندى سبب پيروزى نشود، پس دعوی انصار مسموع تر است.»

📜نامه ۲۸ نهج‌البلاغه
➖➖➖➖
@borrhan