در دوران کنکور خودم،
بیشتر از اینکه بخوام بدونم
فلان منبع از نظر یه دانشجوی پزشکی یا مشاور بهتره،
نیاز داشتم یکی باهام حرف بزنه.


یکی که بفهمه چی می‌کشم،
یکی که گوش بده،
یکی که درک کنه.
یکی که به جای تحلیل نتیجه‌هام یا گفتن اینکه "میشه یا نمیشه"، یادم بده چطور ذهنمو آروم کنم.



از روز اولی که این کانال رو ساختم، هدفم این بود:
برای کسی که مثل شرایط اون روزهای من رو داره، همون چیزی باشم که خودم نداشتم.


فلسفه این متن‌ یا ویس هاییکه مدتی به اسم "خسته زحمتِ امروزتون نباشید" می‌نویسم، دقیقاً همینه.

مطمئنم اینها، هرچند کوچیک، می‌تونن کمک‌کننده باشن.