🔴
توافق با نظام؛ تنفس مصنوعی برای یک ساختار سرکوبگرمذاکرات غرب با جمهوری اسلامی و احتمال دستیابی به توافق، نه تنها چشماندازی برای اصلاح ساختارهای موجود ترسیم نمیکند، بلکه عملاً به منزله دمیدن روحی موقت در پیکر نظامیست که مشروعیت خود را از دست داده و تنها با سرکوب و کنترل روانی جامعه دوام آورده است. چنین توافقاتی، با گشودن رگههای تنفسی اقتصادی و سیاسی، نهتنها نظام را از پاسخگویی به مطالبات مردم بینیاز میکند، بلکه اصلاحناپذیری آن را تثبیت و استمرار سرکوب را تضمین مینماید.
در این میان، برخی که حیات سیاسی و اجتماعیشان به بقای این نظام گره خورده، با هر ابزار رسانهای و تبلیغاتی ممکن میکوشند تا مذاکرات و توافقی که تنها به تقویت ساختار ایدئولوژیک و ایران ستیز حاکم منجر میشود را به نام منافع ملی جا بزنند. هدف ایشان صرفاً کنترل فضای اجتماعی و تخلیه هیجانات اعتراضی مردم است؛ بهگونهای که حتی اگر جامعه پشت نظام نرود ، دستکم در برابر آن نیز نایستد.
در سوی دیگر، گروهی قرار دارند که هرچند با کلیت نظام مخالفاند، اما از ترس هزینههای رسانهای، تخریب سیاسی و از دست رفتن جایگاه اجتماعیشان، از ابراز علنی مخالفت با مذاکرات پرهیز میکنند. آنان که مصالح ملی را فدای مصلحتهای شخصی و جناحی کردهاند، سکوت پیشه کردهاند و از قضا، تمام طیف جمهوریخواه اپوزیسیون در همین دسته جای میگیرند؛ طیفی که در بزنگاههای حساس، بیش از آنکه دغدغه ایران را داشته باشند باشند، نگران منافع سیاسی خودند.
در این میان، شاهزاده رضا پهلوی با تقدم منافع ملی بر مصالح شخصی، بار دیگر نشان داد که برخلاف بسیاری از مدعیان سیاستورزی، دغدغهاش نه حفظ موقعیت فردی، بلکه پیگیری منافع کلان ایران و ایرانیان است. این موضعگیری، فارغ از نگاههای سیاسی موافق یا مخالف، گواهیست بر ثبات قدم او در مسیر مسئولیتپذیری و پرهیز از بازیهای رایج قدرت در اپوزیسیون ؛ این موضعگیری بار دیگر بر نبود جایگزینی برای او در نقش رهبری ایران مهر تأیید میزند.
👉@Baharemashrooteh
به ما بپیوندید