هر کسی که وقایع غزه را از نگاه سنن الهی بررسی کند، می‌فهمد که زمان نابودی اشغالگران چندان دور نیست.

افزایش ظلم، جنایت، طغیان و تهدید بإذن خداوند تنها باعث شتاب در وقوع این سنت الهی می‌شود.

در شرایط تهدیدات برای اخراج مردم غزه، این دو آیه در ذهنم می‌آید که خداوند می‌فرماید:

﴿وإن كادوا ليستفزونك من الأرض ليخرجوك منها وإذا لا يلبثون خلافك إلا قليلا ❋ سنة من قد أرسلنا قبلك من رسلنا ولا تجد لسنتنا تحويلا﴾
"و نزدیک بود آنان تو را از سرزمین (مکّه) برکنند تا تو را از آنجا بیرون کنند. (اگر آنان چنین می‌کردند) در این صورت بعد از تو جز مدّت کوتاهی نمی‌ماندند. ❋ شیوه‌ی ما در (دفاع از همه‌ی) پیغمبرانی بوده است که پیش از تو فرستاده‌ایم و تغییر و تبدیلی در شیوه‌ی ما نخواهی‌دید (و کسی را نخواهی یافت که بتواند سنّت ما را دگرگون سازد)".

و در جایی دیگر می‌فرماید:

﴿فأراد أن يستفزهم من الأرض فأغرقناه ومن معه جميعا﴾
"(فرعون بر سرکشی خود افزود و) خواست که (موسی و پیروانش) جملگی را از سرزمین (مصر) بردارد (و ایشان را ریشه‌کن سازد). پس ما فرعون و همه‌ی فرعونیان را غرق کردیم (و تیر نیرنگشان را به سوی خودشان برگرداندیم و زمین را از لوث وجودشان پاک کردیم)".

در تفسیر کلمه «يستفزهم» آمده است که یعنی «آن‌ها را بترساند و وادار به فرار کند»، و «استفزاز» یعنی «مجبور کردن به ترک مکان».

سعدی رحمه‌الله در تفسیر آیه‌ی اول می‌گوید:

«إن الله إذا أراد إهلاك أمة، تضاعف جرمها، وعظم وكبر، فيحق عليها القول من الله فيوقع بها العقاب، كما هي سنته في الأمم إذا أخرجوا رسولهم»
"زمانی که خداوند بخواهد قومی را هلاک کند، گناه و ظلم آن‌ها بیشتر می‌شود و سپس عذاب الهی بر آن‌ها نازل می‌گردد، همان‌طور که این سنت الهی درباره اقوامی که پیامبر خود را اخراج کردند، اجرا شده است".

• شیخ احمد سید | واحد ترجمه‌ی راسخ

@Raaasekh | راسخ