صدای اصفهان

شعری از خیام
من هیچ ندانم که مرا آن که سرشت
از اهل بهشت کرد یا دوزخ زشت
جامی و بتی و بربطی بر لب کشت
این هر سه مرا نقد و تو را نسیه بهشت!

از رسانه ای دیگر:

سلام یه چند وقته تو اصفهان طرح برخورد با ارازل راه اندازی شده،دیروز هم جمعه ۱۴۰۳/۱۱/۱۲ اومده بودند تو منطقه ملک شهر اصفهان با هر بهونه ماشین رو متوقف می‌کردند،حتی ماشین خانوم هارو به بهانه موزیک بلند،نداشتن مدارک و حتی حجاب ،طرح حجاب و عفاف اسم عوض می‌کند وگرنه داره اجرا میشه

شتر نامرد
مطلبی از یک گروه صنفی:

قصابها اصطلاحی دارند با عنوان "شتر نامرد"

شتر نامرد شتری هست که در طویله‌ی در ایستگاه آخر سلاخ خانه، سالهاست که نگهداری میشود و در همان طویله، زمانی که در کشتارگاه مجاورش رفقایش را دارند ذبح می‌کنند، آب و علیق و علف خوبی هم بهش می‌رسه!

می‌دانید که:
شتر  کلا حیوان باهوشی هست و وقتی از میان راهروها و داربست فلزی های کشتارگاه می‌خواهند عبورش بدهند و یکی یکی وارد کشتارگاهشان کنند و آنها را ذبح کنند، چیزهایی حس می‌کند و از رفتن به داخل این راهروها و گذر ها خود داری می‌کند و قدم در این راه ها نمی گذارد.
اینجاست که نقشِ مهم و بارزِ شتر نامرد شروع می‌شود. شتر نامرد با این گذر گاه‌ها و راهروها آشناست. بارها و بارها از میان اینها رد شده و به آب و علف خوبی هم رسیده است! ایشان جلو می‌شود و دیگر شتران هم با توجه به اینکه او هم همنوعشان هست به دنبال او راه می‌افتند!

سلاخ ها و قصابها شترِ نامرد را از درِ دیگر بیرون می‌برند، اما قطارِ شترانی که به دنبال شترِ نامرد از این راهروهای تنگ عبور کرده و یکی یکی واردِ کشتارگاه می‌شوند، یکی یکی ذبح می‌شوند.

روی  سخنم با "شتر های نامرد" خودمان هست!
شتر جان! قرار نیست قصابها برای همیشه شما را نگه دارند! و برایت آب و علیق فراهم کنند. دیر یا زود شما هم حتما و حتما همچون دیگر همنوعانی که آنها را به این سمت هدایت کردی مزه‌ی کارد و سلاخی شدن را خواهی چشید. قصابها هیچوقت با شترها، عقد اخوت  ندارند، اگر کمی به آنها آب و علف می‌دهند و به آنها رسیدگی می‌کنند، به منظور دیگری هست