تداوم خشونت در نیجریه؛
فرسایش توان نظامی در جنگهای فرسایشی#تحلیل_نظامی
ارتش نیجریه سالها درگیر عملیات در برابر بوکوحرام و دیگر گروههای تروریستی بوده، اما این درگیریها به صورت
نامتقارن و فرسایشی ادامه یافته است. استفاده مداوم از نیروهای نظامی بدون پیروزی قاطع، باعث کاهش روحیه، خستگی عملیاتی، و فرسودگی تجهیزات شده. نیروهای ارتش در برخی مناطق حتی کنترل فیزیکی را به گروههای شبهنظامی واگذار کردهاند.
عملکرد ارتش نیجریه نشان میدهد که این کشور فاقد یک عزم واحد برای مقابله با جنگهای نامنظم و شورشی است. تمرکز بر عملیاتهای کلاسیک نظامی، بدون توجه به جنگ روانی، اطلاعاتی و مردمی، باعث شده بوکوحرام و دیگر گروهها بارها تجدید سازمان کنند.
نهادهای اطلاعاتی نیجریه اغلب به فساد آلودهاند و از توان تحلیل محیطهای محلی و فرهنگی برخوردار نیستند. گروههای افراطی با استفاده از ارتباطات قبیلهای و شبکههای محلی، نسبت به ارتش برتری اطلاعاتی دارند. همچنین، لو رفتن عملیاتهای ارتش نشاندهنده نفوذ گسترده عوامل شورشی در درون نیروهای امنیتی است.
در بسیاری از مناطق ناامن، بین ارتش، پلیس، و سازمانهای امنیتی هماهنگی عملیاتی وجود ندارد. این شکاف باعث میشود که گروههای مسلح با جابهجایی سریع، از نقاط ضعف سیستم استفاده کرده و ضربه بزنند. فقدان ساختار فرماندهی یکپارچه، اقدام هماهنگ و بازدارنده را غیرممکن کرده است.
تمرکز بیش از حد بر عملیات نظامی، بدون همراهی راهبردهای بازسازی اجتماعی و اقتصادی، تنها به خشونت بیشتر انجامیده است. هر روستا یا منطقهای که به بهانه مقابله با شورش با زور پاکسازی میشود، زمینهای برای کینه، انتقام و جذب نیرو به گروههای مسلح فراهم میکند.
قاچاق اسلحه از لیبی، سودان و مرزهای غربی، و نفوذ ایدئولوژی داعش، باعث شده بوکوحرام به لحاظ تسلیحاتی و سازمانی مدرنتر و خطرناکتر شود. این گروهها با استفاده از پهپادهای تجسسی، مینهای پیشرفته و تاکتیکهای جنگ چریکی، ارتش نیجریه را به چالش کشیدهاند.
نیجریه بهرغم نقش کلیدی در غرب آفریقا، نتوانسته یک اتحاد نظامی پایدار با کشورهای همسایه برای کنترل مرزها و مبارزه مشترک با افراطگرایی ایجاد کند. ساختارهای منطقهای مانند ECOWAS به دلیل اختلافات داخلی و کمبود منابع، نتوانستهاند پاسخ امنیتی مؤثری بدهند.
تداوم خشونت در نیجریه فقط ناشی از عوامل اجتماعی و سیاسی نیست؛ بلکه
شکست در بازسازی نهادهای نظامی، ضعف اطلاعاتی، و ناتوانی در تعریف یک راهبرد ضدشورش مدرن و چندلایه، از دلایل مهم ادامه بیثباتی است. بدون بازسازی نیروهای نظامی و اطلاعاتی، اصلاح در ساختار فرماندهی، و هماهنگی با راهبردهای توسعهای، استفاده صرف از زور فقط به تعمیق بحران منجر خواهد شد.
نیجریه با پتانسیل عظیم انسانی و طبیعی خود، این فرصت را دارد که به سوی صلح و ثبات حرکت کند. اما این امر نیازمند اراده سیاسی، تعهد به اصلاحات و مشارکت فعال همه بخشهای جامعه است. بدون رسیدگی به ریشههای خشونت، چرخه ناامنی ادامه خواهد یافت و آینده این کشور را تهدید خواهد کرد.
در آینده، قراره نگاه دقیقتری به مسائل سیاسی داشته باشیم—نه فقط از زاویه تحلیلهای سیاسی و ژئوپلیتیکی، بلکه با ذرهبین نظامی و عینک امنیتی. چون در دنیای امروز، پشت هر بحران سیاسی، اغلب یک بازی قدرت، یک دکترین نظامی یا یک شکست اطلاعاتی نهفتهست. ما تلاش میکنیم تا لایههای پنهان تصمیمسازی، موازنه قوا، و میدانهای نبرد پنهان رو براتون باز کنیم.
پس اگر دنبال تحلیلهایی هستین که صرفاً تو تیترها و آمارها باقی نمونه، و واقعاً به سراغ میدان واقعی قدرت و امنیت بره، با ما همراه باشید.
Join : @twokhati