من کیستم؟

CONSCIOUS IMMORTALITY

Q: What should we meditate on?

M: Who is the meditator? Ask that question first. Remain as the meditator, then there is no need to meditat...e. It is the sense of doership that is the impediment to dhyana.

Q: What is to be meditated on?

Anything you prefer, but you should stick to one thing. Contemplation involves fight. As soon as you begin meditation other thoughts will crowd in, gather force and try to sink the single thought. The latter must gain strength by repeated practice. This battle always takes place in meditation.

Peace of mind is brought about by contemplation and through the absence of varying thoughts. Once dhyana is well- established it cannot be given up, but will go on automatically even when you are engaged in work, play or even sleep. It must become so deep-rooted that it is natural.

P. 61

Q: Can I dispense with outside help and by my own effort get to the deeper truth by myself ?

Sri Ramana Maharshi :

The very fact that you are possessed of the q...uest for
the Self is a manifestation of the divine grace.

It is effulgent in the Heart, the inner being, the real Self.
It draws you from within.
You have to attempt to get in from outside.
Your attempt is the earnest quest,
the deep inner movement is grace.

That is why I say there is no real quest without grace,
nor is there grace active for him who does not seek the Self.
Both are necessary.

~ From Be as you are book

An engineer asked: “The animals seem to conform to their own natural laws in spite of their environment and changes. Whereas man flouts social law and is not bo...und by any definite system. He seems to be degenerating whereas the animals are steady. Is it not so?”
Maharshi.: (After a long time). The Upanishads and scriptures say that human beings are only animals unless they are realised beings. Possibly they are worse also. ~Talks with Sri Ramana Maharshi

I and mine! Jnana [spiritual wisdom] is the belief: `Oh, Lord, it is You who do everything. Only You are my own. Besides, all these - home, family, near and dea...r ones, friends and the whole universe - all are Yours. Indeed, everything is Yours.' And ajnana [nescience] is the belief: `I do all this; I am the doer. It is my home, my family, my sons, my friends and all worldly activities.'

~ Bhagawan Sri Ramakrishna

When you truly want to be released from this earth dream, there is no power that can stop you from attaining liberation. Never doubt it! Your salvation is not t...o be achieved --- it is already yours, because you are made in the image of God. You only have to turn within to find it in the realization of your true Self, the soul made in God's image.

- Paramahansa Yogananda

وقتی واقعاً بخواهی از این رؤیای زمینی آزادشده باشی , هیچ قدرتی وجود ندارد که بتواند تو را از نائل گشتن رستگاری بازدارد. هرگز به آن شک نکن! رستگاری تو نباید بدست آورده شود – او همواره از آن تو است , زیرا تو به شکل خداوند ساخته شده‌ای. فقط باید به درون برگردید برای یافتن او در تجلی بخشیدن خویش واقعی شما، روح به شکل خداوند ساخته شده.

پاراماهامسا یوگاناندا

SELF-REALIZATION:
OUR IDEAS OF TIME DO NOT APPLY

I used to pester Bhagavan with all kinds of spiritual questions.
Sometimes he would answer patiently, but at ...other times he would give his standard answer: 'Find out who is asking the
question.'

I got this reply when I once told him, 'Bhagavan! My mind is
torn asunder with all sorts of doubts.' 'He who is without any doubts is the real you,' said Bhagavan. "Find out who that "you" is, and concentrate on that.'

I rarely felt that I was making much progress, so I once asked
Bhagavan, 'How many times will I have to be born to get jnana?'

'There are no factors like time and distance,' answered
Bhagavan. 'In one hour we dream that many days and years
have passed by. Don't you see in a cinema film mere shadows
being transformed into great seas, mountains and buildings.
The world is not outside you. It happens within you, like in a cinema show. The small world that is in the mind appears as a
big world outside.'

Because I had this nagging feeling that I was not making much headway in spiritual matters, I once complained,

'Bhagavan, your grace is not on me!'
Bhagavan replied, 'You are speaking like one who, standing shoulder deep in the flood waters of the Ganges, complains that he is thirsty and says that he wants water from a tap in Tanjavur to be brought to quench his thirst.'

- Rangan, The Power of the Presence, part I

من عادت داشتم تا بگوان را با همه جور پرسش معنوی اذیت کنم.
ایشان بعضی وقت‌ها صبورانه پاسخ می‌دادند، اما در وقت‌های دیگر پاسخ مرسوم خود را می‌دادند: " آن کسی را که پرسش را مطرح می‌کند کشف کنید."
...
وقتی یک‌بار از ایشان پرسیدم: " بگوان! ذهن من با همه جور شکی تکه‌پاره می‌شود".
ایشان پاسخ دادند: " آن کسی که بدون هیچگونه شکی است شمای واقعی است،
کشف کنید آن "شما" کیست، و بر آن تمرکز کنید."
من بندرت احساس می‌کردم پیشرفتی معنوی می‌کنم، بنابراین یکبار پرسیدم:
" بگوان ، چند بار دیگر باید زائیده شوم تا به شناخت بر حقیقت {Jnana} نائل شوم؟"
بگوان پاسخ دادند : " هیچگونه عاملی مثل زمان و فاصله وجود ندارد.
ما در یک ساعت احساس می‌کنیم که روزها و سال‌های زیادی گذشته‌اند.
نمی‌بینید که در یک فیلم سینمایی سایه‌های توخالی در دریاهای بزرگ، کوهها و ساختمان‌ها دگرگون می‌شوند. جهان در بیرون از شما نیست.
او مثل نمایشی سینمایی در درون شما اتفاق می‌افتد.
جهان کوچکی که در ذهن به نظر می‌رسد مثل جهان بیرونی بزرگ است."
چونکه این حس آزاردهنده را داشتم که پیشرفت زیادی در مسائل معنوی نمی‌کنم،
یکبار شکایت کردم: " بگوان ، رحمت شما شامل حال من نمی‌شود."
بگوان پاسخ دادند : " شما مثل کسی که تا شانه خود در جریان آب رودخانه گَنگ
ایستاده و شکایت می‌کند او تشنه است و بگوید آب از نوک قله کوه تانجاوور(Tanjavur)
را ‌بخواهد که آورده شود تا تشنگی او سیراب شود صحبت می‌کنید."

Rangan
در کتاب : The Power of the Presence
فصل اول

CONVERSATIONS WITH ANNAMALAI SWAMI

You can only stop the flow of thoughts by refusing to have any interest in it.

If you remain in the source, the Self, you ca...n easily catch each thought as it rises. If you don't catch the thoughts as they rise, they sprout, become plants and, if you still neglect them, they grow into great trees. Usually, the inattentive sadhaka only catches his thoughts at the tree stage.

If you can be continuously aware of each thought as it rises, and if you can be so indifferent to it that it doesn't sprout or
flourish, you are well on the way to escaping from the entanglements of the mind.

Q: It is relatively easy to do this for some time. But then inattentiveness takes over and the trees flourish again.

AS: Continuous attentiveness will only come with long practice. If you are truly watchful, each thought will dissolve at the moment that it appears. But to reach this level of disassociation you must have no attachments at all.

- LWB p. 348

گفتگو با آنامالای سوامی
شما فقط می‌توانید جریان فکرها را با رد کردن هر علاقه‌ای در آن‌ها متوقف کنید.
اگر در آن سرمنشأ، در خویش باقی بمانید، می‌توانید به آسانی هر فکری را که بر می‌خیزد گیر بیندازید. اگر فکرها را موقعی که برمی‌خیزند گیر نیندازید، آن‌ها جوانه زده، به گیاهانی تبدیل شده و ، اگر هنوز هم از آنها غفلت کنید، آن‌ها بصورت درختان تنومندی رشد میکنند.
...
اگر بتوانید به طور پیوسته از هر فکری که برمی‌خیزد هشیار باشید، و اگر بتوانید نسبت به آن‌ها آنچنان بی‌تفاوت باشید که جوانه نزنند یا نشوونما نکنند، شما در گریز از زنجیر‌های ذهن در راه خوبی هستید.
سؤال: این را برای مدتی انجام دادن، نسبتاً آسان است. اما پس از آن بی‌توجهی چیره شده و درختان دوباره رشد می‌کنند.
آنامالای سوامی : توجه پیوسته فقط با تمرین طولانی خواهد آمد. اگر واقعاً مراقب باشید، هر فکری در همان لحظه‌ای که پدیدار می‌شود حل خواهد شد. اما برای آنکه به این مرحله از انفصال برسید باید اصلاً هیچ‌گونه دل‌بستگی‌ (یا پیوستی) نداشته باشید.

Living by the words of Bhagavan
صفحه 348

Once , we were all listening to the radio in the Jubilee Hall. At the end of the programme the names of all the artists were announced. Bhagavan said, ' See! Th...e radio sings and gives speeches. It even announces the names of the performers. But there is nobody inside the radio . In the same way my existence is also like the sky. Though the body may appear to speak, like a radio there is no individual person( asami) inside. There is only God(Sami ).'

Ramana Puranam

رامانا می‌گوید :
"اگر کسی که به او عشق می‌ورزیم بمیرد، باعث غصه برای آن کسی که به زندگی ادامه می‌دهد می‌شود. راه رهایی از غصه ، ادامه زندگی نیست. غصه دار را بکشید، و سپس چه کسی برای غصه داشتن باقی خواهد ماند؟ نفس باید بمیرد. این تنها راه است. آن دو جایگزینی که پیشنهاد می‌کنید به یک چیز ختم می‌شوند. وقتی که درک شود همه چیز آن یگانه خویش می‌باشد ، چه کسی آنجا است که عشق ورزیده شود یا مورد تنفر قرار گیرد؟"