ظاهراً آخرین نامه‌ای که از کربلا به مدینه فرستاده شد چنین بود: 《بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم از حسین بن علی به محمد حنفیه پسر علی و هر کس از قبیله بنی هاشم که نزد اوست امّا بَعد فَکانَّ الدُّنیا لَمْ تَکُنْ وَ کانَّ الْآخِرَةَ لَمْ تَزَلْ وَ السَّلام》 امّا بعد، پس گویی هرگز دنیایی نبوده و گویا همواره آخرت است، والسلام.