Jozve_aut

🟢راهکارهای پیشنهادی برای رفع مشکل ارسال توصیه‌نامه

۱) روش مطلوب
به کمیته پذیرش دانشگاه مقصد شرایط خاص ایران را توضیح دهید و درخواست کنید—در صورت امکان—استاد ایرانیِ شما (Supervisor/Lecturer/Instructor) توصیه‌نامه را مستقیماً برای استاد آینده و کمیته ارسال کند تا آن‌ها به-صورت دستی به پرونده‌تان بیفزایند. اگر موافقت کردند، ایمیلی برای استاد ایرانی بنویسید و استاد مقصد و کمیته را در کپی (cc) قرار دهید؛ استاد ایران به جای تکمیل فرم آنلاین، صرفاً همان ایمیل را همراه با توصیه‌نامه پاسخ خواهد داد.
نکته: همه دانشگاه‌ها این روش را نمی‌پذیرند. به‌طور معمول، دانشگاه‌های کانادا به دلیل «کمیته محور» بودن پذیرش، کمتر موافقت می‌کنند؛ اما در بسیاری از دانشگاه‌های آمریکا که «استاد محور» هستند، احتمال پذیرش بیشتر است.

۲) از استادان ایرانی بخواهید در صفحهٔ شخصی یا LinkedIn خود—علاوه بر ایمیل دانشگاهی—یک ایمیل ثانویه معتبر (شخصی یا کاری) درج کنند تا دانشگاه مقصد بتواند از طریق همان صفحه اصالت ایمیل را تأیید کند.

۳) بسیاری از اعضای هیئت علمی ایرانی سابقه فرصت مطالعاتی، پست‌دکترا یا تحصیل/تدریس در خارج کشور دارند و هنوز به آدرس ایمیل دانشگاه خارجی خود دسترسی دارند؛ می‌توانند توصیه‌نامه را از آن حساب رسمی نیز ارسال کنند.

۴) به کمیته پذیرش دانشگاه مقصد ایمیل بزنید (در کپی (cc): استادی که با او مکاتبه کرده‌اید) و شرایط را شرح دهید؛ از آن‌ها بخواهید شخصاً برای استادان ایرانی ایمیل ارسال کنند و توصیه‌نامه‌ها را به صورت دستی در پرونده وارد کنند.

۵) از استادان ایرانی بخواهید مستقیماً با ایمیل دانشگاهی خود به کمیته مقصد نامه بفرستند، توضیح بدهند و توصیه‌نامه را پیوست کنند. احتمال همراهی در این شیوه معمولاً پایین است.

۶) کمک گرفتن از استادان یا دانشجویان ساکن خارج ممکن است ارزشمند باشد، اما معمولاً توصیه‌نامه‌های غیرمستقیم (که نویسنده شما را شخصاً نمی‌شناسد) تأثیر چندانی ندارد.

۷) موضوع را به مسئولان دانشگاه ایرانی منتقل کنید و توضیح دهید که تصمیم‌گیرنده درباره آینده تحصیلی خودتان هستید؛ منابع و حقوق خود شما صرف تحصیلتان شده و قصد مهاجرت نافی حق‌الناس نیست. البته انتظار تغییر رویه در کوتاه‌مدت چندان واقع‌بینانه نیست.

۸) در نهایت می‌توانید از دانشگاه مقصد درخواست معافیت (waive) از ارائه توصیه‌نامه کنید؛ احتمال موافقت پایین است، اما در برخی موارد استثنایی—مثلاً شرایط ویژه سیاسی—ممکن است پذیرفته شود.

https://transformer-circuits.pub/2025/attribution-graphs/methods.html

یک تیم به اسم انتروپیک هست که صرفا روی این کار میکنه که ببینه مدل‌های بر مبنای GPT چطور کار میکنند.
کار جدیدشون این بوده که با ردیابی نرون‌هایی که سیگنال میفرستن ببینن چطور کار میکنه مدل.
به این نتیجه رسیدن که:
There is no self-awareness in GPT models.
به عنوان مثال اگر سوالی پرسیدید و جواب درست رو گرفتید، مدل هوش مصنوعی نمیدونه از چه روشی استفاده کرده که جواب رو بده. اگر ازش بپرسید که راه حل مسئله چی بوده، یه راه‌حل کاملا متفاوت از چیزی که رفته رو براتون تبیین میکنه.

یه سری علم‌های کاربردی خیلی بهتر بود توی دانشگاه به صورت کامل درس داده میشد:

این قسمت رادار گریز کردن هر چیزی!

کتاب اول: RCS and Active RCS
که اول بفهمید دنبال چی هستید.

کتاب دوم: مهندسی RCS

کتاب سوم: در مورد محاسبات عملی RCS

کتاب چهارم: چطور میشه RCS رو کم کرد

RCS: Radar Cross Section