شکل بینی انسانهای امروزی از نئاندرتالها به ارث رسیده است
نئاندرتالها گونهای باستانی از تیره انسانها بودند که تا زمان انقراض در حدود ۴۰ هزار سال پیش، در منطقه اوراسیا زندگی میکردند. دانشمندان با این حال بر این باورند که نئاندرتالها پیش از انقراض با انسانهای مدرن (هوموساپینها) در همآمیختهاند و در نتیجه بخشی از دیانای آنها در انسانهای امروزی باقی مانده است.
نئاندرتالها با بینیهای بزرگ، ابروهای پهن و بدن نسبتاً کوتاه و تنومند اغلب بهعنوان موجوداتی غارنشین به تصویر کشیده شدهاند. اما باید دانست که آنها نیز، درست مانند ما، انسان بودند؛ اگرچه از گونهای متمایز به نام «هومو نئاندرتالنسیس». گمان میرود که آنها ابزار سازانی ماهر بودهاند که از تاکتیکهای گروهی برای شکار طعمههای بزرگ از جمله ماموت و گاومیش کوهاندار استفاده میکردند. دانشمندان تصور میکنند که نئاندرتالها به هنر نیز علاقه داشتهاند و ممکن بوده که مردگان خود را نیز دفن کنند.
نئاندرتالها از حدود ۴۰۰ هزار تا ۴۰ هزار سال پیش در سراسر اروپا و جنوب غربی و آسیای مرکزی وجود داشتند. این بدان معناست که هرچند ۵۰۰ هزار سال پیش به طور ژنتیکی از انسانهای مدرن جدا شدند، با این حال با آنها همزیستی داشتهاند.
علت انقراض نئاندرتالها هنوز دقیقا معلوم نیست؛ عدهای از محققان ورود هوموساپینها به اروپا، که مصادف با انقراض آنها است، مسئول میدانند در حالی که عدهای دیگر میگویند ممکن است تغییرات آب و هوایی و بیماریها در این قضیه نقش داشته باشد. علت هرچه باشد، دانشمندان بر این باورند که نئاندرتالها با هوموساپینها اختلال ژنتیکی پیدا کردهاند به این معنی که دیانای آنها هنوز در بدن انسان امروزی باقی مانده است.
به گفته پروفسور کریس استرینگر، از موزه تاریخ طبیعی، «امروزه هرکسی که اجدادش در آن زمان در خارج از آفریقا زندگی میکرده مقدار کمی از دیانای نئاندرتالها را به ارث برده است. این دیانای حدود دو درصد از ژنوم انسانها را تشکیل میدهد.»
در این مطالعه از دادههای بیش از ۶ هزار نفر در سرتاسر آمریکای لاتین (شامل برزیل، کلمبیا، شیلی، مکزیک و پرو) و همینطور از اجداد مختلف اروپایی، بومیان آمریکا و آفریقا استفاده شد. اطلاعات ژنتیکی افراد با عکس چهرههای آنها مقایسه شد و دانشمندان را به شناسایی ۳۳ ناحیه ژنومی جدید مرتبط با شکل صورت انسان رساند.
محققان در مطالعه خود دریافتند که بسیاری از افراد شرکتکننده در این آزمایش که اصل و نسب بومی قاره آمریکا و آسیای شرقی را داشتند، دارای مواد ژنتیکی خاص و مشترکی در یک منطقه ژنومی به نام «ایتیاف ۳» هستند که از نئاندرتالها به ارث رسیده است.
پژوهشگران میگویند این ماده ژنتیکی به افزایش طول بینی کمک میکند.
چینگ لی، از دانشگاه فودان چین و از نویسندگان این مقاله، در این باره میگوید: «ژنی که ما در اینجا شناسایی کردیم احتمالا از نئاندرتالها به ارث رسیده است تا به انسانها کمک کند تا با آب و هوای سردتر سازگار شوند، چرا که اجداد ما از آفریقا نقل مکان کردند.»
منبع: نتایج مطالعات تازه در نشریه علمی «Communications Biology»
منتشر شده است.🆔@JOIN3AAA