محنت یأس، خطرناک است.
تنها
سرگردان
و دنیایی که تنگ شده است.
برای فرار
اسیدی در حال جوشش را می‌بینی که یقین داری خورنده است اما شیطان دستانت را سویش می‌برد و تلقین می‌کند رهایی بخش است.

ذوب استخوانت را می‌بینی و بوی اسفناک متلاشی شدنت در مغز می‌پیچد.
ناامیدی!
از نجات خود از دست خویش ناامیدی!
و بیشتر فرو می‌بری.
انگشت به انگشت و زجر می‌کشی.
و غوطه دردناکتر، غرق شدن در پشیمانی است.
ابلیس تو را از ایمان و پایبندی نادم می‌کند.
و
از آفریدگاری که پیش از آن، همه نور بود.
محنت یأس، مأموریتش همین است که مشخص کند تا چه اندازه روشنایی الله را درک نموده‌ای درحالیکه شیطان پلک‌هات را روی تمام یقین‌هات گره می‌زند‌ به هم.
▫️▫️▫️

همین است: «آدمیزاد همواره در زیان است.
مگر آنان که ایمان آوردند و عمل نیک انجام دادند.
و (راهنما گونه)همدیگر را به حقیقت و صبر توصیه کردند.»

▫️▫️▫️

از دل درختان سوخته نیز، جوانه خواهد رست حتی دیر. داستان آن سوی دیگر ضعف درمانده را می‌گویم.