⭕️
استراتژی سکوت و نظاره در سوریه: اولین کارت بازی دیپلماتیک ایران؟!🖊 نصرت الله تاجیک (دیپلمات بازنشسته و سفیر پیشین ایران در اردن) در یادداشتی برای جماران نوشت:🔸اقدام آقای وزیر امور خارجه در تعیین جناب محمد رئوف شیبانی از سفرای ایران در منطقه و دیپلماتهای صبور، با پشتکار، توانمند و حرفه ای به عنوان نماینده ویژه در امور سوریه هوشمندانه، کاربردی و اعتماد به دیپلماسی است. و اگر این عمل را بتوان یک تصمیم حاکمیتی یا حداقل مورد حمایت حکومت قلمداد کرد، انشاءلله در جهت بازگشت سیادت دیپلماسی بر منطقه، اعتماد واقعی به آن و التزام عملی به اسباب و فرایندهای آن خواهد بود و در خود پیامی برای دنیا و منطقه دارد. امیدوارم نهادهای حاکمیتی هم همراهی کنند تا اوضاع هر چه سریعتر سامان بگیرد و سیاست خارجی ایران با چهره جدید به تأمین اهداف و منافع ملی ما بپردازد.
☑ در قدم اول نماینده ویژه به یک استراتژی کلی نیاز دارد که همه نهادها و دست اندرکاران سیاست خارجی موثر در سوریه در آن راستا حرکت کنند و کار وی بجای از بین بردن سایشهای داخلی، ساماندهی تعامل با بازیگران خارجی باشد. در شرایط به غایت حساسی هستیم و هر اشتباه میتواند آثار زیان باری بر سیاست منطقه ای ایران و منافع ملی و مصالح عمومی و حجم وسیع سرمایه گذاری ایران در این کشور بگذارد.
☑ خصوصیات، ابعاد و ویزگیهای این استراتژی چند لایه باید از میان بحثهای بین بخشی کارشناسان در بیاید. و سپس سیاست ها و تاکتیک ها اجرائی از میان این استراتژی استخراج شود.
🔱 الان نقشه راه در سوریه مشخص شده و ایران خود را ملزم به ایجاد ثبات در این کشور و تاثیر آن بر صلح و امنیت منطقهای میداند، بر ضرورت حفظ یکپارچگی سرزمینی و تمامیت ارضی سوریه و نیز احترام به اراده و حواست مردم سوریه در تعیین سرنوشت خود بدون دخالت و حضور خارجی تأکید میورزد.
🔱 و تصمیمگیری در مورد آینده سوریه را مربوط به مردم سوریه می داند و روابط خود را با هر نظام حکومتی که برآمده از خواست و اراده جمعی مردم باشد بر مبنای احترام و منافع متقابل، و طبق مقررات و قوانین بینالمللی تنظیم می کند.
❌ متأسفانه در منطقه توسعه نیافته ای زندگی می کنیم. هیچ کشوری همسایه خود را انتخاب نمی کند. ما هزاران سال است که با اعراب زندگی می کنیم و به روحیات و نقاط قوت و ضعف یکدیگر آشنا هستیم.
❌منافع ما به یکدیگر پیوند خورده، اما به عنوان آخرین نمونه برگزاری اجلاس ریاض بدون ایران در حالی که هزینه بسیاری برای حفظ این کشور از تسلط داعش بر آن متحمل شده است، نیز از جنبه های همین توسعه نیافتگی است که به راحتی رقابت های سیاسی تبدیل به دشمنی و حذف می شود!
❌و این به نوبه خود سبب باز تولید خشونت و سامان نیافتن اوضاع می گردد! ایران نهایتا از اسب افتاده و نه از اصل و بخشی از بازدارندگی خارجی اش آسیب دیده، ولی اگر رویکرد مناسب و درستی انتخاب کند، هم بازیگر ماهری است و هم کارت های زیادی برای بازی دارد که با این انتخاب نشان داد علاقه مند است کدام کارتها را در آینده به خدمت بگیرد.
✅ استراتژی کلان و مرحله ای ایران باید رها کردن اعراب به حال خودشان باشد تا با حذف پارامتر ایران از معادلات تأثیر گذاری خارجی بر امور داخلی سوریه، از جیب ایران هزینه نشود!
✅ رها کردن انفعال نیست، بلکه در این شرایط خاص کنونی کاری به روابط کشورهای عربی با هم نداشته باشیم و در دسته بندی ها وارد نشویم و این هیچ تباینی با روابط خوب، رایزنی و حسن همجواری ندارد.
✅ اما انتظار نداشته باشیم دیپلماسی بین ما و آنها، آن هم در شرایطی که بازدارندگی خارجی ما آسیب دیده بتواند موثر باشد و کار کند. در عوض برای جلوگیری از روندهای تخریبی تضادهای بین همسایگان و بازیگران منطقه ای، دیپلماسی با کشورهای تأثیر گذار بر منطقه و قدرت های جهانی را جلو ببریم.
👈این استراتژی کلان به دو شرط کار خواهد کرد: ۱-ایران از حوادث درس بگیرد و به دیپلماسی برای تأمین منافع ملی حداکثری اعتماد بیشتری بکند.
👈۲- با اصلاحات و تغییراتی در سیاست داخلی و خارجی و تمرکز بر سامان دادن اوضاع داخلی و مخصوصا بعد اقتصادی بدهد و تهدیدات را به فرصت تبدیل کند.
✅ امید آنکه این روش تمرکز بر دیپلماسی برای سامان دادن مسایل و موضوعات مهم سیاست خارجی ادامه یابد و
آقای پزشکیان نیز نماینده ویژه ای برای سامان دادن مشکلات بین ایران و آمریکا انتخاب کند!@Deznn