🦋دختران حجابـی🦋

🤍✨
دو گروه در رمضان باهم مسابقه می‌دهند:

گروهی که برای خواندن ۳۰ جزء قرآن کریم می‌کوشند و آن را برای روز سخت قیامت آماده می‌کنند

و گروهی که برای دنبال کردن ۳۰ قسمت از سریال‌هایی مسابقه می‌دهند که آنان را به سمت هلاک می‌کشاند

{قُلْ لَا يَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ ۚ فَاتَّقُوا اللَّهَ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ}
«(ای پیامبر، به مردم) بگو: ناپاک و پاک (و حرام و حلال) مساوی نیستند هرچند که فراوانی ناپاک، شما را به شگفت اندازد. پس ای خردمندان (با انجام اوامر و پرهیز از نواهی خدا) خویشتن را از (خشم) خداوند بر حذر دارید تا که رستگار شوید»
[مائده: ۱۰۰].

#زنان_مسلمان 🩷!›

از زنان کسانی هستند كه «اراده» و «استواری»
را به جای «رژ لب» در کیف‌هایشان حمل می‌کنند!
‌

١٠٠- عاديات: هشدار به انسان درباره جحود و طمع با یادآوری آخرت.

١٠١- قارعه: آماده‌سازی قلب‌ها برای حضور در هراس قیامت و ترازوهای مردم در آن.

۱۰۲- تکاثر: یادآوری به تکاثرکنندگان در دنیا درباره مرگ و حساب.

۱۰۳- عصر: بیان دلایل نجات از زیان.

١٠٤- همزه: هشدار درباره تمسخر مؤمنان.

١٠٥- فیل: بیان قدرت خداوند و مجازات او برای دشمنان خانه محرم او.

١٠٦- قريش: بیان نعمت خداوند بر اهل خانه حرام و حق خداوند بر آن‌ها.

۱۰۷- ماعون: بیان صفات تکذیب‌کنندگان دین.

۱۰۸- كوثر: بیان منت خداوند بر پیامبرش با خیر فراوان، و دفاع از او.

۱۰۹- كافرون: بیزاری از کفر و اهل آن.

۱۱۰- نصر: بشارت به پیامبر درباره نصرت و پایان رسالت، و آنچه هنگام انجام اعمال صالح تشریع می‌شود.

۱۱۱- مسد: بیان زیان صاحبان نسب و جایگاه با کفر به خداوند و دشمنی با دین او.

۱۱۲- اخلاص: اثبات یگانگی خداوند در الوهیت و کمال، و تنزیه او از داشتن فرزند و همتا.

۱۱۳- فلق: تشویق به پناه‌بردن به خداوند از شرور.

١١٤- ناس: تشویق به پناه‌بردن به خداوند از شر شیطان و وسوسه‌های او.

۵۳- نجم: اثبات صدق وحی و این که از جانب خداوند است.

۵۴- قمر: یادآوری نعمت تسهیل قرآن و آیات و هشدارهای آن.

۵۵- رحمن: یادآوری نعمت‌های خداوند بر جن و انس، و پاداش عظیم او برای بندگانش.

۵۶- واقعه: اثبات قیامت و دسته‌بندی مردم در آن.

۵۷- حدید: ترقی نفوس به سوی ایمان و انفاق در راه خدا.

۵۸- مجادله: نمایش علم فراگیر خداوند و احاطه کامل او، برای تربیت مراقبت از او، و هشدار درباره مخالفت با او.

۵۹- حشر: بیان دلایل واقعی نصرت خداوند به مؤمنان، و تضعیف قدرت کافران با عزت و حکمت او.

۶۰- ممتحنه: هشدار به مؤمنان درباره دوستی با کافران.

۶۱- صف: تشویق مؤمنان به یاری دین.

٦٢- جمعه: سپاسگزاری از امت و برتری‌دادن به آن‌ها به خاطر پیامبرشان، و بیان فضیلت روز جمعه.

٦٣- منافقون: بیان حقیقت منافقان و هشدار درباره آن‌ها و اعمالشان.

٦٤- تغابن: هشدار درباره چیزهایی که باعث پشیمانی و زیان در روز قیامت می‌شود.

٦٥- طلاق: بیان احکام طلاق و بزرگ‌داشتن حدود آن و ثمرات تقوا در این زمینه.

٦٦- تحریم: تربیت خانه‌ها بر تعظیم حدود خداوند و تقدیم رضایت او، و هشدار درباره مخالفت با فرمان او.

٦٧- ملک: نمایش کمال ملک و قدرت خداوند برای ایجاد خشیت از او، و هشدار درباره عذاب او.

٦٨- قلم: ستایش خداوند از پیامبرش به خاطر خلق عظیم، و دفاع از او و تثبیت او.

٦٩- حاقه: اثبات وقوع قیامت و آنچه در آن از شادی برای مؤمنان و حسرت برای کافران وجود دارد.

۷۰- معارج: بیان پاداش تصدیق‌کنندگان و تکذیب‌کنندگان درباره آخرت.

۷۱- نوح: بیان روش دعوت نوح و صبر او، به عنوان تثبیت برای پیامبر (ص) و دعوت‌کنندگان.

۷۲- جن: ستایش از جن‌ها به خاطر ایمان‌آوردنشان، به عنوان سرزنش مشرکان به خاطر رویگردانی‌شان و رد شرک آن‌ها.

۷۳- مزمل: بیان عوامل کمک‌کننده برای انجام وظایف دعوت.

٧٤- مدثر: دستور به انجام دعوت و انذار، و تهدید تکذیب‌کنندگان و معرضان از آن.

٧٥- قیامه: نمایش قدرت خداوند بر زنده‌کردن خلقت و جمع‌آوری آن‌ها در روز قیامت.

٧٦- انسان: یادآوری به انسان درباره اصل آفرینش و سرنوشت او، و بیان آنچه خداوند در بهشت برای اولیای خود آماده کرده است.

۷۷- مرسلات: وای بر تکذیب‌کنندگان قیامت.

۷۸- نبأ: اثبات صدق خبر قرآن درباره معاد و جزا با دلایل و براهین.

۷۹- نازعات: نمایش صحنه‌های مرگ، معاد و قیامت برای ترساندن طاغوت‌های تکذیب‌کننده.

۸۰- عبس: یادآوری قرآن بین کسانی که به آن رغبت دارند و کسانی که از آن بی‌نیازند، و بیان حقیقت انسان و سرنوشت او.

۸۱- تکویر: یادآوری صحنه‌های قیامت به عنوان تأکید بر صدق وحی و ترساندن تکذیب‌کنندگان.

٨٢- انفطار: یادآوری صحنه‌های قیامت برای یادآوری به انسانِ جاحد درباره نعمت‌های خداوند و تکذیب‌کنندگان روز جزا.

٨٣- مطففین: حالات مردم در ترازوهای آخرت به عنوان تهدید برای کم‌فروشان و تکذیب‌کنندگان، و بشارت برای مؤمنان.

٨٤- انشقاق: بیان حال آسمان‌ها و زمین در روز قیامت و تسلیم آن‌ها در برابر پروردگارشان، به عنوان یادآوری به انسان برای تسلیم در برابر پروردگارش.

٨٥- بروج: بیان قدرت و احاطه کامل خداوند، و نصرت او برای اولیای خود، و مجازات دشمنانش.

٨٦- طارق: بیان قدرت و احاطه خداوند در آفرینش انسان و بازگرداندن او.

۸۷- اعلی: ترقی نفس انسان به سوی زندگی اخروی، و رهایی آن از تعلقات دنیوی.

۸۸- غاشیه: یادآوری صحنه‌های عذاب و نعیم، و جلب توجه به براهین قدرت پروردگار جهانیان.

۸۹- فجر: نمایش صحنه‌های عظمت الهی در جهان و زندگی، و حالات آخرت به عنوان تهدید برای تکذیب‌کنندگان و تسلی خاطر مؤمنان.

۹۰- بلد: بیان نیازمندی انسان و سختی‌های زندگی او، و راه‌های نجاتش.

۹۱- شمس: تعظیم شأن تزکیه نفوس و هشدار درباره عاقبت مخالفت با خداوند و نافرمانی از او.

۹۲- لیل: بیان حالات خلقت و تفاوت آن‌ها در ایمان و انفاق، و حال هر گروه.

۹۳- ضحی: مراقبت خداوند از پیامبرش در زندگی و منت نهادن بر او با وحی، به عنوان یادآوری به شکر نعمت‌های او.

٩٤- شرح: منت نهادن بر پیامبر (ص) با کامل‌کردن نعمت‌ها بر او و واجبات آن.

٩٥- تین: سپاسگزاری از انسان به خاطر استواری فطرت و آفرینش او برای دریافت وحی و دین خداوند.

٩٦- علق: انسان بین دریافت وحی و پیروی از آن، و رویگردانی از آن به خاطر تکبر.

۹۷- قدر: بیان فضیلت شب قدر به خاطر نزول وحی در آن.

۹۸- بیّنه: بیان کمال رسالت محمدی و وضوح آن.

۹۹- زلزله: یادآوری به هراس‌های قیامت و دقت حساب در آن.

✅اهداف سوره‌های قرآن کریم



۱- فاتحه: تحقق عبودیت خالصانه برای خداوند متعال.

۲- بقره: تحقق خلافت در زمین با پاسخگویی به دستورات خدا و برپایی شریعت او.

۳- آل عمران: اثبات این که دین خدا اسلام است و رد ادعاهای اهل کتاب، و تثبیت مؤمنان.

۴- نساء: تنظیم حقوق و روابط در جامعه مسلمان و محافظت از آن در برابر دشمنان.

۵- مائده: دستور به وفای به عهدها و حدود پس از انجام آنها، و هشدار درباره تقلید از اهل کتاب در نقض آنها.

۶- انعام: اثبات عقیده توحید با براهین و رد گمراهی‌های مشرکان.

۷- اعراف: داستان نبرد بین حق و باطل و عاقبت آن در دنیا و آخرت.

۸- انفال: سپاسگزاری از مؤمنان به خاطر نصرت خداوند در جنگ بدر و بیان دلایل پیروزی و شکست.

۹- توبه: موضع اسلام در برابر مشرکان و منافقان و تشویق آنان به توبه همراه با مؤمنان.

۱۰- یونس: اثبات نبوت با دلایل، و دعوت تکذیب‌کنندگان به ایمان با ترغیب و تهدید.

۱۱- هود: تثبیت پیامبر (ص) با داستان‌های پیامبران در مواجهه با تکذیب‌کنندگان، و تشدید وعید برای معاندان.

۱۲- یوسف: عبرت گرفتن از لطف خداوند در تدبیر امور اولیای او و تمکین آنان.

۱۳- رعد: بیان مظاهر عظمت خداوند و آیات او به عنوان تهدید برای منکران وحی، نبوت و معاد.

۱۴- ابراهیم: اثبات این که پیامبران به بیان و ابلاغ پرداخته‌اند، و تهدید معرضان از پیروی آنان به عذاب.

۱۵- حجر: تهدید مسخره‌کنندگان قرآن و وعده حفظ آن به عنوان تأییدی برای پیامبر (ص) و تثبیت او.

۱۶- نحل: یادآوری نعمت‌هایی که دلالت بر منعم (خداوند) دارند.

۱۷- اسراء: تثبیت پیامبر با بالا بردن مقام او و نشان دادن معجزه و عاقبت نیکوی او.

۱۸- کهف: بیان روش برخورد با فتنه‌ها.

۱۹- مریم: بیان رحمت و عنایت خداوند به اولیای موحد او و رد ادعای مشرکان درباره نسبت دادن فرزند به خداوند.

۲۰- طه: بیان این که سعادت در پیروی از هدایت قرآن و تبلیغ آن است، و شقاوت در مخالفت با آن.

۲۱- انبیاء: بیان وحدت رسالت‌ها و حال پیامبران در عبودیت پروردگارشان، به عنوان تثبیت برای پیامبر (ص) و رد ادعای تکذیب‌کنندگان.

۲۲- حج: وجوب تعظیم خداوند و شعائر او و تسلیم در برابر فرمان او.

۲۳- مؤمنون: بیان رستگاری مؤمنان و زیانِ کافران.

۲۴- نور: دعوت به عفت و حفاظت از حریم‌ها.

۲۵- فرقان: دفاع از پیامبر و قرآن و رد شبهات مشرکان.

۲۶- شعراء: بیان آیات خداوند در تأیید پیامبران و هلاکت تکذیب‌کنندگان.

۲۷- نمل: یادآوری نعمت‌های خداوند بر پیامبرانش و تشکر از نعمت قرآن و تأکید بر تبلیغ آن.

۲۸- قصص: بیان سنت خداوند در تمکین مؤمنان مستضعف و هلاکت طاغوت‌های مستکبر.

۲۹- عنکبوت: دستور به صبر و ثبات در برابر آزمایش‌ها و فتنه‌ها، و بیان عاقبت نیکوی آن.

۳۰- روم: تأکید بر این که تنها خداوند متصرف امور است، و بیان سنت‌های او در خلقت.

۳۱- لقمان: دستور به پیروی از حکمت‌هایی که در قرآن آمده و هشدار درباره رویگردانی از آن.

۳۲- سجده: بیان حقیقت آفرینش و حالات انسان در دنیا و آخرت.

۳۳- احزاب: بیان عنایت خداوند به پیامبرش و محافظت از او و اهل بیتش.

۳۴- سبأ: بیان حالات مردم در برابر نعمت‌ها و سنت خداوند در تغییر آن‌ها.

۳۵- فاطر: بیان کمال قدرت خداوند و بی‌نیازی او از خلق، و فقر و نیاز بندگان به او.

۳۶- یس: اثبات صدق رسالت و معاد و دلایل آن‌ها.

۳۷- صافات: تنزیه خداوند از آنچه مشرکان به او نسبت داده‌اند، مانند این که فرشتگان دختران خداوند هستند.

۳۸- ص: بیان مجادله باطل و عاقبت آن.

۳۹- زمر: دعوت به توحید و اخلاص، و دوری از شرک.

۴۰- غافر: بیان حال مجادله‌کنندگان در آیات خداوند و دعوت آنان به بازگشت به حق.

۴۱- فصلت: بیان حال معرضان از خداوند و یادآوری عاقبت آنان.

۴۲- شورى: بیان کمال تشریع خداوند و وجوب پیروی از آن، و هشدار درباره مخالفت با آن.

۴۳- زخرف: بیان حقایق ثابت قرآنی و رد تصورات جاهلی باطل.

۴۴- دخان: تهدید مشرکان معاند به عذاب زودرس و دیررس.

۴۵- جاثیه: نمایش آیات الهی در جهان که باعث ایمان به خدا و پیروی از شریعت او می‌شود، و تهدید مستکبران.

۴۶- احقاف: بیان نیاز بشریت به رسالت و هشدار به معرضان آن.

۴۷- محمد: تشویق مؤمنان به جهاد، تقویت آنان و تضعیف کافران.

۴۸- فتح: بشارت به پیامبر و مؤمنان درباره فتح و غنایم.

۴۹- حجرات: آداب زبان و تأثیر آن در تحقق ایمان و انسجام جامعه.

۵۰- ق: موعظه قلوب با دلایل و مشاهدات مرگ و معاد.

۵۱- ذاریات: وابستگی خلق به روزی‌دهنده‌ای که تنها سزاوار پرستش است.

۵۲- طور: بیان حجت‌ها و براهین برای رد شبهات تکذیب‌کنندگان پیامبر (ص).